NAGISING NA LAMANG si Shanelle nang maramdaman ang panlalamig ng likod niya. Kaagad niyang iminulat ang mga mata at kisame ang kaagad niyang nakita. Gagad siyang umupo saka pinakatitigan ang kapaligiran. Nasa kusina pa rin siya at dahil yata sa tindi nang paghagulhol niya, nakatulog na siya ng wala sa oras.Kahit na inaantok, kaagad siyang tumayo at uminom ng isang basong tubig bago lumabas ng kusina at tinungo ang kuwarto ng mga magulang niya. Nang hawiin niya ang kurtina, nakita niya ang mama niyang mahimbing na natutulog habang yakap-yakap ang litrato ng asawa nito— ng papa niya.Iyon na yata ang ibinigay na pagkakataon sa kaniya parang lapitan niya ang kaniyang mama. Kinakabahan siyang lumapit dito at umupo sa sahig saka hinawakan ang kamay nito at marahang hinimas-himas habang nakatingin sa maamo nitong mukha."Ma," aniya sa malumbay na tono. Muli, unti-unti na namang tumutulo ang luha sa kaniyang mga mata. "Ma, gusto ko lang pong sabihin na mahal na mahal ko po kayo. Hindi po ak
WHEN ELVIN ENTERED in his office, he immediately sat on his swivel chair. Saktong pag-upo niya ay biglang tumunog ang cellphone niya na nasa kaniyang bulsa. He heaved a deep sigh and took his phone from his pocket. When he saw Levin's name on the screen, he answered the call."Hello," he said, emotionless.He's tired. He is really tired!"I have a bad news, Elvin," anito sa naghihikahos na tono.He stood up and went to the mini-kitchen in his office. After that, he took a bottle of beer and went to the mini-sala and sat down on the couch. He opened the beer and drank three times. And then he focused his attentions on Levin."Anong masamang balita, huh? I'm tired, Levin. I've been working since morning then you are calling me to tell that you have a bad news? It sucks!" He rolled his eyes in annoyance.Mapaklang tumawa si Levin kapagkuwan. "Even though the bad news is about Shanelle? If it sucks, you better not know it," ani Levin saka pinatay ang tawag.Napaamang na lang siya ng mga
HABANG NAGMAMANEHO PATUNGO sa presinto, ang isipan ni Elvin ay umiikot sa babae kanina. He must be dreaming! That woman is just a ghost or something! He can't take that. He's just dreaming!"Fuck!" sigaw niya saka hinampas ang manibela.That woman— ran! At nang hinabol niya, nawala kaagad ito. No— he was just dreaming at all. All of that was just a dream, all of that was just a shit! It can't be and how could it be that a dead person would be alive? Argh!Muli na naman niyang nahampas ang manibela dahil sa tindi ng inis. Hindi na niya namalayan na nasa presinto na siya. He stepped out and went inside the police station to report what happened to Lane. After reporting, he immediately stepped in and maneuvered his car towards Levin's house. He promised, so he won't make it a bubble. At nang makarating sa bahay ng kapatid, he saw Levin sitting on the couch while clenching his fists. When Levin saw him, he stood up and walked towards him with a dark face.He was confused that time not un
FLASHBACK "ANOTHER RUM, PLEASE..." Elvin pleaded the bartender.The bartender just nod and took his order. He was in the Mendarez's Bar. He wants to drown himself in drunkeness. He just wants to forget what happened earlier. After a minute, the bartender gave his order. He just smiled at him and drank his rum.Fuck! The hotness of rum drawl on his throat even though this was his favorite alcohol at all. Baka talagang hindi pa siya sanay pero baka sa susunod... hindi na siya mapapikit dahil sa pait. He drank the rum in the glass twice.He shaked his head. Pakiramdam ni Elvin ay matutumba na siya ng mga oras na iyon. The dizzeness filled his head— striked at him again. He shaked his again, but nothing! Nothing happened!"Ayos lang po ba kayo, sir?" asked the bartender.He nodded. Nag-angat siya ng tingin dito at ngumiti. But all of that was just fake. He can't help but to pretend. Hindi niya hahayaang makita siya ng iba na mahina. He's strong! He's strong as fuck!"I-I'm f-ine..." he h
PAKIRAMDAM NI SHANELLE ay para siyang binuhusan ng isang timbang tubig nang makaramdam siya ng lamig sa buo niyang katawan. Iminulat niya ang kaniyang mga mata at namataan niya ang sarili sa damuhan. Tumayo siya mula sa pagkakahiga sa damuhan at pilit na inalala ang nangyari.Natandaan na niya. Iyong pag-aaway nila ni Trixie. Hindi niya rin namalayan na sa gitna ng pag-iyak niya, nakatulog na rin siya sa kinauupuan niya— sa damuhan. Nagngalit siya nang maalala ang rebelasyong kanina lang din niya nalaman. Si Trixie— ang babaeng iyon ang may gawa ng sulat. Sa bibig na nito nanggaling na ito ang gumawa ng sulat na nabasa ng mga magulang niya na naging mitsa ng pagkamatay ng papa niya.Pinagpagan niya ang sarili bago naglakad pauwi sa kanilang bahay. Kahit na medyo mahapdi ang ulo, nagpatuloy pa rin siya dahil gusto na niyang makita ang kaniyang mama na halos isang linggo na niyang hindi nakita.Nang makakita ng taxi, pumara na siya at nang tumigil ito sa harap niya, sumakay na siya. Nag
MAPUSOK ANG MGA halik ni Elvin kay Shanelle. Walang siyang ibang ginawa kundi ang saluhan ito sa napakainit at napakasarap nitong mga halik. Bumaba ang mga labi ni Elvin sa kaniyang leeg at marahas na sinipsip ang mga balat niya roon."Uhmmm..." impit niyang ungol habang dinadamdam ang halik nito sa kaniya— ang pagsipsip nito sa kaniyang leeg.Mayamaya pa ay tumayo ito at hinawakan ang kaniyang isang kamay kaya napasunod siya rito. At nang makaupo siya sa kama, dali-dali namang hinubad ni Elvin ang damit niya. Nang mahubad, sinunod naman nito ang bra niya at nang magawa, dumukwang ito at ipinasok ang isa niyang nipple sa bibig nito na nagbigay sa kaniya ng kakaibang sensasyon. Kapagkuwan ay tinulak muli siya nito at ang pantalon naman niya ang sinunod nito, hinubad nito ang pantalon niya habang sinisip-sip ang kaniyang n*pple. Sinunod din naman nito kaagad ang panty niya.Ungol lang siya nang ungol ng mga oras na iyon habang pinagsasalitan ni Elvin ang mga bundok niya. Bumaba ang mga
"NAGSESELOS KA BA?" naguguluhang tanong ni Shanelle kay Elvin habang diretsong nakatingin dito. Ang mukha nito ay ganoon pa rin— nandidilim na akala mo'y handang pumatay."Yes! Nagseselos ako!" may sarkastikong sagot ni Elvin sa kaniya.Bakit ba nito kailangang magselos? May label ba sila ni Kevin para magselos ang hinayupak na ito? Nakakainit ng ulo! Selos na selos!"Bakit ka naman magseselos, ha? Hindi ko boyfriend number two si Kevin. Oo, Kevin ang pangalan niya at walang kami dahil kababata ko lang siya— kaibigan ko lang si Kevin," inis niyang sagot dito saka iniirap ang mga mata sa ere.Tumayo na siya at naglakad na palabas pero hindi pa man siya tuluyang nakakalabas, bigla nitong hinawakan ang kaniyang isang kamay at hinapit siya saka sinandal sa pinto. Galit, iyon ang nakikita niya sa mukha ni Elvin habang nakatingin sa kaniya."Is that so? Kaibigan mo lang ba ang lalaking iyon? Kaibigan o kaibigan?" nakatiim-pangang tanong nito sa kaniya.Kaibigan, iyon ang label nila ni Kevin
"PAPA, ALAM KONG hindi ka masaya ngayon dahil sa nangyari. Alam ng Diyos na wala akong kinilaman sa sulat na iyon. Alam na alam niya ang lahat kaya sana po'y huwag na po kayong magalit sa akin. Si Trixie, ang babae pong iyon ang may gawa ng sulat. Mahal na mahal po kita, sana po'y huwag na kayong malungkot at magalit sa akin. Kung nasaan man po kayo ngayon, sana po'y maayos na kayo," naluluhang ani Shanelle habang nakayuko— nakatingin sa puntod ng papa niya.Hindi niya pa rin tanggap ang nangyari rito. Nawala ito ng ganoon-ganoon lang at hindi man lang niya nakitang maayos— na gumaling ito sa sakit na iniinda. Gusto niyang ibalik ang oras pero alam niyang hinding-hindi na iyon mangyayari. Sising-sisi siya sa nangyari sa papa niya. Sa kaniya nagsimula ang lahat at kahit na hindi siya ang nagsulat ng liham, pakiramdam niya'y siya rin ang may gawa kaya namatay ito. Kung noon pa sana siya bumalik, pero ang walang hiyang si Elvin ay hindi siya pinayagan. Baka kung noon ay nakabalik na siya