KABANATA 13

Gusto nilang manatili sa isang hotel at kumain ng pagkain. Bagamat ang kanyang tatlong anak na lalaki ay maliit pa at hindi kumakain ng marami, sila ay nasa yugto ng paglaki at hindi maaaring kumagat lamang sa simpleng insteam na bun kasama siya.

Walang dapat mawala na prutas at gulay, gatas, itlog, pagkaing-dagat, at karne. Kapag maingat mo itong binalanse, hindi maliit ang gastos para sa isang pamilya ng apat.

Ang mga ilang libong piso na ito ay hindi tatagal. Walang pera sa kanyang bulsa, si Tanya ay nakaramdam ng pagkabalisa.

Iniisip ni Tanya na dapat siyang makahanap ng part-time na trabaho muna, mas mabuti kung arawan ang bayad. Sa wakas, hindi niya alam kung gaano katagal ang magiging sagot mula old mansion sa Quezon City, at maaaring magtagal ang pagbalik ni Sean. Hindi siya maaaring maghintay hanggang wala na siyang kahit isang sentimos bago lumabas upang maghanap ng trabaho, hindi ba?

Subalit, sa panahon na ito na pinahahalagahan ang background education at mga certificates, wala siyang alinman, at ang mga trabahong gusto niya ay hindi available sa kanya.

"Ah…" Si Tanya ay napabuntong-hininga nang walang magawa.

Bawat oras na umabot sa puntong ito, nakaramdam siya ng kalungkutan, na alam niyang siya ay nakapasok sa isang magandang unibersidad, ngunit ang resulta...

Ang buhay ay maaaring maging malupit; mahirap balikan ang mga nakaraang kaganapan. Naghanap si Tanya online jobs ngunit wala siyang natagpuan na gusto niya; sa huli, nagpasya siyang makahanap ng trabaho na mataas ang bayad.

Kung ikukumpara, ang pagbebenta ng alak ang may pinakamataas na sahod. Arawang bayad, mahigit tatlong libo para sa isang gabi, plus 2% komisyon. Kahit na ayaw niya sa ganitong kapaligiran sa trabaho, nang isipin niya ang pera, siya ay nagkasundo pa rin.

Sa alas-siyete ng gabi, si Tanya ay dumating sa takdang oras sa Royal Club. Alak para sa kasiyahan, upang maalis ang alalahanin at maghanap ng kaligayahan. Iyon ang dahilan kaya maraming tao sa club, tama?

Ang Royal Club ang pinakamalaki at pinakamaluhong bar sa Metro, talagang isang lugar upang mag-aksaya ng pera. Ang mga kayang gumugol ng oras dito ay mga mayaman o makapangyarihan.

Sa loob lamang ng mahigit isang oras, nakapagbenta si Tanya ng tatlong bote ng alak. Bawat bote ay nagkakahalaga ng 80,000 hanggang 150,000 pesos at ang komisyon ay umabot ng mahigit sa walong libo.

Sa lipunan ngayon, bukod sa pagtingin sa background education at mga certifications, mahalaga rin ang hitsura.

Siya ay maganda, may magandang katawan, at kaaya-ayang boses; ang susi ay ang kanyang mga kamay na labis na maganda. Ang pakikinig sa kanya habang nagsasalita at nanonood sa kanyang pagbuhos ng inumin ay isang kasiyahan sa kanyang sarili.

Kaya't si Tanya ay napakapopular dito. Gayunpaman, ang pagiging masyadong maganda ay maaari ring maging problema, at di nagtagal, may isa na naging interesado sa kanya.

"Uminom ka sa bote ng alak na ito at ako ang bahala sa gastos."

Siya si Sandro, ang kilalang bastos na tiyuhin ni Jazel, isang tipikal na halang ang sikmura, pangit, walang kakayahan, at mahilig maglaro ng mga babae.

Hindi siya kilala ni Tanya at nagulat ang babae, "I-Iinom ako?"

"Oo, uminom ka, wala dapat maiwan na patak."

"Ang... hindi po ba't bawal ang pinagagawa ninyo? Ang bote ng alak na ito ay para sa inyo at medyo mahal ito."

"Sinasabi kong uminom ka kaya susunod ka. Ang bote ng alak na ito ay isang daang libo. Kung iinumin mo, ako ang magbabayad." Habang sinasabi ito ni Sandro, tinitigan niya si Tanya, ang kanyang titig ay hindi kanais-nais.

Alam ni Tanya na siya ay nakatagpo ng isang bastos na tao; pinigilan niya ang pagnanais na saktan ang manyak na ito at ngumingiti siya ng humihingi ng tawad, "Ikinalulungkot ko, uminom ako ng vitamins na gamot bago ako dumating kaya hindi ako makiinom."

Nang marinig ito, hindi natuwa ang matandang lalaki, "Kunin mo na lang pabalik ang alak; ayaw namin niyan."

Nagulat si Tanya, "May mga patakaran dito sa Club; ang binuksang alak ay hindi maibabalik."

"Oh, humingi ba ako sa'yo na buksan ito? Ikaw ang nagbukas nito. Kung hindi na pwede ibalik, ikaw ang magbabayad."

Pinipigilan ang galit, sumagot si Tanya:

"Binuksan ko 'to kasi sabi ninyo; naglakas-loob lang akong buksan ito dahil ikaw ang nagsabi. May mga CCTVs dito sa kuwartong ito at malalaman nilang sumunod lang ako sa utos; maaari nating tingnan ang footage."

Bilang pagkasabi nito, lahat ng tao sa paligid na naroon ay humalakhak na patuya, "Sa pagtingin lang sa babaeng ito, makikita mong hindi siya madalas dito. Paano magkakaroon ng camera sa lahat ng parte ng bar? Ano kung may gustong gawin ang mga tao rito? Ha ha."

Piniga ni Tanya ang kanyang mga kamao, kumagat sa kanyang mga ngipin sa pagkainis. Talaga namang hindi pa siya nakapunta sa ganitong lugar noon, kaya't hindi niya naunawaan.

May isang nagpaalala sa kanya, "Miss, swerte mo na nagustuhan ka nitong si Sandro. Uminom ka na lang kapag sinabihan ka niya, huwag ka nang tumanggi. Alam mo ba kung sino si Sandro? Kung alam mo, matatakot ka! Pero kung mapapasaya mo siya, magiging masagana ka sa hinaharap."

Napagtanto ni Tanya na ang manyak na lalaking ito ay may big background. Ngayon ay sinusubukan nilang takutin siya para kumagat siya sa gusto, pero alam niyang ang direktang pagtutol ay magdadala lamang sa kanya ng problema.

Kulang isang milyon ang halaga ng bote ng alak na ito—ilang taong sweldo na iyon ng maraming tao? Pero ang mga mayayaman ay kayang uminom ng ilang bote sa isang gabi.

Kaya, ano ang maaari niyang gamitin upang tumayo laban sa kanila? Pero kung ito ay kulang isang milyon, mas mabuting patayin na siya; wala siyang perang maibabayad nang ganoon kalaki.

Tahimik si Tanya ng ilang segundo, na ngumingiti ng humihingi ng tawad, "Ako po pala ang hindi nakakaunawa agad, Sir Sandro. Masyadong maingay dito; paano kung makipag-usap ako sa inyo sa labas?"

Agad na napasigla si Sandro, humalakhak ng malakas at tumayo, "Yan ang maganda! Gusto ko 'yang sinabi mo. Goods! Maghanap tayo ng mas tahimik na lugar para sa mas ‘malalim na usapan’."

Ang mga tao sa pribadong silid ay nag-uudyok, "Oo, oo, makipag-usap, ha ha ha." Nang marinig ang mahahalay na tawanan, parang nasusuka si Tanya. Pinipigilan ang kanyang galit, ngumiti siya at tumalikod.

Sa oras na iyon, si Sean ay bagong dating na naglakad mula sa elevator at nagkataon na nakita si Tanya na pumasok sa security room.

Tumigil siya, pinapanood ang direksyon na pinuntahan ni Tanya, ang kanyang ekspresyon ay mahirap basahin. Sa sumunod na segundo, si Sandro ay lumabas mula sa private room, nagmadaling pumunta sa security room, na natutuwang bumulong, "Baby, pupunta na ako, hehehe."

Sa likod ng pader ng security room ng bar ay isang lugar kung saan nagaganap ang mga kababalaghan. Sa wakas, ang ilaw ay madilim, at kulang ang tao, ginagawang magandang piyesta para sa mga uhaw na lalaki at babae.

"Gusto lang kita na ganito. Sa unang tingin, kinuha mo ang aking kaluluwa. Huwag mag-alala, tratuhin kita ng maayos. Kung pipilitin mo ako, hindi ka mawawalan ng iyong mga benepisyo! Tingnan mo ang mga kaakit-akit na labi... lumuhod ka, lumuhod ka, basta bigyan mo ako ng isang kagat..." Ang pahayag na ito ay nag-uudyok ng maraming pag-iisip.

"Ah—" Biglang sumigaw si Tanya.

Nagbago ang mukha ni Zoren, “Sir, tila nasa panganib si Miss Castillo."

Nakapakunot ang noo ni Sean, ayaw makialam, ngunit iniisip ang tungkol kay Saint na posibleng kailanganin ang tulong ng babaeng iyon, mabilis siyang lumapit.

Pagkatapos, nasaksihan niya ang isang hindi kapani-paniwalang tanawin...

Si Sandro ay may itim na garbage bag sa kanyang ulo, nakatungtong sa lupa, humihiyaw, habang si Tanya ay nagtataas ng paa habang malakas na sumisipa sa lalaki. Kahit na ang lakas ay kulang, may matulis na heels ang stiletto na suot ni Tanya, si Sandro ay napahiyaw sa sakit. Mabuti pala at tama lang ang sinuot niyang sapatos.

Tila lasing si Sandro, hindi makapanlaban.

Pagkalipas ng ilang sandali, humihingal si Tanya, nagbubulungan ng masamang tingin kay Sandro, at pagkatapos ay biglang bumagsak sa lupa.

Si Sandro ay umuungal, bumangon, at inalis ang garbage bag sa kanyang ulo,

"Mga walanghiya?! Sinong nangahas na sumuntok sa akin? Sinusubukan n'yo ba ako?! Magpakita ka at mapapatay kita!"

Tinakpan ni Tanya ang kanyang ulo at 'nagising', na nagpapanggap, " Sir Sandro, ano ang nangyari? Sobrang sakit ng ulo ko; parang may sumuntok sa akin."

"May sumapat at sinaktan ako! May nakita ka ba kung sino ito?"

"Ah, hindi, Sir. Kagigising ko lang ako."

"Mga tarantado! Sino ang mangahas na sirain ang mood ko at sumuntok sa akin? Baby, huwag matakot. Tatawag ako ng tao ngayon para imbestigahan. Papatayin ko ang sinumang gumawa nito sa akin."

Galit na kinuha ni Sandro ang kanyang telepono upang tumawag ng tulong. Nagpapanggap naman si Tanya na pupunta sa banyo,habang nagpakita ng takot sa mukha dahil sa 'nangyari'.

Gayunpaman, pagkatalikod, wala na siya mukha ang takot na nakapinta roon, ang ekspresyon sa mukha ni Tanya ay masagana at puno ng kulay, na para bang kinikimkim na sama ng loob. Halata sa mukha ni Tanya na nagmumura na ito sa loob-loob.

Sean: "..."

Zoren: "?!"

Maaari palang ganito ang gawin?

Sa kaunting pag-iisip, makikita na ang nangyari ay may gustong gawin na masamang bagay si Sandro kay Tanya. Dahil hindi pwedeng umalma ng harap-harapan si Tanya kay Sandro dahil may sinabi ito sa buhay, nagpasya ng babae na linlangin ang lalaki.

Hindi alam kung matutuwa ba sa katapangan ni Tanya o hahanga sa lakas ng loob ng babae na mukhang hindi kayang manakit ng kahit na sino pero ganito pala talaga ito, naglakad si Tanya palabas sa kinukublian nito. Ngunit noong makita ni Tanya ang dalawang lalaki na sila Sean at Zoren na nakatingin sa kanya, natigilan siya at tumalon ang puso niya sa gulat.