HABANG NAGMAMANEHO PATUNGO sa presinto, ang isipan ni Elvin ay umiikot sa babae kanina. He must be dreaming! That woman is just a ghost or something! He can't take that. He's just dreaming!"Fuck!" sigaw niya saka hinampas ang manibela.That woman— ran! At nang hinabol niya, nawala kaagad ito. No— he was just dreaming at all. All of that was just a dream, all of that was just a shit! It can't be and how could it be that a dead person would be alive? Argh!Muli na naman niyang nahampas ang manibela dahil sa tindi ng inis. Hindi na niya namalayan na nasa presinto na siya. He stepped out and went inside the police station to report what happened to Lane. After reporting, he immediately stepped in and maneuvered his car towards Levin's house. He promised, so he won't make it a bubble. At nang makarating sa bahay ng kapatid, he saw Levin sitting on the couch while clenching his fists. When Levin saw him, he stood up and walked towards him with a dark face.He was confused that time not un
FLASHBACK "ANOTHER RUM, PLEASE..." Elvin pleaded the bartender.The bartender just nod and took his order. He was in the Mendarez's Bar. He wants to drown himself in drunkeness. He just wants to forget what happened earlier. After a minute, the bartender gave his order. He just smiled at him and drank his rum.Fuck! The hotness of rum drawl on his throat even though this was his favorite alcohol at all. Baka talagang hindi pa siya sanay pero baka sa susunod... hindi na siya mapapikit dahil sa pait. He drank the rum in the glass twice.He shaked his head. Pakiramdam ni Elvin ay matutumba na siya ng mga oras na iyon. The dizzeness filled his head— striked at him again. He shaked his again, but nothing! Nothing happened!"Ayos lang po ba kayo, sir?" asked the bartender.He nodded. Nag-angat siya ng tingin dito at ngumiti. But all of that was just fake. He can't help but to pretend. Hindi niya hahayaang makita siya ng iba na mahina. He's strong! He's strong as fuck!"I-I'm f-ine..." he h
PAKIRAMDAM NI SHANELLE ay para siyang binuhusan ng isang timbang tubig nang makaramdam siya ng lamig sa buo niyang katawan. Iminulat niya ang kaniyang mga mata at namataan niya ang sarili sa damuhan. Tumayo siya mula sa pagkakahiga sa damuhan at pilit na inalala ang nangyari.Natandaan na niya. Iyong pag-aaway nila ni Trixie. Hindi niya rin namalayan na sa gitna ng pag-iyak niya, nakatulog na rin siya sa kinauupuan niya— sa damuhan. Nagngalit siya nang maalala ang rebelasyong kanina lang din niya nalaman. Si Trixie— ang babaeng iyon ang may gawa ng sulat. Sa bibig na nito nanggaling na ito ang gumawa ng sulat na nabasa ng mga magulang niya na naging mitsa ng pagkamatay ng papa niya.Pinagpagan niya ang sarili bago naglakad pauwi sa kanilang bahay. Kahit na medyo mahapdi ang ulo, nagpatuloy pa rin siya dahil gusto na niyang makita ang kaniyang mama na halos isang linggo na niyang hindi nakita.Nang makakita ng taxi, pumara na siya at nang tumigil ito sa harap niya, sumakay na siya. Nag
MAPUSOK ANG MGA halik ni Elvin kay Shanelle. Walang siyang ibang ginawa kundi ang saluhan ito sa napakainit at napakasarap nitong mga halik. Bumaba ang mga labi ni Elvin sa kaniyang leeg at marahas na sinipsip ang mga balat niya roon."Uhmmm..." impit niyang ungol habang dinadamdam ang halik nito sa kaniya— ang pagsipsip nito sa kaniyang leeg.Mayamaya pa ay tumayo ito at hinawakan ang kaniyang isang kamay kaya napasunod siya rito. At nang makaupo siya sa kama, dali-dali namang hinubad ni Elvin ang damit niya. Nang mahubad, sinunod naman nito ang bra niya at nang magawa, dumukwang ito at ipinasok ang isa niyang nipple sa bibig nito na nagbigay sa kaniya ng kakaibang sensasyon. Kapagkuwan ay tinulak muli siya nito at ang pantalon naman niya ang sinunod nito, hinubad nito ang pantalon niya habang sinisip-sip ang kaniyang n*pple. Sinunod din naman nito kaagad ang panty niya.Ungol lang siya nang ungol ng mga oras na iyon habang pinagsasalitan ni Elvin ang mga bundok niya. Bumaba ang mga
"NAGSESELOS KA BA?" naguguluhang tanong ni Shanelle kay Elvin habang diretsong nakatingin dito. Ang mukha nito ay ganoon pa rin— nandidilim na akala mo'y handang pumatay."Yes! Nagseselos ako!" may sarkastikong sagot ni Elvin sa kaniya.Bakit ba nito kailangang magselos? May label ba sila ni Kevin para magselos ang hinayupak na ito? Nakakainit ng ulo! Selos na selos!"Bakit ka naman magseselos, ha? Hindi ko boyfriend number two si Kevin. Oo, Kevin ang pangalan niya at walang kami dahil kababata ko lang siya— kaibigan ko lang si Kevin," inis niyang sagot dito saka iniirap ang mga mata sa ere.Tumayo na siya at naglakad na palabas pero hindi pa man siya tuluyang nakakalabas, bigla nitong hinawakan ang kaniyang isang kamay at hinapit siya saka sinandal sa pinto. Galit, iyon ang nakikita niya sa mukha ni Elvin habang nakatingin sa kaniya."Is that so? Kaibigan mo lang ba ang lalaking iyon? Kaibigan o kaibigan?" nakatiim-pangang tanong nito sa kaniya.Kaibigan, iyon ang label nila ni Kevin
"PAPA, ALAM KONG hindi ka masaya ngayon dahil sa nangyari. Alam ng Diyos na wala akong kinilaman sa sulat na iyon. Alam na alam niya ang lahat kaya sana po'y huwag na po kayong magalit sa akin. Si Trixie, ang babae pong iyon ang may gawa ng sulat. Mahal na mahal po kita, sana po'y huwag na kayong malungkot at magalit sa akin. Kung nasaan man po kayo ngayon, sana po'y maayos na kayo," naluluhang ani Shanelle habang nakayuko— nakatingin sa puntod ng papa niya.Hindi niya pa rin tanggap ang nangyari rito. Nawala ito ng ganoon-ganoon lang at hindi man lang niya nakitang maayos— na gumaling ito sa sakit na iniinda. Gusto niyang ibalik ang oras pero alam niyang hinding-hindi na iyon mangyayari. Sising-sisi siya sa nangyari sa papa niya. Sa kaniya nagsimula ang lahat at kahit na hindi siya ang nagsulat ng liham, pakiramdam niya'y siya rin ang may gawa kaya namatay ito. Kung noon pa sana siya bumalik, pero ang walang hiyang si Elvin ay hindi siya pinayagan. Baka kung noon ay nakabalik na siya
"LANE! WAKE UP!"Dahil sa tinig na iyon, nagising si Shanelle. Inaantok niyang iminulat ang mga mata at mukha kaagad ni Elvin ang kaniyang nakita dahilan para mapaatras siya."B-bakit?" nagtataka niyang tanong dito habang kinukusot ang mga inaantok pang mga mata.Mahinang tumawa ang binata. "The breakfast is ready. I cooked you a breakfast," nangigiting anito saka dumukwang sa kaniya, hinalikan nito ang noo niya. "I'll leave you, follow me in the kitchen, okay?" dagdag pa nito.Napatango na lang siya kaya tuluyan nang umalis ang binata sa loob ng kuwarto. Malalim siyang napabuntong-hininga dahil doon. Nangingiti na lang niyang inalis ang kumot na nakataklob sa kaniya para makapunta na sa banyo pero ganoon na lang ang gulat niya sa kaniyang nakita. Kitang-kita ng dalawa niyang mga mata na ni isa'y wala siyang suot.Naguguluhan siya. Bakit siya nakahubad? Hanggang sa rumihistro ang mga nangyari kagabi sa utak niya. Ang malalim nilang paghahalikan ay nauwi sa mainit na pagtatalik. Napag-
"KAYA KO KAYONG bayaran, kahit magkano. I can make you all satisfied for my payment. Ang kailangan niyo lang gawin ay patayin ang babaeng ito." Elvin put a picture of a woman in front of his men. It's Trixie's picture.Neil, the leader, stood up and took the photo. "Siya po ba ang papatayin namin, boss? Bakit niyo naman ipapapatay? Ang ganda-ganda, sayang naman ang kutis kung mabubulok lang. Baka naman, boss, kapag nahanap namin ang babaeng ito... sa amin na lang siya," nangingiting sabi nito habang kitang-kita niya ang pagnanasa sa mga mata nito habang pinagmamasdan ang larawan ni Trixie.Because of annoyance, he raised his gun and pointed it on this pervert. "I'm a boss in here and you should follow what I say. I said, kill her not fuck her! Kung ayaw mong mamatay gamit ang baril na ito, bitawan mo ang larawang iyan!" nanggagalaiting aniya habang masamang nakatingin kay Neil.Kaagad naman siyang sinunod ng hayop, binitawan nito ang larawan ni Trixie bago bumalik sa pagkakaupo. Ibin
Ngumiti siya at sinapo ang kanan nitong pisngi. "Mahal na mahal din kita, Elvin," wika niya.Ngumiti rin si Elvin at dumukwang sa kaniya pero hindi pa man nito nalalapat ang labi sa kaniya nang biglang umiyak ang magkambal. Nang tingnan nila ang dalawa, nag-aaway na ito— naghahampasan ng mga laruan. Kaagad silang gumawa ng aksyon, kinuha niya si Erin habang si Elvin naman ay kinuha si Elvis.Bakit parang pakiramdam ni Shanelle ay mamanahin ng dalawa ang ugali ng ama nila? Huwag naman sana, baka mamatay siya kaagad nang maaga.KATULAD NG USAPAN, sa isang buwan na sila magpapakasal sa Spain kaya sa isang linggo ay lilipad na sila sa patungo sa nasabing bansa para maghanda. Patungo si Shanelle sa Cavite— sa restaurant niya na pinamamahalaan muna ni Fatima. Ilang oras pa ang nakalipas ay nakadating na siya."Good afternoon po, Ma'am Shanelle," anang isang waitress."Magandang hapon din," nakangiti niyang bati pabalik.Binati pa siya ng mga empleyado niya na sinasagot din nama niya kaagad.
Mahigpit siyang napahawak sa bedsheet at sunod-sunod na naglabas ng mga ungol sa lalamunan. "Ahhh! Ohhh! Oh! Ahhh, Elvin... ahmmm— ughhh...""That's right, Lane. I want you moan my name, I want to hear your moans... I want you to beg. You want more, huh?" ani Elvin kapagkuwan ay tumigil sa ginagawa.Naiinis niyang ibinaba ang tingin dito at mula sa mukha nito, kita niya roon ang matinding pagnanasa. "Gusto ko pa, Elvin. I-itu-loy mo l-ang..." nahihirapan niyang ani rito."Your wish is my command," nakangising sabi nito saka nagpatuloy sa ginagawa.Napatingin siya sa kisame at halos tumirik ang mga mata niya dahil sa ginagawa nito. Sagad na sagad ang nga daliri nito habang bahagya nitong kinakagat ang cl*t niya na nagbibigay sa kaniya ng kiliti. Ganoon lamang ang ginagawa ng binata hanggang sa naramdaman na niyang malapit na siyang labasan. Lalabas, puputok, at sisirit na ang katas niya."Ahhh... nandiyan na ako, Elvin. Ayan naaa!"Lalo pang binilisan ni Elvin ang pagbayo gamit ang mga
"I'm really sorry for what happened, Shanelle. Forgive us for what we did," anito sa mahinahong tono.Ngumiti siya rito. "Kahit nalaman kong buhay si Elvin, hindi ako nagtanim ng galit sa inyo kahit itinago niyo pa sa akin na totoong buhay siya. Medyo masakit lang kasi ilang buwan na akong tanga at pilit na sinasabi sa sarili ko na patay na si Elvin pero malakas ang pakiramdam ko na buhay siya. Bakit niyo nga pala ito ginawa?"Iyon lang ang gusto niyang malaman, kung bakit nila nagawa ito— ang itagong buhay si Elvin."It's because of his safetiness. Mayroon lang akong ikukuwento sa iyo. Nang nasa ambulansya kami ni Elvin, the doctor announced that he is already dead. Pero nang makarating kami sa hospital, it's a miracle dahil nabuhay pa siya. He's still breathing. That time, hindi na siya nagising at ngayon lang siya nagising. Na-comatose siya, Shanelle. Itinago namin si Elvin para sa kaligtasan niya. Bakit? Did you know our dad was dead. My dad was shot by the unknown organization at
Naglalakad lang siya nang mabagal nang may mapansin siya sa hindi kalayuan. Tumigil siya at nakakunot-noong sinipat ang isang lalaking nakaluhod sa isang puntod. At ilang segundo pa ang nakalipas, napanganga na lang siya dahil sa napagtanto. Ang lalaking iyon ay wala iba kundi si Levin— hindi, si Elvin ito dahil hindi siya naniniwalang patay pa ang kiniig. Naiiling na lang siyang naglakad patungo rito at nang makalapit, ni hindi yata siya naramdaman nito dahil hindi man lang ito gumalaw, nakaluhod pa rin."Elvin!" aniya.Hindi tumugon ito.Kahit si Levin ito, tatawagin niya pa ring Elvin."Elvin!" sabi pa niya.Ngunit katulad ng nauna, hindi ito tumugon."Levin!" wika niya."Le—"At natigilan na lang siya nang umangat ang ulo ng lalaki sa kaniya at kaagad na nagsalita."¿quién eres tú?" sabi nito sa lengguwaheng hindi niya maintindihan. Who are you?Napailing siya. "A-anong sinasabi mo?" naguguluhan niyang sabi.May ngisi sa labing tumayo ang lalaki. "¿quién eres tú?" ulit nito."Puwed
TULALA SI SHANELLE habang prenteng nakaupo sa malambot na upuan. Ilang buwan na pala ang nakalipas nang malaman niyang wala na si Elvin. Gusto niyang maniwala at pilit niyang naniniwalang wala na nga ito pero hindi niya kaya. Hindi siya naniniwalang patay na ang lalaking mahal niya. Si Elvin, mamamatay ng ganoon na lamang? Sa pagkakaalam niya, iba si Elvin, hindi lang ito basta demonyo... matapang din ito. At kahit ganoon pa man ang binata, hindi siya magsasawang mahalin ito. Hanggat wala siyang nakikitang katawan ni Elvin, hindi siya maniniwalang patay na ito. Buhay pa si Elvin. Buhay pa ang lalaking mahal niya— ang asawa niya. Oo, asawa na niya ito at ngayon lang niya natanggap na mag-asawa sila. Ni hindi niya nga tinanggal ang singsing na nasa daliri niya, e dahil ganoon niya kamahal ang binata... hindi niya ito kayang pagtaksilan. Walang makakapantay sa pagmamahal niya mula rito. Basta naniniwala siyang buhay pa ito sa ngalan ng Diyos."Hoy, bakla! Sino naman ba ang pinagnanasahan
HE HEAVED A deep sigh. Ngayong alam na ni Elvin ang lahat, ano na ang gagawin nito? Naiiling na lang siyang lumabas ng bahay ng kapatid at mabilis na sumakay ng kaniyang sasakyan. He drove his car towards to his building. He is the owner of Savannah & Beverly Hotel. That name are names of his younger sisters. Savannah, who died years ago and Beverly who's still alive and currently studying.Habang nagmamaneho, biglang tumunog ang cellphone niya na nasa kaniyang bulsa. He shook his head for countless times before he took his phone in his pocket.Rogue's calling...It's his friend."I have an important matter to tell you, Levin," he said.Levin's forehead furrowed. "Ano na naman iyan, Rogue? I'm driving. And please, sabihin mo na sa akin agad," aniya sa naiinis na tono.Pagak na tumawa ang kaibigan. "I'm here at the mall." Paused. "Sipping my milk tea." Paused, then he heard a sipping tune. "Wanna know what I have saw?" tanong nito kalaunan.Shit this man. Wrong timing! "Could you tell
IT HAS BEEN almost a year since Elvin didn't see Lane. Halos pagsakluban siya ng langit at lupa dahil wala siyang ibang inisip kundi ang dalaga. And Elvin knows there is a right time to meet her. He misses Lane. He misses his wife. He misses all of her being. He wants Lane right now. He needs her. Muli, nilagok na naman ni Elvin ang alak sa bote na hawak-hawak niya. Nasa kaniyang bahay siya— mag-isa habang nagpapakalunod sa alak. Nakaupo siya sa sahig habang nakasandal sa pader at hindi na mabilang ang mga bote ng beer na nagkalat sa kuwarto niya. He was depressed. Hindi na niya alam ang kaniyang gagawin dahil matagal na niyang hindi nakikita si Lane. Isang taon ang nakalipas, wala siyang ibang ginawa kundi ang ipahanap, hanapin, at isipin ang babaeng pinakamamahal niya. Mahal na mahal at miss na miss na niya si Lane. Napabayaan na niya ang kaniyang sarili. Palagi na lang siyang sa loob ng bahay at ni hindi man lang lumalabas. Nakalimutan na rin niya ang kaniyang kumpanya pero mabut
ISANG LINGGO ANG nakalipas..."Ate Tere, iiwan ko po muna rito ang mga anak ko, ha. Kikitain ko lang po kasi ang kaibigan ko sa bayan. Hayaan niyo, babalik po ako agad," nakangiting sabi ni Shanelle sa kasambahay nilang si Tere.Tumango lang ito. "Makakaasa po kayo, ma'am. Aalagaan po namin sina Elvis at Erin," anito."Sige po, nasa kuwarto sila at natutulog.""Sige po."Hindi na siya nagsalita pa dahil naglakad na siya palabas ng bahay. Hindi sana siya aalis pero tinawagan siya ni Fatima at may importante raw itong sasabihin sa kaniya. Hindi niya alam kung ano iyon pero pakiramdam niya'y importante talaga ang sasabihin nito. Hindi na rin niya kailangang matakot dahil may mga nagbabantay sa kanila. Parang katulad lang din noon, kung paano siya pinabantayan ni Elvin. Oo nga pala, nasa Maynila ito at may gagawin daw na mahalaga na ilang araw ng hindi nabalik.Nang makalabas, sinalubong siya ng dalawang lalaki. "Saan po kayo pupunta, ma'am?" tanong ng isa sa mga ito."Sa bayan lang at ma
"Elvin..." hindi makapaniwala niyang sabi.Ngumiti ang binata. Bago siya sinagot, inabot muna niya ang mga anak nila kay Dave. "Hi, Shanelle," malamyos na sabi nito.Kung kanina'y naiiyak siya dahil sa anak niya, ngayon naman ay naiiyak siya dahil sa wakas ay kasama na niya si Elvin. Walang pagdadalawang-isip na tinakbo niya ang pagitan nilang dalawa at mahigpit itong niyakap."Elvin," umiiyak niyang sabi sa gitna nang mahigpit nilang pagyayakapan.Humiwalay din naman kaagad si Elvin at masuyo siyang tiningnan. Ang mukha nito, hindi niya mapigilang mapalunok dahil lalo itong gumuwapo. Na-miss niya ang binata at sana'y wala nang sumira sa relasyon nilang dalawa. Kapagkuwan ay inangat ng binata ang mga kamay at hinawakan ang magkabila niyang pisngi."I'm happy to see you again, Lane. I'm really happy," nakangiting anito saka hinalikan siya sa kaniyang noo. "I thought hindi na tayo magkikita but God gave me a right time to see you and our children. I couldn't believe it, Lane. I really c