LOGINShare
1.ตบมาตบกลับนะ (1)
Last Updated:
2025-02-24 16:30:51“อ๊ะ...”
มือบางยกขึ้นปิดปากตัวเองก่อนจะหลุดเสียงอุทานออกมาพร้อมก้าวถอยหลัง ตาเธอเหลือบไปสบกับดวงตาคู่คมเข้มเข้าพอดี ขณะที่เสียงแว้ดดังขึ้น
“อ้าย! เข้ามาได้ยังไง นังบ้า!”
ขาเรียวก้าวถอยหลังอย่างไม่เป็นกระบวน ผลุนผลันหันกลับออกประตูมาแล้วรีบปิดลงราวหนีซอมบี้ แผ่นหลังบางทิ้งพิงผนังพร้อมลมหายใจหอบกระชั้น
นอกเหนือจากตกใจแล้วเธอยังหน้าร้อนผ่าวราวขัดเขิน เขินหรือ? ไม่หรอก จะเขินทำไมเธอไม่ใช่คนที่นั่งอยู่บนตักเจ้าของร่างสูงนั่นสักหน่อย
กุลนารีพยายามหลับตาลงระงับอาการอกสั่นขวัญแขวนระคนอายของตน ทว่าสายตาคมดุกลับวาบขึ้นมาในมโนสำนึก คิ้วเรียวสวยขมวดก่อนจะลืมตา
แววตาเจ้านายสื่อถึงอะไรกันแน่?
เธอยืนนิ่งรอคอยอยู่หน้าห้อง ในเมื่อถูกสั่งให้มา แต่มาถึงในเวลาไม่เหมาะไม่ควรก็ยังไม่อาจไปไหนได้ แม้ไม่รู้ว่าธุระส่วนตัวของชายหนุ่มจะเสร็จเมื่อไรกุลนารีก็ไม่กล้าเสี่ยงขัดคำสั่ง
หญิงสาวไม่ได้กลัว ทำงานร่วมกันมานานจนเลยจุดกลัวมาแล้ว ทว่าไม่คิดขัดคำสั่งอีกฝ่าย เพื่องานที่มั่นคงทำให้กุลนารีไม่เคยปริปากบ่นหรือแสดงความไม่พอใจเมื่อเจ้านายหนุ่มเรียกหา ตอนรับหน้าที่เลขาเต็มตัวใหม่ๆ เจ้านายอย่างพศินตั้งแง่กับเธอด้วยความไม่เชื่อมือ เธอต้องเผชิญหน้ากับตาคมกล้าส่งกระแสดุเหมือนไม่พอใจตลอดเวลา ใบหน้าหล่อเหลาเย็นชานิ่งขรึมไม่ยอมญาติดีด้วย และอารมณ์ร้อนที่เดาไม่ถูกแม้เขาจะวางมาดนิ่ง ทว่านึกจะร้อนก็ร้อนขึ้นมาทันควัน กว่าจะผ่านเวลานั้นมาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
‘อะไรของคุณ’
เสียงเข้มดังขึ้นพร้อมกับหันมองเธออย่างไม่พอใจ หลังจากยื่นชาร้อนให้ชายหนุ่มในตอนบ่ายที่เขาสั่งกาแฟ
‘พี่ดาวบอกเอาไว้ว่า ตอนบ่ายต้องเสิร์ฟเป็นชาร้อนค่ะ ถึงเจ้านายจะสั่งกาแฟก็ตาม’
‘กล้าขัดคำสั่งผมเหรอ เอาไปเปลี่ยน’
‘เอ่อ คือว่า...’
เพล้ง!
แก้วชาถูกปัดทิ้งจนล้มหกบนโต๊ะ กุลนารีรีบกระวีกระวาดเข้าไปยกแฟ้มกับของบนโต๊ะมากอดแนบออก หาทิชชูมาซับน้ำพร้อมบอก
‘ดิฉันไม่กล้า แต่ก็ต้องทำตามที่พี่ดาวบอกเหมือนกัน พี่ดาวบอกว่าเลขาต้องเป็นผู้ช่วยที่ดีทั้งเรื่องงานและสุขภาพของเจ้านายค่ะ”
พศินมองเธอด้วยแววตาคมดุดัน หากหญิงสาวก็อธิบายต่อ
“เจ้านายดื่มกาแฟตอนเช้ามาแล้ว ช่วงสิบโมงก็ดื่มไปแล้ว สองแก้วต่อวันพอแล้วค่ะ’
‘คุณดาวบอกอีกสินะ’
‘ค่ะ พี่ดาวห่วงเจ้านายนะคะ เธอฝากฝังเอาไว้ เธอบอกให้ดิฉันใส่ใจเจ้านายเหมือนเป็นพี่ชาย เหมือนคนในครอบครัว ให้สนใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เจ้านายอาจลืมหรือมองข้ามไปเพราะงานยุ่ง’
เจ้านายหนุ่มเงียบไปครู่หนึ่ง ขณะที่เธอค่อยๆ ส่งโน้ตวางบนโต๊ะให้เขาในจุดที่ไม่เลอะชา
‘อะไรอีก’
แม้จะถามเธอทว่าสายตาคมละจากใบหน้าเธอไปมองโน้ตลายมือของรัมภาหรือดาวรุ่นพี่เลขาเก่าของเจ้านายที่เจ้าตัวย้ำเอาไว้ กุลนารีจึงรีบเอ่ย
‘พรุ่งนี้วันเกิดคุณแม่เจ้านายค่ะ ต้องการให้จัดเตรียมของขวัญไว้ไหมคะ’
คิ้วเข้มกระตุกเล็กน้อยราวกับเพิ่งนึกได้ แต่แล้วก็ส่ายหน้า
‘ไม่ต้อง ผมจัดการเอง’
กุลนารีแอบลอบถอนหายใจอย่างโล่งใจที่เจ้านายบอกมาอย่างนั้น ความจริงเธอทั้งใจสั่นขาสั่นตั้งแต่เขาปัดแก้วชาแล้ว และหากเขาสั่งให้เธอจัดการก็ยิ่งกังวลว่าจะถูกใจหรือไม่ แต่ข้อนี้ถามกับรัมภาได้ ทว่าที่ทำเอาเธอตกใจไม่หายคืออารมณ์ดุของเขามากกว่า ไม่อยากดื่มก็ไม่เห็นต้องรุนแรงอย่างนี้เลย
‘เรียกแม่บ้านเข้ามาทำเถอะ คุณออกไปได้แล้ว’
ชายหนุ่มบอกเสียงเรียบ เธอจึงรับคำแต่ก็ยังไม่ลืมหน้าที่ของตนแม้จะยังกลัวอารมณ์เขาอยู่
‘รับชาใหม่ไหมคะ’
เจ้านายผ่อนลมหายใจออกมายาวราวกำลังระงับความขุ่นใจ แต่ก็เอ่ยอย่างไม่ใส่ใจนัก
‘ตามใจ’
กุลนารียิ้มบาง รีบวางของไว้อีกด้านหนึ่งแล้วออกจากห้องไปพร้อมแก้วชาเพื่อเรียกแม่บ้าน และชงชาแก้วใหม่ด้วยตนเอง เธอรู้ว่าเจ้านายยังไม่เชื่อใจเพราะเป็นเด็กจบใหม่ ขาดประสบการณ์ แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ในเมื่อรัมภาฝึกงานให้กับเธอ โดยตอนที่มาสมัครผู้ช่วยรัมภาก็เป็นคนเสนอชื่อเธอกับเจ้านายหนุ่ม เธอเคยถามเลขาสาวรุ่นพี่ซึ่งอีกฝ่ายก็บอกว่าตอนสัมภาษณ์เธอใจเย็นมาก ไม่ลนลานไม่หลบสายตาเวลาคิดคำตอบ นั่นทำให้มั่นใจว่าเธอจะรับมือกับเจ้านายอย่างพศินได้
รัมภาอายุมากกว่าเจ้านายหนุ่ม ทำงานมาตั้งแต่รุ่นนายใหญ่ไพศาล พศินจึงฟังและให้เกียรติ แต่อีกฝ่ายก็เพิ่งมีลูกตอนอายุสี่สิบเจ้าตัวจึงอยากดูแลลูก ชายหนุ่มเกรงใจก็เลยไม่อาจคัดค้านที่รัมภาลาออก สาวรุ่นพี่ฝากฝังทั้งงานทั้งเจ้านายไว้กับเธอ กุลนารีเองก็รับปากว่าจะทำหน้าที่ต่อจากอีกฝ่ายให้ดีที่สุด เธอไม่อยากเสียงานนี้จึงอุทิศตัวเองอย่างหนักแม้มีเรื่องส่วนตัวของเจ้านายที่ต้องรับรู้และจัดการนอกเวลางานก็ยินดีทำเสมอ
=====
กุลนารีผู้อุทิศกำลังแรงกายให้เจ้านาย เพื่อเกาะงานที่มั่นคงเอาไว้ให้แน่น ก็ดูเหมือนทุกอย่างจะราบรื่นดี แต่ราบรื่นแน่หรือ? ^-^
Related chapters
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 1.ตบมาตบกลับนะ (2)
เสียงประตูเปิดออกทำให้หญิงสาวรู้สึกตัวจากภวังค์ความหลัง หันไปก็เห็นร่างสูงของเจ้านายใส่เสื้อคลุมยืนเท้าขอบประตู เธอจึงรีบก้มหน้าลงและเอ่ยขึ้นทันที“ขอโทษค่ะเจ้านาย”“เรื่องอะไร”เสียงเข้มถามห้วนๆ เธอจึงเงยหน้าขึ้น ทว่าก็ไม่กล้าสบตาคู่คมดุนัก เธอไม่เคยทำงานพลาด ครั้งนี้มาถึงในตอนที่ชายหนุ่มยังทำกิจกรรมส่วนตัวอยู่เกรงว่าอีกฝ่ายจะตำหนิได้“ดิฉันมาเร็ว...”“ก็ตรงเวลานี่ เข้ามาเถอะ”ชายหนุ่มบอกเสียงเรียบแล้วหันหลังกลับเข้าห้อง ทำไมเธอต้องก้าวตาม แม้จะแปลกใจที่เจ้านายดูเฉยๆ หากก็นึกโล่งใจที่เขาไม่ติดใจเอาความกับการที่ตนมาขัดความสุขหลายปีที่ทำงานในหน้าที่นี้กุลนารีกังวลเพียงเรื่องส่วนตัวของเจ้านายหนุ่ม จึงพยายามไม่ยุ่มย่ามอยากรู้อยากเห็น ปิดหูปิดตา วางตัวอย่างเลขามืออาชีพทั้งที่ในใจไม่ได้อยากรับรู้เรื่องแบบนี้เลย ทว่ามันก็เป็นความกดดันในใจของเธอไปแล้ว“คุณรับเงินกับเลขาผมแล้วก็กลับได้เลย”พศินบอกกับหญิงสาวที่มีผ้าขนหนูพันตัวลวกๆ และยังนั่งอยู่บนโซฟา จบประโยคร่างสูงกำยำก็เดินเข้าห้องนอนไปไฟภายในนี้ถูกเปิดขึ้นมาแล้ว กุลนารีเห็นหน้าสาวรูปร่างอวบอัดชัดเจนว่าเป็นคู่ขาคนล่าสุดของเจ้านายที่ได้เจอ
Last Updated : 2025-02-24Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 1.ตบมาตบกลับนะ (3)
เธอไม่อยากนั่งรอตรงโซฟาที่ได้เห็นพวกเขาทำกิจกรรมอย่างว่าเต็มตา ด้วยรู้สึกนั่งไม่ลง อึดอัดขัดเขินแปลกๆ กุลนารีจึงพาตัวเองเข้าไปในห้องครัวจัดการเก็บล้างสิ่งที่อยู่ในนั้นรอเจ้านายของตน ซึ่งเธอก็ทำอยู่บ่อยครั้งเมื่อถูกเรียกให้มายังคอนโดของชายหนุ่มทว่านี่เป็นครั้งแรกที่เปิดเข้ามาแล้วเจอโป๊ะแตกเข้า โดยมากพศินจะทำกิจกรรมส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว หรือไม่ก็ยังอยู่ในห้องนอนซึ่งเธอพอรับรู้ได้จากเสียง นั่นก็นับว่าน่าขนลุกพอแล้ว แต่ครั้งนี้ทำเอาหัวใจแทบวายจริงๆ แถมภาพนั้นยังติดตาอยู่เลย ให้ตายสิ!“จองโต๊ะแล้วใช่ไหม”เสียงเข้มเรียบๆ ดังขึ้น กุลนารีลมหายใจสะดุด ใจกระตุกวูบ หากก็พยายามปรับสีหน้าของตนให้เรียบเฉยแล้วหันไปยังชายหนุ่ม“ค่ะ”“คุณไม่ต้องทำก็ได้ เดี๋ยวแม่บ้านก็มาแล้ว”เจ้าของร่างสูงยืนกอดอกพิงขอบประตูมองเธอด้วยแววตาคมดุเช่นเดิมเหมือนทุกวัน ทว่ากุลนารีกลับรู้สึกว่าตนเองหน้าร้อนขึ้นมาเสียอย่างนั้น“เสร็จแล้วล่ะค่ะ”เธอบอกพร้อมล้างมือเรียบร้อย ซับน้ำกับผ้าเช็ดมือเสร็จก็เดินไปหยิบกระเป๋าของตนที่โต๊ะกินข้าวชายหนุ่มขยับตัวเดินนำไปก่อนเป็นเวลาเดียวกับที่สาวสวยร่างอวบออกจากห้องน้ำมาพอดี“เบลขอไปทานข้า
Last Updated : 2025-02-24Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 2.คู่ขาอีกคน (1)
“ตบเลยเหรอ”เพื่อนสาวคนสนิทอุทานเสียงเบา ตาโตที่โตอยู่แล้วยิ่งขยายขึ้นขณะที่กุลนารีตักข้าวกลางวันเข้าปากอย่างเซ็งๆ ความจริงก็ไม่ได้อยากบอกเล่าเรื่องส่วนตัวของเจ้านายให้เพื่อนฟัง แต่อีกฝ่ายสังเกตว่าเธอแต่งหน้าหนาแถมสีบรัชออนแจ่มชัดอย่างที่ไม่เคยแต่งมาก่อน แล้วตนดันหลุดปากว่า ‘โดนตบ’ ก็เลยถูกซักไซ้ จึงจำต้องพูดในบางส่วนว่า บังเอิญไปเร็วขัดกิจกรรมเข้าจังหวะทำให้คู่ควงของเจ้านายไม่พอใจ“ดูแรงเนาะ คุณพศินไม่น่าชอบผู้หญิงแรงๆ”เธอพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของญาดา“ไม่ใช่แค่นิสัยแรงหรอก ร้อนแรงไม่เบาด้วย”พูดแล้วเจ้าตัวก็ยักไหล่อย่างไม่แปลกใจว่าทำไมถูกใจเจ้านายของตน เพื่อนสาวที่มองอยู่ถึงกับหลุดขำ“ถึงขนาดไปรู้เห็นว่าเขาร้อนแรงนี่มันน่าสยองยังไงๆ อยู่นะ”คนพูดทำหน้าหวาดหวั่นกุลนารีเองก็หน้าม่อยไปเช่นกัน หากก็ไม่ได้บอกรายละเอียดกับเพื่อน แต่ที่เธอคาดการณ์ว่าสาวอวบอัดต้องร้อนแรงไม่ธรรมดาเพราะตั้งแต่คบกับคนนี้ เจ้านายของเธอใช้เวลากับอีกฝ่ายนานทุกครั้ง เธอมักไปถึงโดยที่ทั้งคู่ยังมีความสุขอยู่ในห้องเสมอ ยอมรับว่าแอบหวั่นใจกับสิ่งที่ต้องรับรู้เมื่อถูกเรียกไปคอนโดชายหนุ่ม ทว่าก็ปฏิเสธงานไม่ได้“ไม่เ
Last Updated : 2025-02-24Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 2.คู่ขาอีกคน (2)
“แก้ม”ร่างบางที่กำลังก้าวฉับๆ เพื่อกลับไปยังโต๊ะทำงานช่วงบ่ายหลังพักเที่ยงหยุดก่อนจะหันตามเสียงเรียก แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นคนที่กำลังเดินเข้ามาหาตน“แก้มจริงๆ ด้วย กลัวจะทักคนผิดอยู่เหมือนกันนะเนี่ย”อีกฝ่ายออกมาประตูห้องประชุม ซึ่งเธอรู้ว่าทีมออกแบบจะเข้าประชุมกับเจ้านายของตนในบ่ายนี้ กุลนารีคิดอยู่ชั่วแวบก็เอ่ยถาม“พี่ยุเพิ่งมาทำงานที่นี่เหรอ”“ใช่ เพิ่งเริ่มงานได้สองอาทิตย์ ไม่รู้นะเนี่ยว่าแก้มทำงานที่นี่”“ทำมาตั้งแต่เรียนจบน่ะ”“หือ งั้นพี่ต้องขอคำปรึกษารุ่นพี่อย่างแก้มแล้วล่ะ”“แก้มไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องออกแบบหรอกค่ะ”เธอบอกไปพร้อมยิ้มบาง“ก็ถามเรื่องทั่วๆ ไป ระบบภายใน หรือไปกินข้าวกันบ้างอะไรงี้”อีกฝ่ายบอกกว้างๆขณะที่กุลนารีมองคนที่ไม่เจอกันมานับแต่อีกฝ่ายเรียนจบมหาวิทยาลัยด้วยความรู้สึกแปลกๆ ทั้งอึ้งทั้งดีใจ หากก็อึดอัดขัดเขินอย่างบอกไม่ถูก คาดว่าศตายุน่าจะถูกดึงตัวมา จำได้ว่าหัวหน้าฝ่ายออกแบบกับพริษฐ์เข้ามาขออนุมัติคนกับเจ้านายตน เนื่องจากบริษัทเพิ่งลดคนคัดคนออก วางระบบภายในใหม่ทั้งหมด ใช้คนน้อยลงแต่ทักษะความสามารถของบุคคลต้องหลากหลายมากขึ้น ใครรับระบบใหม่ไม่ได้และพร้
Last Updated : 2025-02-24Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 2.คู่ขาอีกคน (3)
สี่ทุ่มคืนวันเสาร์ถัดมา...ร่างบางออกจากห้องน้ำมาด้วยชุดนอนเรียบร้อยพร้อมทั้งมาส์กแปะบนหน้า ตั้งใจนอนโดยไม่ทำอะไรแล้ว เพราะวันนี้เธอเข้าบริษัทกับเจ้านายที่เข้าไปตรวจเอกสารอนุมัติเร่งด่วนของแต่ละแผนก กว่าจะออกมาก็บ่ายแก่ แล้วโทรชวนญาดาไปดูหนังวันพรุ่งนี้ เพราะมั่นใจว่าพศินต้องพักหนึ่งวันแน่นอนหลังจากทิ้งตัวลงนอน รอเวลามาส์กหน้าครบก็หยิบมือถือมาเปิดดูแต่แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อเห็นว่ามีข้อความเข้ามาตอนเธออาบน้ำ กุลนารีแทบไม่อยากอ่านทว่าก็จำต้องเปิดข้อความของเจ้านาย‘มาหาผมที่คอนโด’ข้อความเข้ามาเมื่อราวยี่สิบนาที และเป็นครั้งแรกที่เธอถูกเรียกตัวในตอนกลางคืน แม้ว่าตอนนี้รถไฟฟ้ายังไม่ปิด แต่ก็เป็นเรื่องผิดปกติ ทว่าไม่มีเวลาคิดมาก กุลนารีรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อไปยังคอนโดของพศินให้เร็วที่สุดเพราะชายหนุ่มไม่ได้บอกกำหนดเวลา อาจหมายถึงให้เธอไปโดยเร็ว‘ทำไมช้า คุณอยู่ไหนแล้ว’เธอถูกตามด้วยข้อความอีกครั้งก่อนจะขึ้นรถไฟฟ้ากุลนารีจึงพิมพ์ตอบกลับไป‘ขอโทษค่ะ ดิฉันเห็นข้อความหลังอาบน้ำเสร็จน่ะค่ะ ตอนนี้กำลังจะขึ้นรถไฟฟ้าค่ะ’‘เร็วหน่อยแล้วกัน’หญิงสาวก้าวเร็วๆ แทบจะวิ่งเมื่อลงจากรถไฟฟ้ากระทั่งขึ้นไปถึ
Last Updated : 2025-02-24Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 3.ฝันว่า ‘จูบ’ (1)
“อ๊าย!! คุณพศิน!”“คุณไม่พอใจเรื่องอะไร ผมว่าเราคุยกันเข้าใจแล้วตั้งแต่ต้นนะ ว่าแค่ใช้เวลาสนุกด้วยกัน”พศินยังคงใช้น้ำเสียงโทนเดิมไม่เปลี่ยน ทว่ากุลนารีรับรู้ได้ว่าเจ้านายของตนเริ่มไม่พอใจเพราะลมหายใจชายหนุ่มแรงขึ้น“คุณเห็นเบลเป็นอีตัว!”“เอ่อ คุณ...”“แกไม่เกี่ยว หุบปากไปเลย”เบญจวรรณโพล่งขึ้นในทันทีที่เธอเอ่ย“คุณเองก็ควรเลิกเสียงดังแล้วกลับเสีย”ชายหนุ่มตัดบทพร้อมกับพาเธอเดินตรงไปเผชิญหน้ากับหญิงสาวอีกคน“กุลนารีเข้าไปเอาเสื้อผ้าออกมาให้เธอ”คนถูกสั่งเลี่ยงหลบสาวสวยร่างอวบอัดที่ยืนหน้าประตูเข้าไป ขณะที่เจ้าตัวมองตามเธอแล้วหันไปกลับไปมองชายหนุ่ม“คุณพศินคะ เบล...”สายตาคู่คมเข้มที่มองมาทำให้เบญจวรรณตระหนักได้ว่าตัวเองพลาดไปแล้ว“พรุ่งนี้ผมจะโอนเงินเพิ่มให้ ขอบใจสำหรับช่วงเวลาที่ผ่านมา”“ไม่นะคะ อย่าเพิ่งตัดรอนเบลสิคะคุณพศิน”หญิงสาวพยายามจะคว้ามือเขาแต่ชายหนุ่มถอยออกอย่างไม่ต้องการให้แตะต้องตัว เป็นเวลาเดียวกับที่กุลนารีกลับออกมาพอดี“แล้วก็ อย่ามาดักรอผมหน้าห้องแบบวันนี้อีก”เบญจวรรณส่ายหน้า ใบหน้าสวยไม่มีน้ำตาแต่เจ้าตัวก็พยายามแสดงสีหน้าชัดเจนว่าเสียใจ“เบลไม่มารอก็ได้ แต่คุณอย่า
Last Updated : 2025-02-24Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 3.ฝันว่า ‘จูบ’ (2)
กุลนารีดูเวลาที่มือถือของตนหลังจากวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะ เธอรู้ว่าเจ้านายเพิ่งเข้าไปอาบน้ำหลังจากคู่ขาของเขากลับไปแล้ว ที่ชายหนุ่มให้เธอเข้ามาเตรียมเอกสารในห้องทานของเขาก่อนก็เพื่อเลี่ยงการเผชิญหน้านั่นเอง“ห้าทุ่มครึ่งแล้วเหรอเนี่ย”พึมพำกับตัวเองแล้วก็อดกังวลไม่ได้ว่าตนจะได้กลับบ้านเมื่อไร พศินให้ชงกาแฟเท่ากับเขาจะดูเอกสารจริงๆ อาจดูจนเสร็จ ชายหนุ่มมักทำงานแบบยิงยาวที่ทำงานบ่อยครั้ง ทว่าที่คอนโดเธอไม่เคยต้องอยู่กับเจ้านายดึกดื่น“คุณต้องลำบากเรื่องเบญจวรรณเยอะเลย”ร่างบางถึงกับสะดุ้งที่อยู่ๆ เสียงเข้มก็ดังด้านหลัง พศินมักขยับตัวรวดเร็วไม่ค่อยมีเสียงให้รู้สึกตัวเท่าไร สำหรับกุลนารีที่อยู่ด้วยกันมานานถือว่าค่อนข้างชิน แต่บางครั้งเธอคิดเรื่องอื่นอยู่ก็มีอาการบ้างนิดหน่อย“เธอเข้าใจผิด ก็เขม่นเป็นธรรมดาตามประสาผู้หญิงค่ะ”กุลนารีบอกอย่างพยายามทำใจ ไม่อาจเอ่ยไปตรงๆ ได้ว่าเพราะชายหนุ่มใช้คำพูดให้ดูกำกวม“ส่วนหนึ่งก็เพราะผมด้วย”อีกฝ่ายยอมรับพร้อมก้าวเข้ามาในห้อง หญิงสาวเองก็แปลกใจไม่น้อยที่เขาออกตัวมาง่ายๆ อย่างนี้“เขาอยู่คอนโดนี้ แล้วก็มาดักรอผม เขาควรรู้ว่าไม่ใช่อยากเจอผมเมื่อไรก็มาได้ตาม
Last Updated : 2025-02-24Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 3.ฝันว่า 'จูบ' (3)
เธอกำลังฝัน...กุลนารีรู้สึกเหมือนลอยอยู่กลางปุยเมฆ ทั้งอบอุ่นทั้งนุ่มนวล แทบไม่อยากตื่น เธอยิ้มมีความสุขทิ้งตัวลงนอนสบายอารมณ์ จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งโน้มหน้าลงมาหา เขาหล่อมาก แม้ในมโนสำนึกจะไม่สามารถบรรยายรูปหน้าได้แต่บอกได้ว่าหล่อแน่นอนผู้ชายในฝันย่อมต้องสมบูรณ์แบบอยู่แล้วคนอยู่ในภวังค์ความฝันขยับหน้าเงยขึ้นโดยอัตโนมัติ เผยอริมฝีปากปากตนเองแตะกับปากได้รูปแสนดึงดูดใจทว่าสัมผัสหนักแน่นอุ่นวาบที่รับรู้ได้บนริมฝีปากตน กับไอระอุที่โอบล้อมรอบตัวทำให้ความเป็นจริงเข้าโจมตีกุลนารีในทันใด เปลือกตาบางเปิดขึ้นแล้วก็เห็นดวงตาคู่คมดุในระยะประชิด เธอตัวแข็งราวเป็นหินอยู่ชั่วอึดใจก่อนจะผละออกห่าง ทำให้รู้ว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงแล้ว แขนสองข้างโอบกอดลำคอแกร่งของเจ้านายหนุ่ม“เอ่อ...ขอ...โทษค่ะ”แขนเรียวเสลารีบลดลง วางสีหน้าไม่ถูกจนต้องหลบสายตาอีกฝ่าย หน้าร้อนราวกับไหม้ ไม่แน่ใจว่าอับอายการกระทำของตนหรือเพราะดวงตาคู่คมที่จ้องไม่ลดละด้วยแววตาที่เดาไม่ออกชั่วอึดใจชายหนุ่มก็ปล่อยตัวเธอ เหมือนเขาจะอุ้มเธอมายังเตียงแล้วเพิ่งวางลง และเธอดันขยับหน้าขึ้นไปหาเขาเข้า“เห็นคุณหลับที่โซฟา กลัวจะเมื่อย”“ขอบคุ
Last Updated : 2025-02-24
Latest chapter
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 30.เลขาที่รัก (2)
เปิดตู้เสื้อผ้าที่ชายหนุ่มบอกว่าเป็นฝั่งของตนกุลนารีก็ต้องอึ้ง มีชุดนอนแขวนอยู่ราวตั้งใจให้เห็น เป็นชุดเครสสั้นสายเดี่ยวผ้าซาตินสีครีม ไม่แน่ใจว่าพศินเป็นคนจัดการหรือมารดาของเธอกับเขากันแน่ หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ ไม่เคยใส่ชุดนอนแบบนี้ แต่เสื้อผ้าที่เธอเอาไปฮันนีมูนก็ใส่ครบแล้ว และตอนนี้ก็ซักเสร็จเรียบร้อยเธอเพิ่งอาบเสร็จ ใส่เสื้อคลุมของชายหนุ่มอยู่ โดยพศินบอกให้ใส่เสื้อผ้าของเขาแทนเหมือนครั้งก่อน แต่เธอก็รู้สึกแปลกๆ ขณะนี้ชายหนุ่มอาบน้ำจึงดูนั่นนี่ไปพลาง แล้วก็มาเจอกับชุดนี้ ปากอิ่มกัดเบาๆ ครุ่นคิด ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจด้านหลังของเจ้าของร่างบางที่ยืนทาครีมอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งทำเอาคนเพิ่งออกมาจากห้องน้ำชะงักกึก ใจร้อนรุมขึ้นมาทันควัน หากก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว แล้วก้าวเข้าไปกอดอีกฝ่าย“ชุดคุณทำผมตื่นเต้นนะเนี่ย”เขาเอ่ยแซว ก่อนจะไล่จูบซอกคอหอมกับบ่าไหล่ขาวผ่องที่แทบจะไม่มีอะไรปกปิดอย่างรุกร้อน“อื้อ อย่าเพิ่งใจร้อนสิคะ”กุลนารีท้วงเบาๆ ทว่าคนเป็นสามีก็ยังแตะไล้เนื้อผิวเธอไม่หยุด ไม่เพียงเท่านั้น มือหนายังเคลื่อนมาหาอกอวบอย่างรวดเร็วอีกด้วย“โอ๊ะ ไม่ใส่เหรอ?”คำถามที่น้ำเสียง
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 30.เลขาที่รัก (1)
รถตู้คันโตของบ้านพศินมารับทั้งสองคนที่สนามบินหลังกลับจากฮันนีมูน กุลนารีเผลอหลับไปเพราะรถค่อนข้างติด และรู้สึกตัวเมื่อชายหนุ่มปลุก ก้าวลงจากรถตามร่างสูงกำยำก็รู้สึกถึงความผิดปกติ“ที่ไหนคะ”หญิงสาวถามพศินพร้อมสีหน้างุนงง เมื่อเห็นลานจอดรถไม่คุ้นเคยชายหนุ่มยิ้มบาง มือหนาวางลงบนผมเธอแล้วโยกหัวเบาๆ ยื่นหน้ามากระซิบใกล้ๆ“คอนโดของเรา”“คอนโดเรา?”“ใช่ครับ”เขาตอบรับแล้วจับมือเธอให้เดินไปยังหลังรถที่คนขับรถยกกระเป๋าสองใบลงมาให้เรียบร้อยแล้ว“ขอบคุณครับลุงชิต”“ผมขนไปให้นะครับ”“ไม่เป็นไรครับ ที่เหลือผมกับแก้มจัดการได้ ว่าแต่ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ”“ครับผม คุณดารนีกับแม่ของคุณหนูจัดการดูแลทั้งหมดด้วยตัวเองเลยครับ”ลุงชิตคนขับรถตอบแล้วยื่นคีย์การ์ดให้พศิน ชายหนุ่มขอบคุณอีกครั้งก่อนจะบอกให้กลับไปได้ ขณะที่กุลนารีได้แต่ยืนงงงันว่าเรื่องอะไรกันแน่“มีอะไรเหรอคะ”“ไปคุยกันที่ห้องดีกว่า”เธอเดินตามชายหนุ่มอย่างมึนๆ พศินจัดการกับกระเป๋าทั้งสองใบด้วยตัวเอง แม้เธอจะช่วยเขาก็ส่ายหน้ากระทั่งมาถึงหน้าห้องหนึ่งชายหนุ่มก็ให้คีย์การ์ดกับเธอ“เปิดเข้าไปสิ”กุลนารีรับมาเปิด พศินพยักพเยิดให้เธอเดิน
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 29.ฮันนีมูนสุดสวีต (2)
“ไหนให้แก้มเริ่มไงคะ”เสียงหวานพร่าเบาชิดปากเขา ดูเชิญชวนจนคนถูกต่อว่าต้องกลืนน้ำลาย ยากเหลือเกินที่จะยั้งตัวเองได้ในเมื่อทุกสัดส่วนบนเรือนกายสาวที่เขาเคยสัมผัสมางดงามเย้ายวนนัก แม้ยามหลับตาก็ยังตราตรึงอยู่ในหัว ยิ่งคิดถึงก็ยิ่งอยากจับร่างนวลลออกดลงมาด้านล่างแล้วล่วงล้ำโลดแรงเสียเดี๋ยวนี้ปากได้รูปเผยอเปิดรอโดยไม่พูดอะไร หากก็บ่งบอกชัดว่าเขาต้องการให้เธอต่อแล้ว กุลนารีผ่อนลมหายใจยาว รู้สึกคนตรงหน้าช่างยั่วเสียจริง เดี๋ยวเธอจะรุกให้เขาระทวยเลยคอยดูกุลนารีเข่นเขี้ยวก่อนแตะไล้ลิ้นตนบนกลีบปากกระด้าง ตั้งใจยั่วเย้าชายหนุ่มก่อนจะสอดแทรกพัวพันกับปลายลิ้นอุ่นอย่างนุ่มนวลอ่อนหวานซ่านใจ มือบางลูบคลำอกหนากับกล้ามท้องเป็นมัดตามความพอใจ โดยลืมไปว่าสิ่งที่ตนทำนั้นไม่ได้ทำให้เจ้าของร่างสูงอ่อนระทวยทว่ายิ่งแกร่งกล้าขึ้นเท่าทวีคูณมากกว่าหญิงสาวถอนจูบย้ายมาขบเม้มใบหูอีกฝ่ายเมื่อคิดว่าตนเองน่าจะลองทำอย่างอื่นบ้าง แม้ในอกจะวูบวาบ เนื้อตัวร้อนผ่าว ทว่าก็อยากเดินหน้าปลุกกายหนุ่มต่อให้สำเร็จปลายลิ้นเล็กที่เลียเบาๆ ที่หูทำเอาพศินถึงกับต้องขบกรามแน่น ทั้งเจ้าตัวยังเปลี่ยนมาไล้ซอกคอเขาสลับเม้มแผ่วเบา มือหนา
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 29.ฮันนีมูนสุดสวีต (1)
ร่างบางยืนริมระเบียงกอดอกมองฝนที่โปรยปรายด้านนอกแล้วก็อดลูบแขนตนเองเพราะอากาศค่อนข้างเย็นไม่ได้ แต่เธอก็ชอบมอง ธรรมชาติแห่งขุนเขารอบทิศทางยามฝนตกให้ความรู้สึกชุ่มฉ่ำใจ คนที่แทบไม่มีเวลาได้พบเห็นความงดงามที่ธรรมชาติรังสรรค์ยิ้มบางครู่หนึ่งร่างกายเธอก็ถูกโอบล้อมด้วยความอบอุ่นกับกลิ่นกรุ่นอันคุ้นเคย“อากาศเป็นใจดีจัง”เสียงทุ้มพึมพำ ใบหน้าขาวคมคายแนบแก้มกับเธอขณะวางคาง คมสันมาบนบ่า“คุณวีก็”เธอเพียงท้วงเบาๆ อย่างเขินอายที่ชายหนุ่มวกเข้ามาเรื่องนี้อีกแล้วนับแต่คืนวันแต่งงานพศินไม่เคยปล่อยให้เธอนอนนิ่งๆ จนหลับไปเลยสักคืน ทั้งสองคนแต่งงานเมื่อสองอาทิตย์ก่อนทว่าเพิ่งมีเวลามาฮันนีมูน ซึ่งจริงๆ แล้วชายหนุ่มกับกุลนารีไม่เห็นว่าจำเป็นอะไร แต่บิดามารดาของทั้งสองฝ่ายอยากให้ใช้เวลาส่วนตัวด้วยกัน ทั้งคู่จึงพยายามเคลียร์งานและจองที่พักเป็นจังหวัดทางภาคเหนือ ช่วงปลายฝนเริ่มต้นเข้าสู่ฤดูหนาว อากาศกำลังดี และกุลนารีโตที่ชลบุรี เธอได้เห็นทะเลบ่อยครั้งทว่ายังไม่เคยเที่ยวทางเหนือ พศินจึงตามใจ โดยมีญาดาช่วยเธอหาที่พักแสนโรแมนติกเหมาะกับคู่รัก‘บ่นว่าตัวเองไม่มีแฟนสักที สุดท้ายแต่งก่อนพริกอีกนะ’อีกฝ่ายแซ
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 28.สินสอดทองหมั้น (2)
“อะไรของแก”พ่อเธอสวนขึ้น ท่าทางไม่พอใจแต่มารดาจับแขนท่านแล้วพยักหน้าเล็กน้อย เห็นชัดว่าพ่อหงุดหงิด แต่กุลนารีลุกขึ้นก่อนแล้วเดินนำขึ้นไปชั้นบนเพราะคุยส่วนร้านด้านหน้าก็ต้องได้ยิน บิดายอมเดินตามเธอมาจนถึงชั้นสามซึ่งเป็นห้องของเธอ เป็นพื้นที่ที่กุลนารีคิดว่าน่าจะปลอดภัยเสียงไม่เล็ดลอดไปถึงแขก“แกมาขัดฉันทำไมห๊ะนังแก้ม แกก็เห็นว่าทางนั้นเขากำลังจะตกลงอยู่แล้ว”คุณสรรชัยเอ่ยเสียงเข้มทันทีที่ภรรยาของตนประตูปิดลง“มันมากไป พ่อเกรงใจบ้านคุณวีบ้างสิ แล้วก็พ่อไม่น่าพูดแบบนั้นเลย เรื่องแก้มกับเขามันต่างคนต่างเต็มใจ พ่อไปพูดเหมือนคุณวีล่วงเกินแก้มแบบนั้นได้ยังไง”เธอใส่เป็นชุด โมโหจนเสียงสั่นไปหมด“แกชักเอาใหญ่แล้วนะ ยังไงฉันก็เป็นพ่อแก ฉันมีสิทธิ์จะเรียกสินสอดแกเท่าไรก็ได้”“ไหนพ่อบอกว่าไม่ขายลูกกินไง แล้วนี่มันอะไร ถ้าพ่อเรียกขนาดนี้แก้มจะไม่แต่ง แก้มจะไปอยู่กับคุณวีเลย ไม่ต้องมีงานแต่ง สินสอดทองหมั้นอะไรทั้งนั้น”“นังแก้ม!”ร่างหนาของคุณสรรชัยพรวดเข้ามาหาลูกสาว ขณะที่หญิงสาวยืนนิ่งเชิดหน้าเข้าหา พร้อมรับมือเต็มที่ไม่ว่าจะเจอกับอะไร แต่คุณดวงกมลเข้ามาขวางสามีเอาไว้“อย่าพ่อ พ่อสัญญากับคุณวีเขา
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 28.สินสอดทองหมั้น (1)
‘แอบเก็บเงียบเลยนะคุณเลขา’ญาดาตัดพ้อมาตามสาย หากก็ไม่ได้ดูโกรธขึ้งวันนี้พศินกลับบ้านของเขา ชายหนุ่มบอกว่าจะไปคุยกับบิดามารดาเรื่องไปคุยกับที่บ้านเธอ ดูเหมือนเขาอยากไปภายในไม่กี่วันนี้ กุลนารียังกังวลว่าทางด้านครอบครัวของชายหนุ่มจะเห็นด้วยหรือไม่ กลัวกับสิ่งที่จะตามมาเมื่อครอบครัวของเขาไปเจอกับครอบครัวเธอ แต่ในใจส่วนลึกเธอมีความสุขกับคำขอแต่งงานจากพศิน“มันเกิดขึ้นเร็วน่ะ แก้มก็ตั้งตัวไม่ติดเหมือนกัน”เธอบอกไปตามตรง เพราะตัวเองก็ยังสับสนกับความสัมพันธ์ที่แปรเปลี่ยนกะทันหันอยู่‘นึกว่าแอบคบกันมานานแล้วเสียอีก’เพื่อนสาวพึมพำราวไม่น่าเชื่อ“เรียกว่าแอบมองล่ะมั้ง แก้มพยายามไม่คิดอะไรกับเจ้านาย แล้วก็คิดว่าตัวเองทำได้มาตลอด แต่มาถึงจุดนึงกลับรู้ว่าไม่ใช่”หากเป็นคนอื่นเธอคงไม่พูดสิ่งที่อยู่ในใจอย่างละเอียด แต่เพราะเป็นญาดา และเรื่องก็มาถึงขั้นที่อาจจะลงเอยด้วยการแต่งงานซึ่งหากเกิดขึ้นจริงเธอก็อยากให้อีกฝ่ายรู้เป็นคนแรก เป็นเพื่อนเจ้าสาวกุลนารีมีฝันหวานๆ เรื่องความรักและการแต่งงานตามประสาผู้หญิงทั่วไป แต่เพราะเธอต้องเลือกครอบครัวก่อน แม้จะอยากได้รับความรักจากใครสักคนมาตลอด ทดแทนทางบ้านที่
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 27.แต่งงานกันเถอะ (2)
กุลนารีสบตาเพื่อนแววตาขอร้องเมื่อญาดาเข้ามาในห้องน้ำของเจ้านายหนุ่มด้วย ยังไม่อยากให้อีกฝ่ายซักถามอะไรให้มากความ“แก้มมีอะไรเหรอ คุณพศินบอกให้พริกเข้ามาคุยกับแก้มเอง”เพื่อนสาวถามเสียงเบา ดูจากสายตาแล้วเจ้าตัวเหมือนจะไม่อยากเชื่อและไม่อยากคิดลึก“เอ่อ คือ...พริกไปซื้อชุดชั้นในใหม่ให้แก้มหน่อยนะ”เธอกระซิบบอก ตอนนี้ร่างบางสวมเสื้อกับกระโปรงเสร็จแล้ว แต่ก็ยังสวมชุดคลุมอาบน้ำของชายหนุ่มทับอีกทีสายตาของญาดาล่อกแล่ก ทว่าก็พยักหน้ารับ สองสาวมองกันและกันนิ่งครู่หนึ่งก่อนที่อีกฝ่ายจะยื่นมือมาจับมือเธอ มืออีกข้างลูบเบาๆ ราวกับปลอบใจ คงเห็นท่าทางกระอักกระอ่วนของเธอ“พริกจะรีบกลับมานะจ๊ะ”เพื่อนสาวไปแล้วกุลนารีก็ผ่อนลมหายใจออกมายาว คงต้องได้คุยกันอย่างจริงจังหลังจากนี้กับญาดาแน่นอน“แก้มออกมานั่งที่โซฟาเถอะ”พศินเดินมาเคาะประตูเบาๆ พร้อมบอกโดยไม่ได้เปิดเข้ามา แม้จะแง้มไว้เล็กน้อยเนื่องจากญาดาเพิ่งไปก็ตามในนี้ทั้งเย็นทั้งชื้นทำให้ไม่สบายได้ง่าย กุลนารีจึงยอมก้าวออกไปข้างนอก“อุ่นหรือเปล่า ใส่สูทของผมอีกตัวไหม”เสียงทุ้มถามอย่างห่วงใยพร้อมกับหยิบสูทของเขาส่งให้“ไม่เป็นไรค่ะ”“ห่มเอาไว้ดีกว่า”บ
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 27.แต่งงานกันเถอะ (1)
“ผมรักคุณ”พศินสวนขึ้นเสียงเข้ม ใบหน้าขาวคมคายเงยขึ้นมาสบตากับเธอไม่ห่างนัก ลมหายใจของเขาค่อนข้างหนัก บ่งบอกถึงอารมณ์เข้มข้นภายใน“รัก? คนรักกันเขาทำป่าเถื่อนแบบนี้เหรอคะ”กุลนารีถามด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด“คุณทำให้แก้มรู้สึกเหมือนคุณไม่ได้รักแก้มเลย เมื่อไม่รักก็ไม่จำเป็นต้องทะนุถนอม จะทำร้ายร่างกายหรือความรู้สึกยังไงก็ได้”ดวงหน้าผุดผ่องเต็มไปด้วยคราบน้ำตากับแววตาสุดแสนเสียใจ ต่อว่าต่อขานยืดยาวทว่ากระท่อนกระท่อนเพราะเจ้าตัวร้องไห้ด้วย คนกระทำเสียใจไม่น้อย เขามีสติและตั้งใจทำแบบนี้ ทนไม่ได้จริงๆ ที่เห็นกุลนารีเดินเบียดชิดตัวติดกับผู้ชายคนอื่น อยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายคนอื่นพศินดึงคนที่ร้องไห้อย่างน่าสงสารเข้ามาแนบอกตน ลูบไหล่บางที่สั่นเพราะเจ้าตัวสะอื้นและคงเย็นอย่างเบามือกว่าก่อนหน้านี้“ผมหวง”ชายหนุ่มบอกสั้นๆ ไม่ช่วยให้เธอเข้าใจอะไร แล้วจูบหนักๆ บนหน้าผากเธอ จับให้ซบหน้ากับอกเขา“อยากฝากรอยบนตัวคุณทั้งตัว ตีตราจองให้ทุกคนรู้ว่าแก้มเป็นของผม”หญิงสาวเพียงแค่ฟังเงียบๆ ไม่พูดอะไร เธอยังไม่รู้สึกดีขึ้นสักนิด“หนาวไหม”เสียงเข้มอ่อนโยนขึ้นกุลนารีจึงพยักหน้ารับนิดๆ“เดี๋ยวผมไปเอาผ้าขนหนูมาให้
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 25.บำเรอรัก(2)
น้อยครั้งที่พศินจะเลิกงานตรงเวลา และวันนี้เข้าช้าทำให้งานร่นออกไปอีก ชายหนุ่มจึงโทรบอกน้องสาวว่าฝากให้บราลีกลับกับอีกฝ่าย เมื่อโทรบอกเจ้าตัวอีกฝ่ายก็งอแงบอกว่าพอมีแฟนแล้วก็ทิ้งตนเอง ทำเอาพศินหัวเราะในลำคอ‘ถ้าแบมมีแฟนแล้วยังอยากติดรถพี่ไปกลับอย่างนี้ทุกวันหรือเปล่า’ถามไปแบบนั้นอีกฝ่ายก็เงียบ เขารู้ว่าบราลีงอน แต่เจ้าตัวก็ต้องอยากมีเวลาส่วนตัว เมื่อโดนถามแทงใจดำจึงไม่ตอบสองทุ่มร่างสูงกำยำก็ออกจากห้องมา ยิ้มอ่อนโยนเมื่อเห็นเลขาคนสนิทเงยหน้าขึ้น“วันนี้กลับรถแก้มกันนะ”“แล้ว...แบมล่ะคะ คุณไม่ไปส่งก่อนเหรอ”“กลับไปกับวุ้นแล้ว”กุลนารีไม่ได้ซักต่อ พอเข้าใจได้ว่าเพราะชายหนุ่มเลิกงานช้า แทนที่บราลีจะต้องมารอพศินกลับกับพนิดาไปเลยย่อมง่ายกว่า ตอนสั่งอาหารเย็นมาให้เจ้านายช่วงหนึ่งทุ่มเธอถามว่าจะให้เผื่อบราลีหรือไม่ อีกฝ่ายก็บอกเพียงไม่ต้องสั้นๆ แม้จะสงสัยแต่ก็ทำตามคำสั่ง ส่วนตนก็อุ่นอาหารที่ซื้อตอนกลางวันแล้วใส่ตู้เย็นไว้กินพศินขับรถของกุลนารีพาทั้งคู่มาถึงคอนโดราวสามทุ่ม เป็นเวลาที่สามารถอาบน้ำเข้านอนได้เลย แต่แน่นอนว่าชายหนุ่มไม่ได้อยากนอน เขาดึงร่างบางเข้าหาอ้อมกอดตัวเองทันทีที่ก้าวเข้ามา
