(Abby)"Ouch, ang sakit ng balakang ko." narinig kong sabi ni Carlo, habang paika- ika syang tumayo.Mas nauna nang nakalapit si Xavier sa kanya, habang nakasunod naman ako sa aking asawa. Nang nakalapit na ako kay Carlo, agad ko itong inalalayan.Kunot- noo si Xavier habang palipat- lipat ang tingin kay Carlo at sa hagdanan."Bakit may hagdanan na dito? And what are you doing on the roof of our house?" sunod- sunod na tanong ni Xavier sa namumutlang si Carlo.Napatingin si Carlo sa akin. Base sa kanyang mga titig, humihingi sya ng saklolo sa akin.Sa tingin ko, namutla narin ako. Sa akin na naman kasi nakatingin si Xavier."Abby, what is this all about?""Ano kasi-----" naumid ang aking dila. Ang lakas ng tibok ng puso ko.Paano ko ba sabihin sa kanya ang totoo?-------Nakahinga ako ng maluwag pagkatapos namin paliwanagan si Xavier sa nangyari kanina. Akala namin magagalit sya, pero napatawa nalang sya pagkatapos namin sabihin sa kanyang ang totoo.Kaming dalawa nalang ni Xavier nga
(Abby)"Oooohhhh baby! I can't get over with you." paungol na pagkakasabi ni Xavier habang pabilis na pabilis ang kanyang pag- ulos sa aking ibabaw. "You're always driving me crazy.""I hope in positive way, Xavier." napaungol ako."In both side." sagot nya, sabay ngisi."Really?" pinandilatan ko sya ng mga mata. He answered me with his possessive and potent kiss. Pareho kaming nagpapakasasa sa indayog ng sarap na tinatamasa namin ngayon habang nagkaisa na naman ang aming mga katawan. Sumasabay ang katawan namin sa ritmo ng isang musika na kami lang ang nakakarinig.We change our position.Ako na naman ngayon na nasa kanyang ibabaw, ungol na ungol sya habang nagtaas- baba ako sa kanya. Ang kanyang mga kamay naman ay nakapisil sa aking dalawang dibdib.For me, I'm not having sex with my husband. I am making love of him.What I have for Xavier is not just a physical attraction, but it is a strong bond of emotion. Love is the reason why I wanted to be intimate with him.We both moan lo
(Abby)Nakaupo ako sa ibabaw ng kama habang nakatingin sa natutulog kong asawa. I know that he's tired of taking care of me. Pinagbawalan ko kasi sya na sabihin sa aking mga magulang ang pinagdaanan ko ngayon. Ewan ko. Nahihiya akong malaman ng iba ang kalagayan ko, kahit na sa mga kapamilya ko.It's almost 4 weeks since I found out that I have a PCOS, and now I woke up thinking if sumusobra naba ako. I was in depression the last weeks and two days ago, bigla nalang akong nagising na ang gaan ng aking pakiramdam. And I remember 3 days na pala akong hindi umiinom ng gamot ko para sa PCOS. Sa sobrang dami kong inalala, nakalimutan ko na ang uminom ng gamot. Tama nga siguro ang sinasabi nila, may side effect ang medication ko. Pero, kailangan kong gumaling. Siguro, kailangan ko munang ayusin ang aking sarili bago ako muling magsimula sa medication ko.Hinaplos ko ang mukha ni Xavier, saka ko inilapit ang aking mukha sa kanyang tainga."I'm sorry!" bulong ko.I felt sorry for the past
(Abby)Nang bumaba kami ni Carlo mula sa kotse, agad kong nakita ang isang ginang na patakbong lumapit sa amin ni Carlo. Sa hitsura nito, mukhang galing ito sa paglalaba."Nay, mano po!" Ani ni Carlo sa ginang saka nagmano ang bakla dito.Ito pala ang nanay ni Carlo. Kamukhang- kamukha pala ni Carlo ang nanay nya. Sa totoo lang, lalaking naman tignan itong si Carlo. Malaki ang katawan, hindi masyadong ubod ng gwapo pero malakas ang sex appeal. Madami ngang nagka- crush dito nung college years namin, kahit proud bakla sya. "Anak kumusta kana? Miss na miss na kita. Ang tagal mo nang hindi umuuwi." lambing ng nanay ni Carlo sa kanya. Nakangiti akong nakatingin sa kanila."Anong matagal? Nung isang araw pa akong huling umuwi dito. At saka may kasama nga pala ako nay." napatingin ang kanyang ina sa akin."Hello po!" nakangiti kong bati sa ginang."Si Abby nga pala nay, bo-----""Oh my God anak, nakabuntis ka? Sabi ko na nga ba, tatayuan karin anak. Hindi ka pa talaga 100% na bakla, may c
(Abby)Kasalukuyan kong binaybay ang daan papunta sa opisina ni Xavier na nandito lang sa kanyang shop. Napagpasyahan kong dalhan ng lunch ang aking asawa.Last night we are happily celebrating our 5th monthsarry as married couple. He surprised me with a candle light dinner date. Now, I will be the one to surprise him. Mga favorite nya ang dinala ko at ako mismo ang nagluto sa mga ito.Hindi ko nakita ang kanyang sekretarya kaya dumiretso na ako. Papasok na sana ako nang may narinig akong tawanan ng babae at lalaki na loob ng opisina ni Xavier. Bahagyang nakabukas ng pinto kaya napasilip ako. At parang gusto kong magwala sa aking nakita.Si Xavier kasama nya si Rosie at masaya silang nagtatawanan na dalawa, habang sobrang lapit ng kanilang mga mukha. May binubuklat- buklat sila ng kung ano.Nasaktan ako sa aking nakita. Agad akong nakadama ng panibugho. Nakabalik na pala si Rosie?Matagal na kaya silang nagkikita muli ni Xavier.?At mukhang ang saya nilang dalawa."You know what, I t
(Abby)"What happened to you Vincent?" tanong ko agad kay Vincent. Magkaharap kami ngayon na nakaupo. Nasa isang restaurant kami na nandito lang sa HPR."This is what happened to me after we broke up." Nababakas sa kanyang mukha at boses ang pagkabigo."Don't use that reason Vincent. Diba, ikaw naman ang nanakit sa ating dalawa. Alam mo ba kung ano ang pakiramdam ng nakita kita na may katalik sa loob mismo ng suite ko? Sa kama ko mismo? Didn't ever crossed your mind how much pain it cause me? How much tears I shed at that time and what happened to me afterwards?" Hindi ko mapigilan panunumbat.Hindi na ako nasaktan sa aking mga pinagsasabi. I just want us to have a proper closure."I'm sorry!" namumula ang kanyang mga mata. Mukha talaga syang malungkot. "Believe me, I love you. In our two years together, I didn't cheat on you. Yon ang una at ang huli, at kailangan kong gawin yon."Hinawakan nya ang aking kamay na nakapatong sa mesa. Hinayaan ko lang sya. Basang- basa ko ang kalungkut
(Abby)"Akala ko ba naubos na ang luha mo nung isang araw at hindi mo na iiyakan ang asawa mo. Bakit ngayon, papaubos na naman itong isang roll ng tissue sa kakaiyak mo dyan?"si Carlo.Pasinghot- singhot ako. Kanina pa talaga ako umiiyak.Nakakainis na kasi si Xavier. Akala ko kagabi, susuyuin nya ako muli, halos paumaga na akong natulog dahil sa paghihintay ko sa kanya, tapos sa guest room pala sya natulog. Ang sarap hampasin ng unan ang kanyang mukha dahil sa sobrang sarap ng tulog nya, humihilik pa. Tapos ako, wala man lamang tulog.Dahil bumalik na si Rosie kaya wala na syang pakialam sa akin. Ang sakit- sakit ha!Bakit ba kasi napakakumplikado ng pag- ibig? Mahal mo, may mahal na iba. Mahal ka, pero iba naman ang mahal mo. See, how complicated it is!"Hindi ako umiiyak, napuwing ako." pagsisinunggaling ko."Tigil- tigilan mo ako Abby. Halatang- halata ang pag- iyak mo. Saan na yon sinasabi mo na hindi ka magiging membro ng mga martir na asawa? Saan na yon sinasabi mong, you wil
(Abby)My day......Kalahating araw akong nagbabasa ng mga proposal galing sa iba't ibang establishment na planong magbukas ng negosyo sa HPR. Pinag- aaralan ko din ang iba't- ibang bidding ng mga contractor na gustong makuha ang project para sa expansion ng HPR. Loaded ako sa work but I still find this day too boring.I am so dissapointed of my self. This is not me naman! I am a very vocal person, hindi naman ako mahilig magtago ng mga saloobin ko, kaya nga minsan nakakasakit na ako ng damdamin kasi hindi ko talaga mapigilan ang aking bibig na magsalita. Pero, bakit ako napipipi ngayon?"Busy?" boses ni Carlo. "Busy, but bored. I don't know." frustrated akong napasandal sa backrest ng swivel chair ko."You just need a break." anito, sabay lapad ng isang tasa ng kape sa aking mesa."Break? No! Hindi ko hihiwalayan si Xavier.""Abby, what I mean break time na. Kailangan mo na siguro ng break dahil ako na ang na- stress sa kapapanood sayo."Napabugtong- hininga ako."Alam mo shunga d
(Xavier)Hindi ako mapakali habang naghihintay na lumabas ang doctor mula sa labor room. Para akong langaw na may mapulang puwit at hindi ako mapermi sa isang lugar."Daddy!" napalingon ako sa dalawang bata na ngayon masayang nagtatakbo palapit sa akin. Their name is Hershey and Kisses. Sila ang first born namin ni Abby. They are so beautiful just like their mother. Habang lumalaki sila, mas lalong naalala ko sa kanila ang batang Abby na gustong- gusto kong iuwi sa amin noon. They are now 4 years old. Oo, limang taon na ang nakakalipas at ngayon, Abby is recently giving birth to our 2nd born, at lalaki naman ngayon ang baby namin.Looking back, 5 years ago, sobrang saya namin pareho ni Abby nang nalaman namin na kambal ang ipinagbubuntis nya.I was about to declined the offered to be a furniture designer sa malaking resort sa Thailand, dahil hindi ko kayang iwan ang aking asawa lalo pa't kambal ang kanyang ipinagbubuntis. But then, when Abby knew about the offer, pinilit nya akong ta
It's so amazing when someone comes to your life and you expect nothing out of it but suddenly there right in front of you is everything you ever need.----Hindi mapigilan ni Xavier na mapatulo ang kanyang luha habang nakatingin ngayon sa babaeng mahal na mahal nya na naglalakad sa aisle. Hindi naman ito ang unang beses na ikinasal silang dalawa, pero iba pala ang kasiyahan na dulot ngayon alam nyang magkaisa ang kanilang mga puso.-If I die tonight, i´d go with no regretsIf it's in your arms I know thatI was blessedAnd if your eyes are the lastThing that I seeThen I know the beauty heavenHolds for me-But if I make it through, if I live toSee the dayIf I'm with you, I'll know just what to sayThe truth be told, girl you take my myBreath awayEvery minute, every hour, every day-Paano nga ba nagsimula ang lahat? Hindi na nya naalala kung paano isang araw nagising nalang sya na si Abby na ang laman ng kanyang puso't isip. Basta nalang umusbong yon at sa mga paglipas ng mga
(Abby)Hawak kamay kami ni Xavier na tinahak ang pasilyo papunta sa clinic ni Dr. Micah Robles. Gusto ko lang kasing magpasalamat sa kanyang kabaitan."Just let me be the one to thank her. Okay?""Pero ba----""Hubby, kaya ko 'to. Magpapasalamat lang naman ako." Ani ko sa malambing na boses."Okay I give you 2 minutes to do that.""2 minutes?" laking mata na sambit ko. "Mahaba ang speech ko, hindi kaya ng 2 minutes lang. 5 minutes." "Fine. 3 minutes.""Deal."Pagkatapos namin magkasundo ng aking adorable hubby, agad akong pumasok sa clinic. Plano pa akong harangin ng sekretarya ni Dr. Robles, pero tinaasan ko sya ng kilay kaya wala syang nagawa kundi ang manatiling maupo at nakatingin lang sa akin.Pagbukas ko sa pinto nang opisina ng doctora, sumalubong sa aking paningin silang dalawa ni Rosie. Pag sinusuwerte ka nga naman. Makapagpasalamat pa ako sa kanilang dalawa ng sabay."What are you doing here?" taas kilay na tanong ni Rosie sa akin."Pasyente ako ni Dr. Robles, Rosie. Ikaw a
(Third Person POV)Nabalikwas ng bangon si Carlo nang nakita nya na may nakatayo sa may pintuan ng kanyang kwarto."Lily!" mulagat nyang sambit. "Anong ginagawa mo dito sa kwarto ko?""Aalis na ako bukas Carlo." sagot nito sa malungkot na tono."Mabuti naman at naisipan mo nang bumalik sa HPR." magaan syang nakahinga. Kasalukuyan kasi syang naka- leave na naman ngayon kaya sya nandito sa kanila. Bago pa nangyari ang eskandalo nung birthday ni Xavier, na- approved na ang leave nya. Hindi lang sya nakapagbakasyon tulad ng plano nya dahil hindi sya mapakali sa sitwasyon nina Abby at Xavier. Hindi naman sya sasaya sa bakasyon nya kung inalala nya ang kaibigan.Idagdag pa ang Lily na 'to. Mabuti nalang at naisipan na nito ang bumalik sa resort. Para mabawasan ang stress nya. Pag nasa malapit kasi ito, hindi nya maipaliwanag ang kanyang damdamin. Galit sya pero hindi naman nya mapigilan na pagmasdan ang maamo nitong mukha."Aalis na ako Carlo, pupunta na ako sa America. At hindi na ako baba
(Abby)Kahit naipaliwanag na sa akin ni Xavier ang lahat, at nasabi narin nya na legal talaga kaming mag- asawa, pero hanggang ngayon, hindi parin naghilom ang sugat sa aking puso na nilikha nilang dalawa ni kuya Xander. Galit parin ako sa kanilang dalawa dahil ginawa nilang laruan ang aking damdamin. Lagi akong inuusig ng aking konsensya nung sa pag- aakalang kasalanan ko kung bakit natali si Xavier sa akin. Tapos, pakana pala nilang dalawa ni kuya Xander ang lahat.At dahil nandito parin ako sa bahay nila ni Carlo. Kaya hindi din umuwi si Xavier. May parentahan naman kasing mga maliliit na kwarto na malapit lang. At doon nga sya nagrenta. At dalawang araw na nya akong sinusuyo. Patatawarin ko din naman sya pero hindi muna ngayon. ---Muli ay 'yong pagbigyan, ako'y nagkamaliMuli ay 'yong patawarin, ako'y nagsisisiAlam kong ako'y nangakong 'di na mauulit paAko'y nagkamali sa 'yo, muli ay patawarin moAko ba'y 'yong yayakapin?Nakaraa'y kayang limutinMagtiwalang muli, mahalin mon
Masaya ako sa isipin na gusto na ni Abby na magkaanak kaming dalawa. Nagkaroon ako ng pag- asa na baka mahal na nya ako. Well, hindi naman siguro nya ibibigay sa akin ang kanyang sarili ng paulit- ulit kung wala syang nadarama sa akin. Ang tanong lang kung gaano nya ako kamahal? Kasing tindi ba ng pagmamahal ko sa kanya?Dumaan din sa dagok ang pagsasama namin ni Abby nang nalaman nya na may PCOS sya at hirap syang magbuntis. I was with her, ipinaramdam ko sa kanya na mahal ko sya. Hindi naman nagtagal ang kanyang depression at mabuti nalang na gumaling sya agad. Pangarap ko naman na magkaroon kami ng anak ni Abby. Pero kung kagustuhan ng panginoon na hindi kami magkaroon ng anak, malugod sa puso ko itong tatanggapin, pwede naman kaming mag- ampon. Si Abby lang talaga ang gusto ko. Wala syang kapalit dito sa puso ko.Xander visited me in my shop. Napag- usapan namin ang tungkol sa mga nangyayari, ang ginawa ng parents nila ni Abby, pati na ang 6 months na usapan naming dalawa na paib
"Bro, punta ka naman sa Rock Bar. Nandun daw si Abby, naglalasing, sabi sa akin ni Carlo." kausap ko ngayon si Xander sa cellphone. "Umalis na daw sya kasi may emergency sa kanila."Nasa HPR ako para sa engagement nina Abby at Vincent. Kahit masakit pero dapat present ako sa mahalagang araw na 'to sa buhay ni Abby."Ha! Bakit?""Ewan ko. Basta puntahan mo dun."Sa totoo lang, kasalukuyan ko na talagang binabaybay ngayon ang daan patungo sa Rock Bar dahil plano ko ang uminom ng kunti para pampaantok.Naabutan ko si Abby sa labas ng bar. Agad ko syang dinaluhan. Kinarga ko sya at dinala sa suite ko, dahil ayaw nyang magpahatid sa kanyang suite.Vincent is cheated on her, nahuli ito ni Abby na nakipagtalik at sa kanyang suite mismo. Galit na galit ako, parang gusto kong patayin si Vincent dahil sinaktan nya si Abby. Pero at the same time, hindi ko din mapigilan ang makadama ng kasiyahan dahil may pag- asa pa ako. Alam na ng pamilya ni Abby ang tungkol sa nadarama ko para sa kanya, si A
Isa akong menopausal baby, 50 years old na kasi si mommy nang ako ay ipinanganak. Dalawang beses na nag- asawa si mommy at may tatlo syang anak na puro sa lalaki sa una nyang asawa. Habang nag- iisa lang ako na anak ng aking daddy. Masasabi narin na unico ijo ako ng aking mga magulang.Dahil malayo naman ang agwat ng edad ng mga kuya ko sa akin kaya lumaki akong spoiled. Halos lahat ng gusto ko ay nasusunod. Kahit minsan, hindi ko pinangarap na magkaroon ng kapatid.When I was in Grade 7, I met Alexander Saturno and we became my bestfriend. Marami kasi kaming pagkakatulad. Nagiging sobrang close kaming dalawa. I met his family, sobrang bait ng parents nya sa akin and they treated me as their own son. Hindi ko maintindihan kung bakit nakadama ako ng inggit kay Xander sa isipin na may kapatid syang babae. Si Abby. Since then, I always wanted Abby in my life. Dinala pa ako nina mommy at daddy sa isang bahay ampunan para pumili doon kung sino ang aampunin nila para maging kapatid ko, per
(Xavier)"I know that you know where my wife is. Please, just tell where can I find her." Ani ko kay Carlo.Isang linggo na ang nakakalipas mula nang umalis si Abby. Alalang- alala na ang kanyang mga magulang. Si Xander naman ay sinisisi ang kanyang sarili dahil sa kasunduan naming dalawa na syang may pakana.Hindi ko hinanap si Abby, alam ko naman kasi kung sino ang nakakaalam kung nasaan sya. Hindi ko sya hinanap hindi dahil ayaw kong magkaayos kami ng aking asawa kundi dahil gusto ko syang bigyan ng panahon para pahupain ang kanyang galit. But isang linggo na ang nakakalipas, hindi parin sya bumalik. Kailangan ko nang gumawa ng paraan para mapabalik sya sa amin. "Xavier, gusto ko man sabihin sayo kung nasaan sya, pero ayaw pa talaga nyang makausap kahit sino man sa inyo. Hindi madali para sa kanya na tanggapin ang katotohanan na niloloko nyo syang lahat. At hindi ka pala nya tunay na asawa. Alam mo naman na mahal na mahal ka nya diba." Ani ni Carlo."I love her also Carlo, that's