“RAQUEL! Raquel, wake up! Gumising ka!”Nalulukot ang mukha na napamulat ng mga mata si Raquel sa malakas na pagyuyugyog ng kaniyang katawan.“What the heck is your problem, Ma?” Iritado siyang napaupo sa kama, takip-takip ng kumot ang kaniyang nakahubong dibdib, habang si Brantley ay mahimbing paring natutulog sa kaniyang tabi.“Dalian mo at magbihis ka! Nandito ngayon sina Ezekiel at Serena!” May halong taranta, takot at pag-aalala pa nitong saad.Tuluyang nagmulat ng husto ang kaninang aantok-antok na mga mata ni Raquel sa narinig. “ANO?! Nandito sila?!”“Oo! Pinapasok ko sila ngayon sa living room! Hinihintay ka na nila, ikaw ang sinadya!”Mabilis siyang pinanlamigan ng katawan. Dumagundong ang matinding kaba sa kaniyang dibdib. Kaagad na nablangko ang isipan niya ngunit mabilis ding nag-uunahan ang iba't-ibang senaryo sa kaniyang isipan.Bakit sila nandito? Mayroon na ba sila alam tungkol sa kaniya? Anong gagawin nilang dalawa sa knaiya?No! This can't end just like this! Matapos
“Is the food to your liking, SERENA?” Pagtatanong sa akin ni Tita Elizabeth.Hindi katulad noong huli ko siyang nakita, ngayon ay maganda ang pakikitungo niya sa akin na para bang walang nangyari noon. Subalit kahit na gano'n ay hindi parin siya isang magaling na artista para maitago ang tunay na nararamdaman sa awkward na ngiting iyon.“Yes, Tita, hindi naman po ako mapili sa pagkain, kaya ayos lang sa akin kahit anong i-serve niyo. Pasensya na rin at wala kaming pasabing pumunta rito ni Ezekiel.”“This is my father's mansion, so we're entitled to visit anytime we want, wife.” Si Ezekiel ang mabilis na nakatugon.“Gano'n ba?” tumaas ang sulok ng labi ko. “We're not being rude right now, at dito rin tayo nakikain?”“No worries. The money being paid for all these foods came from my father, which I inherited already.” Pagsasabi niya ng katotohanang batid naming hindi gugustuhing marinig ni Tita Elizebeth.Napapeke siya lalo ng tawa. “As long as you enjoyed the food, then it's fine. Kum
EZEKIEL was left in a state of panic while still holding the hand of Serena as she was being delivered to the emergency room.“S-Serena, please hold on… wake up, please!” hindi niya namamalayan ang mga maiinit na likidong nagsisipagbagsakan mula sa kaniyang mga mata pababa sa kaniyang pisngi.Pilit niyang kinakausap ang kaniyang asawa, kahit pa wala na itong malay ngayon. Nananatiling nakapikit ang mga mata nito habang nakahiga sa gumugulong na kama. Pulang likido ang patuloy na umaagas sa kabuuan ng mukha nito, ganoon din sa katawan nito.Habang napagmamasdan iyon ay kumakawala ang hikbi mula sa kaniyang lalamunan. Sumisikip nang sumisikip ang kaniyang dibdib at hirap na hirap na siyang makahinga. Ang kaniyang sikmura ay bumabaliktad, labis na nagpapahina sa kaniyang katawan.“Sir, hanggang dito na lang po kayo, kami na ang bahala.” saad ng isang babaeng nurse na pumigil sa kaniya papasok sa loob ng isang silid.Natutuliro siyang kusang napahinto, pinapanood ang pagpasok ni Serena sa
“PAPAAA!” nakabibinging sigaw ni Duziell ang bumungad kay Ezekiel pagkatungtong niya palang sa pintuan ng mansyon.Nakita niya itong kumawala sa bisig ni Haleanna at may maliliit na mga hakbang na tumakbo patungo sa kaniya.Mabilis niya itong kinarga at niyakap ng mahigpit na kinareklamo pa nito.“Where's mama?!” matining nitong pagalit na tanong.His lifeless eyes lit up a little as he stared at their son. His heavy chest finally breathed a little comfortably. Pinunasan niya ang bakas ng tsokolateng naiwan sa dulo labi nito.“Did you eat chocolate?” paos niya pang tanong, ‘di nawawala ang pamumula at pamamasa ng mga mata.“Yes!” Duziell is too young to notice his difference today. “I ate a looot of ccocolate!”“Too much sweets is bad for your teeth. I won't allow it anymore if one day you suddenly experience a toothache.” mabagal siyang naglakad papasok sa loob, mahigpit na karga ang anak.“Eh! B-But I never had cocolate before!”“It's chocolate, not cocolate. Say it.”“Cocolate! It's
From his high office in his company, Ezekiel observed the unfolding drama with a calculating gaze. Elizabeth, ang kaniyang stepmother, ay umangat lamang sa kapangyarihan sa kumpanya sa ilalim ng impluwensya ng kaniyang yumaong ama. Nakita niya kung paano ito nanggagantso upang makamit ang posisyon ng presidente ng kumpanya, gamit ang kahalayan nito at panlilinlang upang mabigyan ng seguridad ang puwesto. But now, he will not turn a blind eye anymore, as he has the reason to. A pest inside his territory must be terminated. So when the news of the employees' lawsuit against Elizabeth reached his ears, a sinister smile played on his lips. He saw it as a chance to expose her true nature and regain dominance over his father's company, which rightfully belonged to him.“It's time to expose Mother’s deceitful ways. The employees' lawsuit is the perfect opportunity to reveal her true colors and reclaim what is rightfully mine.” aniya sa kaniyang sekretarya na si Nathan.“Sir, sigurado na ba
RAQUEL almost stripped herself of running as fast as she could just to reach the hospital where her mother was sent.Nang makita niya ang abogado ni Elizabeth ay nagmamadali niya itong nilapitan nang may namumulang mga mata.“W-Where is she?” madiin niyang kinapitan sa mga braso ang matandang lalaki.Nanatiling seryoso ang mukha nito. “I'm sorry, Miss Raquel. But she’s still undergoing an operation to save her life. I'm not going to lie about this matter; she's in a very critical condition because of the explosion. There's a high chance of… not surviving at all.""What the hell do you mean?""Nasunog ng apoy ang buo niyang katawan at napakatindi ng natamo niya sa pagsabog---""Manahimik ka!!"Kumibot-kibot ang ibaba niyang labi saka napaiwas ng tingin. Pinigilan niya ang mapaluha habang tinitigasan ang hikbing nagpupumilit kumawala sa kaniyang lalamunan.“Hindi ba't trabaho mo ay isang abogado? Hindi ka doctor para magsalita ng ganiyan.” sinamaan niya ito ng tingin sa kabila ng labis
“Wow! It has been a while since huli akong nakapasok sa loob ng mansyon mo, Kuya! Pero ang laki kaagad ng pinagbago! Mas lalong gumanda at naging makabago na ang napaglumaan mong mga gamit!”Nakakairitang tinig ni Raquel ang kanina pa naririnig ni Ezekiel. Kung pupwede lang ay mapalayas niya ito agad sa mansyon, kahit katatapak pa lang nito sa loob ay gagawin na niya.Ngunit may maliit na ngiti niya parin itong tinugunan. “Of course, my wife effortfully arranged all of this that you see. She brought life to this mansion.”Nakita niya ang pag-udlot ng malawak na ngiti ni Raquel nang mabanggit ang asawa niya. He almost wanted to sew her mouth shut for showing him that kind of emotion.“Oh,” napalabi pa ito. “Well, Serena is quite creative! I'm impressed! But I'm sure may mas igaganda pa ‘tong mansyon mo, haha! Naalala mo? Palagi kaya akong nagbibigay ng suggestions dito, pero hindi mo lang ako pinapakinggan. Kung noon mo pa sana ako hinayaan na baguhin ‘to, edi sana mas maganda pa ‘to n
Napagmamasdan ngayon ni Brantley ang pagpatak ng kaniyang dugo sa maruming semento. Ganoon na lamang ang panginginig ng buo niyang katawan na nagpapaingay sa mga kadenang nakagapos sa kaniya. Ang mga binti niya’y kanina pa sumuko dahil sa mga armas na ipinaghahampas dito. Dahil nakagapos sa ere ang kaniyang mga braso ay hindi niya magawang bumagsak sa semento.The room was dark, with only one light hanging from the ceiling. Nakapalibot sa kaniya ay mga estrangherong lalaking puno ng armas. Sa harapan niya naman ay nakatayo ang kanilang itinuturing na pinuno."Let's do it all over again, Brantley. Because it seems like it doesn't hurt you at all. What a man of steel.” sarkastiko pang anas ni Ezekiel na siyang may pakana ngayon ng sinasapit niya.Sa hindi mabilang na pagkatataon ay malupit na humampas sa likod niya ang latigo ni Ezekiel. Kaagad na dumaloy ang kakaibang sakit sa buo niyang katawan! Napaliyad siya at dilat ang mga matang napatingala sa nag-iisang ilaw sa kisame!"Aaah!!!"
Binabati ko po ang lahat na umabot sa puntong ito! Maraming salamat po sa inyong lahat. Hindi ko po ito maipagpapatuloy at matatapos kung hindi dahil sa inyong mambabasa! Thank you ng marami 🫶🫶🫶 Kung isa po kayo sa naaliw at napasaya ng kwento nila Ezekiel at Serena, sana po ay huwag kayong mag-atubiling magbigay ng rate and comment nang maipabatid po sa akin ang naisin niyong sabihin, hihi. Good or bad reviews man, tatanggapin ko po as I am willing to learn more! ^o^ Hanggang sa muli. Kita po tayo sa susunod na kwento, paalam! Ezekiel and Serena are now signing off...
“Kumusta na si Ezekiel matapos himatayin?” nag-aalala ngunit natatawang tanong ni Serena pagkatapos niyang manganak.“Ayun, nagkaroon ng bukol sa noo.” napapailing pang tugon ni Panying. “Humihingi na ng yelo doon sa nurse. Hahaha!”Napahagalpak siya ng tawa. “Panying, hindi ko alam na hindi niya pala kakayanin sa loob, pero pinilit niyang maging emotional support. Siya pala dapat ang suportahan sa panganganak ko! Hahahaha!”“Sa totoo lang! Kung anong kinatapang pagdating sa ibang tao, siya namang kinahihina sa'yo. Nahimatay ‘yon dahil sa stress at takot nang makita kang nahihirapan sa pag-ire. Wala pang tulog dahil nenenerbyos sa pag-inda mo ng sakit. Kawawa rin naman.”Hindi nawala ang pagtawa ni Serena sa kabila ng pagod at panghihina dahil sa eksena ni Ezekiel. “Kawawa naman ang mahal ko.”“I'm fine!” bulalas ni Ezekiel pagkapasok sa silid ng hospital. Malalaki ang mga hakbang niya na lumapit kay Serena sa kama upang suriin ang lagay niya. “My wife, are you feeling okay?”“Pfft!”
Ang unang babaeng minahal ni Ezekiel ay walang iba kundi ang sarili niyang ina.He treated his mother with respect and honor. Napakabuti ni Eliza bilang isang ina sa kaniya at lahat ng alaala nilang magkasama ay talaga namang masasayang yugto ng pagkabata niya.Ito ang ilaw ng kanilang tahanan, kung kaya't nang mamatay ito ay siyang kinadilim ng kaniyang mundo.He sat there in the corner of his room, full of darkness, with no one to comfort him. No one was there but his own shadow.Nagluluksa siyang mag-isa, nagpapakalunod sa sariling mga luha, walang paglalagyan ang bigat ng kaniyang dibdib.At dahil siya ay lalaki, inaasahan ng kaniyang ama na hindi siya magpapakita ng kahit anong emosyon sa harapan ng mga tao. Doon niya nagsimulang itago at ikimkim ang tunay na mga nararamdaman sa likod ng malamig niyang mukha.Hindi rin nakatulong ang mga insultong naririnig niya patungkol kay Eliza mula sa sariling kamag-anakan, at ang napapabalitang bagong papalit niyang ina na si Elizabeth.He
“Ta-da! Napakaganda!”Tuwang-tuwa ang makeup artist ko na babae nang matapos siya sa pag-aayos sa akin.“This is a work of art! Tingnan mo beh ang sarili sa salamin!”HInid ko mapigilang mapangiti ng matamis. Nang humarap ako sa salaming pader ay ganoon na lang ang paghanga ko sa sarili.Suot-suot ang napakaganda at may tumataginting presyo ng puting wedding gown ay halos hindi ko mamukhaan ang sarili ko. Sa makeup ko, bagaman hindi nabura ang natural kong mukha ay ito namang mas lalong nagpatingkad sa magandang katangian ko.Ang paraan ng pagtibok ng aking puso ngayon ay puno ng kasiyahan. Hindi ko lubos maisip na talagang magpapakasal akong muli kay Ezekiel! At nakalipas lamang ang isang buwan magmula nang mag-propose siya ay heto na kami ngayon, naghahanda para sa araw na ito!Sa katunayan, noong una kaming kinasal ay hindi ganito ang pakiramdam ko. Marahil ay hindi ko pa siya kilala noon ay labis-labis din ang kalungkutan at panlulumo ko. Ilang beses pa ako noong pinipilit ngumiti
Nasa beach kami ni Ezekiel, pinapanood si Duziell na nakikipaglaro kina Halaenna, Freya, Panying at Danilo sa kalayuang dagat, kasama rin ang tatlong guwardiya na lihim lamang nagbabantay.Nagpapahinga kaming dalawa at nag-eenjoy sa mainit na araw. Ang buhangin sa pagitan ng aking mga daliri sa paa at ang malalim na kulay asul ng dagat ay nagbibigay ng kakaibang kasiyahan at kapayapaan sa aking puso.Ang sarap pala mag-bakasyon. Hindi ko na maalala ang huling pagkakataon na naranasan ko ‘to.“Wife, hindi ba meron kang palabas noon about sa Sirena?” may mga ngiting saad ni Ezekiel, tila'y may inaalala. “I remember dito kayo nag-shoot no'n.”“Ha?” natauhan ako. Muli ko tuloy nilibot ang paningin ko sa paligid. “Dito ba ‘yun? Hindi ko maalala, kasi fifteen pa lang ako nung gumanap akong isa sa mga Sirena.” hindi ko maiwasang magulat sa kaniya. “Mahal, ah? Ganiyan ka pala ka-fan sa ‘kin noon para pati ‘to malaman mo?”Tumawa siya ng marahan, may nagniningning na mga matang tumitig sa akin
“Be careful where you step, my wife!” Todo ang pag-alalay sa akin ni Ezekiel pagkababa namin ng saksakyan kagagaling lamang sa hospital.Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. “Ezekiel, three weeks pa lang akong buntis. Wala pa ngang umbok ang tiyan ko.”“Still!” hindi parin nakakabawi ang mukha niya mula sa pamumutla. “W-We need to be extra careful, of course.”"Syempre kapag malaki-laki na ang tiyan ko, kailangan talagang doble ingat. Pero sabi naman ng doctor, healthy ako kaya sa simpleng paglalakad lang, hindi malalaglag ang baby natin, okay?” paglilinaw ko pa sa kaniya.Ngunit hindi nabawasan ang nerbyos at pangamba sa mukha niya. “I should buy everything a woman needs during pregnancy!”“Mahal,” pinisil ko ang pisngi niya. “Ikaw lang sa tabi ko ang kailangan ko sa pagbubuntis.”Natigilan siya. "Then I should stop working—”Tumingkayad ako upang hulihin ang labi niya. Siniilan ko siya ng matagal at malalim na halik. Bago muling bumitaw at ngumiti sa kaniya ng matamis.“Kailang
Maraming salamat po sa lahat ng mga nag-aabang sa natitirang mga kabatana sa kwento nila Ezekiel at Serena! Pasensya na dahil ngayon lang ang ako nakasulat matapos akong trangkasuhin >_
Ezekiel leaned back in his chair, his eyes fixed on his father's lawyer, Samson, waiting for his response. The old lawyer, Samson, had been his father's trusted legal advisor for many years. Sila ay nag-uusap tungkol sa huling habilin at testamento ng yumaong ama ni Ezekiel, na naglalaman ng susi sa paghahati ng malaking kayamanan ng pamilya.“As the rightful heir, I expect to inherit the majority of my father's wealth, as stated in the document. However, there is an additional matter I would like to address."The old man adjusted his glasses and nodded attentively. "Of course, Ezekiel. Mangyaring magpatuloy ka."He continued. "According to the will, my stepmother, Elizabeth, who has already passed away, is entitled to a portion of the inheritance. However, given what happened, I believe that those rights should now be transferred to me."Tumango-tango ang abogado, binibigyang-pansin ang kahilingan ni Ezekiel. "Nauunawaan ko ang iyong pananaw, Ezekiel. However, please let me review t
Ezekiel entered the underground basement. Malayo pa lang ay umaalingasaw na ang amoy ng dugo sa lugar na matagal na niyang nakasanayan, kung kaya't wala na iyong epekto sa kaniya.“Open the cell.” pag-uutos niya kay Ramil, at agad naman itong nakakilos.Nang bumukas ang selda ay saka niya tinungo ang papasok. Hindi pa roon mismo makikita ang dalawang taong inadya niya ngayon. Kinailangan pa niyang maglakad ng ilang metro bago sila matunton.Samantalang ang mga tao namang nakakulong sa mga gilid ng selda ay puno ng hinagpis at pagmamakaawa na pakawalan na sila.Those arrogant and brutal criminals are now acting like victims, always begging for his mercy whenever they see him.This is the side of him he never wished Serena would understand. Batid niyang alam na ni Serena ang tungkol sa organisasyong ito. Subalit ninanais niya paring panatilihin itong sekreto at ibaon na lamang sa hukay kasama ng mga tao sa loob.This is a place where you'll only encounter his brutality and mercilessness