Compliment."Finally! After years of planning, we're finally in one roof!"Tumili si Rei nang makapasok kami sa apartment na nilipatan namin. Matapos ang graduation namin, ilang linggo lang kaming nanatili sa Pontevedra bago lumuwas ng Manila.Pare-parehas kasi kaming natanggap sa university na gusto namin kaya agad kaming naghanap ng apartment malapit doon. Kahit ilang buwan pa bago ang aming pasukan, lumuwas agad kami para malibot ang Manila. "Sa susunod, iyong coffee shop naman natin ang itatayo natin without the help of our parents," ani Cha.Cha and Rei were both fan of coffee. Feel ko nga hindi na dugo ang dumadaloy sa kanila, kundi kape na. Well, not me. Kapag nagco-coffee kasi ako, nagkaka-lbm ako. Dalawang palapag ang apartment na nilipatan namin. Tatlo ang bedroom with bathroom sa second floor. Sala, kitchen, common bathroom, at isang maid's room sa baba. Mamaya raw ay pupunta kaming mall para mamili ng mga gamit para sa bahay. Alam ko namang barya lang ang gastos namin k
Regular.Hindi ko alam kung paano kami mag-aadjust sa college life namin. Pumasok ako bilang waitress sa isang restaurant malapit sa university. Mabuti na lang at natanggap sila ng working students kaya naging madali sa akin ang schedule rito, iyon nga lang pagod ako lagi pag-uwi.Si Rei naman ay mas dumami ang natatanggap na gig kaya may iba rin siyang pinagkakaabalahan. Kaya si Cha lang ang laging nasa bahay na nagpa-practice naman magluto. Iyon na lang daw pagkakabusyhan niya. Ang pag-aralan ang recipe book ko na galing kay Mama.Dalawang linggo pa lang mula nang magsimula ang college life namin pero daig pa namin ang mga graduating sa sobrang stress."Kapag day off mo, Gab, magbar naman tayo," sabi ni Cha nang mahiga ako sa sofa pag-uwi ko."Once every two weeks lang ang day off ko," sagot ko."Nakakapagod naman 'yan," sabi ni Cha.Pumikit ako at hinayaan siyang magreklamo tungkol sa ginagawa ko. "Pwede bang pasahurin na lang kita sa pag-eentertain sa akin araw-araw?" Pabirong ta
Fiancee.Kulang na lang ay takbuhin ko ang pagitan ng higaan ko at ng bathroom nang magising sa tawag ni Cartier na nasa labas na siya ng apartment. Nawala sa isip ko ang usapan namin na susunduin niya ako ngayon."Nako, ang sungit naman ng manliligaw mo. Hindi bumababa ng sasakyan," ani Cha na nakaupo sa kama ko.Ngumuso na lang ako sabay kuha ng damit ko at muling pumasok sa bathroom. Sigurado akong nakita niya na naman ang sasakyan ni Cartier sa labas. "Mayaman iyon 'no? Pabago-bago ang sasakyan," sabi ni Cha nang makalabas ako.Hindi ako nagsalita. Hinayaan ko na lang siyang magdaldal habang tinutuyo ko sa harap ng salamin ang buhok ko."Naalala ko si Kuya Cartier..."Malakas akong naubo nang banggitin ni Cha ang kapatid. Tangina naman!"Mahilig din sa sasakyan iyon. Kapag nakilala ni Kuya 'yang manliligaw mo, magkakasundo sila," si Cha pa rin.Hindi na ako nagsalita. Hinayaan ko na lang siyang magdaldal doon. Baka kung ano pa ang masabi ko at mahuli ako sa sarili kong bibig."Ch
Gift.Sabay-sabay kaming tumili habang nakatingin sa malaking billboard ni Rei sa kahabaan ng EDSA. Nagtatatalon pa kami sa tuwa bago sabay-sabay na nagyakapan."We're so proud of you, Rei!" Sabay naming sigaw ni Cha habang yakap-yakap si Rei."This is just the beginning, okay? Sa susunod nasa New York na ako," tuma-tawang sabi ni Rei.Para kaming proud parents ni Rei habang pinapanood ang pagfa-flash sa billboard ng iba't iba niyang pose suot ang isang pares ng two-piece.Kakauwi ko lang galing sa restaurant at sinundo ako ng dalawang ito para sabay naming tingnan ang billboard ni Rei. Nagpicture pa kami sa tapat ng billboard bago kami tuluyang umuwi. At gaya ng nakagawian kapag may achievement kami, nag-inom kami."Dapat kahit busy ka sa shoots mo, hindi mo pababayaan ang study mo," paalala ko kay Rei.Nilapag ko ang ginawa kong nachos sa gitna ng lamesa sa sala habang nananatiling nakaupo sa sahig ang dalawa, nanonood."Nandiyan naman kayo ni Cha para ipaalala sa akin araw-araw at
Tears.Nagpababa ako kay Cartier sa labas ng venue. Papasok pa kasi ng gate bago tuluyang makapasok sa mismong venue. Marami-rami rin akong nakitang mga media sa labas na nasisiguro kong nag-aabang sa mga papasok na bisita.Kilalang pamilya sa bansa sina Cha. Malaki ang kompanya at iba-iba ang business. Narinig ko nga rin noon na shareholders din sila sa maraming kompanya sa ibang bansa. Kaya tuwing may ganito silang event, asahan mong maraming media na gustong magcover ng party nila.Kabado pa ako nang maglakad ako palapit sa kanila. Mabuti na lang at nakita nila ang sasakyan ni Cartier na siyang dinumog nila. Halos takbuhin ko ang pagitan ng gate at ng malaking hall habang pinagkakaguluhan si Cartier.Kumaway ako kay Cha nang makita ko siyang nakabusangot sa lamesa. Nakaupo sa tabi niya si Kuya Carlo na masama ang tingin kay Rei.Ano na naman kaya ang nangyari sa dalawang ito? Tuwing nakikita ko sila, lagi silang nag-aaway kahit sa tingin lang."S-sorry! Medyo marami ang inutos ni S
Boyfriend.Nagising akong wala si Cartier sa tabi ko. Nagmamadali akong tumayo at naligo. Mabuti na lang at ilang pares ang pinabili niya kagabi kaya may pamalit ako.Nang matapos akong ayusin ang sarili ay lumabas ako ng kaniyang kwarto. Ngayon ko lang nakita ang kaniyang penthouse kaya hindi ko maiwasang mamangha sa laki nito.Black, white, and beige ang kulay nito. Maaliwas. Pinagmasdan ko ang malaking painting ng kanilang pamilya. Sa tabi no'n ang portrait ni Cartier na black and white.Napanguso ako. Ang pogi naman niya.Bababa na sana ako kung hindi ko lang nakita ang bagong ligo na si Cartier na lumabas galing sa tabing kwarto ng tinulugan ko. Kumunot ang noo ko. "Akala ko ba tatabi ka sa akin!" Singhal ko.Gulat siyang tumingin sa akin, nang makabawi ay ngumiti. Naglakad ito palapit sa akin habang pinupunasan ng towel ang kaniyang buhok. "Sinabi ko ba 'yan?" Tanong nito.Inis ko siyang sinamaan ng tingin. Padabog akong bumaba ng hagdan at naupo sa sofa na katapat ng glass wi
Sleepover.Masyadong mabilis ang mga sumunod na araw. Umuwi kami sa Pontevedra nang magsembreak kami. Apat na araw lang naman kami roon tapos nag-Boracay for two days. Bitin nga kasi kinailangan namin umuwi agad para asikasuhin ang enrollment for next sem. Kaya sinabi namin na babalik kami roon kapag may time kami ulit.Ang pumagod lang talaga sa amin ay ang Foundation week. Puro activities. Puro sulat ng article. Pero pakiramdam ko mas pagod si Rei dahil sa cheer dance na sinalihan niya. Sinabihan niya ang prof niya na hindi na siya sasali dahil hindi raw kaya ng schedule niya at gaya ng nakasanayan, napaaway na naman siya sa classmates niya dahil masyado raw siyang feeling sikat.Well, she is. She's on billboard kaya. Pila rin ang mga kumukuha sa kaniya for endorsement. May offer nga sa kaniya abroad na tinanggihan niya e. Baka next year na raw...Parang kakapasok lang namin ng school kahapon tapos ngayon hindi ko napansin na magpa-pasko na at kailangan ko nang bumili ng regalo. Si
New York.We are watching horror movie. Nakahiga ako sa braso ni Cartier habang nakatutok siya sa kaniyang laptop, may binabasa."Kiss tayo," bigla kong sabi habang nakatitig sa kaniya.Kumunot ang noo niya sa sinabi ko. Tinapunan niya ako ng malamig na tingin bago muling pinagpatuloy ang ginagawa."I want a kiss," muling sabi ko.Nagulat ako nang hawakan niya gamit ang isang kamay ang laptop niya saka ako mabilis na hinalikan. Napanguso ako. Iyon na 'yon?"French kiss," pagdedemand ko.Malakas siyang bumuntong-hininga bago umayos ng upo. Napaayos din tuloy ako."I need fresh ai—"Mabilis ko siyang hinila nang akma siyang tatayo. Bakit bigla ba akong naging aggressive? Kasalanan 'to nina Cha e."Gabriella!" Saway niya.Kinuha ko ang laptop niya saka ito nilapag sa bandang likod ko. Marahan akong naupo sa hita niya saka siya hinalikan.Nakatingin lang siya sa akin hanggang sa pinikit ko ang mga mata ko. Iritado akong huminto sa paghalik sa kaniya nang hindi siya gumaganti sa halik ko.
Wakas."Who's that kid?" Tanong ko kay Carlo nang makita ang isang maputing bata na naglalaro sa dalampasigan. Nagkibit-balikat siya. "Anak yata ni Ate Ayla," sagot niya.Tumango ako. Kumunot ang noo ko nang makita kung paano siya tumakbo sa dagat. Kamuntikan ko pa siyang takbuhin nang makitang hindi siya umahon pagkasisid pero nakita ko siyang nasa malayong bahagi na ng dagat. Marunong lumangoy..."Where is Gabriella, Tita?" Dinig kong tanong ni Charlynn sa kasam-bahay namin."Baka nasa dalampasigan, Charlynn. Alam mo namang mailap sa tao iyon at takot sa mga kapatid mo," rinig kong sagot niya."Because I always tell her how rude my brothers are. Baka natakot po," sagot ng bunso kong kapatid."Hayaan mo na lang at uuwi rin iyon kapag nagsawa sa dagat," sabi ng kaniyang ina."But, Tita, I wanna play with her," sagot ng kapatid ko.Charlynn is not close to our maids but this new maid, has a special place on her heart. Baka dahil nanay ng kaibigan niya. Kung kaedaran siya ni Cha, bata
Pontevedra.Halos gawin naming bahay ang opisina ni Cartier nang magsimula ulit itong magtrabaho. Araw-araw kasi kaming nandoon ni Ayla. May kwarto naman sa loob ng opisina niya kaya hindi rin kami nakaka-istorbo. Nanonood lang kami ni Ayla o 'di kaya ay naglalaro ng kung ano-anong maisip niyang paglaruan. I also started to teacher her how to writer her name which she enjoyed. Mahilig siyang magkulay at magdrawing. Mabilis matuto kaya agad niyang nakukuha ang mga tinuturo ko. Napag-usapan namin ni Cartier na kapag nagsimula nang mag-aral si Ayla, magta-trabaho na ako. Siguro mga isa o dalawang taon pa raw. Hindi ko naman daw kailangang magmadali dahil hindi naman problema ang pera.Yaman kasi...Malakas na tumili si Ayla nang bumukas ang pintuan. Pumasok doon si Cartier na hinihilot ang kaniyang leeg. "Ang daming trabaho. Parang gusto ko na lang umuwi ulit," sabi ni Cartier sabay subsob ng mukha sa aking leeg.Lumapit sa amin si Ayla, pilit niyang pinapabangon ang ama. Nagpapa-pans
Diamond.Ang sakit ng buong katawan ko kinabukasan. Kung hindi ko lang kailangang magluto para sa mag-ama, hindi ako babangon. Iika-ika ako nang humakbang ako palabas ng kwarto. Naririnig ko na ang tili ni Ayla. Mukhang may pinagkakaabalahan silang mag-ama. Napanguso ako nang makita ang portrait naming tatlo no'ng birthday ni Ayla. Mukhang kakalagay lang."Ayla, malalagot tayo kay Mommy," humalakhak si Cartier.Kunot-noo kong sinundan ang boses nila. Halos malaglag ang panga ko nang makitang kalat na kalat ang gamit sa kusina. Ang asukal ay nasa sahig, kinakalat ni Ayla. Si Cartier ay nasa lababo, naghuhugas. Mukhang nagluto siya dahil may nakasalang sa kalan."Ayla!" Malakas na sigaw ko nang ibuhos niya ang asukal sa sahig.Gulat niya akong tiningnan bago nagmamadaling tumayo at tumakbo papunta sa ama. Yumakap pa siya sa hita nito, nagtatago. Inis kong sinamaan ng tingin ang ama niya na humalakhak lang."Sabi ko sa'yo lagot ka kay Mommy e," tumatawang sabi ni Cartier."Next time na
Warning: r18+Sweat.Tuwang-tuwa si Ayla habang isa-isang binubuksan ang regalo sa kaniya. Nasa sala kaming tatlo. Si Cartier ay may seryosong binabasa sa kaniyang laptop habang may papeles na nasa lamesa niya. Pinapansin niya naman si Ayla kapag tinatawag siya."Walang-hiyang Cha," bulong ko nang buksan ang regalo niya kay Ayla.Malaking dollhouse at may mga manika pa sa loob pero ang kinaiinisan ko ay ang makadikit na condom sa box.To: Baby Chanelle Enjoy playing this Tita's little gift. Next time I'll buy you your own villa. That's why tell your Mommy and Daddy to use this little protection so that they can focus on you. Happy birthday, baby! Mwa!Love,Tita Cha xoxoKung hindi ko lang itinatabi for remembrance ang mga card na nakadikit sa regalo, malamang ay sinunog ko na itong kay Cha. Lagot ka talaga sa akin mamaya, Cha."Magbibigay siya, isang piraso lang?" Sabi ni Cartier."What?" Inis ko siyang nilingon.Doon ko lang napansin na nakatingin pala siya sa hawak ko at binabas
Complete.Saglit kaming tumuloy ni Ayla sa condo ni Papa sa Makati. Hindi ko alam kung paanong napapayag ako ni Cartier na sa penthouse niya tumuloy nang matapos niyang iparenovate ang guestroom. Maraming bagay akong naalala nang makapasok akong muli sa penthouse niya. Gano'n pa rin naman ang penthouse niya. Ang kaibahan lang, may bagong portraits na nakasabit sa sala katabi ng portrait nila ng pamilya niya."Matagal na 'yan?" Tanong ko habang nakatingin sa larawan namin no'ng nasa New York kami.Tipid akong nakangiti sa larawan habang hapit ni Cartier ang bewang ko. Seryoso siyang nakatingin sa larawan habang kapit na kapit sa akin.Tumango siya. "Sa susunod larawan nating tatlo ni Ayla," sabi niya habang nakatingin sa bakanteng space na nasa pinakagitna.Mabilis na kumalabog ang dibdib ko sa sinabi niya. Hindi ko alam kung sa kaba ba o nakaramdam ako ng kilig doon.Masayang naglaro si Ayla sa loob ng kwarto niya. Punong-puno ito ng iba't ibang laruan. May corner pa para sa mga libr
Family.Sunod-sunod ang patak ng luha ko habang nakatingin sa sulat ni Tita Janah. Halos mapunit ito sa diin ng pagkakahawak ko. Malakas akong humagulgol nang yakapin ako ni Papa."I'm sorry, anak. K-Kasalanan ko talaga ang lahat," sabi ni Papa.Mariin akong yumakap sa kaniya habang hinahagod niya ang likod ko."I love your mother so much that it gives insecurity to Janah. I was planning to file an annulment for our marriage but she said that she'll kill herself if I leave her again.""I tried loving her again pero nabigo ako. Mas mahal ko si Ayla. Mas mahal ko ang iyong ina," sabi niya.Iyak ako nang iyak habang nagku-kwento si Papa. Pinupunasan niya ang luha ko habang patuloy na nagsasalita. Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Ni hindi ko alam kung sino ang sisisihin ko sa kanilang tatlo. Tanggap ko na may kasalanan din si Mama, pero mas malala ang kasalanan ni Papa. He cheated on Tita Janah with my mother. Walang sapat na rason para magloko kaya alam kong mali ang relasyon nila. Ibi
Letter.I was crying the entire time. Ni hindi ako nilalapitan ni Cartier, nakamasid lang sa akin habang hawak si Ayla na natutulog. Tahimik akong umiiyak habang inaalala ang pagkawala ni Mama pati na rin ni Tita Janah ngayon.Nilapagan ako ng tubig ni Ate Trina. Mahigpit ang hawak ko sa kwintas ko na may abo ni Mama at sa singsing na binigay sa akin ni Tita Janah noong magbirthday ako.Ni hindi ko alam kung bakit ako nasaktan sa pagkawala niya. Dapat galit ako sa kaniya dahil pinatay niya si Mama. Dapat galit ako dahil sa lahat ng ginawa niya pero hindi ko alam at hindi ko maintindihan kung bakit may parte sa akin na gumuho nang malaman ang balita ni Carter.Tahimik ang lahat ng tao sa mansion ng De Dios nang makauwi kami pero ramdam ko ang titig nila sa akin, marahil ay pinapakiramdaman ako. Tipid akong ngumiti at humalik sa pisngi ni Tita Anna, at nagmano kay Tito Carlos bago umakyat ng hagdan.Hindi ako kumain no'ng gabing iyon. Dinalhan ako ni Cartier ng pagkain pero hindi ko gin
Dead.Mabilis akong tumakbo papunta sa bahay nang malaman na nakarating na sina Vincent. Binilin ko lang si Ayla sa ama na halos gugulin ang buong oras sa paglalaro kasama ang anak. Ni hindi ko na nga iyon nakikitang nagta-trabaho o humaharap sa laptop niya."Vincent, oh my gosh!" Malakas kong sabi habang naglalakad papunta sa kaniya.Nanginginig ang mga kamay ko nang hawakan ko ang mukha niya. Natatakot akong hawakan siya sa kung saan-saan dahil baka ang sugat niya ang matamaan ko."Are you okay? I'm sorry dinala agad kami rito kaya hindi kita nasamahan," sabi ko.Nakatitig lang siya sa akin. Nakakunot ang noo, mukhang nagtataka. Gulat kong tiningnan ang gawi nina Papa na mukhang may seryosong pinag-uusapan."Excuse me? Do I know you?" Kunot-noong tanong nito.Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Agad na nangilid ang luha ko habang napapaatras. Umiling ako habang unti-unting bumubuhos ang luha ko."You're kidding, r-right?" Umiiyak kong tanong.Tinitigan niya muna ako ng ilang seg
Dada.Sinalubong kami ng maraming tao paglapag ng chopper namin sa Pontevedra. Nakita ko ang titig nina Tita Anna at Tito Carlos sa kay Ayla na natutulog sa bisig ko. Gulat nila itong pinagmasdan.Nakuha ni Ayla ang mukha ng ama niya, kaya kahit sino malalaman kung kanino siyang anak. Gano'n kalakas ang dugo ni Cartier."Gabriella Hija..."Nagulat ako nang lumapit si Tita Anna sa akin habang umiiyak. Mabilis akong lumuha habang nakatingin sa kaniya."I missed you, Hija." Nanginginig ang labi nito habang nakatingin sa aking mga mata.Hinawakan nito ang pisngi ko habang umiiyak. Napapikit ako. Isa pa rin talaga si Tita Anna sa mga taong malapit sa akin. Isa siya sa mga tumayong ina ko, at pinagkatiwalaan ko nang lubos."Ma, they need to rest." Inalalayan ako ni Tita Anna papasok ng mansyon nila. Walang nagbago sa lugar na ito. Parang ito pa rin ang bahay na tinatakbuhan namin lagi ni Cha kapag naglalaro kami.Tahimik ang lahat ng tao pagpasok namin. Lahat ay nakatingin kay Ayla. "Call