Chapter 5

Mag-iisang oras na si Eliza naghihintay sa Tita Linda niya ngunit hindi pa rin talaga ito bumaba mula sa taas. Wala siyang ideya kung bakit. Nakaupo pa rin siya sa inuupuan niyang sofa. Wala siyang kaalam-alam na iniwan na siya ng Tita Linda niya at bumalik na ito sa ospital kung nasaan ang asawa nito na tito rin niya.

Mayamaya ay nakita niya na bumaba sa hagdan si Nico. Mag-isa lang itong bumababa sa hagdan. Hindi nito kasama ang Tita Linda niya. Nagtaka na naman tuloy si Eliza sa nakita niya. Mula sa pagkakaupo sa sofa ay mabilis siyang tumayo. Pagkalapit na pagkalapit ni Nico sa kanya ay tinanong kaagad niya ito kung nasaan ang tita niya.

"Nasaan ang tita ko? Bakit hindi mo siya kasama na bumaba? Kausap pa rin ba niya ang boss n'yo?" nagtataka ngang tanong ni Eliza kay Nico.

Wala rin siyang alam na pamangkin ng Tito Arthur niya si Nico. Hindi naman kasi ito pumupunta sa kanila kaya hindi niya kilala ito. Alam niya na may mga pamangkin ang Tito Arthur niya sa side nito ngunit hindi naman niya kilala ang mga ito. Ang kilala lang talaga niya ang anak nito na pinsan niya dahil kapatid nito ang kanyang mahal na ina.

Bago sinagot ni Nico ang tanong niyang 'yon ay nagpakawala muna ito nang malalim na buntong-hininga.

"Sumama ka na lang sa akin sa taas," sabi ni Nico kay Eliza.

"Huh? Bakit naman ako sasama sa taas? Saan ba? Sa opisina ba ng boss n'yo kung nasaan ang Tita Linda ko? Doon ba, huh?" sunod-sunod na tanong ni Eliza kay Nico na mabilis naman nga na tinanguan nito. Tumango lang ito at hindi na nagsalita sa kanya.

Wala naman kasi siya ibang puwedeng sabihin kaya tumango na lang siya. Hindi muna niya puwedeng sabihin 'yon kung nasaan na ang Tita Linda ni Eliza. Si Alexander na boss niya na kaibigan niya ang magpapaliwanag dito. Sinusunod lang naman niya ang sinasabi nito sa kanya. Kung ano ang sinasabi nito ay kailangan niyang gawin.

Sumama nga si Eliza sa taas kay Nico. Iyon ang sabi ni Alexander kaya niya binaba si Eliza. Ito ang magpapaliwanag kapag pumasok na ito sa kanyang opisina. Ang akala ni Eliza ay nandoon pa sa opisina ni Alexander ang Tita Linda niya ngunit wala siyang kaalam-alam na wala na ito. Ibinenta na siya nito.

Dahan-dahan na binuksan ni Nico ang pinto ng opisina ng boss nila na si Alexander. Nauna siyang pumasok at sumunod naman si Eliza.

Pagkapasok nila sa loob ng opisina ay nakita kaagad ni Eliza ang guwapong nilalang na nakaupo sa swivel chair na seryosong nakatingin sa kanya. Nagtama ang mga mata nilang dalawa ni Alexander dahilan upang muli niyang maramdaman ang bilis ng pagtibok ng puso niya. Mas bumilis pa nga 'yon. Iniwas kaagad niya ang kanyang mga mata dito dahil sa hiya. Naglakad pa rin siya palapit sa harapan nito.

Nagtataka na naman siya dahil wala doon sa loob ng opisina ang Tita Linda niya. Ang akala niya ay nandoon ang Tita Linda niya sa loob ngunit nagtataka siya sapagkat wala ito doon. Umawang ang mga labi niya at kumunot ang noo.

Imbis na bumati kay Alexander ay tinanong kaagad niya ito kung nasaan ang Tita Linda niya.

"Nasaan po ang Tita Linda ko?" tanong niya kay Alexander na sinusulyapan rin niya ng tingin si Nico na nasa may gilid nito na nakatayo rin at nakatingin sa kanya.

Ibang-iba ang kaguwapuhan ni Alexander at 'yon ang masasabi ni Eliza sa isipan niya kahit hinahanap niya ang kanyang Tita Linda. Ngayon lang niya nakita si Alexander. Imbis na bumagal ang tibok ng puso niya ay mas lalo pa ngang bumilis ito.

Alexander is expecting that kind of question to her. He wasn't surprised when he hears it. Alam na niya ang kanyang sasabihin kay Eliza. He let out a deep breath and slowly opened his mouth to speak in front of her.

"You're Eliza, right? You're her niece?" tanong ni Alexander sa kanya.

Eliza shook her head and said, "Opo, Sir Alexander."

"Okay. Kilala mo na pala ako. Magpapakilala pa rin ako sa 'yo bago ko sabihin kung nasaan ang Tita Linda mo kahit alam mo na ang pangalan ko," sabi ni Alexander sa kanya.

Hindi kilala ni Eliza si Alexander. Ngayon pa lang niya ito nakita sa buong buhay niya. Kaya niya nalaman ang pangalan nito dahil sa sinabi ni Nico kanina nang bumaba ito nang magkasama pa sila ng Tita Linda niya.

"Alam ko lang po ang pangalan mo dahil sa personal assistant mo po pero hindi po kita kilala," nakangusong sagot ni Eliza kay Alexander na tumango-tango pagkasabi niya.

"I know, Eliza. Kaya nga ako magpapakilala sa 'yo para makilala mo talaga ako hindi lang ang pangalan ko. Pangalan ko lang ang alam mo, eh, hindi pa nga apelyido o ano pa. My name is Alexander John Hidalgo. I'm twenty-seven years old. Isa akong bilyonaryo at ako ang nagmamay-ari ng iba't ibang kompanya dito sa bansa. Hindi lang sa bansang ito ako nagmamay-ari ng iba't ibang kompanya kundi pati sa labas. I owned different companies in the other southeast asian countries. Wala na akong mga magulang, Eliza. They're both gone. Ulilang lubos na ako. May kapatid akong lalaki. Siya ang bunso at siya ngayon ay nasa America. He lives there. Hanggang doon na muna ang sasabihin ko sa 'yo, Eliza. Sinabi ko lang ang importanteng puwede mong malaman tungkol sa akin. Marami ka pang malalaman soon. 'Wag kang mag-alala, okay? Kilala mo na siguro ako kahit papaano sa sinabi ko sa 'yong major information about me?" seryosong sabi ng guwapong si Alexander sa kanya.

Malinaw naman kay Eliza ang sinabing 'yon ni Alexander sa kanya. Hindi naman siya bingi upang hindi niya marinig 'yon. Kilala na niya kahit kaunti ang guwapong binata na nasa harapan niya.

Tumango naman siya matapos 'yon at nagsalita, "Opo, Sir Alexander. Kilala na po kita kahit papaano dahil sa sinabi mong 'yon kahit may iba ka pang puwedeng sabihin tungkol sa 'yo."

He nodded again. "Very good, Eliza."

"Baka po puwedeng sabihin mo na sa akin kung nasaan ang Tita Linda ko, Sir Alexander. Nagpakilala ka na po sa akin kahit papaano. Ang sabi mo po ay sasabihin mo sa akin kapag nagpakilala ka na tungkol sa 'yo. Nasaan po ba ang Tita Linda ko? Bakit wala po siya dito sa opisina n'yo? Akala ko po ay nandito siya. Bakit wala po?" tanong nga ni Eliza kay Alexander.

Tumayo muna si Alexander. Na-realize ni Eliza na matangkad pala si Alexander matapos nitong tumayo mula sa pagkakaupo sa kanyang swivel chair. Malaki rin ang pangangatawan nito. Halata na palagi itong nagwo-work-out. Puting long sleeve lang ang suot nga nito. Bakat na bakat ang katawan nito sa suot nitong 'yon. Malalaki rin ang braso nito.

Naglakad si Alexander palapit sa kanya para makipagkamayan sa kanya. Nakipagkamayan na nga rin si Eliza kay Alexander dahil nakakahiya naman kung hindi siya makipagkamayan dito. Ang lambot ng kamay ni Alexander at ang bango-bango nito. Mabango sa loob ng opisina nito ngunit nang lumapit ito sa kanya ay naamoy niya ang pabango nito. Pabango pa lang ay masasabi na niya na lalaking-lalaki talaga ang kaharap niya. Hindi masakit sa ilong ang pabango nito kagaya ng mga naamoy niya.

"It's a pleasure to meet you, Eliza," sabi ni Alexander sa kanya na nakangiti habang nagkakamayan silang dalawa.

Eliza can't speak. Wala siyang ibang ginawa kundi ang tumango-tango sa harapan nito. Her heart is hammering inside her chest.

Matapos na maghiwalay ang mga kamay nilang dalawa ay muling ibinuka ni Eliza ang kanyang mga labi para magsalita kay Alexander. Ayaw na niyang patagalin pa ang lahat. Gusto na niyang malaman kung nasaan ang Tita Linda niya. Para sa kanya ay hindi naman importante na magkamayan pa silang dalawa ni Alexander. Kilala na nila ang isa't isa kahit kaunti pa lang. Ang importante sa kanya ay malaman kung nasaan ang Tita Linda niya at wala nang iba pa.

"Hindi mo pa po ba sasabihin sa akin kung nasaan si Tita Linda, Sir Alexander?" tanong nga ni Eliza sa kanya na may pagkainis sa tono ng pananalita nito. Alexander could feel it.