Chapter 3

"Nand'yan ba ang boss n'yo?" tanong ni Linda sa guard na lumabas mula sa loob ng gate na 'yon.

Tumango naman kaagad ang guard na kaharap nila at nagsalita, "Opo. Nasa loob po si sir na boss namin. Naghihintay na po sa inyo."

"Talaga ba?" paniniguradong tanong ni Linda sa guard na muli siyang tinanguan bago nagsalita muli.

"Opo. Nasa loob na po si sir. Naghihintay na po sa inyo," sabi pa nito sa kanya at saka siya tumango sa harapan nito. "Pumasok na po kayo sa loob."

Pagkasabi ng guard sa kanila na pumasok sa loob ay binuksan na nito ang gate. Hindi lang siya ang guard na nandoon kundi tatlo sila. May dalawa pang nakita sina Linda at Eliza sa may guard house.

Pagkapasok nila sa loob ay parehas na nanlaki ang mga mata nilang dalawa lalo na si Eliza. May distansiya ang napakagandang mansion mula sa gate ngunit namamangha na talaga siya. Nagkatinginan silang dalawa ng Tita Linda niya ngunit hindi naman niya nagawang magsalita sa harapan nito. Tumahimik pa rin si Eliza kahit may gusto siyang itanong sa Tita Linda niya. Baka magalit o ano pa ito sa kanya kung magtanong pa siya.

Wala siyang ibang puwedeng gawin kundi ang sumunod na lang sa nais ng Tita Linda niya.

Maraming mga halaman at nagsisigandahang mga bulaklak ang nakikita nilang dalawa habang naglalakad sila patungo sa mansion. Sinamahan sila ng isang guard patungo doon sa mansion para may kasama sila at magsabi na dumating na nga sila. Manghang-mangha talaga sila.

Naisip ni Eliza na hindi lang mayaman ang nakatira sa mansion na 'yon. Mayaman na mayaman. Habang naglalakad sila ay hindi maiwasan na hindi igala niya ang kanyang mga mata sa nakikita niya sa paligid. Ang tahi-tahimik rin sa loob.

May mga kasambahay doon sa labas ng mansion na abala sa ginagawa nila. Nang makita sila nito ay huminto muna ito sa ginagawang trabaho.

Nginitian naman nga silang dalawa nito at binati. Ganoon rin ang ginawa nilang dalawa na mag-tita.

"Sila na ba ang hinihintay ni sir?" tanong ng isang kasambahay na medyo mataba sa guard na kasama nila.

Mabilis na tumango ang guard na kasama nila at sumagot sa kasambahay na nagtatanong sa kanya.

"Oo. Sila na nga ang hinihintay ni sir," sagot ng guard sa kasambahay na tumango-tango matapos 'yon.

"Ah, okay. Kailangan na nilang pumasok sa loob," sabi nito sa guard at mabilis na lumapit ito sa may malaking pinto kasama ang isa pang kasambahay para buksan 'yon. "Sumunod kayo sa akin."

Sumunod naman nga sina Linda at pamangkin niyang si Eliza sa kasambahay na 'yon. Pinasalamatan naman nilang dalawa ang guard na sumama sa kanila palapit sa mansion. Bumalik na nga kaagad ito sa guard house.

Nasa likuran lang ng kanyang Tita Linda si Eliza na tahimik. Mas bumilis pa ang tibok ng puso niya nang binubuksan na nga ng dalawang kasambahay ang malaking pinto ng mansion.

Wala siyang kaide-ideya kung ano ang naghihintay sa kanila sa loob at maabutan doon. Kinakabahan siya. Pagkabukas na pagkabukas ng dalawang kasambahay sa malaking pinto ng mansion ay pinapasok kaagad silang dalawa nito. Kung namangha na sila kanina sa labas ng mansion dahil sa nakikita nila ay mas lalo nang nasa loob na sila. Nanlalaki ang mga mata nila lalo na si Eliza. She's speechless as she watches what's inside that mansion where she is with her aunt Linda. Iginala nilang dalawa ang kanilang buong tingin sa loob ng mansion. Maraming mga mamahalin na bagay ang nandoon na nakakatakot hawakan dahil baka masira nila at pagbayaran pa sila.

Pinaupo sila na mag-tita ng dalawang kasambahay. Maingat na umupo sila sa sofa. Iniiwasan nilang dalawa na makasagi ng kahit isang gamit doon sa loob ng mansion.

"Dito muna po kayong dalawa, puwede po? I-inform ko lang po sina sir na nandito na po kayo," magalang na sabi ng kasambahay sa kanilang dalawa.

Sumagot naman si Linda sa kanya sa sinabi niyang 'yon na doon muna silang dalawa sa sala habang ini-inform niya ang sir o boss nila na dumating na sila. Tinanguan naman nga nilang dalawa na mag-tita ang kasambahay.

"Opo. Dito lang po kami sa sala. Hindi naman po kami aalis. Maghihintay po kami. Salamat," sabi ni Linda sa kasambahay na tinanguan lang siya at tumalikod na para umakyat sa taas kung saan ang boss nila. Magalang rin ang pagsagot niya dito kahit kasambahay ito at hindi ang may-ari ng mansion. Hindi naman nakabase ang pagalang sa kung anong estado sa buhay ng isang tao. Kapag nararapat na igalang ay dapat na igalang.

Naiwan silang dalawa na mag-tita na nakaupo sa sala. Ni isa sa kanila ay hindi nagsasalita. Natatakot na magsalita o magtanong si Eliza sa Tita Linda niya dahil sa posibleng mangyari. Iginala niyang muli ang kanyang paningin sa kung nasaan sila.

After a few minutes ay may bumaba na isang matangkad na lalaki na guwapo naman. Sa kanila kaagad dumako ang mga mata nito at maging silang mag-tita ay ganoon rin. Nakasunod lang dito ang kasambahay.

Binati kaagad nilang dalawa na mag-tita ang lalaking bumaba na nasa harapan nila na si Nico Toledo na personal assistant ni Alexander na isang bilyonaryo na nagmamay-ari ng iba't ibang kompanya sa bansa. Isa rin ito sa mga pinagkatiwalaan na kaibigan ni Alexander. Naging kaibigan na nga niya ito dahil sa palagi silang magkasama. He trusted him so much in everything he does.

Kilala ni Linda si Nico kaya ito ang naging dahilan kung bakit nasa mansion sila ni Alexander. Humingi siya ng tulong dito at pinagbigyan naman nga siya.

"Siya po ba ang kasama mo?" tanong ni Nico sa Tita Linda ni Eliza na tumango kaagad.

"Oo. Siya nga 'yon. Siya ang pamangkin ko. Eliza ang pangalan niya," sagot ni Linda kay Nico.

Nico shakes his head and said, "Ah, okay po. Pinapataas ka ni Sir Alexander sa opisina niya sa taas."

"Talaga?"

Tumango muli si Nico at nagsalita, "Kailangan ka niyang makausap sa opisina niya sa taas. Ikaw lang ang kailangan niya na makausap doon at wala nang iba pa."

Narinig ni Eliza ang sinabing pangalan ni Nico sa harapan nila. Tinatawag nilang Sir Alexander ito. Sa isip niya ay 'yon ang boss nila. Hindi si Nico ang boss na may-ari ng mansion na ang akala niya ay ito na ngunit hindi naman pala.

Malinaw rin sa kanya ang sinabing 'yon ni Nico na kailangan na makausap ang Tita Linda niya ng Sir Alexander nila sa opisina nito sa taas. Ito lang ang kailangan na makausap nito, hindi siya. Nagtaka tuloy si Eliza dahil doon ngunit inisip na lang niya na baka humihingi ng tulong ang Tita Linda niya sa Alexander na 'yon kaya ito lang ang nais nitong makausap sa opisina nito.

"Sige," maikling sagot ng Tita Linda niya sa harapan ni Nico.

"Okay. Tumaas na po tayo sapagkat naghihintay na si Sir Alexander kanina pa," sabi nito sa kanya.

Tumayo si Linda mula sa pagkakaupo nito sa malambot na sofa habang nakakunot ang noo ni Eliza na pamangkin nga niya.

"Aakyat na muna ako sa taas, Eliza. Dito ka lang, okay?" sabi kay Eliza ng Tita Linda niya.

Eliza nods her head and said, "Sige po, Tita Linda. Dito lang po ako sa sala. Maghihintay po ako sa 'yo."

Tumango naman muli sa kanya ang Tita Linda niya matapos niyang sabihin 'yon.

Naiwan nga si Eliza sa sala habang ang Tita Linda niya ay tumaas ng hagdan kasama si Nico para pumunta sa opisina ni Alexander.

Nandoon sa tabi niya na nakatayo ang isang kasambahay. Binabantayan siya nito habang wala siyang kasama. Naisip niya habang nakaupo pa rin siya sa sofa na hindi naman pala siya kailangan kaya dapat hindi na siya sinama ng Tita Linda niya sa pagpunta sa mansion ni Alexander kung humihingi ito ng tulong o ano pa. Puwede naman na mag-isa ito na pumunta dito na hindi siya kasama habang siya ay naghahanap naman ng ibang paraan upang matulungan ang Tito Arthur niya. Nagtataka tuloy siya at nagkakaroon ng kung anu-anong isipin na posibleng dahilan na ayaw naman nga niyang paniwalaan.