Pontevedra.Halos gawin naming bahay ang opisina ni Cartier nang magsimula ulit itong magtrabaho. Araw-araw kasi kaming nandoon ni Ayla. May kwarto naman sa loob ng opisina niya kaya hindi rin kami nakaka-istorbo. Nanonood lang kami ni Ayla o 'di kaya ay naglalaro ng kung ano-anong maisip niyang paglaruan. I also started to teacher her how to writer her name which she enjoyed. Mahilig siyang magkulay at magdrawing. Mabilis matuto kaya agad niyang nakukuha ang mga tinuturo ko. Napag-usapan namin ni Cartier na kapag nagsimula nang mag-aral si Ayla, magta-trabaho na ako. Siguro mga isa o dalawang taon pa raw. Hindi ko naman daw kailangang magmadali dahil hindi naman problema ang pera.Yaman kasi...Malakas na tumili si Ayla nang bumukas ang pintuan. Pumasok doon si Cartier na hinihilot ang kaniyang leeg. "Ang daming trabaho. Parang gusto ko na lang umuwi ulit," sabi ni Cartier sabay subsob ng mukha sa aking leeg.Lumapit sa amin si Ayla, pilit niyang pinapabangon ang ama. Nagpapa-pans
Wakas."Who's that kid?" Tanong ko kay Carlo nang makita ang isang maputing bata na naglalaro sa dalampasigan. Nagkibit-balikat siya. "Anak yata ni Ate Ayla," sagot niya.Tumango ako. Kumunot ang noo ko nang makita kung paano siya tumakbo sa dagat. Kamuntikan ko pa siyang takbuhin nang makitang hindi siya umahon pagkasisid pero nakita ko siyang nasa malayong bahagi na ng dagat. Marunong lumangoy..."Where is Gabriella, Tita?" Dinig kong tanong ni Charlynn sa kasam-bahay namin."Baka nasa dalampasigan, Charlynn. Alam mo namang mailap sa tao iyon at takot sa mga kapatid mo," rinig kong sagot niya."Because I always tell her how rude my brothers are. Baka natakot po," sagot ng bunso kong kapatid."Hayaan mo na lang at uuwi rin iyon kapag nagsawa sa dagat," sabi ng kaniyang ina."But, Tita, I wanna play with her," sagot ng kapatid ko.Charlynn is not close to our maids but this new maid, has a special place on her heart. Baka dahil nanay ng kaibigan niya. Kung kaedaran siya ni Cha, bata
SimulaHindi ko alam ang gagawin ko habang nakatingin sa batang hawak ko. Malakas itong umiiyak habang nasa braso ko. Tumingala ako kay Tita Janah, nanghihingi ng tulong ngunit alam kong wala rin siyang alam sa ganitong bagay. "Maybe she's h-hungry, Hija," natatarantang sabi nito sa akin habang nakaalalay sa braso kong nanginginig dahil sa pagkakabuhat sa bata.Sinunod ko ang sinabi niya. At gaya ng sinabi niya, mukhang gutom nga ito dahil agad itong tumahimik nang padedein ko. Napangiti pa ako nang hawakan nito ang daliri ko na humahaplos sa kaniyang pisngi.Hindi ko kailanman pinangarap maging ina pero masaya ako sa kung anong binigay na sigla ng anak ko sa buhay ko."I know this is hard for you that's why I'm telling you na I'm so proud of you, Gab."Napapikit ako nang haplusin ni Tita Janah ang aking buhok. Tipid akong ngumiti sa kaniya. I missed Mama.Wala sa sariling hinawakan ko ang kwintas kung nasaan ang abo ni Mama. Pinagawa ko talaga ito para kasama ko siya lagi. Mapait a
Dance.I don't know how and what happened to our relationship. Lahat naman sa amin noon ay maayos. It feels like we're perfect for each other, like we're destined to be together. I can still remember how we met before. It was my 18th birthday...It was my first time having a party on my birthday. Nasanay ako sa simpleng pagluluto sa akin ni Mama ng Carbonara noon tuwing birthday ko. Minsan may cake, minsan wala pero okay lang 'yon dahil hindi ko rin naman ito hilig.Ang importante lang sa akin noon tuwing birthday ko ay kasama si Mama.Siya na kasi ang kasama ko noon pa man. Nang maghiwalay sila ni Papa, wala akong ibang naging kakampi sa buhay kundi si Mama lang. Ngayon, walang mapaglagyan ang ngiti ko habang nakaharap sa salamin. Umikot pa ako habang ngiting-ngiti na hawak ang aking gown na pinagawa para sa akin."Dalaga na ang anak ko," ani Mama habang nangingilid ang luhang nakatingin sa akin.Napatingin tuloy ako sa kaniya saka siya niyakap nang mahigpit."Sobrang saya ko ngayon
Beautiful.Gusto kong sisihin ang sarili ko nang kinabukasan ay lahat kaming magkaka-klase ay may hangover. Maski ang mga schoolmates namin ay mukhang hindi makamove on sa party kagabi dahil bukambibig nila ito. Maliit na bayan lang ang Pontevedra kaya tuwing may salo-salo, alam na agad ito ng lahat. Kilalang pamilya rin kasi sina Cha dahil isa sila sa bilang na mayayaman dito."Mukhang enjoy ang debut mo last night, Ms. Bernal," ani Mrs. Flores nang pumasok ito sa classroom namin.Sabay-sabay kaming nagtayuan nang malaman ang presensya niya.Napayuko ako dahil sa guilt na nararamdaman, "Sorry po, Ma'am."Humalakhak lang ito saka umiling sa akin, "No, it's fine. Isang beses lang sa buhay natin ang debut at dapat lang na i-enjoy mo iyan. Wala rin naman tayong gagawin ngayon kundi ang kaunting reviews dahil sa final examination next week."Binigyan niya lang kami ng kaunting review at iilang reviewers. Pati na rin ang mga topic na kailangan naming aralin at pagtuunan ng pansin. "Goodl
Awkward."Inis na inis talaga ako sa bwisit na Alexander na 'yon. Akala mo naman gwapo e mukha namang unggoy," reklamo ni Cha habang naglalakad papunta sa canteen.Tahimik lang akong nakasunod sa kaniya habang nakikinig sa mga sinasabi niya. Natapos ang reporting namin kay Ms. Reyes pero pinaulanan kami ng tanong ng senior namin. Nasagot naman namin ito lahat ng walang kahirap-hirap. Iyon nga lang, napikon si Cha dahil tumagal ang break time dahil sa mga tanong nito.Absent na naman kasi si Ms. Reyes dahil may emergency sa kanilang bahay. Pinatawag na lang ang practicing teacher na si Alexander. Vinideohan niya lang ang reporting namin para ipakita ito kay Ma'am. Bawal na kasing maantala ulit ang reporting namin dahil nga kailangan namin itong ireview para sa exams next week.Minsan talaga wala sa hulog ang utak ni Ms. Reyes. Absent kasi nang absent..."Kapag nakita ko 'yan sa farm namin, ingudngod ko 'yan sa tae ng kalabaw!" gigil nitong sabi habang umaarte pa na may sinasabunutan sa
Watch.Our senior high school ended like that. Cha, Rei, and I graduated with honors and we celebrated it in a near bar. Dapat nga ay sa bahay na lang nina Cha, kaso ayaw ni Cha roon dahil nakauwi na ang dalawa niyang Kuya. Yes, nakilala ko na si Kuya Carlo na mas mabait at palangiti. Hindi gaya ng panganay na parang pinagbasakan ng langit at lupa."Cheers!" Malakas naming sigaw habang nakataas sa ere ang aming alak.Nirentahan ni Rei ang buong bar para sa aming lahat. Kasama namin ang mga batchmates namin na tuwang-tuwa na nakikisabay sa malakas na tugtog."Ang trio!" Malakas na bati sa amin ng isa sa kilalang basagulero ng aming batch."Hoy, Henry!" Singhal sa kaniya ni Cha saka ito tinuro gamit ang hawak na baso. "Hindi ko pa nakakalimutan na nilagyan mo ng bote ng empi ang bag ko last year!"Nagtawanan kami kasama ang ilang mga nakarinig no'n. Naalala ko kung paanong galit na galit si Cha kay Henry noon. Muntik niya na itong isumbong sa principal ngunit nagmakaawa ito kaya hindi
Compliment."Finally! After years of planning, we're finally in one roof!"Tumili si Rei nang makapasok kami sa apartment na nilipatan namin. Matapos ang graduation namin, ilang linggo lang kaming nanatili sa Pontevedra bago lumuwas ng Manila.Pare-parehas kasi kaming natanggap sa university na gusto namin kaya agad kaming naghanap ng apartment malapit doon. Kahit ilang buwan pa bago ang aming pasukan, lumuwas agad kami para malibot ang Manila. "Sa susunod, iyong coffee shop naman natin ang itatayo natin without the help of our parents," ani Cha.Cha and Rei were both fan of coffee. Feel ko nga hindi na dugo ang dumadaloy sa kanila, kundi kape na. Well, not me. Kapag nagco-coffee kasi ako, nagkaka-lbm ako. Dalawang palapag ang apartment na nilipatan namin. Tatlo ang bedroom with bathroom sa second floor. Sala, kitchen, common bathroom, at isang maid's room sa baba. Mamaya raw ay pupunta kaming mall para mamili ng mga gamit para sa bahay. Alam ko namang barya lang ang gastos namin k
Wakas."Who's that kid?" Tanong ko kay Carlo nang makita ang isang maputing bata na naglalaro sa dalampasigan. Nagkibit-balikat siya. "Anak yata ni Ate Ayla," sagot niya.Tumango ako. Kumunot ang noo ko nang makita kung paano siya tumakbo sa dagat. Kamuntikan ko pa siyang takbuhin nang makitang hindi siya umahon pagkasisid pero nakita ko siyang nasa malayong bahagi na ng dagat. Marunong lumangoy..."Where is Gabriella, Tita?" Dinig kong tanong ni Charlynn sa kasam-bahay namin."Baka nasa dalampasigan, Charlynn. Alam mo namang mailap sa tao iyon at takot sa mga kapatid mo," rinig kong sagot niya."Because I always tell her how rude my brothers are. Baka natakot po," sagot ng bunso kong kapatid."Hayaan mo na lang at uuwi rin iyon kapag nagsawa sa dagat," sabi ng kaniyang ina."But, Tita, I wanna play with her," sagot ng kapatid ko.Charlynn is not close to our maids but this new maid, has a special place on her heart. Baka dahil nanay ng kaibigan niya. Kung kaedaran siya ni Cha, bata
Pontevedra.Halos gawin naming bahay ang opisina ni Cartier nang magsimula ulit itong magtrabaho. Araw-araw kasi kaming nandoon ni Ayla. May kwarto naman sa loob ng opisina niya kaya hindi rin kami nakaka-istorbo. Nanonood lang kami ni Ayla o 'di kaya ay naglalaro ng kung ano-anong maisip niyang paglaruan. I also started to teacher her how to writer her name which she enjoyed. Mahilig siyang magkulay at magdrawing. Mabilis matuto kaya agad niyang nakukuha ang mga tinuturo ko. Napag-usapan namin ni Cartier na kapag nagsimula nang mag-aral si Ayla, magta-trabaho na ako. Siguro mga isa o dalawang taon pa raw. Hindi ko naman daw kailangang magmadali dahil hindi naman problema ang pera.Yaman kasi...Malakas na tumili si Ayla nang bumukas ang pintuan. Pumasok doon si Cartier na hinihilot ang kaniyang leeg. "Ang daming trabaho. Parang gusto ko na lang umuwi ulit," sabi ni Cartier sabay subsob ng mukha sa aking leeg.Lumapit sa amin si Ayla, pilit niyang pinapabangon ang ama. Nagpapa-pans
Diamond.Ang sakit ng buong katawan ko kinabukasan. Kung hindi ko lang kailangang magluto para sa mag-ama, hindi ako babangon. Iika-ika ako nang humakbang ako palabas ng kwarto. Naririnig ko na ang tili ni Ayla. Mukhang may pinagkakaabalahan silang mag-ama. Napanguso ako nang makita ang portrait naming tatlo no'ng birthday ni Ayla. Mukhang kakalagay lang."Ayla, malalagot tayo kay Mommy," humalakhak si Cartier.Kunot-noo kong sinundan ang boses nila. Halos malaglag ang panga ko nang makitang kalat na kalat ang gamit sa kusina. Ang asukal ay nasa sahig, kinakalat ni Ayla. Si Cartier ay nasa lababo, naghuhugas. Mukhang nagluto siya dahil may nakasalang sa kalan."Ayla!" Malakas na sigaw ko nang ibuhos niya ang asukal sa sahig.Gulat niya akong tiningnan bago nagmamadaling tumayo at tumakbo papunta sa ama. Yumakap pa siya sa hita nito, nagtatago. Inis kong sinamaan ng tingin ang ama niya na humalakhak lang."Sabi ko sa'yo lagot ka kay Mommy e," tumatawang sabi ni Cartier."Next time na
Warning: r18+Sweat.Tuwang-tuwa si Ayla habang isa-isang binubuksan ang regalo sa kaniya. Nasa sala kaming tatlo. Si Cartier ay may seryosong binabasa sa kaniyang laptop habang may papeles na nasa lamesa niya. Pinapansin niya naman si Ayla kapag tinatawag siya."Walang-hiyang Cha," bulong ko nang buksan ang regalo niya kay Ayla.Malaking dollhouse at may mga manika pa sa loob pero ang kinaiinisan ko ay ang makadikit na condom sa box.To: Baby Chanelle Enjoy playing this Tita's little gift. Next time I'll buy you your own villa. That's why tell your Mommy and Daddy to use this little protection so that they can focus on you. Happy birthday, baby! Mwa!Love,Tita Cha xoxoKung hindi ko lang itinatabi for remembrance ang mga card na nakadikit sa regalo, malamang ay sinunog ko na itong kay Cha. Lagot ka talaga sa akin mamaya, Cha."Magbibigay siya, isang piraso lang?" Sabi ni Cartier."What?" Inis ko siyang nilingon.Doon ko lang napansin na nakatingin pala siya sa hawak ko at binabas
Complete.Saglit kaming tumuloy ni Ayla sa condo ni Papa sa Makati. Hindi ko alam kung paanong napapayag ako ni Cartier na sa penthouse niya tumuloy nang matapos niyang iparenovate ang guestroom. Maraming bagay akong naalala nang makapasok akong muli sa penthouse niya. Gano'n pa rin naman ang penthouse niya. Ang kaibahan lang, may bagong portraits na nakasabit sa sala katabi ng portrait nila ng pamilya niya."Matagal na 'yan?" Tanong ko habang nakatingin sa larawan namin no'ng nasa New York kami.Tipid akong nakangiti sa larawan habang hapit ni Cartier ang bewang ko. Seryoso siyang nakatingin sa larawan habang kapit na kapit sa akin.Tumango siya. "Sa susunod larawan nating tatlo ni Ayla," sabi niya habang nakatingin sa bakanteng space na nasa pinakagitna.Mabilis na kumalabog ang dibdib ko sa sinabi niya. Hindi ko alam kung sa kaba ba o nakaramdam ako ng kilig doon.Masayang naglaro si Ayla sa loob ng kwarto niya. Punong-puno ito ng iba't ibang laruan. May corner pa para sa mga libr
Family.Sunod-sunod ang patak ng luha ko habang nakatingin sa sulat ni Tita Janah. Halos mapunit ito sa diin ng pagkakahawak ko. Malakas akong humagulgol nang yakapin ako ni Papa."I'm sorry, anak. K-Kasalanan ko talaga ang lahat," sabi ni Papa.Mariin akong yumakap sa kaniya habang hinahagod niya ang likod ko."I love your mother so much that it gives insecurity to Janah. I was planning to file an annulment for our marriage but she said that she'll kill herself if I leave her again.""I tried loving her again pero nabigo ako. Mas mahal ko si Ayla. Mas mahal ko ang iyong ina," sabi niya.Iyak ako nang iyak habang nagku-kwento si Papa. Pinupunasan niya ang luha ko habang patuloy na nagsasalita. Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Ni hindi ko alam kung sino ang sisisihin ko sa kanilang tatlo. Tanggap ko na may kasalanan din si Mama, pero mas malala ang kasalanan ni Papa. He cheated on Tita Janah with my mother. Walang sapat na rason para magloko kaya alam kong mali ang relasyon nila. Ibi
Letter.I was crying the entire time. Ni hindi ako nilalapitan ni Cartier, nakamasid lang sa akin habang hawak si Ayla na natutulog. Tahimik akong umiiyak habang inaalala ang pagkawala ni Mama pati na rin ni Tita Janah ngayon.Nilapagan ako ng tubig ni Ate Trina. Mahigpit ang hawak ko sa kwintas ko na may abo ni Mama at sa singsing na binigay sa akin ni Tita Janah noong magbirthday ako.Ni hindi ko alam kung bakit ako nasaktan sa pagkawala niya. Dapat galit ako sa kaniya dahil pinatay niya si Mama. Dapat galit ako dahil sa lahat ng ginawa niya pero hindi ko alam at hindi ko maintindihan kung bakit may parte sa akin na gumuho nang malaman ang balita ni Carter.Tahimik ang lahat ng tao sa mansion ng De Dios nang makauwi kami pero ramdam ko ang titig nila sa akin, marahil ay pinapakiramdaman ako. Tipid akong ngumiti at humalik sa pisngi ni Tita Anna, at nagmano kay Tito Carlos bago umakyat ng hagdan.Hindi ako kumain no'ng gabing iyon. Dinalhan ako ni Cartier ng pagkain pero hindi ko gin
Dead.Mabilis akong tumakbo papunta sa bahay nang malaman na nakarating na sina Vincent. Binilin ko lang si Ayla sa ama na halos gugulin ang buong oras sa paglalaro kasama ang anak. Ni hindi ko na nga iyon nakikitang nagta-trabaho o humaharap sa laptop niya."Vincent, oh my gosh!" Malakas kong sabi habang naglalakad papunta sa kaniya.Nanginginig ang mga kamay ko nang hawakan ko ang mukha niya. Natatakot akong hawakan siya sa kung saan-saan dahil baka ang sugat niya ang matamaan ko."Are you okay? I'm sorry dinala agad kami rito kaya hindi kita nasamahan," sabi ko.Nakatitig lang siya sa akin. Nakakunot ang noo, mukhang nagtataka. Gulat kong tiningnan ang gawi nina Papa na mukhang may seryosong pinag-uusapan."Excuse me? Do I know you?" Kunot-noong tanong nito.Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Agad na nangilid ang luha ko habang napapaatras. Umiling ako habang unti-unting bumubuhos ang luha ko."You're kidding, r-right?" Umiiyak kong tanong.Tinitigan niya muna ako ng ilang seg
Dada.Sinalubong kami ng maraming tao paglapag ng chopper namin sa Pontevedra. Nakita ko ang titig nina Tita Anna at Tito Carlos sa kay Ayla na natutulog sa bisig ko. Gulat nila itong pinagmasdan.Nakuha ni Ayla ang mukha ng ama niya, kaya kahit sino malalaman kung kanino siyang anak. Gano'n kalakas ang dugo ni Cartier."Gabriella Hija..."Nagulat ako nang lumapit si Tita Anna sa akin habang umiiyak. Mabilis akong lumuha habang nakatingin sa kaniya."I missed you, Hija." Nanginginig ang labi nito habang nakatingin sa aking mga mata.Hinawakan nito ang pisngi ko habang umiiyak. Napapikit ako. Isa pa rin talaga si Tita Anna sa mga taong malapit sa akin. Isa siya sa mga tumayong ina ko, at pinagkatiwalaan ko nang lubos."Ma, they need to rest." Inalalayan ako ni Tita Anna papasok ng mansyon nila. Walang nagbago sa lugar na ito. Parang ito pa rin ang bahay na tinatakbuhan namin lagi ni Cha kapag naglalaro kami.Tahimik ang lahat ng tao pagpasok namin. Lahat ay nakatingin kay Ayla. "Call