Olivia
Parang ayaw ng tadhana na makarating ako kaagad kay Daddy dahil sunod-sunod na aksidente sa daan ang nakikita namin. Lalo pa tuloy itong nakapagpadagdag sa lakas ng kabog sa aking dibdib. Idagdag pa ang napakabigat na traffic na humaharang sa amin na makarating doon kaagad.
“Wala na bang ibang daan, Zander? Kailangan ko nang makita si Daddy.” Sambit ko habang sinisipat mula sa bintana ang kahabaan ng traffic. Balisa na ako noong mga oras na ‘yon. Idagdag pa ang hindi nawawalang panginginig ng mga kamay ko.
“Pasensiya nap o, Ma’am Olivia pero ito na po ang pinaka mabilis na daan papunta sa opisina ng Daddy ninyo. Hindi naman po talaga nagta-traffic ditto noon. Hindi kop o alam kung bakit ganito ngayon.” Katuwiran naman niya.
Wala na akong nagawa kung hindi ang mapabuntong hininga. Alam kong kanina pa ako tinitignan ni Matthew ngunit maging siya ay wala ring magawa kung hindi ang maghintay
OliviaI chose to stay in my father’s office to spend more time with him. Matagal ko rin siyang natiis na iwasan at hindi kausapin kaya sa tingin ko naman ay deserve kong ubusin ang lahat ng oras na meron ako ngayon. In fact, hindi naman siguro magagalit si Daddy Richard kung pipiliin kong mag-stay muna kay Daddy dahil alam kong maiintindihan naman niya.I took a very deep sigh while staring at him. Halos dalawang linggo lang ako nawala pero ang laki ng ibinagsak ng katawan ni Daddy. Ang payat na niya lalo at kitang-kita ko iyon sa kaniyang mukha.“By the way, Daddy… nanggaling ako sa bahay bago ako pumunta dito. Sabi ni Yaya Luna hindi ka na raw kumakain doon. Totoo ba?” seryosong tanong ko habang diretso ang tingin sa kaniya.“Ah, ‘e,”Hindi siya makapagsalita at nakatitig lang sa akin.“Kung hindi ka kumakain sa bahay, ibig sabihin hindi ka rin kumakain dito sa off
LloydKagaya ng isang tipikal na birthday-an, siyempre meron ding inuman. Medyo maaga nga lang dahil tanghalian pa lang ay nagsisimula na kaming tumagay. Iilan lang naman ang bisita ng kapatid ni Alex pero mas marami ay ang mga kaibigang madalas na kasama ni Alex.Actually, hindi na bago sa akin ang ganitong bagay. Dahil ang hindi alam ni Daddy ay madalas akong laman ng inuman. Pero hindi naman ako laging taya, ha? May mga pagkakataon lang na nagdadagdag ako para makapag-ambag.Sa katunayan nga ay dito ko rin nakilala si Francheska. Isa kasi siya sa malapit na kaibigan ni Alex na naging kaibigan ko rin naman simula noong college. Ewan ko ba pero komportable ang loob ko sa kaniya. Ganoon din naman si Alex sa akin kaya hindi kami nagkaroon ng problema.Habang umiikot ang baso’y nagkakasiyahan na kami. Maririnig mo hanggang sa kapit bahay ang malalakas na halakhakan at tawanan mula sa iba pang nakaupo sa lamesa namin. Sa totoo
OliviaPagkatapos naming mag-kwentuhan ni Daddy ay kumain lang kami sa labas. Siniguro ko muna na nasa maayos na si Daddy bago ako magpasiyang umuwi. Buti na lang talaga at hindi na ako nagdalawang isip pa na puntahan si Daddy.Kasalukuyan akong nakatulala sa bintana habang nasa kalagitnaan kami ng traffic. Weekdays rin kasi ngayon at rush hour pa kaya inabot kami ng buhol-buhol na traffic.“Olivia, kamusta naman ang pag-uusap ninyo ni Tito? Ayos na ba kayo?” tanong niya.Nilingon ko muna siya bago ako tumango.“Buti naman kung gano’n.”“Bakit hindi mo sa akin sinabi na pinupuntahan mo pala siya madalas?”Tila nagulat pa ang reaksiyon niya matapos kong sabihin iyon.“Ah, ‘yon ba? Alam ko kasi na hindi pa kayo okay ng Daddy mo kaya hindi ko na muna sinabi. At tsaka ayokong makialam dahil kilala kita. Ayokong magalit ka sa akin.”“B
OliviaKasalukuyan akong nakahiga sa kama nang makarinig ako ng malakas na galabog ng pintuan dahilan para bigla akong bumangon. Pagtingin ko’y si Lloyd pala. Tinitigan ko siya ng ilang sandali. Mukhang lasing siya dahil halata sa kilos niya. Lumayo ako sa kama dahil alam kong doon ibabagsak ni Lloyd ang katawan niya.Hindi nga ako nagkamali. Padapa niyang ihinulog ang kaniyang sarili sa malambot niyang kama. Pagkatapos din no’n ay bahagya niyang itinunghay ang kaniyang ulo sabay tingin sa direksiyon kung saan ako nakatayo.“Hi, Olivia!”pagbati niya nang may ngiti sa kaniyang labi sabay kaway sa akin gamit ang kanan niyang kamay bago muling ibinagsak nang tuluyan ang kaniyang katawan sa kama.Nagbuntong hininga ako habang hinihimas ang aking ulo. Naupo muna ako sa couch habang pinag-iisipan kung anong gagawin ko kay Lloyd. Hindi pa naman ako marunong mag-alaga ng lasing kaya wala akong idea kung ano ang da
OliviaNaalimpungatan ako dahil sa kung anong nakadagan sa hita ko. Pagmulat ko ng aking mata’y tumambad sa akin ang hita at binti ni Lloyd na nakapatong sa akin. Nang lingonin ko siya’y nakita ko na mahimbing pa ang kaniyang pagtulog kaya’t dahan-dahan kong tinanggal ang hita at binti niya upang makabangon.Ngunit nang tanggalin ko ang kaniyang hita’t binti ay hindi ko na maiwasang mapasigaw ng malakas at manlaki ang mga mata dahil sa aking nakita. Anong nangyari? Totoo ba ‘to? Inisip ko pang mabuti ang lahat ng nangyari bago ako matulog pero ayaw talagang pumasok sa isip ko.Tinignan ko pa si Lloyd sandali bago ko tingnan ang sarili ko.hindi talaga ako makuntento. Kinurot-kurot ko ang aking braso at sinampal-sampal ng mahina ang aking pisngi. Habang nagbabaka-sakaling magising ako sa panaginip na ito ngunit totoo ito at hindi panagigip.Hindi ito maaari. Kaya’t pinaghahampas ko ang braso ni L
LloydNang pumasok si Olivia sa CR ay pinulot ko lang ang mga damit ko’t nagsuot ng shorts tapos nanatiling topless saka muling nahiga sa kama. Nakahiga lang ako habang ang dalawang kamay ko ay nasa ilalim ng aking mga balikat.May iniisip ako pero hindi ko mawari kung ano iyon. Hanggang sa all of a sudden, biglang pumasok sa isip ko si Olivia at ‘yung naging reaksiyon niya matapos malaman na may nangyari sa amin. Pero sabagay, hindi ko maiaalis sa kaniya iyon at hindi ko siya masisisi dahil iyon ang unang karanasan niya.Pero dapat ba akong ma-guilty? Dapat bang i-big deal ko iyon? Well, wala namang masama kung may mangyari sa amin dahil sa mata ng Diyos, kasal naman kami so, mag-asawa pa rin. Pero, dapat siguro ay huwag ko na lang ipaalala kay Olivia at palampasin na lang ang nangyari dahil baka kapag pinaulit-ulit ka pa ay ako na naman ang malintikan kay Daddy.Matapos ang ilang minutong pagmumuni-muni ni Olivia sa
LloydNang sandaling makalabas si Olivia sa kwarto ay tumayo na ako para maligo. Wala naman akong lakad ngayon pero parang gusto kong umalis. Para na rin siguro sa ikatatahimik ng mundo ni Olivia.Habang naliligo ako’y pinag-iisipan ko na kung saan ako pupunta hanggang sa matapos ako’y iyon pa rin ang laman ng isip ko. Nang makalabas ako sa CR ay tinignan ko na muna kung nandoon ba si Olivia at ang makita kong wala ay nagdire-diretso na ako sa paglabas.Mabilisan akong namili ng susuotin sa drawer ko. Ilang minuto rin akong nagpabalik-balik sa bawat pinto ng drawer ngunit wala akong mapili. Nakakaloka. Napakarami ko namang damit pero parang nahihirapan pa rin akong mamili kung ano ang bagay na suotin.Hanggang sa maisipan kong tumingin naman sa drawer ko. Sa wakas ay nakakita rin ako ng masusuot. Dali-dali ko itong sinuot at pagkatapos ay nag-ayos bago magpasiyang bumaba na. Habang pababa ako sa hagdan ay nakasalubong
LloydIsang oras matapos naming kumain ay muli kaming lumabas at naupo sa harap ng bahay nina Alex upang magpahangin muna. Buti na lang at maaliwalas dito kapag umaga kaya’t tipid sa kuryente dahil mahangin din naman.Habang nakaupo kami’y naalala kong may binili nga pala ako’y nakalagay lamang sa loob ng kotse ko. Kaagad ko itong sinabi kay Alex.“Oo nga pala, Alex… may binili nga pala ako. Kunin mo sa kotse. That was supposed to be for Francheska pero may kung anong pumigil sa akin na pumunta doon kaya’t dumiretso na lang ako dito.” Sambit ko sabay bigay sa kaniya ng susi ng kotse ko.Dali-dali niya naman itong kinuha sa akin. Pagkatapos ay binuksan ang pinto at tsaka tinignan kung ano nga ba ‘yung binili ko. Makalipas ang ilang sandali’y hawak-hawak na niya ang mga binili ko ngunit laking pagtataka ko nang makitang iisang box lang ng shawarma pizza at isang supot ng cheese
Nagpatuloy si Lloyd sa panliligaw niya kay Olivia, kasabay ang unti-unti niyang pagbuo sa kanilang pamilya. Alam ni Lloyd na hindi madaling ibalik ang tiwala ng dati niyang asawa pero handa siyang gawin ang lahat para lamang bumalik ito sa kaniya. Bawat araw, pinaparamdam ni Lloyd kung gaano niya kagustong mabuo sila. Lahat ng alam niyang paraan ay ginagawa niya. Halos araw-araw niyang binibigyan ng bulaklak si Olivia. Araw-araw niya itong niyayayang lumabas at higit sa lahat, bumabawi siya sa kanilang anak. Mas marami nang pasanin si Lloyd. Malaki na ang responsibilidad na pasan pasan niya sa kaniyang balikat. May sarili na siyang pamilya at hawak pa niya ang kanilang kompanya.Pero kaya ito ni Lloyd. Kakayanin niya dahil pinatatag si Lloyd ng mga pagsubok na pinagdaan niya kaya alam niya na kakayanin niya ang lahat. Ngayon pa na bumalik na ang taong hinihintay niya. Ngayon pa na nagkaayos na sila't nagkalapit na ng kapatid niya. Marami na ring nangyari sa pagdaan ng panahon. Noo
LloydMakalipas ang tatlong taon...Matapos kong malaman na hindi pala ako ang ama ng dinadala ni Francheska, para akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Para akong nakahinga ng maluwag.Ginusto kong muling bumalik kay Olivia. Ginusto kong suyuin siya ulit ngunit napag-alaman ko na umalis na pala siya kina Matthew. Umalis siya ng hindi man lang nagpapaalam sa akin. Dumating ang pinakamalaking dagok sa buhay ko. Para akong nalulunod sa patong-patong na problema. Hindi ko matanggap na nagawa ni daddy na makipagsabwatan kay Francheska para sirain kami ni Olivia. Hindi ko alam na kinaya niyang lunukin lahat ng sinabi niya laban sa ex-girlfriend ko para lamang sirain kami ng babaeng ipinakasal niya sa akin.Ginusto kong sumuko. Ginusto kong bumitaw na lang at isuko na ang lahat dahil wala na rin namang saysay. Wala na si Olivia. Wala na ang babaeng pinakamamahal ko pero 'yong mga panahong sukong-suko na ako at gusto ko nang bumitaw, pinatatag ako ng pagmamahal ni Matthew para sa akin bilang
Olivia"I-I'm sorry, Francheska... p-pero hindi ko na kaya. Hindi ko na kayang lokohin ang best friend ko. Ang sarili ko. Ang lahat. Kaya magsasalita na ako." Tumikhim si Alex at nakita ko na may pumatak na luha sa mata niya ngunit kaagad niya itong pinunasan."Alex—Alex, please... tell them na si Lloyd nga ang ama ng dinadala ko. Please, Alex, I'm begging you.""No! Tama na ang pagpapanggap. Napapagod na rin ako. Hindi ko na kaya 'tong dalhin pa kaya magsasabi na ako ng totoo. Sasabihin ko na sa kanila ang dapat nilang malaman.""Ano pang hinihintay mo, Alex? Sabihin mo na ang nais naming marinig." Ani Matthew. Tiningnan siya ng masama ni Francheska."Manahimik ka, Matthew. Bakit mo ba pinagpipilitan?""Bakit hindi, Francheska? Niloloko mo ang kapatid ko. Pinagmumukha mo siyang tanga. Alam mo, ang kapal ng mukha mong ipa-ako sa kaniya ang batang hindi naman sa kaniya.""Wala kang alam kaya manahimik ka na lang. For sure naman, sinasabi mo lang 'yan para mapunta sa akin ang sisi. Pali
OliviaKanina pa ako naghihintay dito sa parking lot ng building na pag-aari ng mga Montero. Iniwan kasi ako dito ni Matthew dahil gusto niyang komprontahin ang nakatatandang kapatid niya patungkol sa ginawa nitong pamumwersa sa akin noong nasa resort pa kami. Inawat ko siya at ginusto ko rin namang sumama sa kaniya pero talagang inayawan niya kaya wala akong magawa kung hindi ang maghintay na lamang dito sa sasakyan.Makalipas ang ilan pang minuto, dahil sa labis nang pagkainip ay naisipan ko nang lumabas ng sasakyan. Akmang bababa na sana ako nng biglang dumating si Matthew kaya muli akong bumalik sa loob. "Kumusta? Nakausap mo ba si Lloyd? Anong sabi niya? Humingi man lamang ba siya ng dispensa sa 'yo?" sunod-sunod ang mga tanong ko pero wala ni isa doon ang sinagot ni Matthew. "Matthew, naririnig mo ba ako?!" Dahil nanatili pa ring walang imik si Matthew. Hinampas ko na ng mahina ang braso niya, dahilan para muli siyang makabalik sa ulirat. "Ayos ka lang ba? Kanina pa ako salit
Chapter 116LloydSa resort kami nagpalipas ng tatlong araw. Sa tatlong araw na iyon, walang oras na hindi ginugulo ni Olivia ang utak ko.Habang abala ako sa paggagawa ng report patungkol sa napag-usapan noong meeting, ramdam kong may pumasok sa pinto ng opisina ko. Paglingon ko, bumungad sa akin si daddy."Kanina ko pa hinahanap si Francheska pero hindi ko siya makita. Nasaan ba siya?""Bakit sa akin mo siya hinahanap, dad? Mukha ba akong tanungan ng nawawalang sekretarya?""Pilosopo ka, ha?! Nasaan na iyong summarize report ng napag-meeting-an sa resort? Inabot ba sa iyo ni Francheska?""Inabot? Hindi naman siya gumawa. Ni hindi nga siya dumadalo sa meetings namin dahil wala siyang ibang ginawa kung hindi bantayan ako.""Oh, eh nasaan na iyong report?""Tinatapos ko pa, dad. Ilalagay ko na lang sa table mo pagkatapos.""Bilis-bilisan mo ng kaunti ang paggawa niyan dahil kahapon ko pa iyan hinihintay."Hindi na ako sumagot pa kaya tumalikod na si daddy. Ngunit makalipas lamang ang i
Olivia"What is going on here?" tanong ko matapos makitang tila nagtatalo si Matthew at si Francheska sa hindi kalayuan.Sabay na lumingon si Matthew at si Francheska at bakas sa kanilang mukha ang labis na gulat."Gabi na, ah?! Bakit nasa labas ka pa rin, Francheska? Hindi mo ba alam na delikado sa buntis ang lumabas kapag gabi? Mag-ingat ka. Baka mapahamak ang baby mo.""H-hindi ko kailangan ng opinyon mo, Olivia. Alam ko ang ginagawa ko kaya pwede ba, manahimik ka na lang?" Inikot niya ang kaniyang mga mata matapos niyang magsalita. Saka siya naglakad paalis at binangga pa ako gamit ang kaniyang balikat. Samantala, pagkaalis na pagkaalis ni Francheska ay nilapitan kaagad ako ni Matthew."Ayos ka lang ba? Bakit ba sumunod ka pa dito sa labas? Tinarayan ka pa tuloy ng babaeng 'yon!""Wala akong pakialam sa kaniya. All I care is her baby. Iniisip ko lang naman iyong bata sa sinapupunan niya." Dahil sa sinabi ko, ngumiti ng pagkalaki-laki si Matthew. "Grabe talaga 'yong ugali mo, ano
Lloyd Nasa kalagitnaan ako ng pagmamaneho patungo sa resort nang bigla akong mapahinto."Anong problema, Babe? Bakit ka tumigil?" Tanong ni Francheska na nakalingon sa akin habang nakaupo sa tabi ko."I think I saw her—" matipid kong sagot."Sino?" mabilis na tanong ni Francheska. "Tungkol na naman ba 'to kay Olivia? Ilang buwan na kayong wala. How dare you talk to me about her, huh? Hindi ka pa ba nakaka-move on? Magkakaanak na tayo, Lloyd, pero ang babaeng iyon pa rin ang iniisip mo.""Shut up, Francheska. I'm not asking for your opinion. Tsaka pwede ba, huwag kang umasta na feeling mo ay girlfriend kita. Secretary lang kita.""P-pero magkakaanak na tayo, Lloyd. Ano ba naman 'yong bigyan mo ng pagkakataon ang magiging anak mo na magkaroon ng buong pamilya.""No! I promised myself na hinding-hindi na kita babalikan. Maaaring sa 'yo nga ako magkakaanak, pero hindi mo mababago ang nararamdaman ko. Si Olivia pa rin ang mahal ko. Siya lang at wala nang iba.""Ano bang pinakain sa 'yo ng
OliviaMaaga akong gumising para sumama kay Zander sa pamamalengke ng mga gulay at prutas na ilalagay sa fridge. Isasabay na rin ang pamimili ng mga karne at isda. Isang beses isang linggo kasi ang paglalagay nila ng stock do'n kaya maaga talaga akong gumising para lang makasama kay Zander.Isa pa, gusto ko ring ipagluto si Matthew ng paborito niyang sarsiyadong tilapia at dinuguan."Malayo pa ba ang supermarket dito?" tanong ko kay Zander habang nakatanaw sa bintana."Supermarket po? You mean palengke po, Ma'am?" Tanong niya."I guess tinagalog mo lang!" Ngumisi ako bago muling magpatuloy. "Mukhang malayo pa tayo dahil wala pa akong natatanaw na mga establishments. Puro malalaking bahay.""Wala po talaga kayong matatanaw dito. 'Yon ay dahil malayo po ang mga ganoong building dito. Ang palengkeng pupuntahan natin ay nasa dulo lang ng kalye. Pagkatapos nating baybayin ang daang ito, mararating na natin ang palengke.""Gano'n ba talaga kayaman ang mga nakatira dito sa subdivision na 'to
OliviaMatthew rushed himself to go inside by continously knocking on the door a couple of times while calling my name.I hurriedly opened it while asking him what is the problem."I have a bad news for you!" sambit niya habang hinihingal pa.Kumunot ako ng noo at saka siya tiningnan. "Sabi mo may surpresa ka para sa akin. Bad news ang surpresa mo?""No, hindi! Magkabukod iyon." Turan niya."Oh, sige! Magsimula ka sa bad news.""Magkakaanak na si Kuya Lloyd!" Wika ni Matthew.Tinawanan ko siya. "I'm not pregnant!""Hindi sa 'yo! Kay Francheska."Halos malaglag ang panga ko dahil sa sinabi niyang iyon. Napabuntong hininga ako ng wala sa oras habang diretso ang tingin sa kaniya."Saan mo naman nalaman 'yan?" seryoso ang pagkakatanong ko kay Matthew habang siya, diretso ang tingin sa akin na animo'y hinihintay ang reaksiyon ko."Kay Francheska mismo. Narinig ko 'yon sa kaniya habang sinasabi niya kay papa na magkakaanak na sila ni kuya.""So, ayos na pala sila ni Richard? I thought she w