Ang mga mata ng batang babae ay puno ng mga bituin, at ang kanyang ekspresyon ay labis na nasasabik.Hindi napigilan ni Mariana ang ngumiti, "Ako nga, hindi ko inasahan na handang maghintay ng mga propesor para sa aking pagbabalik sa pagtatapos."Sa oras na bumaba ang boses, nagkagulo ang lahat.Lalo na ang mga estudyante sa Departamento ng Sikolohiya.Alam ng buong Kagawaran ng Sikolohiya na may isang alamat na nakatatandang kapatid sa Kagawaran ng Sikolohiya. Hindi lamang siya nagkaroon ng mahusay na mga marka, kundi pati na rin ang kanyang antas bilang baguhan ay walang kapantay. Siya ay isang pambihirang henyo sa Kagawaran ng Sikolohiya. Kaya naman nang ang batang ito ay malapit nang tumigil sa pag-aaral sa bisperas ng pagtatapos dahil sa ilang aksidente at sinabi na hindi na siya babalik, lahat ng mga propesor kasama ang dean ay nagkasundo na humiling sa paaralan na bigyan siya ng sertipiko ng pahintulot sa pagliban.At ang sertipiko ng leave of absence na ito ay walang kapantay
Tila nararamdaman ang kanyang emosyon, mahinang tinapik ang kaniyang balikat ni Propesor Dangan, "Mabuti ang bumalik, mabuti ang bumalik."Itinaas ni Mariana ang kanyang ulo at nasilayan ang mga mata ni Propesor Dangan na puno ng paghimok at pag-unawa, bahagyang umasim ang kanyang ilong.Binawi ni Propesor Damgan ang kanyang kamay, tumingin sa mga taong sabik at kay Kaena na labis na nagulat, at ipinaliwanag nang may ngiti. "Si Mariana ay talagang aking estudyante. Nagbigay ang departamento ng sikolohiya ng walang limitasyong sertipiko ng pahintulot sa kanya dahil ayaw naming mabigo ang isang henyo. Nang si Mariana ay nasa paaralan, hindi lamang niya natapos ang mga propesyonal na kredito sa pinakamaikling panahon, kundi lumikha din siya ng maraming praktikal na karanasan para sa sikolohiya sa pamamagitan ng pakikipagtulungan sa pulisya, mga mental na ospital, pagpapayo sa sikolohiya at iba pang mga partido. At siya ay isang maliit na hakbang na lamang mula sa pagtatapos. Isang guro
Kinagat niya ang kanyang labi at malapit nang tumanggi, pero nakita niya si Maxine na masayang kumakaway sa hindi kalayuan, "Kuya!"Tumingala si Mariana at nakita niyang binuksan ng lalaki ang pinto ng kotse at lumabas ng sasakyan. Ang maayos na gawang-kamay na suit ay nagbigay sa kanya ng mas matalas na hitsura, ngunit ang kanyang mga mata ay palaging madilim at hindi mahulaan.Nakaramdam si Mariana ng kaunting pamamanhid sa hindi malamang dahilan, at lumakad patungo sa lalaki na may ganitong hitsura."Mr. Torres, anong pagkakataon."Biglang itinaas ni Mavros ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya, bahagyang ngumiti, "Sa kasamaang palad."Sa oras na ito.Palabas mula sa opisina ng opisina, nanggalit ang mga ngipin ni Kaena at hinawakan ang form ng disciplinary, mabilis na dumaan ang kanyang mga daliri sa post ng pag-amin sa forum, at lalo siyang nainis at bumigat ang kalooban.Si Mariana ay talagang nakatatandang kapatid ng departamento ng sikolohiya!Ang babaeng ito ay hindi kail
Umupo nang tahimik si Mariana.Si Mavros, na tahimik na nakatuon sa panig na ito, ay malinaw na napansin ang maliit na kilos ng babae, at bahagyang kumipot ang kanyang mga mata na may ngiti, at pagkatapos ay nakaramdam ng ginhawa sandali. Palagi siyang ganito sa mga estranghero."Third Master, pupunta ka ba sa CGG Hotel?" Tumingin ang drayber sa salamin at nakita ang babaeng nakadamit nang simple at maayos na sinadyang umiwas kay Mavros, at ang tono niya ay hindi sinasadyang nagdala ng kaunting respeto.Ang CGG Hotel ay palaging naging lugar kung saan nag-aanyaya ng mga bisita si Mavros, at mayroon itong mga permanenteng pribadong silid.Nag-isip si Mavros sandali at tumingin kay Mariana, "Miss Ramirez, ano ang mairerekomenda mo?"Napatalon si Mariana at nag-isip sandali, "Kung sanay na si Mr. Torres na pumunta sa CGG, kung ganoon ay sa CGG. Marami na kayong naitulong sa akin dati, at tinulungan din ako ni Max ngayon. Ang pagkain na ito ay paraan ko ng pagpapasalamat sa inyong dalawa.
Nakita ni Diana na ang ekspresyon ni Tyson ay mas lalong nagiging madilim, at nagpangamba ang kanyang puso, ngunit isang ngiting nakahihinga ng maluwag ang lumitaw sa kanyang mukha."Hindi ko akalain na kilala ni Miss Ramirez si Mr. Torres. Dati, nag-aalala ako kung ano ang gagawin ni Miss Ramirez pagkatapos ng kanyang pakikipaghiwalay, pero ngayon mukhang sa pag-aalaga ni Mr. Torres, hindi magiging masyadong masama ang buhay ni Miss Ramirez sa syudad ng Makati sa hinaharap."Tumingin si Tyson kay Diana na banayad at mabait, at unti-unting nawala ang lamig sa kanyang mga mata. Ang kanyang Diana ay palaging napakabait at mapagbigay, at tanging si Diana lamang ang karapat-dapat na makasama niya sa kanyang buhay.Ang inis sa kanyang puso kanina ay pansamantalang abala lamang. Si Mariana, na palaging mapagpakumbaba at masunurin sa kanya, ay talagang nakikipag-usap at nakikkpag-tawanan sa ibang lalaki.Ito ay dahil lamang sa kanyang pagiging mapang-angkin bilang isang lalaki. Sa huli, si
"Si Maxine ay palaging pilya, sana hindi siya nagdulot ng problema kay Miss Ramirez." Nang maramdaman ang pagwawalang kilos sa hangin, si Mavros ang unang bumasag sa katahimikan.Bago makapagsalita si Mariana, isang pulang malasutla na kahon ng regalo ang nahulog sa harap niya.Ang Cartier na may gintong logo na nakaimprenta dito ay nagpatigil kay Mariana ng sandali, "Mr. Torres, ano ito?"Dahan-dahang binuksan ni Mavros ang kahon, at isang pulang gintong brilyante na pulseras ang tahimik na nakahiga sa loob, naglalabas ng makulay na liwanag sa ilalim ng repraksyon ng iba't ibang pinagmumulan ng ilaw sa silid."Madalang lang na lumalapit si Max sa iba. Bihira siyang magbukas ng kanyang puso. Si Miss Ramirez ay kaibigan ko na rin mula ngayon." ibinaba ni Mavros ang kanyang mga mata, pagkatapos ay inangat ang tingin sa kanya, puno ng magandang repleksyon ni Mariana ang kanyang mga mata. "Kung hindi mo mamasamain, maaari ko bang tawagin kang Yanyan mula ngayon?" Yanyan...Ang dalawan
Nawala ang ekspresyon ni Mariana, "Sa kasamaang palad." walang pakialam niyang tugon. Halata na hindi balak ni Diana na hayaan siyang umalis, "Tila ngayon lang ay nakita ko si Miss Ramirez at si Mr. Torres na magkasama sa hapunan, akala namin ni Tyson ay nakakakita lang kami ng mga bagay, kailan pa naging pamilyar si Miss Ramirez kay Mr. Torres?"Isang hibla ng buhok ang nahulog sa kanyang buto sa kwelyo habang siya'y gumagalaw, nagmumukhang banayad, hindi nakakasama, at marangal."Walang komento." Itinapon ni Mariana ang tisyu sa basurahan. "Miss Rellegue, huwag mo akong tanungin, hindi tayo ganoon na magkakilala."Humugot ng malalim na hininga si Diana, may bahagyang hinaing sa kanyang mga mata. "Miss Ramirez, masyado ka bang nag-iisip? Inisip ko lang na kilala pa rin natin ang isa't isa kahit papaano, at ang pakikipag-usap kay Miss Ramirez ay dahil lamang sa kagandahang-loob, wala nang iba pang kahulugan."Ano ang ibig sabihin ng "walang ibang kahulugan"?Ang Diana na ito ay palag
Hindi ininda ni Mariana ang sinabi ni Diana pagkatapos niyang bumalik, pero nakaramdam siya ng bahagyang inis nang isipin ang tungkol sa eksenang ginawa niya sa harap nito.Siya ay nasa masamang kalagayan, kaya hindi siya direktang bumalik sa kuwarto. Plano niyang pumunta sa front desk para bayaran ang bayarin, magpakalma, at saka babalik sa kuwarto. Pagkatapos mag-swipe ng card at lumingon, nangyaring nasalubong niya ang pangunahing tauhan ng malaking drama at ang kanyang kasintahan.Tumigil si Mariana, talagang malas ito.Orihinal, gusto niyang magpanggap na hindi niya nakita ito at lagpasan na lang, pero sino ang mag-aakalang biglang sinabi ni Tyson, "Mariana, mag-usap tayo." Lumabas na na siya ang nanlibre sa kanya ng hapunan sa CGG Hotel? At ang pagkaing ito ay nagkakahalaga ng higit sa 200,000? Para lang makalapit kay Mavros, ang lalaking iyon? Bigla siyang nakaramdam na hindi para sa kanya ang ginagawa ni Mariana, baka talagang gusto niyang makuha si Mavros, ang mataas na
"Talaga bang hindi mo alam kung ano ang sinasabi ko? Kung ganoon ay iibahin ko ang tanong ko sa tanong na mas madali mong maintindihan. Sinulat mo ba talaga ang papel na iyon?" diretsong tumingin si Mariana kay Bella, malapit na tinitignan ang magihing reaksyon nito. Sa kasamaang palad, umiwas ng tungin sa kanya si Bella at umikot para magpanggap na kukuha ng tubig. "Siyempre ako ang sumulat niyon. Mahigit isang buwan kong isinulat ang thesis na iyon." ani Bella. "Kalahating buwan kong isinulat ang papel na ito, ngunut ngayon ay lumabas ito nang nakapangalan na sa iyo. Ilang araw ang nakalipas, ipinadala ko ito sa Journal of Psychology. Hindi pa ito nakikita, pero nakita ko na ang anunsyo ng eskwelahan. Parehong pareho ang papel mo sa isinulat ko, ultimo ang title ay hindi napalitan. Ang mas interesring pa ay maging ang references at notes doon ay hindi rin nabago. Ang direksyon ng talakayan ay tinalakay din mula kay Nova Castro. Sa tingin mo ba hindi ko dapat itanong ng malin
Sa sandaling lumabas siya, isang ngiti ang lumitas sa kaniyang labi. Narinig niya ang lahat. Pagkatapos ng klase, dumating sa eskwelahan si Mavros para sunduin si Maxine, at kasunod ni Maxine ay si Mariana. Matapos ang huling pagdiriwang ng kaarawan, naging mas malapit sa isa't isa ang relasyon nina Mariana at Mavros. Kahit na hindi pa nila nililinaw ang lahat, masyado pa ring manipis ang papel na nakaharang sa kanilang dalawa. Lalo na kung kasama si Maxine na gustong - gustong sumali sa katuwaan, palaging sumusubok na maglapitin silang dalawa. "Ate Mariana, nitong mga nakaraan ay palaging nagtatanong si kuya sa akin tungkol sa 'yo sa tuwing tumatawag siya. Tinanong ko nga siya kung bakit hindi ka na lang niya tawagan ng diretso, pero hindi niya ako sinagot. Sa tibgin ko ay nahihiya lang ang kuya ko! " "Hindi totoo' yan." nagpanggap na galit si Mavros. "Hindi ako nagsasabi ng hindi totoo!" ani Maxine. Lumapit si Maxine mula sa backseat at inilapit ang bibig sa tainga ni Ma
Nagbago ng matindi ang itura ni Diana at agad na tinulungan si Tyson upang makatayo, "Tyson, ano bang ginagawa mo?" Kumakatok ang kanyang asawa sa pintuan ng ibang babae sa harap niya. Ano ba 'yan, nakakahiya! "Hindi." lasing na talaga si Tyson at namumula na ang buong mukha, ngunit tumanggi oa rin itong umalis. "Ito ang bahay ni Miss Ramirez, dapat ay mahimasmasan ka na." naging mababa ang tono ni Diana. Ngunit isa pa rin siyang babae kahit papano, at di hamak na matangkad si Tyson at mabigat, nakahawak rin ito sa pinto ng apartment ni Mariana at ayaw talagang umalis." Pagkatapos ng ilang sandali ay nawalan ng lakas ang pagod na mga braso ni Diana at malakas na bumagsak si Tyson sa sahig. Ni man lang nagising si Tyson dahil sa pagbagsak, at patuloy lang ito sa pagbulong ng kung ano-ano, "Mariana! Buksan mo ang pinto! Buksan mo ang pinto!" "Tyson! Tignan mo akong mabuti!" lumakas ang tinig ni Diana at malamig na tumingin kay Tyson. Halata namang wala ka talagang m
Ikinuyom ni Maxine ang kanyang mga kamao, "Si ate Mariana..." sambit niya sa nanginginig na boses. "Oo, si Ate Mariana, inabot niya ang kamay niya sa 'yo, at nakasakay ka bangka na' yon. Lumulutang bangka na iyon sa ibabaw ng dagat, at hinangin ka palayo. Naaalala mo pa ba kung bakit ka lumitaw sa dagat?" "May, may hinahanap ako." "Okay, nakita mo na siya, kasama mo na siya. Ngayon may kasama kang dalawang tao, si Mariana ang isa at ang isa naman ay ang taong hinahanap mo." Kumunot ang noo ni Maxine, "Hindi, hindi, isang tao lang naroon." Ilang sandaling natigilan si Mariana, "Sige, hindi mo nahanap ang tao na iyon, patuloy na lumulutang ang bangka na sinasakyan mo, at nakita mong napakaraming bangka ang lumutang sa paligid na papalit sa maliit na bangka na sinasakyan mo. Ano sa tingin mo ang gusto nilang gawin?" agad niyang tanong. "Pagpatay!" matalim ang boses ni Maxine, "Gusto nilang pumatay ng tao!" "Sa pagkakataon na ito ay nakaamoy ka ng isang halimuyak, na
"Dumating ang mga pulis at dinakip si Tyson kanina lang, sinasabi nila na nag-trespass daw siya!" balisang sambit ni Diana. "Hindi ba ay nandito lang naman si Tyson sa bahay ng buong oras. Paano siya makakapag-trespass?" "Pagkatapos ng hapunan, wala na sa katinuan si Tyson. Lumabas siya mag-ida noong bago mag-alas onse. Tinanong ko siya pero hindi niya sinabi sa akin kung saan siya pupunta." naalala ni Diana ang talunang mukha ni Tyson kanina, at agad siyang nagkaroon ng hinuha. Maaari kayang doon ito nagtungo? Sa A University. Nakatanggap ng mensahe si Mariana sa kaniyang email mula kay Nova Castro. Mula nang basahin ni Nova Castro ang papel niya noong nakaraan, madalas nang mag-usap ang dalawa sa email tungkol sa mga research sa sikolohiya. Tungkol sa publication ng papel
Palagi niyang nararamdaman na may nananakit sa kanya, at lahat ng nakikita niya ay masamang tao. Ngunit palagi niyang nararamdaman na hindi ito kasing simple lang ng pagkidnap. "Matagal kong hinanap si Max matapos siyang dukutin. Nang sa wakas ay natagpuan ko na siya, para siyang isang baliw noong araw na iyon, at hindi niya ako nakilala. Ilang araw siyang nag-collapse at umiiyak tuwing gabi dahil sa sobrang takot." Bahagyang kumunot ang noo ni Mariana, "Anong nangyari? Hindi kaya si Maxine ay..." Walang magawang ngumiti si Mavros, "Hindi, nakita lang niya ang mga taong iyon na nagpapahirap ng mga tao, nakinig siya sa lahat ng uri ng pqg-daing, at hinarap ang mga dugo na nasa lupa. Sinabi niya sa psychologist na sa sandaling ipinikit niya ang mga mata niya, nakikita niya ang dugo at ang buong mundo ay kulay pula. Pagkatapos, tuluyan siyang nag-collapse at na-coma sa loob ng ilang araw. Nang magising
Ang pamilya Ruiz ay hindi mapayapa nang gabing iyon dahil nakarinig si Kaena ng isang bulung-bulungan. Mabilis niyang itinutok ang screen ng kanyang telepono sa tatlong tao sa hapag kainan, "Mama! Kuya, hipag, tingnan ninyo!" Sa screen, isang lalaki at isang babae ang sumasayaw. Niyakap nila ang isa't isa, at lumilipad ang palda ng babae. Maraming tao ang sumasayaw sa paligid nila, ngunit nakita pa rin ni Tyson na ito ay sina Mariana at Mavros sa isang sulyap lang. Nanginig ang kanyang hawak na mga chopstick para sa pagpulot ng pagkain, at tahimik siyang uminom ng isang higop ng sabaw. Nakita ni Diana ang kanyang ekspresyon. "Hindi naman ito isang kakaiba na bagay. Hindi ba ay palagi naman silang magkasama?" sambit niya nang may iniisip. Inihagis ng ina ni Tyson ang mga chopstick sa galit at malamig na bumuntong hininga. "Kung ako ang tatanungin mo, hiniwalayan ka kaagad ni Mariana at hinahalik-halikan niya ang pamilya Torres. Hindi ka pa rin naniniwala na niloko ka niya
"Kung sina Miss Serrano at ang iba pang mga babae ay magpapatuloy sa pag-tsimis at pagsabi ng walang katuturan, kakailangin ko muna kayong paalisin." "Tara na." naglakad palayo sina Miss Serrano nang may malungkot na mukha. Ipinagpatuloy ni Mariana na ibaba ang kanyang ulo. Hindi talaga niya alam kung oaani niya dapat harapin si Mavros at kung ano ang sinabi niya. Tumitig siya sa sulok ng kaniyang palda at sa tip ng kaniyang mga sapatos, hindi alam kung ano ang eksoresyon ang gagawin. "Muntik ka na naman nasangkit sa gulo. Ayos ka lang ba?" marahang tanong ni Mavros. Nang makitang hindi tumugon si Mariana, tinawag niya itong muli. "Yan Yan?" "Ah? Nakikinig ako. Ayos lang ako." sabit niya nang wala sa kaniyang isip. Ang gusot na sinulid sa kanyang dibdib ay nagkasabit sa lahat ng direksyon. Habang pinag-iisipan niya ito, mas lumalaki ang sinulid. Ano ang ibig sabihin ni Mavros? "Bakit natutulala ka? Mamaya ay magsisimula na ang handaan. Pwede ko bang anyayahan si Yan
Malaya tulad ng isang ibon ang tumutugtog sa loob ng bulwagan, malambing na magaan na musika, ang piramide ng mga baso ng alak ay kumikinang sa ilalim ng liwanag, at ang mga batang babae sa bulwagan ay nag-uusap at nagtatawanan sa mga mamahaling mga bestida. Nakatayo sila sa ilalim ng spotlight, at ang mga alahas sa kanilang mga katawan ay pinalamutian sila ng pinaka nakakasilaw na liwanag. Si Mariana sa isang sulok ay nakasuot ng masikip na itim na velvet na damit. Bilang isang namumukod-tanging Filipino dress designer noong ika-20 siglo, perpektong na-highlight ng damit na ito ang klasikal na pagka-elegante ng mga babaeng pilipino. Siya ay hindi kailanman nagsuot ng anumang nakasisilaw na alahas, ngunit nakasuot lamang ng isang esmeralda na kwintas, na puno ng kagandahan. Si Maxine sa tabi niya ay nakasuot ng prinsesa na bestida at may hawak na panghimagas sa kanyang mga kamay. Bagaman siya ang host ng isang normal na piging, ang kanyang mga mata ay puno ng hindi nararapat