Chapter 42: Buking

“Where have you been? I’ve been waiting here about an hours, you didn’t tell me you are going to hang out!” singhal ni Kris na siyang nakapagpatigil sa akin ngayon sa harapan niya at sinaman ko ito ng tingin. Hinarap ko siya ng dahan-dahan at inilapag ang sling bag sa couch at bagsak kong iniupo ang sarili.

Hinangad ko siya at sumilay doon ang biglang pagkalungkot ng mukha niya. Hindi ko na lang siya pinansin at isinandig ang likod ko sa sandigan ng couch at hinilot ang aking noo.

“Hays!” I gasped at ibinaling ang paningin sa kisame.

“Something wrong baby?” kunot noo niyang tanong at dahan-dahan itong umupo sa gawi ko.

“I’m sorry for what I did recently, napagtaasan kita ng boses.” usal niya pero di ko pa rin siya pinansin. Tumingin pa ito sa wrist watch niya bago ituon muli ang atensyon sa akin.

“I’ve been worried so much, it’s late at night and you still wandering outside. What else if there were something not good happen to you huh? Pinag-a