“Hoy! Okay ka lang?”
Napakurap-kurap si Aira nang sundutin siya ni Janice.
“Ah h-huh? Bakit?” Napakamot siya sa kanyang ulo.
Kinunutan siya nito ng noo. “Anong bakit? Tulala ka, sis. Malapit na tayo, o,” sabi pa nito.
Bahagyang napaawang ang kanyang bibig nang makita ang kanilang linya. Napaayos pa siya ng tayo at pinagpag ang kanyang damit. Napanguso pa siya saglit.
‘Ano ba kasi iyon? Ang weird naman!’
Ipinilig niya ang ulo at saka itinuon na lang ang atensyon sa harapan. Kinakabahan na siya lalo pa at palapit na palapit na talaga sila sa harapan. Ilang saglit pa ay may lumabas na isang staff sa kwartong pinaghi-held-an ng interview.
“Attention, everyone,” tawag ng staff sa atensyon nila. Kinalabit niya pa si Janice dahil nakikipagdaldalan na ang loka. “We will need to half you for the interviews. Iyong mga maka-cut, please proceed to the second floor and you will have your interview there. I-a-assist na lang kayo ng mga tauhan, okay?”
Napanguso si Aira at saka tumango katulad ng iba nilang mga kasama. The staff then started counting. Unfortunately, na – cut siya at si Janice hindi. Napasimangot tuloy siya. Lumingon sa kanya si Janice at nagkibit-balikat ito.
“See you later, sis!” sabi pa nito.
Tumango-tango lang siya rito.
“Sige, sige, kaya natin ito!” sabi pa niya.
Sumama na rin siya sa kanyang mga kasama na pupuntang second floor. Medyo nataranta pa siya dahil ang dami ng nauna. Napuno na tuloy ang elevator kaya kinailangan niyang maghintay sa isa. Bumuntong-hininga siya. Naghintay ulit siya ng sa isa pang elevator. Nang makapasok na ay puno iyon kaya siya lang din ang nakapasok. Pagkarating nila sa second floor ay agad niyang ikinalat ang tingin. Nakagat niya pa ang kanyang labi nang makitang ang daming mga pinto roon. May lounge pa sa gitna tapos may mga table na nakapwesto sa may mga corners.
‘Shet. Saan na ang mga kasama ko?’
Bigla siyang nag-panic nang hindi na niya makita ang kanyang mga kasama.Wala na kasi siyang ideya kung nasaan na iyong unang batch na nauna sa floor na ito. Napakamot siya ng ulo at napabuga na lang ng hininga. Hihintayin na lang niya ang kanyang mga kasama roon. Tumabi siya sa may side para maghintay sa ibang kasamahan nila. Sakto namang may lumabas na babaeng naka-corporate attire mula sa pintong nasa tapat niya.
Seryoso ang mukha ng babae habang naglalakad. Mukhang papunta ito sa elevator kaya dadaan ito sa kanyang harapan. Napatuwid tuloy siya.
‘Magtanong na lang kaya ako?’
Huminga siya nang malalim at saka humugot ng lakas para sana magtanong.
“Uhm Miss-“
“Yes?” putol nito sa dapat na sasabihin niya. Nakagat niya tuloy ang labi at mas lalo siyang kinabahan dahil sa titig ng babae.
“Uhmm ano po kasi…” nahihiyang panimula niya. Muli ay tinaasan siya nito ng kilay.
“Are you the woman who’s applying for the job?”
Bahagyang nanlaki ang mga mata ni Aira.
‘Hala, baka ito iyong mag-i-interview!’
“O-Opo! Opo! Ako po iyon!” Nakagat niya ang labi sa pagkataranta. AMs kinabahan pa siya nang tingnan siya ng babae mula ulo hanggang paa.
“Hmm. You look too plain,” anito. “Come with me.” At naglakad na ito.
Naguguluhan pa rin siya pero dahil sa pagkataranta ay napasunod na rin siya agad sa babae. Napalunok pa siya nang sumakay ulit sila ng elevator.
‘Akala ko ba dito sa second floor ang interview? Baka kaya ako nagkamali?’
Napakamot na lang siya ng ulo habang tahimik lang sa gilid. Bumuntong-hininga pa siya habang nakatitig lang sa sahig. Nang marinig niya ang tunog ng elevator ay saka lang siya nag-angat ng tingin.
“Follow me,” sambit ng babae sa kanya. Lumunok siya at saka sumunod din dito. Iginala niya ang tingin sa buong floor at medyo namangha pa siya dahil tila executive floor iyon. Hindi nga niya nakita kung gaano na sila kataas dahil hindi niya namna nakita kanina ang floor na pinindot ng babae.
Tikom ang kanyang bibig at pinagmamasdan ang buong area. May isang opisina lang doon at iyong isa ay parang conference room yata. Kita niya iyon sa labas kasi naka-glass wall naman ang mga iyon. Ngumuso siya at sinundan pa rin ang babae papunta sa nag-iisang opisina yata sa floor na iyon.
Kumatok ang babae sa pinto. “Sir Sam,” anito.
“Come in,” sagot ng isang baritonong boses sa loob. Medyo nanlaki ang mga mata ni Aira at napakurap-kurap pa siya.
‘Iyon ba ang mag-i-interview sa akin?’
Sa hindi maipaliwanag na dahilan ay bigla siyang kinabahan ng sobra. Nang makapasok sila sa opisina ay mas lalo pang lumala ang kanyang kaba. Iginala niya ang tingin sa buong paligid. Sobrang laki noong opisina tapos may mga shelves sa gilid na napakaraming libro. May parang lounge din sa may kanang bahagi.
“Sir, she’s here,” sambit ng babaeng sinundan ni Aira. Napaayos siya ng tayo sa likod nito.
“I thought they cancelled and chickened out?”
Napalunok siya nang marinig ang baritonong boses na iyon. Sumilip siya saglit sa gilid para makita kung sino iyong nagsasalita. Nang makita niya ang lalaki ay ganoon na lang ang panlalaki ng kanyang mga mata nang makita kung sino ang lalaking nakaupo sa swivel chair.
‘Hala siya! Iyan iyong lalaki kanina!’
“Sir? But this girl told me that the agency sent her,” anang babae na sinundan niya dahilan para mapatingin sa kanya ang lalaki.
Mas lalo siyang kinabahan at nanlaki ang mga mata. Kumunot ang noo ng lalaki at tumayo na sa kinauupuan nito. Marahang naglakad ito malapit sa kanya kaya napaatras siya nang bahagya.
“You’re not from the agency,” sambit nito.
Napakurap-kura si Aira. Naguguluhan siya sa tinutukoy nito.
“P-Po? A-Ano pong ibig niyong sabihin?” naguguluhang tanong niya.
Napasinghap ang babaeng sinundan niya kanina. “Oh my gosh, Sir Samuel, I’m sorry. I’m so sorry. Akala ko kasi siya iyon,” sambit ng babae na natataranta na rin. Binalingan siya nito. “Sorry, Miss, oh gosh, I must have mistaken you for someone else!” sabi nito.
“P-Po? Hindi ko po maintindihan…” mahinang sabi niya at nakagat na lang ang labi. Kinakabahan siya at naguguluhan na talaga. Nilingon niya ang lalaki na nakahalukipkip na at madilim ang tingin sa kanya. Mas lalo lang siyang kinabahan.
“Wait, let her be, Nadia,” sambit ng lalaki sa empleyado nito. Hindi pa rin nito tinatanggal ang mga titig sa kanya.
“Sir, sorry po, mali po ata ako ng napasukan. Sorry po talaga!” Agad na sabi niya rito. Sobrang binalot siya ng kahihiyan! Baka napagkamalan nga lang siya ng babae kanina at siya naman itong hindi man lang nagtanong!
Nataranta pa siya lalo at akmang aalis na siya roon nang pigilan siya ng lalaki. Napalunok si Aira at saka napatigil doon. Ramdam niya ang panginginig ng kanyang labi. Hindi siya makalingon dahil sa sobrang kaba. Tahimik na nagdadasal na lang siya roon. Gusto niya lang namang magpa-interview at magkatrabaho!
“S-Sir, bababa na lang po a-ako,” nauutal na sabi niya. Mas lalo pa siyang nawindang nang maramdaman niyang tila lumalapit ang lalaki sa kanya. Napakurap-kurap pa siya nang maharap niya ang lalaki. Abot-abot ang kaba sa kanyang dibdib habang tinitingnan niya ito mata sa mata.
Hindi siya makapaniwalang ka-eyes-to eyes niya ngayon ang boss lang naman nila! Lumunok siya. Nakita niya pang kumunot ang noo ng lalaki at tila sinusuri ng tingin ang kanyang mukha.
“You’re applying for a job?” tanong nito sa kanya. Wala sa sariling napatango si Aira. “What job?” dagdag pa nito.
“K-Kahit ano naman po, e…b-basta magkakapera po ako.” Hindi siya makatingin sa lalaki.
Tumango-tango si Samuel sa kanya, tila nag-iisip. Saglit pa siya nitong tinitigan bago it bumuga ng hininga at umayos ng tayo.
“I have an offer. Mas malaki sa suswelduhin mo sa maintenance.”
Nanlaki ang mga mata niya. “A-Ano po iyon?”
Ngumisi si Samuel. “Be our surrogate mother, Miss.” Mas lalong nanlaki ang mga mat ani Aira.
“Ano po?!” gulat na gulat na sambit niya.
Bumuntong-hininga si Samuel. “It’s a lot to take, Miss. So, I will understand if you need time to process. But if you do agree? Please contact me.” May kinuha itong parang card tapos ay ibinigay sa kanya.
Kinakabahan pa rin si Aira habang nakatitig sa lalaki. Nanginginig man ang kamay ay inabot niya iyon. Akmang magsasalita pa sana siya nang mag-vibrate ang kanyang cell phone. Kumurap-kurap siya at saka tiningnan iyon.
From: Janice
Sis, saan ka na? Cut off na kami. Na-interview ka ba? Kakaloka. Mukhang walang pag-asa!
Napaawang ang labi niya.
“Ah ihahatid ko na po siya, Sir.”
“Okay, Nadi-“
“Payag na po ako!” Mabilis pa sa alas kwatrong lumingon siya sa lalaki. Nagulat pa ang dalawa sa bilis at lakas ng boses niya. Napalunok siya at tumango-tango pa. “Papayag na po akong maging surrogate niyo.”
“Are you amenable with that?”“Ah O-opo! Opo!”“Good. I’ll be expecting you in my mansion.”Napalunok si Aira habang nakatitig sa lalaking nasa kanyang harapan. Tumango siya rito.“Pupunta po ako…” mahinang sambit niya rito.Tumango lang ang lalaki. Huminga siya nang malalim at saka tumayo na roon. Nag-aalangan pa siya kung magpapaalam ba siya o hindi. Hindi niya naman kasi alam kung paano makitungo sa mga gantong mga tao.Sa huli ay lumunok na lang siya at saka tumalikod na. Nakagat niya pa ang labi at saka nakatungong umalis doon. Abot-abot pa rin ang kaba niya habang pababa siya. Napahawak pa siya sa dingding ng elevator at soon na lang napasandal.‘Jusko. Anong nangyari? Totoo ba ito?!’Tulalang nakatitig lang siya sa sahig ng elevator hanggang sa narinig niya na lang ang pagtunog noon. Bumuga siya ng hininga at napahawak pa sa kanyang dibdib. Pagbukas ng pinto ay agad siyang lumabas.“Hoy! Aira! Okay ka lang ba?” Muntik na siyang mapatalon nang marinig ang boses ng kaibigan niya.
Kinakabahan si Aira nang dumating ang Wednesday. Maaga siyang nagising para hindi ma-late sa meeting nila ni Samuel. Binigyan pa siya ni Janice ng pang-taxi dahil hindi basta-bastang napapasok ang village ng lalaki. “Sure ka na ba riyan?” tanong pa ni Janice sa kanya. Tipid na tumango lang si Aira rito. “Sige, sige, mag-iingat ka, ha?” paalala ulit nito na tinanguan niya lang. Inayos niya ang damit bago tuluyang lumabas ng barong-barong. Hinatid siya ni Janice hanggang sa makasakay siya ng taxi. Habang papunta sa village ni Samuel Madriaga ay hindi niya maiwasang hindi mapakali habang ipinopokus ang tingin sa labas ng taxi. Nang makarating siya sa naturang mansyon ay halos malula si Aira sa sobrang laki noon. “Salamat po,” aniya sa driver at saka bumaba ng sasakyan. Mahinang naglakad siya palapit sa gate ng mansyon. “Sino po sila?” agad na tanong ng guard doon. Napalunok pa siya. “Uhh Aira po ang pangalan ko. May appointment po ako kay Mr. Samuel Madrigal.” Nakagat niya ang labi
“Before we fly to do the procedure, you will be staying here in the mansion because I will need to monitor your health. Habang inaasikaso namin ang background check mo at ang ibang mga papeles para sa paglipad natin.” Tahimik lang si Aira na nakasunod kay Samuel habang tino-tour siya nito sa second floor ng bahay. Mas maganda rito at ang daming mga kwarto. Binuksan ng lalaki ang isang kwartong katapat ng hagdan at tiningnan siya nito. “This will be your room,” anito sa kanya. Bahagyang umawang ang kanyang labi habang inililbot ang tingin sa buong kwarto. Ang laki noon. Mas malaki pa nga yata iyon kaysa sa tinutuluyan nila ngayon ni Janice. Napalunok siya at napatingin sa amo na naka-poker face lang. “Salamat po,” nahihiyang sambit niya. Nanatiling nakatitig lang ang lalaki sa kanya. “This is part of the deal, Miss Peres. Do not worry about it. For now, I will let you go home to get your clothes. Simula ngayon, dito ka na titira. Ipapahatid kita sa driver.” “Po?” gulat na tanong ni
Napapangiwi na lang si Aira habang nasisingot ang napakabahong kanal na nasa gilid lang ng kanilang barong-barong. Isama pang naghalo-halo na ang mga udok ng sigarilyo, amoy ng ng alak at mga panis na pagkain. Mariing napapikit siya bago bumalikwas ng bangon. Nag-inat-inat pa siya habang inililibot ang mga tingin sa buong paligid nila. Natanaw niya mula sa kanyang bintanang kakarampot na tela lang ang harang ang panibagong sikat ng araw. Napabuntong-hininga na lang siya.“Bagong araw na naman…”Napailing na lang siya at saka umalis na ng papag. Kahit naman ayaw niyang bumangon ay kailangan. Ang mahirap dapat gumagapang kahit nahihirapan.&ld
“Before we fly to do the procedure, you will be staying here in the mansion because I will need to monitor your health. Habang inaasikaso namin ang background check mo at ang ibang mga papeles para sa paglipad natin.” Tahimik lang si Aira na nakasunod kay Samuel habang tino-tour siya nito sa second floor ng bahay. Mas maganda rito at ang daming mga kwarto. Binuksan ng lalaki ang isang kwartong katapat ng hagdan at tiningnan siya nito. “This will be your room,” anito sa kanya. Bahagyang umawang ang kanyang labi habang inililbot ang tingin sa buong kwarto. Ang laki noon. Mas malaki pa nga yata iyon kaysa sa tinutuluyan nila ngayon ni Janice. Napalunok siya at napatingin sa amo na naka-poker face lang. “Salamat po,” nahihiyang sambit niya. Nanatiling nakatitig lang ang lalaki sa kanya. “This is part of the deal, Miss Peres. Do not worry about it. For now, I will let you go home to get your clothes. Simula ngayon, dito ka na titira. Ipapahatid kita sa driver.” “Po?” gulat na tanong ni
Kinakabahan si Aira nang dumating ang Wednesday. Maaga siyang nagising para hindi ma-late sa meeting nila ni Samuel. Binigyan pa siya ni Janice ng pang-taxi dahil hindi basta-bastang napapasok ang village ng lalaki. “Sure ka na ba riyan?” tanong pa ni Janice sa kanya. Tipid na tumango lang si Aira rito. “Sige, sige, mag-iingat ka, ha?” paalala ulit nito na tinanguan niya lang. Inayos niya ang damit bago tuluyang lumabas ng barong-barong. Hinatid siya ni Janice hanggang sa makasakay siya ng taxi. Habang papunta sa village ni Samuel Madriaga ay hindi niya maiwasang hindi mapakali habang ipinopokus ang tingin sa labas ng taxi. Nang makarating siya sa naturang mansyon ay halos malula si Aira sa sobrang laki noon. “Salamat po,” aniya sa driver at saka bumaba ng sasakyan. Mahinang naglakad siya palapit sa gate ng mansyon. “Sino po sila?” agad na tanong ng guard doon. Napalunok pa siya. “Uhh Aira po ang pangalan ko. May appointment po ako kay Mr. Samuel Madrigal.” Nakagat niya ang labi
“Are you amenable with that?”“Ah O-opo! Opo!”“Good. I’ll be expecting you in my mansion.”Napalunok si Aira habang nakatitig sa lalaking nasa kanyang harapan. Tumango siya rito.“Pupunta po ako…” mahinang sambit niya rito.Tumango lang ang lalaki. Huminga siya nang malalim at saka tumayo na roon. Nag-aalangan pa siya kung magpapaalam ba siya o hindi. Hindi niya naman kasi alam kung paano makitungo sa mga gantong mga tao.Sa huli ay lumunok na lang siya at saka tumalikod na. Nakagat niya pa ang labi at saka nakatungong umalis doon. Abot-abot pa rin ang kaba niya habang pababa siya. Napahawak pa siya sa dingding ng elevator at soon na lang napasandal.‘Jusko. Anong nangyari? Totoo ba ito?!’Tulalang nakatitig lang siya sa sahig ng elevator hanggang sa narinig niya na lang ang pagtunog noon. Bumuga siya ng hininga at napahawak pa sa kanyang dibdib. Pagbukas ng pinto ay agad siyang lumabas.“Hoy! Aira! Okay ka lang ba?” Muntik na siyang mapatalon nang marinig ang boses ng kaibigan niya.
“Hoy! Okay ka lang?”Napakurap-kurap si Aira nang sundutin siya ni Janice.“Ah h-huh? Bakit?” Napakamot siya sa kanyang ulo.Kinunutan siya nito ng noo. “Anong bakit? Tulala ka, sis. Malapit na tayo, o,” sabi pa nito.Bahagyang napaawang ang kanyang bibig nang makita ang kanilang linya. Napaayos pa siya ng tayo at pinagpag ang kanyang damit. Napanguso pa siya saglit.‘Ano ba kasi iyon? Ang weird naman!’Ipinilig niya ang ulo at saka itinuon na lang ang atensyon sa harapan. Kinakabahan na siya lalo pa at palapit na palapit na talaga sila sa harapan. Ilang saglit pa ay may lumabas na isang staff sa kwartong pinaghi-held-an ng interview.“Attention, everyone,” tawag ng staff sa atensyon nila. Kinalabit niya pa si Janice dahil nakikipagdaldalan na ang loka. “We will need to half you for the interviews. Iyong mga maka-cut, please proceed to the second floor and you will have your interview there. I-a-assist na lang kayo ng mga tauhan, okay?”Napanguso si Aira at saka tumango katulad ng iba
Napapangiwi na lang si Aira habang nasisingot ang napakabahong kanal na nasa gilid lang ng kanilang barong-barong. Isama pang naghalo-halo na ang mga udok ng sigarilyo, amoy ng ng alak at mga panis na pagkain. Mariing napapikit siya bago bumalikwas ng bangon. Nag-inat-inat pa siya habang inililibot ang mga tingin sa buong paligid nila. Natanaw niya mula sa kanyang bintanang kakarampot na tela lang ang harang ang panibagong sikat ng araw. Napabuntong-hininga na lang siya.“Bagong araw na naman…”Napailing na lang siya at saka umalis na ng papag. Kahit naman ayaw niyang bumangon ay kailangan. Ang mahirap dapat gumagapang kahit nahihirapan.&ld