Smokin'Love ️วิมานรักสีเทา<12>ขอให้คุณเชื่อมั่นในตัวผมก็พอที่รัก

สนามแข่ง PK

เกรย์ขับรถเข้ามาจอดในมุมหนึ่งของสนามที่ค่อนข้างมืดซึ่งมีเพียงแสงสว่างจากดวงจันทร์เท่านั้นที่สาดส่องลงมาให้เห็นสองข้างทางที่เต็มไปด้วยหญ้ารกทึบ ก่อนที่เขาจะลงจากรถและต่อสายหาใครบางคนที่กำลังเดินทางมายังจุดนัดพบด้วยการเหยียบคันเร่งจนมิดไมล์เพราะไม่อยากให้เกรย์ต้องรอเขานาน

ส่วนเพลงพิณที่ยังคงนั่งอยู่บนรถค่อยๆหันไปมองรอบๆด้วยความแปลกใจระคนรู้สึกกลัวพร้อมกับเตรียมจะก้าวลงจากรถซึ่งไม่ถนัดเอาเสียเลยสำหรับเธอที่ใส่รองเท้าส้นสูง ก่อนที่เกรย์จะรีบเดินมาอุ้มเพลงพิณลงมาจากรถท่ามกลางความตกใจของเธอที่ตอนขึ้นก็ไม่ทันได้ตั้งตัว พอตอนจะลงจากรถก็ถูกอุ้มลงอย่างง่ายดายโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัวเช่นกัน

“ขอบคุณค่ะ แต่อันที่จริงเพลงลงเองก็ได้ค่ะ”

เพลงพิณเอ่ยขอบคุณพร้อมกับบอกเกรย์ด้วยความเกรงใจที่เขาต้องมาคอยอุ้มเธอขึ้นลงรถทั้งๆที่เธอก็สามารถขึ้นลงเองได้ถึงแม้ว่าจะดูเก้ๆกังๆหรือไม่ค่อยถนัดสักท่าไหร่ก็ตาม

“หึ ใส่ชุดแบบนั้นคงขึ้นลงง่ายหรอกนะแม่คุณ”

คำพูดที่คล้ายจะแซวก็ไม่ใช่แดกดันเธอก็ไม่เชิงของเกรย์ทำให้ใบหน้าสวยงอง้ำลงทันตาก่อนที่เธอจะส่งค้อนวงใหญ่มาให้เขาที่ยักไหล่น้อยๆอย่างไม่แยแสกับท่าทีงอนๆขอ