(Abby)"Oooohhhh baby! I can't get over with you." paungol na pagkakasabi ni Xavier habang pabilis na pabilis ang kanyang pag- ulos sa aking ibabaw. "You're always driving me crazy.""I hope in positive way, Xavier." napaungol ako."In both side." sagot nya, sabay ngisi."Really?" pinandilatan ko sya ng mga mata. He answered me with his possessive and potent kiss. Pareho kaming nagpapakasasa sa indayog ng sarap na tinatamasa namin ngayon habang nagkaisa na naman ang aming mga katawan. Sumasabay ang katawan namin sa ritmo ng isang musika na kami lang ang nakakarinig.We change our position.Ako na naman ngayon na nasa kanyang ibabaw, ungol na ungol sya habang nagtaas- baba ako sa kanya. Ang kanyang mga kamay naman ay nakapisil sa aking dalawang dibdib.For me, I'm not having sex with my husband. I am making love of him.What I have for Xavier is not just a physical attraction, but it is a strong bond of emotion. Love is the reason why I wanted to be intimate with him.We both moan lo
(Abby)Nakaupo ako sa ibabaw ng kama habang nakatingin sa natutulog kong asawa. I know that he's tired of taking care of me. Pinagbawalan ko kasi sya na sabihin sa aking mga magulang ang pinagdaanan ko ngayon. Ewan ko. Nahihiya akong malaman ng iba ang kalagayan ko, kahit na sa mga kapamilya ko.It's almost 4 weeks since I found out that I have a PCOS, and now I woke up thinking if sumusobra naba ako. I was in depression the last weeks and two days ago, bigla nalang akong nagising na ang gaan ng aking pakiramdam. And I remember 3 days na pala akong hindi umiinom ng gamot ko para sa PCOS. Sa sobrang dami kong inalala, nakalimutan ko na ang uminom ng gamot. Tama nga siguro ang sinasabi nila, may side effect ang medication ko. Pero, kailangan kong gumaling. Siguro, kailangan ko munang ayusin ang aking sarili bago ako muling magsimula sa medication ko.Hinaplos ko ang mukha ni Xavier, saka ko inilapit ang aking mukha sa kanyang tainga."I'm sorry!" bulong ko.I felt sorry for the past
(Abby)Nang bumaba kami ni Carlo mula sa kotse, agad kong nakita ang isang ginang na patakbong lumapit sa amin ni Carlo. Sa hitsura nito, mukhang galing ito sa paglalaba."Nay, mano po!" Ani ni Carlo sa ginang saka nagmano ang bakla dito.Ito pala ang nanay ni Carlo. Kamukhang- kamukha pala ni Carlo ang nanay nya. Sa totoo lang, lalaking naman tignan itong si Carlo. Malaki ang katawan, hindi masyadong ubod ng gwapo pero malakas ang sex appeal. Madami ngang nagka- crush dito nung college years namin, kahit proud bakla sya. "Anak kumusta kana? Miss na miss na kita. Ang tagal mo nang hindi umuuwi." lambing ng nanay ni Carlo sa kanya. Nakangiti akong nakatingin sa kanila."Anong matagal? Nung isang araw pa akong huling umuwi dito. At saka may kasama nga pala ako nay." napatingin ang kanyang ina sa akin."Hello po!" nakangiti kong bati sa ginang."Si Abby nga pala nay, bo-----""Oh my God anak, nakabuntis ka? Sabi ko na nga ba, tatayuan karin anak. Hindi ka pa talaga 100% na bakla, may c
(Abby)Kasalukuyan kong binaybay ang daan papunta sa opisina ni Xavier na nandito lang sa kanyang shop. Napagpasyahan kong dalhan ng lunch ang aking asawa.Last night we are happily celebrating our 5th monthsarry as married couple. He surprised me with a candle light dinner date. Now, I will be the one to surprise him. Mga favorite nya ang dinala ko at ako mismo ang nagluto sa mga ito.Hindi ko nakita ang kanyang sekretarya kaya dumiretso na ako. Papasok na sana ako nang may narinig akong tawanan ng babae at lalaki na loob ng opisina ni Xavier. Bahagyang nakabukas ng pinto kaya napasilip ako. At parang gusto kong magwala sa aking nakita.Si Xavier kasama nya si Rosie at masaya silang nagtatawanan na dalawa, habang sobrang lapit ng kanilang mga mukha. May binubuklat- buklat sila ng kung ano.Nasaktan ako sa aking nakita. Agad akong nakadama ng panibugho. Nakabalik na pala si Rosie?Matagal na kaya silang nagkikita muli ni Xavier.?At mukhang ang saya nilang dalawa."You know what, I t
(Abby)"What happened to you Vincent?" tanong ko agad kay Vincent. Magkaharap kami ngayon na nakaupo. Nasa isang restaurant kami na nandito lang sa HPR."This is what happened to me after we broke up." Nababakas sa kanyang mukha at boses ang pagkabigo."Don't use that reason Vincent. Diba, ikaw naman ang nanakit sa ating dalawa. Alam mo ba kung ano ang pakiramdam ng nakita kita na may katalik sa loob mismo ng suite ko? Sa kama ko mismo? Didn't ever crossed your mind how much pain it cause me? How much tears I shed at that time and what happened to me afterwards?" Hindi ko mapigilan panunumbat.Hindi na ako nasaktan sa aking mga pinagsasabi. I just want us to have a proper closure."I'm sorry!" namumula ang kanyang mga mata. Mukha talaga syang malungkot. "Believe me, I love you. In our two years together, I didn't cheat on you. Yon ang una at ang huli, at kailangan kong gawin yon."Hinawakan nya ang aking kamay na nakapatong sa mesa. Hinayaan ko lang sya. Basang- basa ko ang kalungkut
(Abby)"Akala ko ba naubos na ang luha mo nung isang araw at hindi mo na iiyakan ang asawa mo. Bakit ngayon, papaubos na naman itong isang roll ng tissue sa kakaiyak mo dyan?"si Carlo.Pasinghot- singhot ako. Kanina pa talaga ako umiiyak.Nakakainis na kasi si Xavier. Akala ko kagabi, susuyuin nya ako muli, halos paumaga na akong natulog dahil sa paghihintay ko sa kanya, tapos sa guest room pala sya natulog. Ang sarap hampasin ng unan ang kanyang mukha dahil sa sobrang sarap ng tulog nya, humihilik pa. Tapos ako, wala man lamang tulog.Dahil bumalik na si Rosie kaya wala na syang pakialam sa akin. Ang sakit- sakit ha!Bakit ba kasi napakakumplikado ng pag- ibig? Mahal mo, may mahal na iba. Mahal ka, pero iba naman ang mahal mo. See, how complicated it is!"Hindi ako umiiyak, napuwing ako." pagsisinunggaling ko."Tigil- tigilan mo ako Abby. Halatang- halata ang pag- iyak mo. Saan na yon sinasabi mo na hindi ka magiging membro ng mga martir na asawa? Saan na yon sinasabi mong, you wil
(Abby)My day......Kalahating araw akong nagbabasa ng mga proposal galing sa iba't ibang establishment na planong magbukas ng negosyo sa HPR. Pinag- aaralan ko din ang iba't- ibang bidding ng mga contractor na gustong makuha ang project para sa expansion ng HPR. Loaded ako sa work but I still find this day too boring.I am so dissapointed of my self. This is not me naman! I am a very vocal person, hindi naman ako mahilig magtago ng mga saloobin ko, kaya nga minsan nakakasakit na ako ng damdamin kasi hindi ko talaga mapigilan ang aking bibig na magsalita. Pero, bakit ako napipipi ngayon?"Busy?" boses ni Carlo. "Busy, but bored. I don't know." frustrated akong napasandal sa backrest ng swivel chair ko."You just need a break." anito, sabay lapad ng isang tasa ng kape sa aking mesa."Break? No! Hindi ko hihiwalayan si Xavier.""Abby, what I mean break time na. Kailangan mo na siguro ng break dahil ako na ang na- stress sa kapapanood sayo."Napabugtong- hininga ako."Alam mo shunga d
(Abby)The first step of freedom is when we understand that our thoughts create our life. What you think is what you manifests.And I want my self to be free.To free from the things that bothers me. At para tuluyan akong makalaya, kailangan ko rin palayain ang mga salita na matagal ko nang gustong pakawalan.A single thought whether positive or negative, becomes a powerhouse when we believe it.At naniniwala ako sa mga kung ano't anong pumapasok sa utak ko na puro negative lamang. Nakaka- stress at nakakabaliw kung meron kang tinago- tagong saloobin na gusto mong pakawalan, kung meron kang mga tanong na kailangan ng kasagutan.Magkaharap kami ngayon ng aking asawa habang kumakain ng breakfast namin. Tumigil ako sa pagsubo at mariin akong tumitig sa kanya.My mind says that he is my cheater husband and I should hate him. But my heart says that there still a part of him, a part of him as being my kuya, and that he won't hurt me. He will never do that! He will hurt his self first befor