G***l

Let me tell you something about that Xenon.

 

Xenon Perez. Twenty-one years old. Third year student in the course of Fine Arts.

 

He's an achiever. Top two on their course with a G.W.A of 1.2. Kaya naman ang pagiging sikat niya sa paaralang ito ay hindi nakakagulat.

 

Kung meron mang maipipintas sa kaniya, iyon ay ang kaniyang panget na ugali. For me, his attitude is not that pleasant. Iyon ang nakikita ko.

 

Naalala ko, isang araw sa corridor ng College Department. I am sitting on one of the benches here in our department which is under the tree. I was reading with my friends when my eyes found the corridor of College Department.

 

Hindi naman masyadong malayo ang College Department sa Senior High Department. Ang distansya mula sa corridor nila at dito sa kinauupuan ko ay sapat upang makita ko ang nangyayari roon.

 

She is with a girl. They are talking intimately based on what I see. Mukang seryoso ang pinag-uusapan. 

 

I get some chips, still watching them here from afar. Naririnig ko ang boses ni Jade at Amethyst pero hindi ko maintindihan ang kanilang pinag-uusapan. Wala roon ang atensyon ko.

 

I keep on eating the chips while watching them. Kuryoso sa kung ano ang kanilang pinag-uusapan. Who is this girl, anyway? His girlfriend?

 

Nasamid ako sa kinakain ko nang makita kong lumuhod ang babae! Ano itong nakikita ko?

 

Shocked by what the girl acted, I didn't notice that Amethyst is now caressing my back. She is indeed a sweet friend.

 

"Kumain ka nga nang maayos, Sapphire." She is still caressing my back.

 

Jade beside Amethyst is now handing me a bottle of water. "Uminom ka," aniya.

 

Tinanggap ko ito at binalik ang tingin sa senaryo kanina. Wala na si Xenon. Ang natira na lang doon ay iyong babae habang nakaluhod pa rin at nakatakip ang dakawang kamay sa mukha. She is probably crying.

 

Hindi lang iyon ang senaryo na masasabi kong panget ang kaniyang ugali. Marami pa!

 

Isang hapong inutusan ako ng aking guro sa departamento ng kolehiyo. Pinapadala sa akin ang mga librong ito sa isa sa faculty room doon. Absent si Jade at Amethyst kaya naman wala akong kasama.

 

These books are heavy. Wala akong ibang kaibigan kaya naman wala akong mahingian ng tulong.

 

I am walking alone here in the path of Main Building, carrying the books. Siguro kung ibang tao ako at makakasalubong ko ang sarili ko, iisipin kong para akong tanga.

 

Pero hindi ang sarili ko ang nakasalubong ko! Nabitawan ko ang mga librong hawak ko nang makita ko siya mula pa lang dito sa malayo!

 

Kinda awkward by the situation, I duck immediately. I pick up one by one the books that was scattered on the floor. Hindi ko ito mapupulot lahat agad dahil masyado itong marami.

 

I look through my peripheral vision to watch him pass by me. Ang hindi ako tulungan magpulot ng libro ay okay lang. Pero ang sipain ang libro palayo pa sa akin ay hindi okay! Ang sama ng ugali! 

 

Inis na inis ako nang makarating sa faculty na pinapapuntahan ni Ms. Mercado. Kumatok ako sa pintuan nang tatlong beses bago pumasok.

 

The professor wear her specs as she saw me enter the faculty room. Bakas sa kaniyang mukha ang pagtataka. Nagtataka siguro na may nakarating dito na senior high student dito sa College Department. I am wearing my uniform and ID. Kaya naman mahahalata talaga. 

 

"Good afternoon po, Ma'am." I said awkwardly.

 

"Anong ginagawa mo rito? Bawal senior high dito." She said and get back on typing into her computer.

 

"Pinapadala po ito ni Ms. Mercado--"

 

Hindi niya ako pinatapos magsalita. "Ms. Mercado? Sa senior high department siya. Paano napunta rito?"

 

"Pero po, Ma'am."

 

I felt that the door knob rotates. Ang atensyon ng guro ay nalipat doon. It made me pissed that it looks like she will prior that one. Samantalang ako ang nauna!

 

I felt some presence walking towards us. Patago akong umirap. Iritang-irita na dahil ang bigat ng mga librong ito. Mas nadagdagan pa ang pagkairita ko nang makita ko kung sino ang tao!

 

"Good afternoon, Ma'am." his voice was cold.

 

I saw how this professor's facial expression has changed. From a grumpy face to a smiling face. Mas lalo pang lumawak ang ngiti niya nang makalapit sa table niya si Xenon.

 

"Ano iyon, hijo?" she asked with a smile on her lips.

 

"I just have some issues..."

 

I left. Padabog kong sinara ang pintuan pagkalabas ko. Looks like that teacher won't notice me anymore.

 

Babalik na lang ako sa aming Department. Bitbit pa rin ang mga librong ito at isusumbong ko ang gurong iyon kay Ms. Mercado!

 

As I told earlier, his attitude is not pleasant. Kaya naman imbis na kausapin siya sa personal, heto ako at nagtatype para magpadala ng email!

 

I looked atthe screen to check my words. Kung ang mga salita ko ba ay nanghihikayat, kung maganda bang mga salita ang ginamit ko, o bastos.

 

Good day. Would you mind being our photographer on our booth for the coming Senior High School Foundation Day? Please, reply as soon as possible.

 

That is rude. Binura ko lahat ng tinype ko. Why can't I construct a pleasant sentence? I typed again.

 

Good day. I would like to ask if it is okay with you to be our photographer on our photo booth. Please?

 

Kadiri. Ako ba talaga ito? Kailan ako gumamit ng word na 'please' sa isang tao? Kailan ako nagmakaawa? Binura ko ulit.

 

I drink water first for some refreshment. Hindi talaga ako makabuo ng maayos na pangungusap. Convincing is not my style!

 

Naisip ko tuloy, kapag ba ako ang lumapit sa kaniya, papayag nga kaya siya? Tutal, may gusto naman daw siya sa akin. But I really felt like he doesn't.

 

Lutang ang pag-iisip, nagulat ako nang pindutin ko ang 'enter' sa keyboard ng laptop ko. Nagtatype pala ako?

 

Gusto kong magwala nang makita ko ang mensahe na naipadala ko! Gusto kong ibato ang laptop ko! Gusto kong kainin ng lupa!

 

Nanginginig ang mga kamay kong kinuha ang cellphone ko sa tabi ng aking laptop. I will call my friends and I will ask on how to unsend a message here in G***l.

 

Una kong tinawagan si Amethyst. After a few dials, she answered it.

 

"Sapphire," pambungad niyang salita.

 

"How to unsend a message here in G***l?" mabilis kong sabi.

 

"I don't know."

 

I ended the call. Si Jade naman ang tinawagan ko. Sana alam niya.

 

"Hello," I said when she answeres the call.

 

"Ano iyon, Sapphire?" she asked.

 

"How to unsend a message here in G***l?

 

"Hindi ko alam." 

 

Pinatay ko na ang tawag. Nawalan na ng pag-asa. Puro yata kamalasan at katangahan ang nangyayari sa akin these past few days.

 

Halos pahampas kong nilapag ang cellphone ko sa aking study table. In front of my study table is a mirror. Nairita ako lalonang makita ko ang sarili ko sa salamin! Ang haggard ko na!

 

I looked at the screen of my laptop. Halos mabalibag ko ito nang makita na may reply na siya! Nagreply siya!

 

Paulit-ulit kong binasa ang convo namin. Simula sa sinabi ko hanggang sa reply niya. 

 

Good day. We would like to hire you as our photographer for our incoming photo booth this Senior High School Foundation Day. Pumayag ka na. May gusto ka naman sa akin, e.

 

Ang panget ng mga huling sinabi ko! Nakakahiya! Ang kapal ng muka ng dating ko! Bakit ba lutang ako kanina at natype ko iyon? Ang malala pa ay naipadala ko ang mensahe.

 

I read his reply again. At this point, I know that I won't do this convincing thing. Nararamdaman kong hindi ko siya makukumbinsi. Lagot ako kay Pres!

 

You need me. You should approach me formally for work. Why don't you meet me somewhere? Baka sakaling makumbinsi mo ako.