VERONIKKA ELYSE LAURIERNaglalakad kami sa dalampasigan kasama si Vien at Vlad. Wala naman silang pasok ngayong araw dahil may meeting ang mga teacher's kaya plano ni Sir Elio na mamayang gabi nalang umuwi para makapag-enjoy ng maayos ang mga bata."Daddy, look!" Turo ni Vlad ang mga pagong na nalalakad patungong dagat."Turtle hatching!" Masaya kong sabi."Tara!" Hawak ko ang kamay ni Vien at napatakbo kaming dalawa na lumapit doon.Medyo marami din ang mga tao sa paligid at tuwang-tuwa na pinapanood ang mga pagong na nagpapaunahan na makapunta sa dagat. Tuwang-tuwa din ang kambal sa nakita at pumapalakpak pa si Vien kaya natawa ako.Nahagip ng mga mata ko si Leon at Nicole na naglalakad papalapit sa pwesto namin. Naramdaman ko naman ang kamay sa bewang ko kaya napatingin ako kung kanino iyon at nakita ko si Sir Elio na seryosong nakatingin kay Leon."Stay," bulong niya, kaya hinayaan ko siyang hawakan niya ang bewang ko. Mas humigpit iyon nang tumigil sa harapan namin sila Leon."Mo
VERONIKKA ELYSE LAURIERI woke up as the sun's rays from the window touched my face. Blinking against the brightness, I slowly sat up and looked around the room. The events of the previous night flooded back into my mind, making my heart race."Shit! Shit! How can I face him now?!" Sobrang natataranta ako nang maalala ang pinaggagawa ko kagabi. Pero napatigil din ako kaagad nang makita kong nasa kwarto na ako at bihis na bihis? Did he help me clean? Teka?! Siya ba nagpalit ng damit ko?!I glanced over at the clock on the bedside table and realized it was still early. The house was quiet, save for the distant sounds of birds chirping outside. I took a deep breath, trying to steady my emotions, and then decided to get up and start my day. I changed myself into my yoga clothes to do my morning yoga as always.As I made my way to the kitchen, I couldn't help but wonder how Sir Elio was feeling after our conversation and the almost kiss. The tension and unspoken words between us felt like
VERONIKKA ELYSE LAURIERHindi na natuloy ang naudlot na pagtatalik namin ni Sir Elio kanina dahil nakatulog din ako kaagad. Nagising nalang ako na malapit na kaming mag-land sa London."Good morning," bati ni Sir Elio nang lumabas ako sa kwarto. Kaagad niya akong hinalikan sa noo at hindi ko mapigilang hindi kiligin!"Stop! You're making me blush," mahinang sabi ko. Natawa naman siya pero kaagad din akong hinalikan sa magkabilang pisngi."Huy! Tama na! Baka makita tayo ng mga anak mo," sabi ko, pero ang totoo'y natutuwa ako sa pagiging sweet niya. Nakakapanibago, pero ginusto ko naman ito kaya panindigan na natin!"Natin," pagtama niya. napakurap ako ng ilang beses sa sinabi niya, at pakiramdam ko'y tumigil ang oras.Natin..."What? My kids are already calling you 'mommy', isn't it enough to call my children as yours too?" Pilyo niyang tanong. Napa-'huh' ako sa tanong niya pero pinitik niya ng mahina ang noo ko. Sinamaan ko naman siya ng tingin pero kaagad niya lang binuksan ang pintu
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised.VERONIKKA ELYSE LAURIERNakatulog kaagad ako nang makahiga sa kama sa kwarto ni Elio. Katabi namin ang dalawang bata dahil ayaw kaming lubayan. Inis na inis si Elio, pero kaagad ding nakatulog dahil sa pagod. Paggising ko ay wala na ang tatlo kaya muling napapikit ako. Baka kasi hinatid ni Elio kina Ate Kelly at Ate Lia.Muli akong napapikit hanggang sa nakaramdam ako ng kamay sa bewang ko.Napadilat ako at nakita ko si Elio na nakahiga na ngayon sa tabi ko. I saw him smiling so I mirrored his expression."Good morning," I greeted. Mas lumawak naman ang ngiti niya at umusog para lalong makatabi ako."Good morning," he greeted back. "How about my morning kiss?" Naningkit ang mga mata ko sa tanong niya. He has a chance to kiss me! Kailangan talagang tanungin iyon?I chuckled and turn my back at him. Umusog ulit siya para mayakap ako ng mahigpit."Huh? Nagp
Warning: This chapter contains graphic scenes of violence, including sexual harassment. Reader discretion is advised.VERONIKKA ELYSE LAURIERI watched myself in the mirror after slipping into a peach evening gown. It fit me perfectly, even though I hadn't been measured for it. Miss Zahouri truly has a remarkable talent; she can determine your exact measurements just by looking at you. How does she do that?I turned slightly, admiring the way the gown hugged my curves, its soft fabric flowing gracefully around me. The color complemented my skin tone, and the intricate design accentuated my features in all the right ways. It was as if the gown had been made specifically for me.As I continued to marvel at the dress, I couldn't help but think about Miss Zahouri's incredible skill. Her ability to create such a perfect fit without taking measurements seemed almost magical. Tanungin ko siya kung paano niya ginawa 'yon next time na magkita kami.For now, I was simply grateful to be wearing
VERONIKKA ELYSE LAURIERTuwang-tuwa ako dahil gusto akong subuan ni Vlad kahit na sabi kong kaya ko naman subuan ang sarili ko. But Vlad and Vien insisted, salitan sila sa pagsubo saakin. Natawa tuloy ako kasi pinagmukha nila akong bata at pasyente."Mommy can we swim later?" Vlad asked. Napatingin ako sa kanya. "Sure, let's change?" Tanong ko. Tumalon naman silang dalawa ni Vien at dali-daling lumabas ng kwarto ko. Nasa kabilang kwarto lang naman ang kwarto nila."Hey, don't run!" Natatawa sigaw ko sa kanila. Tumayo ako para sundan sila. Pero nagulat ako nang makita si Elio sa gilid ng pintuan ng kwarto ko.Napatayo siya ng tuwid nang makitang lumabas ako sa kwarto. He looks like a mess. Magulo ang pagkakatali ng mahaba niyang buhok, nakasuot siya ng muscle tee na pinatungan niya ng pink checkered polo na nakabukas at black cargo shorts and a white sneakers.Mukha din siyang walang tulog at para bang nandyan lang siya sa labas ng pintuan ko the whole night."Nika," tawag niya saakin.
VERONIKKA ELYSE LAURIERPinanood ko si Elio habang natutulog ngayon sa tabi ko. Since I nodded at him, and give him a chance to prove himself, ayaw na akong lubayan.I stroke my fingers in his silky and long hair. It was soft. Mas malambot pa ata ang buhok niya kesa sa buhok ko. Ano ba shampoo niya? Baka pwede kong gamitin din."Hmm," gumalaw si Elio at mas humigpit ang pagkakayakap saakin."Chansing ka ah," bulong ko. Lumawak lang ang ngiti niya at ilang sandali ay napadilat siya tsaka ako hinalikan sa labi."Bakit naman hindi? I'm your boyfriend, Nika," napatingin ako kaagad sa kanya na may malawak na ngiti."Huh? Sinabi ko na bang boyfriend kita? Ni hindi ka pa nga nangliligaw!" Singhal ko sa kanya. Napatawa naman siya at mas inilapit ang kanyang katawan sa katawan ko."It's 2037, babe. Uso pa ba ang ligaw?" He asked. Inirapan ko naman siya at napasimangot."I'm old-school, Elio! Ligawan mo ako!" Napatawa naman si Elio sa sinabi ko, pero tumango din."What kind of ligaw do you want,
VERONIKKA ELYSE LAURIERElio and I locked eyes for a moment, our faces mirroring smiles filled with love and contentment."I love you," Elio suddenly said, breaking the silence with a heartfelt declaration. I couldn't help but smile in response, my hand instinctively reaching up to gently caress his face. The moment felt surreal, a perfect blend of intimacy and affection."I know," I teased lightly, playfully biting my lip as Elio continued to tenderly stroke my cheeks. His expression turned slightly pouty, which only made me laugh. "You know how much I love you, Elio. I was the one who flirted with you first," I grinned mischievously, recalling our initial playful interactions.Elio smiled and gently tucked a strand of hair that was on my face behind my ear, his touch tender and intimate."I was the first one who flirted with you, Nika. You were just too... oblivious," he teased, a playful glint in his eyes."Huh?" I raised an eyebrow in surprise, a hint of confusion in my voice.Kuno