(Abby)Nang bumaba kami ni Carlo mula sa kotse, agad kong nakita ang isang ginang na patakbong lumapit sa amin ni Carlo. Sa hitsura nito, mukhang galing ito sa paglalaba."Nay, mano po!" Ani ni Carlo sa ginang saka nagmano ang bakla dito.Ito pala ang nanay ni Carlo. Kamukhang- kamukha pala ni Carlo ang nanay nya. Sa totoo lang, lalaking naman tignan itong si Carlo. Malaki ang katawan, hindi masyadong ubod ng gwapo pero malakas ang sex appeal. Madami ngang nagka- crush dito nung college years namin, kahit proud bakla sya. "Anak kumusta kana? Miss na miss na kita. Ang tagal mo nang hindi umuuwi." lambing ng nanay ni Carlo sa kanya. Nakangiti akong nakatingin sa kanila."Anong matagal? Nung isang araw pa akong huling umuwi dito. At saka may kasama nga pala ako nay." napatingin ang kanyang ina sa akin."Hello po!" nakangiti kong bati sa ginang."Si Abby nga pala nay, bo-----""Oh my God anak, nakabuntis ka? Sabi ko na nga ba, tatayuan karin anak. Hindi ka pa talaga 100% na bakla, may c
(Abby)Kasalukuyan kong binaybay ang daan papunta sa opisina ni Xavier na nandito lang sa kanyang shop. Napagpasyahan kong dalhan ng lunch ang aking asawa.Last night we are happily celebrating our 5th monthsarry as married couple. He surprised me with a candle light dinner date. Now, I will be the one to surprise him. Mga favorite nya ang dinala ko at ako mismo ang nagluto sa mga ito.Hindi ko nakita ang kanyang sekretarya kaya dumiretso na ako. Papasok na sana ako nang may narinig akong tawanan ng babae at lalaki na loob ng opisina ni Xavier. Bahagyang nakabukas ng pinto kaya napasilip ako. At parang gusto kong magwala sa aking nakita.Si Xavier kasama nya si Rosie at masaya silang nagtatawanan na dalawa, habang sobrang lapit ng kanilang mga mukha. May binubuklat- buklat sila ng kung ano.Nasaktan ako sa aking nakita. Agad akong nakadama ng panibugho. Nakabalik na pala si Rosie?Matagal na kaya silang nagkikita muli ni Xavier.?At mukhang ang saya nilang dalawa."You know what, I t
(Abby)"What happened to you Vincent?" tanong ko agad kay Vincent. Magkaharap kami ngayon na nakaupo. Nasa isang restaurant kami na nandito lang sa HPR."This is what happened to me after we broke up." Nababakas sa kanyang mukha at boses ang pagkabigo."Don't use that reason Vincent. Diba, ikaw naman ang nanakit sa ating dalawa. Alam mo ba kung ano ang pakiramdam ng nakita kita na may katalik sa loob mismo ng suite ko? Sa kama ko mismo? Didn't ever crossed your mind how much pain it cause me? How much tears I shed at that time and what happened to me afterwards?" Hindi ko mapigilan panunumbat.Hindi na ako nasaktan sa aking mga pinagsasabi. I just want us to have a proper closure."I'm sorry!" namumula ang kanyang mga mata. Mukha talaga syang malungkot. "Believe me, I love you. In our two years together, I didn't cheat on you. Yon ang una at ang huli, at kailangan kong gawin yon."Hinawakan nya ang aking kamay na nakapatong sa mesa. Hinayaan ko lang sya. Basang- basa ko ang kalungkut
(Abby)"Akala ko ba naubos na ang luha mo nung isang araw at hindi mo na iiyakan ang asawa mo. Bakit ngayon, papaubos na naman itong isang roll ng tissue sa kakaiyak mo dyan?"si Carlo.Pasinghot- singhot ako. Kanina pa talaga ako umiiyak.Nakakainis na kasi si Xavier. Akala ko kagabi, susuyuin nya ako muli, halos paumaga na akong natulog dahil sa paghihintay ko sa kanya, tapos sa guest room pala sya natulog. Ang sarap hampasin ng unan ang kanyang mukha dahil sa sobrang sarap ng tulog nya, humihilik pa. Tapos ako, wala man lamang tulog.Dahil bumalik na si Rosie kaya wala na syang pakialam sa akin. Ang sakit- sakit ha!Bakit ba kasi napakakumplikado ng pag- ibig? Mahal mo, may mahal na iba. Mahal ka, pero iba naman ang mahal mo. See, how complicated it is!"Hindi ako umiiyak, napuwing ako." pagsisinunggaling ko."Tigil- tigilan mo ako Abby. Halatang- halata ang pag- iyak mo. Saan na yon sinasabi mo na hindi ka magiging membro ng mga martir na asawa? Saan na yon sinasabi mong, you wil
(Abby)My day......Kalahating araw akong nagbabasa ng mga proposal galing sa iba't ibang establishment na planong magbukas ng negosyo sa HPR. Pinag- aaralan ko din ang iba't- ibang bidding ng mga contractor na gustong makuha ang project para sa expansion ng HPR. Loaded ako sa work but I still find this day too boring.I am so dissapointed of my self. This is not me naman! I am a very vocal person, hindi naman ako mahilig magtago ng mga saloobin ko, kaya nga minsan nakakasakit na ako ng damdamin kasi hindi ko talaga mapigilan ang aking bibig na magsalita. Pero, bakit ako napipipi ngayon?"Busy?" boses ni Carlo. "Busy, but bored. I don't know." frustrated akong napasandal sa backrest ng swivel chair ko."You just need a break." anito, sabay lapad ng isang tasa ng kape sa aking mesa."Break? No! Hindi ko hihiwalayan si Xavier.""Abby, what I mean break time na. Kailangan mo na siguro ng break dahil ako na ang na- stress sa kapapanood sayo."Napabugtong- hininga ako."Alam mo shunga d
(Abby)The first step of freedom is when we understand that our thoughts create our life. What you think is what you manifests.And I want my self to be free.To free from the things that bothers me. At para tuluyan akong makalaya, kailangan ko rin palayain ang mga salita na matagal ko nang gustong pakawalan.A single thought whether positive or negative, becomes a powerhouse when we believe it.At naniniwala ako sa mga kung ano't anong pumapasok sa utak ko na puro negative lamang. Nakaka- stress at nakakabaliw kung meron kang tinago- tagong saloobin na gusto mong pakawalan, kung meron kang mga tanong na kailangan ng kasagutan.Magkaharap kami ngayon ng aking asawa habang kumakain ng breakfast namin. Tumigil ako sa pagsubo at mariin akong tumitig sa kanya.My mind says that he is my cheater husband and I should hate him. But my heart says that there still a part of him, a part of him as being my kuya, and that he won't hurt me. He will never do that! He will hurt his self first befor
This happened 2 years ago.... (Glimpse in the past)-(Xavier POV)Have you ever feel something that it's too good but it's not right?Yong nagkakagulo ang iyon puso't isip. Iba ang sinasabi ng matino mong utak, pero iba naman ang sinisigaw ng baliw mong puso. Kailan ba ako nagsimula na ganito? Matagal- tagal narin. Swerte ko dahil hanggang ngayon, hindi pa ako nababaliw.When I started seeing her as a woman and not a little girl, doon na nagsimula ang lahat. When that time nga ba? Naalala ko. During her debut, when were dancing, doon na nagsimulang nayanig ang aking mundo.Tumigil sa pag- ikot ang oras sa akin, habang nakatingin ako sa kanyang napakagandang mukha. Ang lakas ng tibok ng aking puso habang nakakulong sya sa aking bisig. Her smooth body, her pure sweet fragrance, her cute smile and sweet voice. Pabalik- balik sa isip ko at kahit anong gawin ko hindi ko maiwaglit. Ilang taon ko na ba syang lihim na itinatangi at pinagnanasaan? She's now 24 years old. 6 years na pala!
Contain Mature Scene!(Abby)Nanatiling nakaawang ang aking labi matapos marinig ang ikinukwento ni Xavier sa akin.Tama naman sya. Si Vincent lang talaga ang nakikita ko nung araw na yon.May usapan kami ni Vincent nung na magkikita sa tabing dagat. Masyado kong ini- expect nung na liligawan na ako ni Vincent, gustong- gusto ko talaga sya. Kaya masisisi ba ako kung buong akala ko si Vincent ang may pakana ng surprise na yon?"B-Bakit hindi mo sinabi sa akin?" sa wakas, may tanong narin na nanulas mula sa akin. "Do you think that I still have the courage to tell you after that call? You are so happy Abby, ayaw kong putulin ang kasiyahan mo." aniya sa tila nagtatampong boses.Bigla kong naaalala ang sinabi ko nung tinawagan ko sya.Kuya Xavier, may good news ako sa 'yo.Boyfriend ko na si Vincent, kanina lang. Ang sweet talaga nya, may pa- surprise pa nga sya sa akin. Hayaan mo, ipapabasa ko sayo ang mga cards na ibinigay nya sa akin. Kung nakita mo lang sana ang ginawa nya baka pati i
(Xavier)Hindi ako mapakali habang naghihintay na lumabas ang doctor mula sa labor room. Para akong langaw na may mapulang puwit at hindi ako mapermi sa isang lugar."Daddy!" napalingon ako sa dalawang bata na ngayon masayang nagtatakbo palapit sa akin. Their name is Hershey and Kisses. Sila ang first born namin ni Abby. They are so beautiful just like their mother. Habang lumalaki sila, mas lalong naalala ko sa kanila ang batang Abby na gustong- gusto kong iuwi sa amin noon. They are now 4 years old. Oo, limang taon na ang nakakalipas at ngayon, Abby is recently giving birth to our 2nd born, at lalaki naman ngayon ang baby namin.Looking back, 5 years ago, sobrang saya namin pareho ni Abby nang nalaman namin na kambal ang ipinagbubuntis nya.I was about to declined the offered to be a furniture designer sa malaking resort sa Thailand, dahil hindi ko kayang iwan ang aking asawa lalo pa't kambal ang kanyang ipinagbubuntis. But then, when Abby knew about the offer, pinilit nya akong ta
It's so amazing when someone comes to your life and you expect nothing out of it but suddenly there right in front of you is everything you ever need.----Hindi mapigilan ni Xavier na mapatulo ang kanyang luha habang nakatingin ngayon sa babaeng mahal na mahal nya na naglalakad sa aisle. Hindi naman ito ang unang beses na ikinasal silang dalawa, pero iba pala ang kasiyahan na dulot ngayon alam nyang magkaisa ang kanilang mga puso.-If I die tonight, i´d go with no regretsIf it's in your arms I know thatI was blessedAnd if your eyes are the lastThing that I seeThen I know the beauty heavenHolds for me-But if I make it through, if I live toSee the dayIf I'm with you, I'll know just what to sayThe truth be told, girl you take my myBreath awayEvery minute, every hour, every day-Paano nga ba nagsimula ang lahat? Hindi na nya naalala kung paano isang araw nagising nalang sya na si Abby na ang laman ng kanyang puso't isip. Basta nalang umusbong yon at sa mga paglipas ng mga
(Abby)Hawak kamay kami ni Xavier na tinahak ang pasilyo papunta sa clinic ni Dr. Micah Robles. Gusto ko lang kasing magpasalamat sa kanyang kabaitan."Just let me be the one to thank her. Okay?""Pero ba----""Hubby, kaya ko 'to. Magpapasalamat lang naman ako." Ani ko sa malambing na boses."Okay I give you 2 minutes to do that.""2 minutes?" laking mata na sambit ko. "Mahaba ang speech ko, hindi kaya ng 2 minutes lang. 5 minutes." "Fine. 3 minutes.""Deal."Pagkatapos namin magkasundo ng aking adorable hubby, agad akong pumasok sa clinic. Plano pa akong harangin ng sekretarya ni Dr. Robles, pero tinaasan ko sya ng kilay kaya wala syang nagawa kundi ang manatiling maupo at nakatingin lang sa akin.Pagbukas ko sa pinto nang opisina ng doctora, sumalubong sa aking paningin silang dalawa ni Rosie. Pag sinusuwerte ka nga naman. Makapagpasalamat pa ako sa kanilang dalawa ng sabay."What are you doing here?" taas kilay na tanong ni Rosie sa akin."Pasyente ako ni Dr. Robles, Rosie. Ikaw a
(Third Person POV)Nabalikwas ng bangon si Carlo nang nakita nya na may nakatayo sa may pintuan ng kanyang kwarto."Lily!" mulagat nyang sambit. "Anong ginagawa mo dito sa kwarto ko?""Aalis na ako bukas Carlo." sagot nito sa malungkot na tono."Mabuti naman at naisipan mo nang bumalik sa HPR." magaan syang nakahinga. Kasalukuyan kasi syang naka- leave na naman ngayon kaya sya nandito sa kanila. Bago pa nangyari ang eskandalo nung birthday ni Xavier, na- approved na ang leave nya. Hindi lang sya nakapagbakasyon tulad ng plano nya dahil hindi sya mapakali sa sitwasyon nina Abby at Xavier. Hindi naman sya sasaya sa bakasyon nya kung inalala nya ang kaibigan.Idagdag pa ang Lily na 'to. Mabuti nalang at naisipan na nito ang bumalik sa resort. Para mabawasan ang stress nya. Pag nasa malapit kasi ito, hindi nya maipaliwanag ang kanyang damdamin. Galit sya pero hindi naman nya mapigilan na pagmasdan ang maamo nitong mukha."Aalis na ako Carlo, pupunta na ako sa America. At hindi na ako baba
(Abby)Kahit naipaliwanag na sa akin ni Xavier ang lahat, at nasabi narin nya na legal talaga kaming mag- asawa, pero hanggang ngayon, hindi parin naghilom ang sugat sa aking puso na nilikha nilang dalawa ni kuya Xander. Galit parin ako sa kanilang dalawa dahil ginawa nilang laruan ang aking damdamin. Lagi akong inuusig ng aking konsensya nung sa pag- aakalang kasalanan ko kung bakit natali si Xavier sa akin. Tapos, pakana pala nilang dalawa ni kuya Xander ang lahat.At dahil nandito parin ako sa bahay nila ni Carlo. Kaya hindi din umuwi si Xavier. May parentahan naman kasing mga maliliit na kwarto na malapit lang. At doon nga sya nagrenta. At dalawang araw na nya akong sinusuyo. Patatawarin ko din naman sya pero hindi muna ngayon. ---Muli ay 'yong pagbigyan, ako'y nagkamaliMuli ay 'yong patawarin, ako'y nagsisisiAlam kong ako'y nangakong 'di na mauulit paAko'y nagkamali sa 'yo, muli ay patawarin moAko ba'y 'yong yayakapin?Nakaraa'y kayang limutinMagtiwalang muli, mahalin mon
Masaya ako sa isipin na gusto na ni Abby na magkaanak kaming dalawa. Nagkaroon ako ng pag- asa na baka mahal na nya ako. Well, hindi naman siguro nya ibibigay sa akin ang kanyang sarili ng paulit- ulit kung wala syang nadarama sa akin. Ang tanong lang kung gaano nya ako kamahal? Kasing tindi ba ng pagmamahal ko sa kanya?Dumaan din sa dagok ang pagsasama namin ni Abby nang nalaman nya na may PCOS sya at hirap syang magbuntis. I was with her, ipinaramdam ko sa kanya na mahal ko sya. Hindi naman nagtagal ang kanyang depression at mabuti nalang na gumaling sya agad. Pangarap ko naman na magkaroon kami ng anak ni Abby. Pero kung kagustuhan ng panginoon na hindi kami magkaroon ng anak, malugod sa puso ko itong tatanggapin, pwede naman kaming mag- ampon. Si Abby lang talaga ang gusto ko. Wala syang kapalit dito sa puso ko.Xander visited me in my shop. Napag- usapan namin ang tungkol sa mga nangyayari, ang ginawa ng parents nila ni Abby, pati na ang 6 months na usapan naming dalawa na paib
"Bro, punta ka naman sa Rock Bar. Nandun daw si Abby, naglalasing, sabi sa akin ni Carlo." kausap ko ngayon si Xander sa cellphone. "Umalis na daw sya kasi may emergency sa kanila."Nasa HPR ako para sa engagement nina Abby at Vincent. Kahit masakit pero dapat present ako sa mahalagang araw na 'to sa buhay ni Abby."Ha! Bakit?""Ewan ko. Basta puntahan mo dun."Sa totoo lang, kasalukuyan ko na talagang binabaybay ngayon ang daan patungo sa Rock Bar dahil plano ko ang uminom ng kunti para pampaantok.Naabutan ko si Abby sa labas ng bar. Agad ko syang dinaluhan. Kinarga ko sya at dinala sa suite ko, dahil ayaw nyang magpahatid sa kanyang suite.Vincent is cheated on her, nahuli ito ni Abby na nakipagtalik at sa kanyang suite mismo. Galit na galit ako, parang gusto kong patayin si Vincent dahil sinaktan nya si Abby. Pero at the same time, hindi ko din mapigilan ang makadama ng kasiyahan dahil may pag- asa pa ako. Alam na ng pamilya ni Abby ang tungkol sa nadarama ko para sa kanya, si A
Isa akong menopausal baby, 50 years old na kasi si mommy nang ako ay ipinanganak. Dalawang beses na nag- asawa si mommy at may tatlo syang anak na puro sa lalaki sa una nyang asawa. Habang nag- iisa lang ako na anak ng aking daddy. Masasabi narin na unico ijo ako ng aking mga magulang.Dahil malayo naman ang agwat ng edad ng mga kuya ko sa akin kaya lumaki akong spoiled. Halos lahat ng gusto ko ay nasusunod. Kahit minsan, hindi ko pinangarap na magkaroon ng kapatid.When I was in Grade 7, I met Alexander Saturno and we became my bestfriend. Marami kasi kaming pagkakatulad. Nagiging sobrang close kaming dalawa. I met his family, sobrang bait ng parents nya sa akin and they treated me as their own son. Hindi ko maintindihan kung bakit nakadama ako ng inggit kay Xander sa isipin na may kapatid syang babae. Si Abby. Since then, I always wanted Abby in my life. Dinala pa ako nina mommy at daddy sa isang bahay ampunan para pumili doon kung sino ang aampunin nila para maging kapatid ko, per
(Xavier)"I know that you know where my wife is. Please, just tell where can I find her." Ani ko kay Carlo.Isang linggo na ang nakakalipas mula nang umalis si Abby. Alalang- alala na ang kanyang mga magulang. Si Xander naman ay sinisisi ang kanyang sarili dahil sa kasunduan naming dalawa na syang may pakana.Hindi ko hinanap si Abby, alam ko naman kasi kung sino ang nakakaalam kung nasaan sya. Hindi ko sya hinanap hindi dahil ayaw kong magkaayos kami ng aking asawa kundi dahil gusto ko syang bigyan ng panahon para pahupain ang kanyang galit. But isang linggo na ang nakakalipas, hindi parin sya bumalik. Kailangan ko nang gumawa ng paraan para mapabalik sya sa amin. "Xavier, gusto ko man sabihin sayo kung nasaan sya, pero ayaw pa talaga nyang makausap kahit sino man sa inyo. Hindi madali para sa kanya na tanggapin ang katotohanan na niloloko nyo syang lahat. At hindi ka pala nya tunay na asawa. Alam mo naman na mahal na mahal ka nya diba." Ani ni Carlo."I love her also Carlo, that's