“Baby?” tawag ni Kris na ngayo’y papasok na sa aming kwarto. Pinahid ko muna ang luha ko at nilingon siya. Kumunot noo niya ng mapansing umiiyak ako.“Are you crying?” tanong niya at nginitian ko lang siya.“No, I’m okay!” sagot ko naman at lumapit siya sa akin. Mayamaya inilabas niya ang kamay niyang itinatago niya sa likuran niya at nakita ko ang bouquet, iniabot niya ito sa akin at napatulala ako.“For you.” sabi niya at dahan-dahan itong umupo sa tabi ko at ipinatong ang bouquet sa kamay ko. Kumurap-kurap pa ako upang pigilan ang susunod na pagtulo ng luha ko, at walang pagdadawang isip na pinahid niya iyon gamit ang kamay niya at hinalikan ako sa noo.“Kanina ka pa ba dumating?” tanong ko sa kanya at umiling ito.“No! Kakarating ko lang, bakit ka umiiyak?” tanong niya at umiling ako sabay iling.“Wala ‘to! May iniisip lang akong isang bagay.” tumango-tango ito at parang nagmamakaawa ang hitsura.“Iniisip mo na naman
Two weeks passed, I’ve been here at USA at New York for my bestfriend wedding. Alas 08:00 pa lang ng umaga nag-simula na ang seremonya ng kasalan. Napakadaming bisita at sadsad ang mga magagarang kotse sa labas ng simbahan, pati ang mga bisita ay social at kadalasan dito ay malalaking tao o mayayaman at matataas ang posisyon. Pagkatapos ng kasalan agad na kaming bumiyahi patungo sa reception, medyo naiilang pa ako sa mga taong kasama ko sa loob ng sasakyan kasi parang ako lang ang naiiba dito. Halos lahat ng mga mata nila nakabaling sa akin.Pagkarating na pagkarating namin sa properties ng pamilyang ANDERSON, nagsilabasan na kami sa sasakyan at agad tumambad ang napakalaking mansyon nila Julliene. Napanganga ako at natulala saglit, bigla ko tuloy naalala ang bahay nila Kris na halos magkasing laki din ng mansyon nila Julliene.Napasingap ako at dahan-dahan ng naglakad papasok sa loob at nagtungo sa reception. Pagkadating ko nakita ko si Jullien
“Ohm!” pag-atungal ko sa loob ng kotse at ‘di namamalayang nakaidlip na pala ako. “Hey, we’re here!” ani ni Mr. Stanford at inalog pa nito ang kabilang braso ko ng gisingin niya ako. Napabalikwas ako agad at napasapo sa noo pagkatapos sinulyapan siya.“Eto na ba ‘yon?” i asked him and he nodded.“Come on! Naghihintay na si Jane sa loob.” he said and get off the car, umayos na rin ako mula sa pagkakaupo at dahan-dahang tinanggal ang set belt.Bumukas ang pinto ng kotse sa tabi at inilahad niya ang kanyang kamay upang alalayan ako sa pagbaba.“Thank you!” i said to him and he smirked.“Your welcome, as always!” i glanced to him for a while at napahangad sa tayog ng condominium building na pagmamay-ari ni Mr. Stanford.“Skyscrapper!” banggit ko and he sudden chuckled.“Not so!” he said at sabay na kaming pumasok sa entrance ng building. Sumakay kami ng elevator papunta sa pinakahuling bahagdan.
“Mrs. Noble!” tawag ni Jane na siyang ikinalingon ko.“Don’t forget to call me, I’ll be there anytime.” saad niya at tumango lang ako. Agad na akong tumalikod paalis at nag-abang ng masasakyan pauwi.Makalipas ang isang oras ay nakarating na ako sa condo, himas-himas ko pa ang impis kong tiyan habang papalapit sa pinto ng unit namin. Naramdaman ko ang biglaang pagkirot nito kaya tumigil muna ako at sumalampak ng pagkakaupo sa sahig sa may gilid ng pinto.“Arghh!” impit kong ungol at mayamaya biglang bumukas ang pinto. Nagkandaugaga si tita Belle ng makita ako.“Ay ano ba ‘yan? Ba’t nakasalampak ka diyan?” tanong ni tita Belle at hinangad ko siya. “Iha, bakit?” tanong niyang muli at napakagat ng ibabang labi ko.“B—biglang sumakit ang tiyan ko tita!” sabi ko rito at parang nataranta na agad siya.“Naku, diyos ko! Halika, tumayo ka diyan, ihahatid kita sa kwarto mo para maka-pagpahinga ka naman.” ani ni tita Belle at ibinaba a
“Bubuhatin na kita, iuuwi na kita sa condo.” sabay hawak niya sa braso ko at tinabig ko ito.“H’wag na! Kaya ko na ang sarili ko.” I said and slowly stand up in front of him.“Ahh, uhm!” pag-atungal kong muli at ipinikit ko ang mga mata ko habang nagtatagis ang mga bagang ko. Ibinuka ko ang mga labi ko at lumanghap muna ng hangin at isinandal ang ulo ko sa pader.Muli kong hinimas-himas ang tiyan ko at tiningnan siya ng diretso. Tumaas-baba ang kilay niya habang tinititigan ang paraan ng paghimas ko sa aking tiyan. Halos hindi siya kumurap sa kakatingin sa akin, tila ba parang binabasa ang laman ng isip ko. Iniwaglit ko ang paningin ko sa kanya at dahan-dahang tumalikod at maingat na naglakad patungo sa exit door. Narinig ko ang malalakas na yabag niya sa likuran ko at laking gulat ko ng paglingon ko ay walang kahirap-hirap na binuhat ako nito.“Ahhhh, aray! Dahan-dahan naman!” reklamo ko at sinulong niya ako ng tingin.“Napakat
“Hey baby, are you okay?” tanong ni Kris ng lapitan niya akong nakatanaw sa window glass ng unit namin. Nakahawak ang mga kamay nito sa magkabilang braso ko at hinalik-halikan ang batok at balikat ko.Nilingon ko siya ng kunti at kumimi habang tinititigan ang mapupungay niyang mata at ang pagpipigil ngiti nito. Nakabihis na siya ng suit para sa duty na. At nakaayos na rin pati ang buhok nitong basang-basa pa mula sa pagkakaligo.Humarap ako sa kanya at malambot na niyakap siya, pagkatapos ay hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at nag first move ng halik. Agad naman siyang napahawak sa mga kamay ko pagkatapos ‘non at ginantihan ako ng mas malalim na halik.“Papasok na ako sa trabaho, I want to know if you really okay, at kung hindi, hindi na rin ako papasok.” he said with his pucker forehead. I gave her a light glance and nodded for a sudden moment.“Don’t worry, I used to it!” sagot ko at dahan-dahan niyang inilapat ang labi niya sa noo
*KRINGGGG *KRINGGGG *KRINGGGG, tunog ng phone ni Kris na siyang nakapagpagising sa akin ngayong dis-oras ng gabi. Ibinangon ko ang aking ulo at hinanap ng tingin kung nasaan nakalagay ang phone niya. Agad ko namang nakita ito sa ibabaw ng mini cabinet ng mga credentials papers.Sinubukan kong bumangon ngunit nakadagan pala ang kanang braso nito na sa tiyan ko at nakayakap mula sa mahimbing niyang pagkakatulog, kaya dahan-dahan ko munang iniangat ito at maingat na inilapag sa higaan.Muling tumunog ang phone kaya binilisan ko na ang pagnaog sa higaan at mabilisang tinungo ang phone niya bago pa siya magising. Ini-scroll down ko pa ito at isinet ang silent mode, pagkatapos ay ini-scroll up ko na naman.Bumungad sa akin ang pangalang ‘CONFIDENTIAL’ ulit, kaya napakunot noo at napakagat labi ako. Muli kong nilingon ang natutulog na si Kris, mahimbing na mahimbing ito kaya agad kong nilapitan ito at maingat na idiniin ang hinlalaki nito upang magbukas ang
“Where have you been? I’ve been waiting here about an hours, you didn’t tell me you are going to hang out!” singhal ni Kris na siyang nakapagpatigil sa akin ngayon sa harapan niya at sinaman ko ito ng tingin. Hinarap ko siya ng dahan-dahan at inilapag ang sling bag sa couch at bagsak kong iniupo ang sarili.Hinangad ko siya at sumilay doon ang biglang pagkalungkot ng mukha niya. Hindi ko na lang siya pinansin at isinandig ang likod ko sa sandigan ng couch at hinilot ang aking noo.“Hays!” I gasped at ibinaling ang paningin sa kisame.“Something wrong baby?” kunot noo niyang tanong at dahan-dahan itong umupo sa gawi ko.“I’m sorry for what I did recently, napagtaasan kita ng boses.” usal niya pero di ko pa rin siya pinansin. Tumingin pa ito sa wrist watch niya bago ituon muli ang atensyon sa akin.“I’ve been worried so much, it’s late at night and you still wandering outside. What else if there were something not good happen to you huh? Pinag-a