Xenon bought us some water. Tinulungan niya pa kami magwalis. Gusto niya na magpahinga ako kanina pero hindi ko ginawa. Nakakahiya naman sa mga kaibigan ko kung magpapahinga ako tapos sila ay hindi. Mas lalong nakakahiya sa kaniya!Amethyst and Jade left after we finished cleaning. While Xenon and I are here on the abandoned chairs at the back of the bleachers. Nakaupo kami rito at nagpapahinga."Report your teacher." he said coldly."No, Xenon," pagtanggi ko.I saw that he smiled a little. Ang dahilan ng pagngiti niya ay hindi ko alam."Why did you smile?" I asked with curiosity."Nothing," tipid niyang sagot.Still no
Medyo matagal pa naman ang Foundation Day kaya nagfocus muna ako sa pag-aaral ko. Hindi na ako masyadong nagpapakita kay Xenon. Hindi na rin ako masyadong nagpaparamdam. Minsan na lang ako magreply sa chat niya. You busy? Pangalawang chat niya ngayong araw. Hindi ko siya nireplyan kanina. I am. I lied. The truth is, I have nothing to do. Walang mga teacher na dadating dahil may meetinv. Ang hinihingi lang nila ay attendance. If you are, then why are you just sitting there with your phone? I froze when I read his message. Paano niya nalaman? Nasa labas ba siya? Tumingin ako sa bintana para makumpirma. I saw there outside our classroom looking neat with his uniform. He smiled at me. I didn't smiled back. His smile is my signal to stand up and walk tiwards him. His smile becomes wider. "What are you doing here?" malamig kong tanong. I'm not looking into his eyes. "Nothing. I just missed you." Sa sinabi niya
The guard let us enter when we showed our pass stub. Bumilis ang lakad ni Xenon. Kaya naman ang laki na rin ng hakbang ko para masundan siya. "What are you doing here?" he asked in the middle of our walking. "Why? We're allowed here today." nilakasan ko ang boses ko. "Why are you not with your friends" "I want to be with you." He stopped walking. Nagulat pa ako nang tumigil siya kaya napahinto rin ako. He faced me. "If this is because of convincing thing, leave." ang tigas ng pagkakasabi niya sa huling salita. Naglakad na siya. Hindi na ako humabol pa. Medyo naguilty ako. Medyo napaisip. Why I want to be with him today, anyway? Is it still a part of convincing? In the end, I decided not to follow him anymore. Mag-isa ako rito na iniikot ang mga booths. Nalibang ako rito sa games booth. Binabalak kong laruin lahat ng palaro rito kahit na may bayad bawat laro. "Ma'am, you can try other games. Mukhang wala kang pag
Pres screamed as I show her the contract signed by Xenon. Niyakap niya pa ako dahil sa sobrang saya."Sabi ko naman kasi sa iyo, magagawa mo iyan," she said.Vice pres walks towards us with a blank face. "Anong meron?" she asked with a cold voice.Kumalas si Pres sa pagkakayakap sa akin. She faced Vice pres. "Kikita nang malaki ang booth natin." she giggled and hugged Vice pres. Kitang-kita ko kung paano napalitan ng ngiti ang mukha ni Sharmaine noong yakapin siya ni Emma.Hindi ko alam kung ako lang ang nakakapansin. I smell something fishy between these two. Or somehow, onesided. Well, I'm not against naman. I'm straight but I'm not against.I leave the t
Hindi pa rin nagtetext si Xenon. Ang dahilan kung bakit ako naghihintay ng text niya ay hindi ko alam."Sapphire, sasama ka ba magrecess?" Jade asked.I looked at my phone again. Wala talagang text!"Sasama ako." Kinuha ko ang wallet ko sa aking bag at tumayo na.Naglakad na kami palabas ng room. Pinauna ko lang silang dalawa nang kaunti.Oo at nagtatampo ako sa kanila pero ayaw ko naman bumili mag-isa o matira sa room.We are currently binabaybay ang Main Building nang bigla silang lumiko sa staircase. Hinila ko ang damit nila. Humarap sila sa akin. "Wala namang bilihan ng pagkain diya
He didn't reply. Pakiramdam ko ay napahiya ako. The message I sent on messenger was delivered. So, that means he's online, just really not responding. Dahil sa pagkapahiya, I unsent my message. Isipin na niyang maarte ako. Ayokong napapahiya! Kitang-kita kokung gaano siya kabilis magseen sa conversation namin nang inunsent ko iyong message ko. Kailangan ko pa palang mag-unsent para pansinin niya! What's wrong, baby? That's his message. Gaganti ako. Hindi rin ako magrereply agad! Iniwan ko muna iyong cellphone ko sa kwarto. Bumaba na ako para kumain. Mommy is there in the kitchen prepari
I raised my eyebrow as he sit in front of me. I continue eating."Miss sungit."Hindi ko siya sinagot. Naiirita ako sa presensya niya.Sunod-sunod kong sinubo ang pagkain ko. I want to escape with him. I really hate his presence."Baka mabulunan ka.""Wala akong pake sa sinasabi mo!" pasinghal kong sabi.Hindi natinag ang loko. He just smirked.Nabaling ang atensyon ko sa bagong pasok sa cafeteria. It's Freia Mendoza. Napatingin ako sa kaniya but when I felt that our eyes have met, umiwas agad ako. I don't know why I felt awkward.
Isang umaga rito sa College Department ng Shakers University, inutusan na naman kami ni Ma'am Mendoza. She commanded us to borrow some books in the library there.Feeling ko hindi kami pahihiramin. Dahil hindi naman kami college student pa. Ramdam kong mapapahiya kami. Which is I also felt like it's her intention to embarass us! Ang laki talaga ng galit ng guro na ito sa amin.The intimidating college students are watching us walking in their corridor. Siguro ay nagtataka na naman sila dahil may naligaw na naman na senior high. Baka nga kilala na kami ng mga ito dahil lagi kaming nandito, e."Ang hilig mag-utos dito. Baka makita ko pa iyong Nickel na iyon." bakas sa boses ni Jade ang pagkairita."LQ kayo?" tan
"Believe me, I'm not the one who put that chocolate there.""I don't care," singhal ko.He sighed. "I know your privacy. Hindi ko gagawin iyon--"Pinutol ko ang sinasabi niya. "Wala nga akong pake. Doon ka na sa Freia mo!"Kitang-kita ko kung gaano nagbago ang ekspresyon niya. Hindi ko lang maipaliwanag ito."Doon ka na. Siya naman ang pinuntahan mo kanina, diba." my voice broke at my last statement.Tumalikod ako. Hindi ko alam kung bakit nagkakaganito ako. I really felt my changes simula noong nagkaroon kami ng halos araw-araw na interaction. Nagsimula ito sa fucking convince na iyan.
Days passed by and seryoso nga raw talaga si Xenon sa panliligaw sa akin. He's not like the other suitors, really. Ewan ko kung bakit ganito siya kakaiba sa paningin ko.I closed my locker after I get the chocolates there. Ang dahilan kung paano niya nailagay sa locker ko iyon ay hindi ko alam! He's creepy! This school has no privacy!Galit ako sa kaniya. Aawayin ko siya kapag nagkita kami.I stormed out the locker room with a knot forehead. I felt like my privacy was invade. Oo at wala akong tinatago roon pero kahit na!Hindi ko kakainin ang chocolate na ito.Nilapag ko ang tsokolate sa lamesa ni Jade. Her chat with Amethyst was interupted. May halon
Isang nakakabingining sigawan ang iginawad ng mga kaibigan ko nang ikwento ko sa kanila ang sinabi ni Xenon. He is courting me."Omg. Feeling ko magkakajowa ka na." Jade giggled."So happy for you," si Amethyst.I don't think so. Hindi pa rin ako naniniwala sa pag-ibig. Ayaw ko pa rin pumasok sa isang relasyon. Ang lahat ay naglolokohan lang.I pouted."Bakit ganiyan ang muka mo?" tanong ni Amethyst."Bakit hindi niya ako tinanong kung gusto ko ba magpaligaw? Nagdesisyon agad siya.""Sapphire, that is courtship. No need to have permission.
Isang umaga rito sa College Department ng Shakers University, inutusan na naman kami ni Ma'am Mendoza. She commanded us to borrow some books in the library there.Feeling ko hindi kami pahihiramin. Dahil hindi naman kami college student pa. Ramdam kong mapapahiya kami. Which is I also felt like it's her intention to embarass us! Ang laki talaga ng galit ng guro na ito sa amin.The intimidating college students are watching us walking in their corridor. Siguro ay nagtataka na naman sila dahil may naligaw na naman na senior high. Baka nga kilala na kami ng mga ito dahil lagi kaming nandito, e."Ang hilig mag-utos dito. Baka makita ko pa iyong Nickel na iyon." bakas sa boses ni Jade ang pagkairita."LQ kayo?" tan
I raised my eyebrow as he sit in front of me. I continue eating."Miss sungit."Hindi ko siya sinagot. Naiirita ako sa presensya niya.Sunod-sunod kong sinubo ang pagkain ko. I want to escape with him. I really hate his presence."Baka mabulunan ka.""Wala akong pake sa sinasabi mo!" pasinghal kong sabi.Hindi natinag ang loko. He just smirked.Nabaling ang atensyon ko sa bagong pasok sa cafeteria. It's Freia Mendoza. Napatingin ako sa kaniya but when I felt that our eyes have met, umiwas agad ako. I don't know why I felt awkward.
He didn't reply. Pakiramdam ko ay napahiya ako. The message I sent on messenger was delivered. So, that means he's online, just really not responding. Dahil sa pagkapahiya, I unsent my message. Isipin na niyang maarte ako. Ayokong napapahiya! Kitang-kita kokung gaano siya kabilis magseen sa conversation namin nang inunsent ko iyong message ko. Kailangan ko pa palang mag-unsent para pansinin niya! What's wrong, baby? That's his message. Gaganti ako. Hindi rin ako magrereply agad! Iniwan ko muna iyong cellphone ko sa kwarto. Bumaba na ako para kumain. Mommy is there in the kitchen prepari
Hindi pa rin nagtetext si Xenon. Ang dahilan kung bakit ako naghihintay ng text niya ay hindi ko alam."Sapphire, sasama ka ba magrecess?" Jade asked.I looked at my phone again. Wala talagang text!"Sasama ako." Kinuha ko ang wallet ko sa aking bag at tumayo na.Naglakad na kami palabas ng room. Pinauna ko lang silang dalawa nang kaunti.Oo at nagtatampo ako sa kanila pero ayaw ko naman bumili mag-isa o matira sa room.We are currently binabaybay ang Main Building nang bigla silang lumiko sa staircase. Hinila ko ang damit nila. Humarap sila sa akin. "Wala namang bilihan ng pagkain diya
Pres screamed as I show her the contract signed by Xenon. Niyakap niya pa ako dahil sa sobrang saya."Sabi ko naman kasi sa iyo, magagawa mo iyan," she said.Vice pres walks towards us with a blank face. "Anong meron?" she asked with a cold voice.Kumalas si Pres sa pagkakayakap sa akin. She faced Vice pres. "Kikita nang malaki ang booth natin." she giggled and hugged Vice pres. Kitang-kita ko kung paano napalitan ng ngiti ang mukha ni Sharmaine noong yakapin siya ni Emma.Hindi ko alam kung ako lang ang nakakapansin. I smell something fishy between these two. Or somehow, onesided. Well, I'm not against naman. I'm straight but I'm not against.I leave the t
The guard let us enter when we showed our pass stub. Bumilis ang lakad ni Xenon. Kaya naman ang laki na rin ng hakbang ko para masundan siya. "What are you doing here?" he asked in the middle of our walking. "Why? We're allowed here today." nilakasan ko ang boses ko. "Why are you not with your friends" "I want to be with you." He stopped walking. Nagulat pa ako nang tumigil siya kaya napahinto rin ako. He faced me. "If this is because of convincing thing, leave." ang tigas ng pagkakasabi niya sa huling salita. Naglakad na siya. Hindi na ako humabol pa. Medyo naguilty ako. Medyo napaisip. Why I want to be with him today, anyway? Is it still a part of convincing? In the end, I decided not to follow him anymore. Mag-isa ako rito na iniikot ang mga booths. Nalibang ako rito sa games booth. Binabalak kong laruin lahat ng palaro rito kahit na may bayad bawat laro. "Ma'am, you can try other games. Mukhang wala kang pag