Kabanata 338

Inangkin na rin niya ito. “Oo. Ano ngayon kung gusto ko siya?”

Ang walang paking ekspresyon ni Jay ay agad na nawasak sa pangit na mga piraso.

“Masyado ka bang nasarapan sa ‘kin, Rose Loyle? ‘Yon ba ang dahilan kung bakit ka naging walang pigil?” Ang kaniyang kamay ay mabilis na hinila ng likod ng ulo ni Rose, humihila nang malaks upang sabunutan si Rose.

Habang si Rose ay napilitang iatras ang kanyang ulo, ang mga labi ni Jay ay nangingibabaw na umatake.

Ang ulo ni Rose ay manhid sa sakit habang may luhang bumabagsak mula sa kanyang mga mata.

Malamig na mga luha ang pumatak sa likod ng kaniyang kamay na parang mga yelong bumabagsak sa nagwawalang apoy.

Nang marahan, pinakawalan siya ni Jay. Tumititig sa galit sa mga mata ni Rose, ang nagwawalang apoy sa loob ni Jay ay naglaho habang piraso ng mga yelo ang nagtatanggal ng init sa kaniyang puso.

“Umalis ka,” Tumalikod si Jay at sinabi.

Umalis si Rose.

Sa pagsara ng pinto, ang pag-aalala ay walang kontrol na umapay sa marahas na mga mata