Kezia pov
KINAGABIHAN
Argh. Antok dalawin muna ako please. Bakit kase hindi maalis sa isip ko 'yung sinabi nila seb? Ano naman kung andito na siya? Kung bumalik na? Dapat hindi na ako maapektuhan ng ganito.. Kinuha ko ang phone ko, Chineck kung anong oras na. Geez! 1:42 am na! Maaga pa pasok ko mamaya. Argh! Kainis naman. Papasok ata akong zombie nito e. Kinuha ko ang unan at tinakpan ang mukha ko. Kailangan kona matulog. Ayoko maging lutang mamaya. ***** WAAAAAAH ano ba 'to! Mukha ako'ng panda! Ganda pa ng sabi ko kanina na ayoko maging lutang. Kainis, hindi talaga ako makatulog kanina. Kung kailan mag-aasikaso na ako para pumasok doon lang ako inantok. Nasaan naba kase 'yung concealer ko, kailangan kong mapatungan tong nag he-hello kong eyebag.Ayon! Bakit andito 'to? Saan saan nalang napupunta ang make up ko. Mukhang pinapakealaman na naman 'to ni kuya zack. Hilig pa naman no'n itago mga make up ko. Ayaw kase nila nag-memake up ako.Hindi naman ako araw-araw gumagamit ng make up tuwing may okasyon lang. Liptint at powder lang ok na ako.
Nang matapos ko malagyan ng concealer ang eyebag ko.Kinuha kona ang gamit ko at lumabas ng kwarto. Goodluck nalang sakin mamaya sa klase.
Dahan dahan akong nag-lakad patungo sa hagdan.Grabe! Para akong lumulutang. Parang gusto kona lang bumalik sa kwarto ko at matulog mag-hapon.Wait. Ano 'yun? May naririnig akong parang nag-tatalo? Nang-gagaling ata sa sala. Hmm..sandali Boses ni kuya matt at kuya zack. Luh! Ang aga aga naman nila mag-talo. Saka bakit ang aga na naman nila gumising? Don't tell me ihahatid nila ako?Dahan dahan pa din akong bumaba ng hagdan. Baka sa sobrang antok ko magpa-gulong-gulong ako dito. Nasa kalagitnaan na ako ng naririnig kona ang pinag-tatalunan nila.. "D*mn it! Bakit pumayag ka bro?! Sana sinabi mo nalang kela tita na mag-hotel nalang ang g*gong yon! O hindi kaya doon kela seb tumuloy hindi dito! " Rinig kong sabi ni kuya zack, sa tono ng pananalita nito. galit talaga siya."Do you think hindi ko naisip 'yan zack? Kaso anong gagawin ko? Si mom at dad na ang nag-desisyon?!" Galit na sagot naman ni kuya matt. ano bang pinag-tatalunan nila? "Isa pa bilin ni mom na pakisamahan daw natin siya ng maayos.""What?! Napakagaling naman ng ugok nayon!""Bullsh*t! Ang kapal ng mukha ng g*g* paano kapag nakita siya ni Love?"Ha? Bakit nasama ako sa usapan? Mukhang kumpleto sila, Binilisan konang bumaba gusto ko malaman tungkol saan ang pinag-uusapan nila."Ano kayang magiging reaction ni baby zi kapag nalaman niyang dito titira si austin?"
Napatigil ako sa narinig. Biglang kumabog ng mabilis ang dibdib ko, nanlalamig din ang buong katawan ko, Si Austin dito titira?!
"Yun din ang kinababahala ko anong magiging reaction ni Princess, alam naman natin kung ano ang pinag-daanan niya ng umalis si Austin."
"Sh*t! Ok na si baby e. Ok na siya. Bakit ba kase bumalik pa ang g*g*ng 'yon?"
"Kuya matt ano bang sabi nila tita? Bakit pumayag silang dito Tumira ang austin na 'yon?" Marahang tanong ni Jake.
"Naki-usap daw ang mommy ni Austin na dito muna makitira ang anak nila, Mapapanatag daw sila kung dito makikituloy si Austin. Matatagalan pa daw kase bumalik ang mga magulang nito. Alam mo naman matalik na magkaibigan si mommy at ang mommy ni Austin. Kaya siguro pumayag si mom." Mahabang paliwanag ni kuya, Tama mag bestfriend ang parents namin, kung may alitan man kami ni Austin, Samin na lang iyon. Labas ang mga magulang namin sa kung anong hindi namin pag-kakaunawaan.
"Bakit hindi nalang kela wayne o kela seb siya makituloy? Bakit dito pa satin? Ano para kay baby?!"
"Paano si love? Kakayanin kaya niya?"
Bumungtong hininga si kuya, parang na-iistress na siya sa kaganapan, mag-sasalita pa sana ito ng sumingit na ako sa usapan nila.
"It's ok jake. Don't worry about me."
Lahat sila gulat na napalingon sa'kin, para silang nakakita ng multo. Napatayo pa si jake at alanganing nag-salita.
" L-love k-kanina ka pa? bigla-bigla ka namang sumusulpot."
"Yes. Narinig ko lahat, H'wag kayong mag-alala. Kung 'yan ang gusto ni mom wala tayong magagawa. And it's been a year, Let's move on." Casual kong sambit ko, ayokong mag-alala pa sila sakin at ma-stress. Pati sila nadadamay sa pag-babalik ni Austin.
"Are you sure baby Zi? Makakasama mo siya dito. Makikita mo araw-araw." Mahinahong tanong ni kuya zion, Nginitian ko siya. Kahit mahinahon ang tanong niya alam kong nag-aalala din siya sakin.
"H'wag niyo ako alalahanin, Katulad nga ng sinabi ko matagal na 'yon. Kailangan ko din siya harapin, Baka isipin niya na apektado pa din ako. Isa pa alam kong galit kayo sa kanya, Pakisamahan niyo pa din siya ng maayos, Para nalang din kay tita Fatima."
"Baby Zi is right, para nalang kay tita Fatima. mabait naman satin si tita."
"Tsk. Basta umayos ang ugok nayon. Dahil pag meron ako'ng hindi nagustuhan sa ginagawa niya, masusuntok ko siya ng hindi oras."
"Kuya zack hwag init ng ulo ang pairalin. Alam ko nag-aalala kayo. Kaya ko naman na."
"Tsk."
"Tama si princess, makisama tayo. hwag init ng ulo ang pairalin, Hindi tayo pinalaki ng bastos ng mga magulang natin..kahit galit tayo sa kanya pakisamahan pa rin natin." Tinignan ako ni kuya at malambing na nag-salita.
"Anyway kumain kana princess para makaalis tayo."
"Nah' I'm not hungry kuya. Sa university nalang ako kakain."
"What? Kumain ka. Ayokong papasok ka ng walang laman ang sikmura."
"Kuya please?" pag-susumamo ko, wala talaga akong gana kumain.
Akmang magsasalita si kuya ng unahan siya ni kuya zion.
"Hayaan muna dude. Igagawa kona lang siya ng sandwich." tumayo na ito saka lumapit sakin.
"Thanks kuya zion. Wala talaga akong gana ngayon eh. Pero pag-nagutom ako mamaya kakainin ko 'yung gawa mong sandwich."
"Basta pag-nagutom ka kainin mo iyon ok? Sige na, gagawan na kita ng sandwich, para makapasok kana. at dadamihan kona rin para sa mga kaibigan mo." Tinap niya ang ulo ko bago dumeretso sa kusina.
Tumingin naman ako kela kuya.
"Tsk.tsk.tsk. ini-ispoiled ni zion kaya ganyan." napapailing na sabi ni kuya.
"Favorite eh." nakangising sabi naman ni kuya zack.
"Sana damihan ni zion 'yung sandwich nagugutom din ako eh."
"Lakas mo talaga kumain jake, kakatapos lang natin mag-almusal. ano bang meron dyan sa tiyan mo dragon?" ngi-ngising tanong ni kuya zack, si jake talaga ang matakaw samin na mag-pipinsan, lagi siyang nakakaramdam ng gutom at napakatakaw pero hindi naman nataba.
"Nagutom ako sa pag-uusap natin."
"Sus. Sabihin mo lagi ka naman talagang gutom. May alaga ka nga atang dragon d'yan sa tiyan mo."
"Tss!"
"Tumigil kayong dalawa. ang aga aga zack."
Bigla naman umayos ng upo sila kuya zack. Tiklop! takot lang nila kay kuya matt.
Na-upo muna ako sa tabi ni kuya at sumandal sa balikat niya. Napabuntong hininga nalang ako.
Ang tadhana talaga mapag-laro. Yung taong ayaw mona makita at kinalimutan muna. Eto nag-babalik. At dito pa sa bahay titira.
********
UNIVERSITY
Habang pinaparada ni kuya ang kotse naka-ismid na agad ako sa mga babaeng naka-abang sa parking lot. Kahapon kaya hindi sila nakaabang dahil nga sa ginawang eksena ni AJ. Pero kung wala 'yon ganito din sana ang maaabutan namin.
Hindi ba talaga sila nag-sasawa? Matatapos na sila kuya ng college ganyan pa rin ang ginagawa nila. Routine na nila 'to pag-dumadating sila kuya eh.
"Yang fan girls niyo hindi ba sila nag-sasawang mag-abang d'yan araw araw?"
Inakbayan ako ni kuya zack at tinignan din ang mga babaeng nag-hihintay sa kanila.
"H'wag mo nalang pansinin baby."
"Nakakarindi kuya zack. Araw araw nalang silang nagtitilian, Dinaig niyo pa ang artista."
"Kami din naman love naririndi na, kaso anong gagawin namin?"
"Princess hayaan mo nalang sila ok?"
Napa-ismid nalang ako, Ano pa nga bang magagawa ko? Wala naman problema sa'kin alam kong hinahangaan nila ang pinsan at kuya ko, pero gosh, araw-araw silang ganito. Hindi ba sila napapagod?
"Let's go."
Nauna na akong bumaba ng kotse. At nag-lakad hindi kona hinintay sila kuya, nag titilian na naman kase ang mga fans nila.
Habang nag-lalakad ako may tumawag sa'kin. Nilingon ko ito at napangiti. Ang mga kaibigan ko!
Hinintay ko silang makalapit sakin.
"Girl! Oh my god! Anyare sayo?"
"Nakatulog kaba zia?"
"Friend ang haggard mo!"
Kiming ngiti ang naisagot ko, Grabe ganoon ba ka obvious na wala akong tulog? Nag-ayos naman ako.
"Halata ba talagang wala akong tulog?" mahina kong tanong sa kanila. Ngumiwi si Jen at siya ang sumagot sa tanong ko.
"Yes girl! Iba ang awra mo today."
"Bakit ba hindi ka nakatulog bes?" tanong sakin ni pat.
"Ewan hindi ako dinalaw ng antok 'e."
"Sus! Baka may iniisip kang iba?"
"Kaya nga!"
Nag-patuloy kami sa pag-lalakad habang kinukwento ko sa kanila kung bakit hindi ako nakatulog at 'yung napag-usapan namin nila kuya kanina.
"Oh my god! Iba din talaga ang tadhana ano? Pinaglayo kayo pero pinagtatagpo muli."
"Baka may dahilan ang lahat kaya nang-yayare ang mga 'to bes? ganoon naman 'diba?"
"May point si pat, Baka nga."
"I don't know guys." wala sa sariling sabi ko.
Saktong nakarating na kami sa room. Naglakad ako patungo sa upuan ko at naupo. Napapikit nalang ako. Kumikirot ang ulo ko.
"Hey girl are you ok?"
"Ok lang ako kumikirot lang ulo ko."
"Nako wala ka kaseng tulog eh."
"Umidlip kana lang muna, Gisingin ka namin pag-andyan na prof."
"Kailangan mo magpahinga girl, Mukhang naiistress kana."
Tumango nalang ako sa kanila at yumuko sa table ko. Argh. Pasakit ng pasakit ang ulo ko.
******
***** "Friend? friend gising na." "Hmmm.." "Gising na girl. Andito na prof natin." Bigla naman akong napamulat, gosh! Nasa room nga pala ako! Pasimple kong inayos ang sarili ko, bago ko i-angat ang ulo ko. Tumingin ako sa unahan at nakita kong hindi ito ang unang prof namin. "Bakit si sir Manalo na 'yung prof?!" hindi makapaniwalang tanong ko kela Jen. Masyado bang napasarap ang tulog ko? Nako! Ano kayang sabi ni sir nuñez? "Wala tayong prof kanina, hindi pumasok si sir nuñez." nakangiting sabi ni zen "Hinayaan kana muna namin makatulog." ganoon din si pat. "Alam namin na kailangan mong makatulog para mawala kahit papaano ang sakit ng ulo mo." nakangiti ding sabi ni jen. Nakahinga ako ng maluwag kalaunan ay napangiti na din. Buti nalang nandito sila, Siguradong binantayan din ni
"Huy, girl! Bakit tulala ka?" Napa-kurap-kurap naman ako, doon lang naalis ang tingin ko kay Gio, Bakit naman ganito, Tadhana bakit mo naman kami pinag-lalapit ng lalaking ito. Bakit pati dito sa University makakasama ko pa siya? "Ok boys doon kayo maupo sa likod nila Ms. Villanueva." Great! Sa likod pa talaga! Tadhana ano bang nagawa ko para parusahan mo ako ng ganito? Una 'yung mga bully dito sa university. Sa unahan namin sila naupo. Ngayon naman ang mga kababata ko. Sa likod naman namin sila uupo? Paano ako makakahinga ng maayos nito kung napapaligiran ako ng mga taong ayoko makasama o makita? Nag-lakad na sila patungo sa upuan nila, Hindi kona sila tinignan. Yumuko ulit ako, Hinanap kona lang ulit ang ballpen ko.
Kezia Chloe Isang linggo na ang nakakalipas, Isang linggo na din namin nakikita ang pag-mumukha ng mga bullies ng University. Konti nalang mapupuno na ang mga kaibigan ko, Araw araw sila'ng nag-paparinig samin. Lalo na si DIA lagi rin siyang nakadikit sa Austin na 'yon. Tama ang mga kaibigan ko, May lahing LINTA ang babaeng 'yun Tuwing papasok sila sa klase sabay sabay sila kasama ang mga kababata ko. Mukhang close na close na nga sila tsk. Isang linggo kona ring hindi pinapansin ang dalawa kong kababata! Huh! Simula ng makasama nila ang Austin na 'yon binalewala na nila ako! Mga traydor. Mag sama sama sila! Akala nila papansinin ko sila? Dumating lang ang lalaking 'yun hindi na nila ako pinansin, Maski text wala! At laking pasasalamat kona sa buong linggo hindi ko pa nakikita dito sa bahay ang Austin na 'yo
Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko, Bago ako naglakad patungo sa kanila. Hindi kona hinayaang tumayo pa si Jake. Lahat naman sila napalingon sa‘kin. "Baby! Tapos kana? Anong niluto mo?" Masayang tanong sakin ni kuya zack. Tinignan ko naman sila isa-isa. Ano kakain silang ganyan? Basang basa dahil sa pawis? "Oh baby Zi bakit ganyan ka makatingin samin?" "Maligo muna kayo. Hindi kayo kakain hanggang ganyan mga itsura niyo. Amo'y pawis kayo'ng lahat. Ano gusto niyo ba mag-kasakit? Nag-papatuyo kayo ng pawis?" Mataray kong sabi, kailangan mag-taray para sumunod ang mga ito. "Baby pwedeng mamaya na? Gutom na talaga kami!" "Oo nga baby Zi, Hindi kami nag-almusal kanina." "Aah! Hindi kayo kumain? Wow! Ang
"Alam kona ang dahilan kung bakit umalis si Austin noon..." "WHAT?!" sabay sabay naming sabi nila kuya Zack. umayos ako ng tayo at tinitigan si kuya matt. Bakit hindi niya sinabi samin? ano ba talaga ang dahilan. "F*ck alam muna dude? Bakit hindi mo man lang sinabi samin?!" "I'm sorry." Umiwas siya ng tingin samin at bumuntong hininga. Bakit halos lahat sila nag-lihim na sakin? Una 'yung dalawa. Ngayon ang kuya ko naman. Nakakapang-hina. "Kailan mo pa alam kuya?" Mahinang tanong ko dito. "Noong unang araw dito ni Austin sa bahay. Kinausap ko siya." "Then?" "Doon niya sinabi sakin lahat, Ayoko pa sana malaman mo princess ang lahat kaya sinabi ko kay Austin na h'wag na muna. Kaso ang g*go hindi na makapag hintay." ano ba talagan
Kezia pov "WHAT?!" sabay sabay na sigaw ng tatlo. "Oh my! So sinabi na pala niya ang totoo." tumatango tangong sabi ni jen "Kawawa naman pala." malungkot naman na sabi ni pat "May malalim naman pala na dahilan friend." pagsasalita ni zen. "Pero friend ok na kayo? Bati na kayo?" "Hindi pa. Meddo masakit pa rin dahil hindi niya kami pinag-katiwalaan. Kung sinabi niya sana samin noon e' di ok kaming lahat. Walang ganitong pang-yayari 'di ba?" "May point ka friend." "Alam niyo bang may kinababahala ako?" Muli kong sabi. "Ano naman 'yun?" tanong ni Jen, napasandal ako sa kinauupuan ko at taimtim silang tinignan. "Kahapon nung nag walk out na ako, may pahabol pang sinabi si Austin." "Ano naman?" sabay sabay nilang tanong. &nb
Umayos na kami ng upo, Tumingin ako sa tatlong katabi ko at Kung kanina ay nag-pipigil sila ng tawa ngayon ay nakakalokong ngiti na ang naka paskil sa mga labi nila. Lumapit ng konti sa‘kin si Zen at simpleng bumulong. "Dumada-moves ‘yang childhood friend mo. Kainis lang Nakakakilig!" Napailing nalang ako. "Kakakilig ka dyan, Binigyan lang ako ng chocolate dahil kinain nila kuya Zack 'yung nasa bahay.." "Sus! Nako friend baka ayan na ‘yung sinasabi niyang babawi siya sa‘yo. Oh my god ngayon palang kinikilig na kami." "Baka nga hindi bawi ‘yun e. Malay mo nililigawan kana girl." Singit ni Jen na nakikinig pala samin. "Kayo talaga. Binigyan lang ako ng chocolate." "Hay nako friend sinasabi ko sayo duma-damoves nayan
Tuwang tuwa ako sa kinakain kong chocolate cake ng bigla akong sikuhin ng mahina ni Zen. "Friend new classmate natin mukhang walang maupuan oh." Binaba ko ang kutsarang hawak at bumaling sa tinuro ni Zen. Oo nga, puno na ang lahat ng tables, nag-sabay kase ang break time ng 1st year kaya puno lahat. "Itong satin meron pang isa at doon sa mga bullies nalang." komento ni Pat. "Hala! Hala! palapit siya dito." Umayos sila ng upo, habang ako nakamasid lang sa papalapit na lalaki. "Uhmm. Excuse me? Pwede ba akong maki-upo? Wala na kaseng bakanteng upuan. Ok lang ‘ba?" Magalang at nakangiti nitong tanong. "No/Sure.” Sabay na sabi nila kuya at nila Jen. ano pa nga bang aasahan ko kela kuya, malamang No ang isasagot nila, Habang sila Jen ay payag, Kahit sa'kin ok lang dahil makiki-upo lang naman. Kawawa naman kung mag-hihintay pa siya ng vacant baka m