LOGINShare
Delivery room
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Stained Love Kapirasong papel
"P-Paano'ng..." Umiling ako. "If this is a prank, hindi ako natutuwa, ha..." Pinilit kong tumawa. "Kapapanganak ko lang. Huwag mo akong biruin. Huwag niyo akong biruin."Umiling si Pepper. Tiningala ko naman ang asawa ko parehas sila ng expressions sa mukha ng kaibigan ko. "Honey," garalgal ang boses na tawag sa akin ng aking asawa. "Hon, ang anak natin. N-Nasaan siya? Nasa nursery room ba?""Nasa morgue..." Pumiyok ang kaniyang boses. Ang masaganang luha mula sa kaniyang mga mata ay nagsimula ding bumuhos. "Nasa morgue ang baby natin...""H-Hindi. Hindi magandang biro 'to. Huwag ka ng magsalita." Pinilit kong bumangon at bumaba mula sa kama, kahit pinipigilan nila ako ni Pepper. "Pupuntahan ko ang anak ko sa nursery room!""Mahiga ka lang muna. Baka mapaano ka." "Hindi! Gusto kong makita ang baby ko!"Niyakap ako ni Raiden. Nang marinig ko ang paghagulgol niya, para akong binuhusan ng malamig na tubig. He's telling the t-truth. Nagsasabi sila ng totoo. "H-Hindi... Hindi totoo!
Stained Love Lasing
"Si Raiden?" tanong ko sa maid. Maaga akong gumising para sana makausap ang aking asawa pero wala na siya sa aming silid. And I didn't know if he slept beside me last night. Hindi pa kami nakapag-usap pagkatapos ng nangyari. Pagkatapos ng dinner, may tumawag sa kaniya. May problema na naman sa kompanya. "Maaga pong pumasok sa trabaho, Ma'am," sagot naman ng maid para lang bumagsak ang balikat ko. I wanted to talk to him. Sana naman hindi siya maniwala sa kaniyang ina. Wala na bang katapusan itong mga pagsubok sa pagsasama namin? Mahal naman namin ang isa't isa pero hindi na natahimik ang relasyon naming dalawa. Nakatulala ako habang nagtitimpla ng aking hot choco. Hindi gaanong gumagana ang isip ko kaya mag-aalmusal na muna ako. Hindi pa ako nakaka-recover sa panganganak ko. Hanggang ngayon umiinom pa din ako ng gamot. Nanghihina ako. Hindi lang ang aking katawan ang nanghihina at pagod. Maging ang aking mental ay tila ayaw na ding mag-function ng normal. Gusto ko lang namang magi
Stained Love JZ
Nang magising ako, nakaalis na naman si Raiden kaya umiiyak na naman ako. Hinahaplos ni Pepper ang aking likod habang panay ang buntong hininga. "Alam mo, feeling ko may post partum ka. You need a break. Para makapag-isip ka ng maayos.""Kailangan kong makausap ang asawa ko, Pepper.""Eh, ayaw ka ngang kausapin. Ang naive mo pagdating sa pag-ibig. Nakakainis ka!" sermon niya sa akin pero niyakap naman niya ako ng mahigpit. Tingin ko nga din may post partum ako. Hindi pa ako nakaka-recover sa nangyari sa baby namin, tapos heto na naman ang panibago at matinding pagsubok na kinakaharap namin. "Kumain ka na." Umiling ako. Wala akong gana. Hindi ako makaramdam ng gutom ngayon. "Mamaya na." "Hindi puwede ang mamaya na. May iniinom kang gamot kaya kumain ka." Wala akong nagawa ng subuan niya ako. Naghintay uli ako sa asawa ko maghapon. Inabot na ako ng gabi dito sa labas ng mansyon pero wala pa din siya. Nag-text ako at tumawag sa kaniya. "Ayaw ka ngang kausapin," sabi ni Pepper. Si
Stained Love DNA TEST
Ilang minuto din bago nawala ang panginginig ng aking katawan. "Honey..." tawag ni Raiden sa akin. I looked at him, with tears in my eyes. "R-Raiden..." Natatakot akong bumaba. Natatakot ako sa maaring dahilan kung bakit nandito ang kaniyang ex girlfriend. I know it's something serious. It's bad... And it might break my marriage apart. I was so afraid that I hold on to Raiden's arms. Not wanting to let him go. Raiden can see my fears. He kissed my hair. He keeps on calling me honey, while kissing almost every corner of my face. It used to calm me. But not today. It didn't even shoved my worries away, not a little bit. "Honey, you have a fever," he said worriedly. He was about to stand up but I didn't let go of his hand. Mahigpit ko itong hawak. I was too afraid to let him go. Hindi ko kaya. "Please, don't go..." I said pleadingly. Fear consumed me. My body was starting to tremble again. Hindi ko na makontrol. "I will not leave you. I'll just go check the medicine kit," he
Stained Love Junior
Nakatulala ako at habang patuloy sa pag-agos ang luha sa aking mga mata. Ang sakit. Nakaupo si Pepper sa may sofa. Hinihilot ang kaniyang ulo. Si Raiden naman ay kumuha ng bottled water upang painumin ako. Uminom ako ng kaunti. Suminghot ako hanggang sa hindi ko na kayang pigilan ang paghagulgol. Nag-panic naman siyang tumabi sa akin. Niyakap niya ako. Tinatanong ko ang aking sarili kung ano ba ang nagawa kong mali sa kaniya, para masira kami. Pinaglaban namin ang isa't isa sa pamilya niya, pero ang tukso pala ang hindi niya kayang labanan. I stayed kahit na unti-unti na akong na-drain. Kahit sobrang stressful ng aking pregnancy dahil sa mga nangyari. Pero kahit ano'ng gawin kong pag-iingat, darating pa din pala kami sa ganitong punto. "Wala akong maalala, honey. Hindi ako nagsisinungaling. Ang naaalala ko lang umuwi ako kasi lasing na lasing ako. Other than that, wala na. Maniwala ka sa akin, honey. Nang magising ako, nagulat na lang ako na katabi ko na siya. Sabi niya may nang
Stained Love LUKSO NG DUGO
Hindi na din ako nagulat nang lumabas ang result ng DNA test. Wala na ding nagulat kahit isa sa amin. "Wala naman kayong anak, magparaya ka na lang at umalis," sabi ni Mommy pagkatapos basahin ng Doktor ang resulta. "Asawa ko siya, Mommy. At ang nangyari sa amin ni JZ ay isang pagkakamali." Mapait na ngumiti si JZ."Lasing na lasing ako, kung wala ngang nabuo na baby hindi ko talaga maiisip na may nangyari sa amin. I'm not lying when I said that I don't remember anything," matigas na sabi ni Raiden. And I believe it. Hindi sa pagiging hangal pero naniniwala ako sa asawa ko. Kung mayroon mang hindi dapat pagkatiwalaan dito at mayroong higit na may kasalanan, iyon ay si JZ. I don't wanna think about it anymore. Ayaw ko ng isipin kung ano ang ginawa nila nang gabing iyon. One week ko na din 'tong iniiyakan. And I'm not ready to let go. Tiningnan ko ang baby na nakahiga sa baby basket. Awa ang nararamdaman ko sa kaniya kaya iniwas ko din agad ang tingin ko. Hindi na ako nagsalita pa.
Stained Love TINULAK
Nagpaplano na silang pabinyagan ang baby, next month. Tapos na nila itong ipa-register. Bago pumasok sa work, dumadaan si Raiden sa nursery room upang kargahin ang bata. Pagdating naman niya galing sa trabaho, hahalik muna siya sa akin, magpapalit ng damit bago niya ito pupuntahan. Hindi pala totoong ayos lang sa akin ang lahat. There's still a pang of pain in my heart that even my husband know. He keeps assuring me that there's nothing going on between him and JZ. I believe him. Hindi lang maiiwasan na may mga negative thoughts akong maiisip. I think it's normal but it's slowly making me so drained.It was a sunny morning. Maaga akong gumising para magpaaraw. Pinapaarawan din ng yaya si Junior. Lumapit ako upang pagmasdan ang baby. Such a cutie. A mini version of his father. "Good morning, little one..."Mapait akong ngumiti nang may sumilay na munting ngiti sa kaniyang labi. After that, bumalik na ako sa puwesto ko. Tiningnan ko ang aking phone na tumunog. May text si Pepper.
Stained Love Goodbye, honey
"Tama na po," awat ng mga bodyguard ni Raiden sa dalawang babae na plano yatang patayin ako. Nagtamo ako ng mga pasa sa katawan. Nanghihina ako na kailangan pa akong buhatin ng tauhan upang dalhin sa silid namin ng aking asawa. Sumunod sa kuwarto si Lolo. Tinatanong ako kung ano'ng nangyari. "Hindi ko po iyon magagawa, Lolo. Kahit ano'ng galit ko dahil sa mga sinasabi niya sa akin kanina, hindi ko naisip na itulak siya lalo at karga niya ang bata."Hinilot ni Lolo ang kaniyang ulo. Alam kong pati siya ay apektado na din at sobrang stress na sa mga nangyayari.Naiyak na lang ako. Nag-aalala ako sa baby, dahil baka magkasakit ito. At isa pa, galit din si Raiden sa akin. Naniniwala ba siya sa sinabi ni JZ? Tahimik si Lolo sa aking tabi. I was grateful though that he's here, giving me comfort. "Ang hirap, Lolo," iyak ko. Niyakap ko siya at tuluyang napahagulgol. "Ang gusto ko lang naman ay maging masaya kami ng asawa ko, pero bakit pinagkakait iyon sa amin?""Be strong, hija. Mahal
Latest chapter
Stained Love EPILOGUE
Isang linggong preparasyon lang ang ginawa para sa kasal namin dito sa Spain. Pero kahit ilang araw lang iyon, hindi siya simpleng kasal lang. It was a grand wedding.Lahat ng kakilala na sikat na wedding supplier ay kinuha nina Daddy at Lolo. Sila lahat ang gumastos. Hindi nila hinayaang maglabas ng pera si Raiden kahit na may badget naman siya para rito. Syempre, sina Daddy at Lolo pa ba? Sobrang excited na ako. Masaya naman ako nang unang beses kaming kinasal ni Raiden pero iba ang level ng kasiyahan namin ngayon. Lahat ng malalapit sa amin ay kasama namin ngayon. Hindi gaya nang una naming kasal na si Pepper lang ang present. Looking back, I was getting emotional. Iyong masaya ka na pero may mas isasaya ka pa pala. Kahit hindi ko personal choice ang aking gown ay nagustuhan ko naman 'to. I love the design, it fit perfectly to me. Para bang ginawa talaga ito para sa akin kahit na ready made na ito. Tapos na akong ayusan ng hair and make up team. Kumukuha na lang kami ng ilang
Stained Love THE NEVILLE'S
Hindi pa kami bumalik ng work. Siguro naman ay maiintindihan ni Lolo, kung hindi muna namin magampanan ang mga tungkulin namin sa pinamana niyang kompanya. Mag-t-travel kami abroad. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ng asawa ko, dahil bigla na lang siyang nag-aya na mag-abroad. Akala ko babalik na muna kami sa work dahil tiyak na tambak na ngayon ang trabaho sa aming working table. Tapos na akong mag-empake. Binababa na ng mga tauhan ang aming mga maleta. Ang mga bata ay tumatalon-talon naman sa kama dahil sa excitement. Nakabihis na pero kailangan ulit palitan ng damit dahil pawisan na sila. Napatingin ako sa kanilang ama na isa-isa silang pinupunasan. "Gusto niyo ba'ng maiwan dito? Kami na lang ni Mommy niyo ang pupunta ng abroad? Parang ayaw niyong umalis, e..." Mahinahon pa din naman ang boses niya. "We don't want to stay here, daddy. We want to travel too.""Okay. I want you to sit there and wait.""Okay, Daddy," sabay-sabay na sagot ng mga bata. Napatingin ako sa
Stained Love FORGIVE AND FORGET
"Ba't ka galit?" Binibiro ko si Raiden. Hindi maganda ang timpla ng mukha niya ngayong umaga. Nakatulog kasi ako kagabi, kaya walang ganap. Puwede naman niya akong gisingin sana, kung talagang gusto niya pero hindi niya ginawa. Tapos ngayon nakasimangot. "Hindi, ah," tanggi naman niya. Pinilit pa nga niyang ngumiti upang ipakita na ayos lang siya. Nauna ng mag-breakfast ang mga kasama namin sa bahay. Late kaming nagising na dalawa kaya kami na lang dalawa ang nagsalo ng breakfast. "Ano ang gusto mong ulam mamaya, hija?" tanong ng aking byenan. "Kahit ano po, ayos lang," sagot ko naman. Hindi naman ako mapili sa ulam na ihahain sa akin. "Mga paborito mong ulam ang ipapaluto ko." Napangiti ako. Totoo ba 'to? Mukhang bumabawi ang byenan ko sa akin, ah. Magpapamisa talaga ako kapag nagtuloy-tuloy siyang mabait sa akin. "Gusto ko po ng beef steak at saka kare-kare."Tumango-tango siya. Hindi mabura-bura ang ngiti sa kaniyang mga labi. Wala din akong nakikitang iba rito. Hindi siya na
Stained Love STARTING AGAIN
Todo asikaso ang lolo at lola ng mga bata sa kanila. Napapailing na lang ako dahil halos hindi na makakain ang dalawa. Nagpapasubo kasi sina Dos at Tres sa mga ito. "Mga anak, alam niyo namang kumain mag-isa, e..." sabi ko sa mga ito. "It's okay, hija. Sabik sila sa lolo at lola kaya ganito," sabi naman ng aking mother in law. Mukhang wiling-wili naman ang mga ito kaya hinayaan ko na lang. Kumain na lang ako habang pinapanood ang mga inlaws ko at mga bata. "Sinusulit nila ang lolo at lola nila kasi ilang taon din nilang hindi nakasama." Napangiti na lang ako. Tingin ko ay bumait na ng kaunti ang byenan ko. Mabuti naman kung nagbago na sila. Mahirap kapag kinalakihan ng mga bata ang magulong pamilya lalo na at hindi magkasundo ang ina nila at kanilang lola. Pagkatapos kumain ng lunch ay sila na din ang nagpatulog sa mga ito. Ang mga nanny ng mga bata ay pinag-siesta na muna. Mamayang hapon pa naman kami mag-s-swimming. Kapag hindi na mainit sa labas. Kami ng asawa ko ay nagduyan
Stained Love EVIL QUEEN
Sumunod sa akin si Raiden. Mukhang hindi niya napansin ang tatlong lalake na nagduduyan, dahil niyakap niya ako mula sa aking likuran. Nagsipag-tikhim naman ang tatlo kaya mabilis siyang lumayo sa akin. Dinig ko ang mahinang pag-usal niya ng mura. "Ano? Parang hindi kayo masaya na nandito kami, ah." Umirap ako. Akala ko talaga hindi sila sasama dito. Nagpahuli pa talaga sila ng alis. Hindi na lang sila sumabay sa amin kanina. "Baka kasi buntisin mo na naman ang kapatid namin. Hindi mo alam kung gaano siya nahirapan noon sa pagbubuntis niya sa kambal." At mukhang nandito lang sila para manira ng bakasyon. Sumimangot ako. "Nakahiga lang siya noon sa kama. Nakaratay. Sumabay pa iyong deppression niya. Can you imagine that?"Naging seryoso ang mukha ni Raiden. Hanggang sa nabahiran na ng pag-aalala at pagsisisi ang kaniyang ekspresyon. Padabog akong pumasok sa loob. Pasaway talaga ang mga kapatid ko. Sumunod naman agad sa akin si Raiden. Kung kanina ay masayang-masaya siya. Ngayon
Stained Love BAKASYON
"Lindol!" Naalimpungatan ako dahil sa natatarantang boses ni Raiden. Pagtingin ko sa kaniya, nakahiga pa din pala siya dito sa kama. Mukhang naalimpungatan siya sa pag-alog ng kama, dahil sa mga batang maaga pa lang ay tumatalon na. Nagtalukbong ako at pinilit bumalik sa pagtulog. Masakit ang ulo ko at nakaramdam din ako ng pagkahilo dahil sa pag-alog ng kama. "Good moyning, Daddy!" "Good morning, Tres. Stop jumping, please," pakiusap ng kaniyang ama. Antok na antok pa ang boses nito. Tumigil naman ang mga ito, pero pinipilit na siyang bumangon, dahil mamamasyal daw kami. "Mommy, it's already morning. You promised us that we're going on a vacation today.""Inaantok pa ako," sabi ko naman. "Nahihilo ako. Ang likot-likot niyo kasi.""What is she shaying?" "Lumabas na muna kayo. Gising na ang yaya niyo," utos ko sa mga ito. Hindi ko pa kayang bumangon. "Okay!""Come on, Dos! Let's go play outside.""I wanna play hide and sheek!""Okay, Uno and I will hide and you'll gonna find us
Stained Love BEDTIME
Naliligo na sa pawis ang mga bata. Kanina pa sila talon nang talon at tila wala silang kapaguran. Sanay na kami sa kanila, pero si Raiden ay manghang-mangha pa din. Inaawat niya ang mga ito pero wala namang pinakikinggan ang mga ito. "Daddy, look at me!" Nagyayabang pa sila. Aakyat sila sa tuktok ng sofa tapos tatalon. "Tingin ko hindi sila dapat nanonood ng spider man at mga anime?" tanong niya habang nakangiwi. "Hindi sila nanonood ng ganoon. Sadyang malikot lang talaga sila." Ngumiwi siya. "Ganito talaga sila?"Tumango-tango ako. "Masasanay ka din." "Yeah." Maya-maya ay nakangiti na siya. Umiling at mahinang tumawa. "Thank you for raising a two healthy babies." Natawa din ako. "I did it better!""No! I did it betey!" Heto na naman 'tong dalawa. Nagtatalo na naman. "Dos, Tres," tawag ko sa dalawa habang nakatingin ng mariin sa dalawa. "Time for bed.""Okay, Mommy.""Daddy, it's time for bed! Let's go!" aya ni Dos sa kaniyang ama. Nag-iwas ako ng tingin nang tumingin sa a
Stained Love BASBAS
Nakaupo na sa sahig si Raiden, habang ang kambal naman ay nakaupo sa kaniyang magkabilang hita. Si Uno naman ay nakayakap sa kaniya mula sa likuran. Sobrang sarap nilang pagmasdan. Kanina pa ako umiiyak, dahil masaya ako na makitang masaya ang mga anak ko. Na-meet na nila ang kanilang ama. Hindi na sila mag-iisip ng kung ano-ano na kesyo hindi sila mahal. Kinuwento ni Dos sa kaniya kung saan sila pinanganak at lumaki. Pati address namin sa America ay detalyado niyang kinuwento. "And then Lolo found us...your lolo, Daddy. And then we moved to another house." Napangiwi ako nang mapatingin sa akin si Raiden. "And then we went here in the Philippines because mommy needs to do business.""Lolo passed away, that's why Mommy decided to go back in the Philippines," pagtatama ni Raiden. "Oh, ish that sho, Daddy?"Tumango si Raiden. "Yes, sweetheart." Ngumiti siya at pagkatapos ay bumuntong hininga. Tumikhim ako. "Hindi ka tumuloy sa lakad mo?""No. Dalawang beses kang tumawag, e. Hindi
Stained Love NAGWAWALA
Nang makarating ako sa bahay, nadatnan kong naglalaro ang dalawang bata sa living room. Mukhang masaya naman sila maghapon. Pawisan sila sa paglilikot. "Mommy!" Nag-unahan silang tumakbo palapit sa akin. "Hello, my babies!" Niyakap ko sila at hinalikan. Tumingin sila sa may pintuan. May hinahanap. Hinahanap nila si Uno! "Whey's Uno?" tanong ni Tres. "Where is he, Mommy?""Ahm..." Napatingin ako sa mga kapatid kong nakataas ang mga kilay sa akin."Whey is Uno, Mommy?" Ngumuso ako. Hindi makasagot. "Mommy, whey ish Uno?!" pasigaw na ang pagtatanong ni Tres. "He went home to his daddy?" tanong ni Dos. Nagsimula nang mamula ang kaniyang mga pisngi. Kumibot-kibot ang kaniyang labi at gumalaw-galaw din ang butas ng kaniyang ilong. Nagsimula nang umiyak si Tres. "Why? Why?!" Nahiga pa siya sa sahig at doon na nagwala. Si Dos naman ay nagpapadyak na ng paa. "We want to see our daddy!" "I want to have a daddy!" "We want Uno's Daddy!" Pumikit ako at bumuntong hininga. I tried to t
