Tuwang tuwa ako sa kinakain kong chocolate cake ng bigla akong sikuhin ng mahina ni Zen.
"Friend new classmate natin mukhang walang maupuan oh." Binaba ko ang kutsarang hawak at bumaling sa tinuro ni Zen. Oo nga, puno na ang lahat ng tables, nag-sabay kase ang break time ng 1st year kaya puno lahat. "Itong satin meron pang isa at doon sa mga bullies nalang." komento ni Pat. "Hala! Hala! palapit siya dito." Umayos sila ng upo, habang ako nakamasid lang sa papalapit na lalaki."Uhmm. Excuse me? Pwede ba akong maki-upo? Wala na kaseng bakanteng upuan. Ok lang ‘ba?" Magalang at nakangiti nitong tanong.
"No/Sure.” Sabay na sabi nila kuya at nila Jen. ano pa nga bang aasahan ko kela kuya, malamang No ang isasagot nila, Habang sila Jen ay payag, Kahit sa'kin ok lang dahil makiki-upo lang naman. Kawawa naman kung mag-hihintay pa siya ng vacant baka mHaysss. Feel ko pinalayas ako ng mga pinsan ko at kapatid. Pina-andar na rin ni Austin ang sasakyan niya. Habang nasa biyahe kami bigla itong nagsalita. "Iah?" "Hmm.." "Can I ask you something?" "Ok, What is it?" "Are you still mad at me?" Bigla naman akong napatingin sa kanya, nakatingin pala ito sa‘kin. Bakit ganoon? Nakikita ko sa mata niya ang lungkot? Umiwas tuloy ako ng tingin sa kanya, Hindi ko kayang salubungin ang ganoong klaseng mga mata. Bumuntong hininga muna ako bago sinagot ang tanong niya. "Medjo? Hindi naman kase mawawala agad ang galit ko sa‘yo Austin. Napaka-tagal na panahon na nag-isip ako bakit iniwan mo ako noon. ‘yun pala may tinatago kana samin." "I undestand. Hihintayin
Sasagot sana ako sa papel na binigay ni Austin ng pumasok na ang prof namin. Siningit ko nalang sa librong nasa table ko ang papel. Hayaan na nga lang. "Ok class may activity akong ipapagawa sa inyo. Ang activity na ito ay nangangailangan ng apa't na tao sa isang grupo. Na-igrupo kona din kayo. So eto ang mag kaka grupo. Group 1, Cruz, Tanyag, Mendoza, Ricafranca. Group 2, Alvarez, Dimalaluan, Flores,Santos, Group 3, Baron,Malicay, Silay at Umali. "Omg! Magkaka-group tayo guys!" masayang sabi ni Keanna. "Buti naman ayokong maging ka grupo yung mga alam niyo na." maarteng saad naman ni AJ “Same b*tch” Napatingin ako kay Jen ng bumulong ito. loka loka talaga. "Bakit hindi ko ka group si Austin babe sir?" Naiiritang sabi naman ni Dia.
"Tsk. Bakit kailangan puntahan mo pa siya Iah?" Napalingon ako kay Austin ng ‘yun agad ang bumungad sa‘kin pag pasok ko ng kotse niya. "Sinabi ko lang na sundan niya ang kotse mo. May problema ba sa ginawa ko?" Ano na naman ang problema niya? Lahat nalang nakikita. Nakakainis na. "Hindi mo naman kailangan gawin ‘yon dahil common sense nalang na susundan niya tayo." "Ano bang problema mo Austin? Kanina kapa! Lahat nalang napapansin mo! Kahit sabihin mong common sense nalang ‘yun, Mas maganda pa din ‘yung sasabihan mo pa rin yung tao.! Bilang pag-galang at respeto. Alalahanin mo mag-kakagrupo tayo dito!" Hindi ko maiwasan na tumaas ang boses. Naiinis ako sa kaartehan niya! "Hey, hey, guys calm down. Easy lang. H'wag naman kayong mag-away. Baka hindi tayo makapag-practice niyan ‘e." Geez. Napapikit nalang ako sa sobrang inis na naman! Hindi mo malam
MAKALIPAS ANG ISANG ORAS.. "Ok na Nicolai? Saan kapa nahihirapan na step?" "Ok na chloe. ang galing mong mag-turo. Pag dating pala sa pag-sasayaw seryoso ka ano?" "Yeah, eto talaga ang talent ko e." "Kita ko nga, Ang galing mo kaya sumayaw." "Thanks." "So kaya naba natin sumabay kela Austin? Buo-in na natin ‘yung sayaw. Mula sa umpisa hanggang sa by partner na." "Yes. Kuha kona lahat ng step. Ang saya din pala sumayaw no?" "Oo naman. If may nakalimutan ka sabihin mo lang sakin ha?" "Sure." "Tara na." Sabay kaming nag-tungo sa dalawa na busy pa din sa kakasayaw. Nang makita nila kaming papalapit, Tumigil sila at humarap samin. &nb
"Oh Nicolai bakit hindi kapa nasakay sa kotse mo?" nag-tataka kong tanong. "Uh.. Gusto ko lang mag-pasalamat sayo sa lahat. Mula kanina sa practice at sa dinner. Kahit alam mong tututulan ka ng kuya mo na makapareha ako, Tinuloy mo pa rin." "Nako wala yun. Sila lang naman ang lagi kong problema dahil ayaw nila akong napapasama o nadidikit sa ibang lalaki. Tsaka iba yung ngayon. Para sa activity natin to. Wag mona isipin. Sige na anong oras na oh, Para makapag pahinga na kayo ni Jen." "Thank you ulit. Sige alis na kami." Tumango ako sa kanya, Tumalikod na ito at akmang mag-lalakad ng humarap ulit siya sakin. "Bakit? May nakalimutan kaba Nicolai?"Nag-tatakang tanong ko dito. Para siyang may gustong sabihin kaso nag-aalangan. Napakamot pa siya sa kilay niya bago nag-salita "Ah ano... Pw-pwede koba makuha ang number mo? Pa
Hinawakan ko na sa braso si Jen para awatin, Nilingon niya ako, Bakas sa mukha niya ang galit. "Tama na Jen. Dapat hindi muna pinapatulan ang ganyang tao. Umayos na ka---" "Bakit mo sila pinipigilan Zia? natatakot kabang matalo 'yang mga kaibigan mong cheap? At totoo naman ang sinasabi nila Joyce. Truth hurts ba?" Marahas akong lumingon kay Dia dahil sa sinabi nito. Nakangiti siya at halatang enjoy na enjoy sa nang-yayari. Mukhang wala na din akong magagawa, Ayoko din namang na kinakawawa nila ang mga kaibigan ko. "Hindi porket pinipigilan ko sila natatakot na akong matalo sila. Gusto ko lang sila pigilan dahil hindi naman ka-ubos ubos ng oras yang mga kaibigan mong pasikat at may inggit sa katawan." "Burn." "Nadali mo friend."  
"Tsk. Wag ko lang talaga makitang sobra maka-dikit ang Nicolai nayan sayo. Sisimplehan ko talaga yan." Hindi na ako umimik sa sinabi niya at nag tungo na kay Nicolai. Dami talaga sinasabi non. "Ready?" Tanong ko kay nicolai "Yeah." Maikle lang rin naman ang sunod naming sasayawin. Hindi kona pina-abot ng isang buong kanta. Mas ok na ‘yung maikle lang. Umupo na kami Nicolai, Hinawakan na niya ang carton isa sa mga props namin. Habang ako ay nakatingin sa hawak niya. Nag-sigawan naman ang mga ka-klase namin. Napangiti ako dahil mukang ok ang pag-kakasayaw namin. Kahit nasayaw ako, Sinusubukan kong silipin sila Nicolai at Jen. Mukhang ine-enjoy lang nila. Nice! Dahil ok na naman sila pati ako inen-joy kona din.
Kezia Chloe Naalimpungatan ako ng may mahinang kumakatok sa pintuan, Pupungas-pungas akong na-upo sa kama, Madilim na ang paligid napahaba pala ang tulog ko. Hindi ko din nabuksan ang ilaw kanina. Dahan-dahan akong nag-tungo sa pinto at kinapa ang switch ng ilaw binuksan ko ang dimlight para hindi mabigla ang mata ko sa liwanag, bago buksan ng konti ang pinto para silipin kung sino ang kumakatok. Naniningkit pa ang mga mata ko ng sumilip. "Dinner is ready, pinapatawag kana ni Matthew." ang naniningkit kong mata ay namilog nang makilala ko kung sino ang nasa harap ng kwarto ko. Napaayos din ako ng tayo at mas niliitan pa ang bukas ng pinto. Geez! Baka may panis na laway pa ako o muta.Bakit sa dinamirami ng pwedeng tumawag sa’kin si Austin pa talaga ang pinili nila? Tsk. “A-ah sige, susunod na ako.” Sinarado ko agad ang pinto. Hindi ko kase matagalan ang titig niya sa’kin. Tsk, bakit fe