Stress na si Tei kay Demi dati pa lang. HAHAHAH. Anyway, sumideline lang ako mag update. May labahin pa ako. Baka mamaya 5 na ng hapon ang next update or gabi na. Mwah!
“What are you doing here?” my brother’s brow arched when he sees me entering his room. “That girl in your car, what’s her name?” I asked kahit alam ko na anong pangalan niya/ “Stop your plan whatever it is. She’s not a girl you should mess with, Tei.” Naikuyom ko ang kamao ko but didn’t say a thing. “She’s my secretary and she’s still young.” Dagdag niya. Secretary? Napataas kilay ako. Ano bang tingin niya sa akin? Gurang? “Bakit may maleta ka?” tanong ko nang mapansin ang maleta na nakakalat sa kwarto niya. “Dubai,” simpleng sagot niya. “Anong gagawin mo doon?” Tumingin siya sa akin at pinagsingkitan ako ng mata. “I won’t tell you,” aniya at iniwan ako sa kwarto niya. Tumiim bagang ako. He’s hiding something. Kaya I called Ylaya to ask kung alam ba niya bakit pupunta si Kei ng Dubai. “Gusto nilang kunin ang Donio. Bakit?” Donio? Kilala ko ang mga Donio. Si Fernandez Donio ba? The father of little demon? “Wala naman. He’s alone?” “I think isasama niya ang bagong secretary
Demi is acting like Lianne. She took care of me like I am her responsibility. It’s a small detail ngunit ang simple niyang pagbalat ng shrimp, sa pag-ihip ng mainit na soup para ibigay sa akin at kahit ang simpleng dumi sa damit ko na inaalis niya ay malaking bagay na. Si Lianne lahat ng naaalala ko. I left her my credit card to her. Hindi ko alam anong paggagastusan niya. Kung ubusin man niya ay wala akong paki-alam. Nasa resting chair ako, nakasandal habang pinapanood si Demi na kumakain mag-isa. I’m guarding her obviously just in case may mang-harass sa kaniya. But she’s thinking nambababae ako. Tumayo ako at lumapit sa kaniya. Itinukod ko ang kamay ko sa tuhod ko t nilapit ang mukha ko sa mukha niya. Napagmasdan ko sa malapit ang mukha niyang namumula na. This woman doesn’t know what beauty she possessed. She’s a trophy very beautiful. The beauty beyond words. “Feed me,” I said. I thought ayaw niya, ngunit nagulat ako nang subuan nga niya ako ng pagkain. I was taken aback
Pa ulit ulit na nag ring ang doorbell sa labas. Hindi ko pa man puntahan, alam kong si Kei iyon. Nang malalim na ang pagtulog ni Demi, saka ako tumayo para puntahan ang kapatid ko. Pagkabukas ko pa lang ng pinto, kamao ko na agad ang sumalubong sa kaniya. “Leave!” “Akin na si Demi!” “She’s staying here in my pad!” “Nababaliw ka na ba?” galit ko ulit siyang sinuntok. Nagpipigil lang ako. Napapagod na akong magkunwari na suportado ako kay Demi dito sa walang kwenta kong kapatid. “Ikaw ang nababaliw! Umalis ka Kei at huwag mo ‘kong galitin!” “Uuwi lang ako kung kasama ko si Demi. Hindi siya pwedeng manatili dito sa condo mo!” Nanginginig na ang kamao ko habang nakatingin sa kaniya. “Anong sabi mo? Uuwi ka Kei sa ayaw at sa gusto mo ng mag-isa!” Galit siyang tumayo at kwinelyuhan ako. Kitang kita ko ang galit sa mga mata niya. Alam ko. Alam kong laging nagpapaubaya si Kei sa akin. Pero nagpapaubaya rin ako sa sarili kong paraan. “I’m so sick of you, Tei! Laging nalang ikaw kasi
“I told you to go there dahil sa ‘yo naman mapupunta ang kumpanyang ito,” I arched my brow at him saka pinaglaruan ang ballpen sa kamay ko. Ayaw ko. Kung gusto niya, siya mag-isa ang pumunta ng France. Hindi ako aalis dito kung nandito si Demi. “Bakit ba ayaw mo? This is not my job!” “Then you go there. Ikaw naman ang acting CEO ngayon,” Hindi siya makapaniwala ng tignan niya ‘ko. Patuloy pa rin ako sa pag ikot-ikot ng ballpen sa daliri ko. Bigla nalang siyang pumasok dito and told me to go to France. “Fine! Isasama ko si Demi!” Aniya at lumabas ng opisina. Napatayo ako at agad na napasunod sa kaniya. What? Isasama niya si Demi sa France? Hindi ako papayag. Kung pupunta siya ng France, pumunta siya ng mag-isa. Iiwan niya si Demi dito. Mabibilis ang lakad ko na sinusundan si Kei pabalik ng opisina niya ngunit pagkapasok namin sa loob, naabutan namin si Demi. Nanlalaki ang mata ko nang makita ang suot niya. What was that woman thinking? Is she really that dumb? Nasunod ang ting
Nasakyan na namin lahat ng rides. But Ylaya keeps on calling me. And Demi wanted me to go with her. Ayaw ko pero pinapaalis na niya ako. She’s really into with my relationship with Yla. Nakakainis lang dahil mukhang impossible yatang magustuhan niya ako sa gingawa niya. “Teiver, sige na. Sus! Kunwari pa ito.” Hindi ako nagkukunwari. Hindi ako makakaalis knowing na nandito pa siya. Bahala na maghintay ang sinuman. “Ikaw ang uunahin ko bago ang iba, Demi Moore. Tara na,” I said! Ngunit iginigiit niyang iwan ko siya. Bakit ba? May plano ba siyang makipagkita kay Kei matapos nito? Kaya ba pinapaalis na niya ‘ko? Kuyom ang kamao kong naglakad paalis sa harap niya. Salubong ang kilay kong tinatahak ang exit ngunit nakita ko si Kei. Papunta siya sa direksyon ni Demi. So tama ako? Na magkikita nga sila dito ngayon? Kaya ba niya ako pinapaalis dahil dito? Bumalik ako sa nilakaran ko. Hindi ako lumapit sa kanila. But I heard what Kei told her. Talaga lang? Wala siyang gusto kay Yla? Ka
After that night, nakapag desisyon na ako. My parents won’t agree to this pero bibitawan ko lahat ng ibibigay nila. After all, wala naman akong plano na kunin ang TC. Kay Kei iyon kaya siya dapat humawak no’n. Kinausap ko rin si Ylaya. Nakipaghiwalay na ako sa kaniya. Hindi niya tinaggap ang desisyon ko pero wala na siyang magagawa. Isa din ito sa dahilan bakit ayaw kong manahin ang iiwan ni dad. Simply because ayaw kong makasal kay Ylaya. Kung gusto nilang matuloy ang partnership sa dalawang pamilya, ipalit nila si Kei bilang successor niya. Sa galit ni dad, pinaalis niya ako sa bahay. It’s fine with me. Wala naman akong plano na kunin ang meron siya. Sa New York palang, palihim na akong nag-iinvest sa Water Lily. Malaki na rin ang na invest ko sa mga Shein. At magtatayo pa kami ng negosyo namin ni Grant. We planned everything ahead. I chose to stay with Demi. Sa guest room nila ako natutulog. I want her to get comfortable with me. Kung araw-araw niya akong nakikita mas malaki a
“Itutuloy ba natin ang project Genesis?” Binitawan ko ang bola sa kamay at shoot, 3 points. Lumapit ako kay Grant at kinuha ang juice sa lamesa. “Kailangan natin ng malaking pera, Grant. This is a good start for us.” “Malaking responsibilidad ang project genesis. We can start with the money we earned, Tei.” “Kulang pa ‘yon. Hindi pwedeng we’ll settle for less. Malawak ang target market natin. We need more funds as possible. Besides, hindi ka ba naniniwala sa kakayahan natin?” Natahimik siya at sinamaan ako nang tingin. “Kung hindi ko lang alam para saan ito, iisipin kong mukha kang pera,” Ngumisi ako at tumabi sa kaniya. I need money. Kailangan kong buhayin si Demi at ang magiging anak namin. Hindi pwedeng maging pabaya ako. “Confirm? Buntis?” Ngiting ngiti ako sa harapan niya at tumango. “Gago! Congratulations brother!” Napailing ako sa kaniya. He changed a lot. “Kaya nga dapat natin makuha ang project genesis,” para naman may maipapamana ako sa magiging anak namin ni Demi
3 days in New York without Demi is like hell. Pero pinilit ko ang sarili ko dahil kailangan ko ng pera para mabigyan siya ng magandang kinabukasan. I know how wealthy her father is. Kaya ito ako at nagsusumikap para makuha ko siya sa papa niya. Well I'm planning to go straight to her father soon pagkatapos ko dito. Ayaw man sa kaniya ni Demi, he's still her father so I need to ask permission from him. Kasama ko ang pamilya ni Grant sa New York. I'm happy that my best friend is happy with his family. But somehow, inisip ko rin na sana kasama ko si Demi. We need a lot of preparation for project genesis pero ganoon pa man, I always call Demi to check her everyday. In my first night in New York, she's crying while talking to me. She keeps on saying na huwag na akong bumalik pero panay naman ang iyak... Do you miss me now little demon? I hope she missed me because she loves me. But I know na wala pa ako doon. She's only missing me dahil nasanay siya sa presensya ko. After all, sh
Epilogue This is it! Napahawak ako sa kamay ni mama habang dinadala na ako sa labour room. Ang laki ng tiyan ko kasi totoo ang sinabi ni Rio. Magsisilang ako ng quadruplets kaya we were told na kailangan kong e cesarean. “Ma, si Rio, nakasunod ba?” “Hinila pa ng kapatid ko dahil nahimatay sa labas,” ang sabi ni mama. Ang dalawang papa ko naman ang siyang kumuha ng gamit na naiwan ni Rio sa bahay habang si mama Kapilan ang nakikipag coordinate ngayon sa mga doctor. “Ano ba naman itong si Rio!” Reklamo ko at napaigik dahil sumakit na naman ang tiyan ko. Ano ba naman iyan mga anak. Anong ginagawa niyo diyan magkakapatid? Nagbo-budots ba kayo? “Ma, gusto na yata talaga nilang lumabas.” Naiiyak na sabi ko. “Konting tiis nalang. Malapit na tayo,” sabi ni mama. Huminga ako ng malalim habang hinihintay na makarating ako sa kwarto ko. “Ma, pakisabi kay Rio na malalagot talaga siya sa akin matapos kong manganak.” Kung saan kailangan ko siya, saka pa siya nabubuang. Nang maipasok ako
Naalimpungatan ako at nakita si Rio na nasa gitnang bahagi na ng hita ko. Where’s my clothes? Napatingin ako sa gilid at nakita na nandoon na lahat at sira. “Rio, bakit mo naman sinira ulit?” Napahiga ako sa kama nang suklian niya ng pagsipsip ang sagot niya sa tanong ko. “Ahhhh—“ pahapyaw na da!ng ko ng pinasok ni Rio ang dalawang daliri niya habang busy naman ang dila niya doon. Bumilos ang paglabas masok niya when he felt how my flesh clenched his fingers and I came. Hinihingal ako no’ng siilin niya ko ng haIik sa labi. Mahina ko siya nasapak na ikinatawa niya. “Ang aga aga Rio,” actually, for five days na narito kami sa Rosario, ganoon niya ako ginigising. “That’s what I get for marrying a goddess,” Kinurot ko siya sa tagiliran at yumakap sa kaniya patagilid. “You’re doing that on purpose. Gusto mo ‘kong buntisin kaagad noh?” “Iyon din,” sabi niya at natawa. We’re on our 5th day of honeymoon now and we decided to do it in Rosario. After nito, aalis kami papuntang New Y
“Mommy, makapunta pa kaya ako sa Disneyland?” mahinang sabi ni Kath matapos kong isara ang librong ginamit ko sa kaniya.Binabasahan ko kasi siya ng lovestory. Nagkatinginan kami ni Rio na papunta na sa gawi namin.“Oo naman, baby. Bakit hindi?”Hindi siya sumagot. Isiniksik niya ang katawan niya sa katawan ko at niyakap ako ng mahigpit.“I don’t think so.. I’m so weak.” Sabi niya.“Don’t say that, baby.. Of course, gagaling ka. Brave ka kaya,” pang-aalo ko.“Thank you mommy. Goodnight,” at tuluyan na siyang natulog.Malungkot ang mata ni Rio habang nakatingin sa anak niyang mabilis na nakatulog sa tabi ko.HinaIikan niya ang bata. “She’ll be fine. Gagaling siya because your daughter is brave like you.”Tumango si Rio at tumabi sa amin ng higa.Agad niya kaming niyakap ni Kathleen.Kinabukasan, nang magising ako, nakita ko nalang na naghagikgikan ang dalawa sa tabi ko.Ang saya nila pagmasdan ni Rio.“Good morning,” sabi ko.“Good morning, mommy…”“Good morning, baby..” Sabay na sabi
“Ayos lang ba talaga sa inyo Rio, Noelle?” tanong ni Nichole habang kaharap kami. Tumango ako at sinabing, “oo”. “Sige na. Mag enjoy kayo,” sabi ni Rio sa kanila ni General. “Ayaw ko sana siya iwan pero kasi baka mamaya may mangyaring hindi maganda,” nag-aalalang sabi niya. Pupunta kasi sila sa isang isla na hindi na sinabi ni Nichole sa amin saang isla. May gaganapin daw party doon at hindi pwedeng mawala si Dille. 3 days silang mawawala kaya wala siyang choice kun’di iwan sa amin si Kathleen. “Naku! Ayos lang iyon, Nichole.” Sabi ko at ngumiti. “Princess, halika kay daddy,” ibinaba ni Dille si Kathleen at naglakad ito papunta kay Rio. Hindi pa rin maayos ang kalagayan niya at halata iyon sa mukha ng bata pero kahit papaano ay bumubuti naman. “Bye, mama, bye papa,” sabi ni Kathleen. Tumingin si Dille kay Nichole. “I can’t leave my daughter here, love. Hindi nalang kaya tayo tumuloy.” Rinig naming sabi ni Dille. “Pero hindi ba importante iyon?” sagot ni Nichole. “Pero si Kat
Nang makalabas si Rio sa hospital, pinili ko ng sa bahay nila mama Kapilan tumuloy. May permission naman nina mama at papa. Gusto ko sanang tabi kami sa kwarto pero ayaw naman niya at siya pa mismo nagsabi sa mga magulang niya na magkahiwalay damit kami ng kwarto. Para namang gagahasain ko siya. “Maya ka na lipat sa kwarto mo,” nakangusong sabi niya sa akin habang pinapainom ko sa kaniya ang gamot niya. Kung pwede ko lang siyang kurutin ay ginawa ko na. “May pasabi sabi ka pa na dapat hindi tayo same ng room e ikaw naman itong gusto pa lang tabi tayo.” “E dapat kasi firm ako sa pangako kong birhen kitang ihaharap sa altar.” Agad ko siyang sinimangutan. “May sakit ka na nga’t lahat lahat, iyan pa rin ang iniisip mo? Bakit? Hindi ba pwedeng tabi tayo matulog na hindi mag si-sex?” Nakagat niya ang pang ibabang labi niya para pigilan na matawa. Agad niyang kinuha ang kamay ko at hinila pahiga sa tabi niya. “This is surreal,” aniya. “Indeed.” Nakatalikod ako sa kaniya habang nak
NOELLE DONIO TEJADA “Baby,” nag-angat tingin ako at nakita si Rio na nakatingin sa akin. Agad nanubig ang mata ko nang makita siya. “Rio,” malalaki ang hakbang niyang lumalapit sa akin at agad akong niyakap. Umiyak ako. Bumalik ang takot sa puso ko no’ng nasa bahay ako ni Rick at nakakulong. Buong akala ko ay hindi ko na mayayakap pa si Rio. Akala ko ay hindi ko na siya makikita pa. Buong akala ko ay mamamatay na ako. Mas humigpit ang pagyakap ko sa kaniya ay humagolhol sa dibdib niya. “I’m sorry baby.. I’m sorry,” mga bulong niya sa akin. Pinatakan niya ng mabababaw na haIik ang ulo ko habang mahigpit akong niyakakap pabalik. Nang ilayo ko ang ulo ko sa kaniya, nagtagpo ang paningin namin. “Natakot ako.. Kasalanan ko kung bakit namatay si D-Dan,” umiiyak na sabi ko. Ngumiti siya at umiling sabay pahid ng luha sa mata ko. “Wala kang kasalan. Hindi mo kasalanan lahat.. You hear me, baby? Wala kang kasalanan..” Natahimik ako. Dahan-dahan akong tumango. Dinala niya ulit a
Noah Tejada Ilang araw na pero wala pa ring balita kung saan possibleng dinala ni Dan si Noelle. “Bakit ba kasi hindi ko pa binalik ang anklet?” balisang sabi ni kuya sa sarili. Lahat naka antabay sa ibabalita ng informant kung saan pwedeng dinala si Noelle. “Rio,” napatayo ako at nakita si Dille na paparating. “No traces kung saan dinala si Noelle. Suspetya namin ay nasa lugar siya kung saan nagtatago ngayon si Belerick.” Napaupo si kuya Rio sa sahig habang ako ay nakakuyom ang kamao. Hindi ko mapapatawad si Daniel oras na mapahamak ang kapatid ko. “Dille, saan ba possibleng nagkukuta si Rick?” “Hindi ko masasagot Noah. Wala pa ring balita mula sa mga tao ko but please know na ginagawa namin ang lahat,” sabi ni Dille. Alam ko. Kahit ang mga informants namin ay wala ring sinabi tungkol sa possibleng pinagdalhan ng gagong Dan na iyon sa kapatid ko. Oras na makita ko ang gagong ‘yon, papatayin ko siya. “Noah,” napatingin ako kay papa na kakarating lang. “Si mama?” ilang araw
Mga tawanan ang naririnig ko sa labas at labis ang kaba ko habang nakikinig sa kanila. Sabado na ngayon ng gabi at ito ang araw na sinasabi ni Dan. Abot hanggang langit ang kaba ko habang pinapakinggan ang mga boses nila. Hanggang sa biglang tumahimik. Bumukas ang pintuan at nakita kong pumasok si Dan. Agad siyang lumapit sa akin. “Shh…” Ang sabi niya sabay tanggal ng posas sa paa ko. “Dan,” “Aalis na tayo… e uuwi na kita,” bulong niya. Tumulo ang luha ko at tumango. Pinagsiklop niya ang kamay namin dalawa. Lumabas kami ng kwarto ko at agad niya akong hinila palabas ng mansion. Ngunit dahan-dahan ang paglakad-takbo namin dahil nagkalat ang mga tauhan ni Rick sa buong bahay. “Dito tayo dumaan,” sabi ni Dan. May hawak siyang baril sa isang kamay niya. Papaliko na kami ng hallway nang bumulaga sa amin ang mga tauhan ni Rick. “NOELLE, YUKO!” Tumakbo kami ng mabilis dahil hinahabol na kami ng mga tauhan ni Rick. Puro mga putukan ng baril ang naririnig ko at halos hindi ko na al
“DAAAN!” Sigaw ko. Nagmamadali si Dan sa pagpunta pabalik sa akin habang ang luha ko ay sunod sunod na sa pagtulo. “Noelle!” Niyakap ako ni Dan nang makabalik siya at ako ay umiiyak sa dibdib niya. “Dan, dinilaan niya ang leeg ko,” sumbong ko habang umiiyak. “Chill, Dan, wala akong ginagawang masama sa kaniya,” naunuwayang sabi ni Rick. “Alam mo ano ang masama na tinutukoy ko. Simpleng pagdila sa leeg niya ay hindi niya ikamamatay,” at tumawa siya ng malakas. Nanginginig ako sa takot. Hindi ko kayang tagalan ang kuya ni Dan. “Kuya naman. Huwag mo namang galawin si Noelle.” “Of course baby brother. Pag-aari mo siya hindi ba?” Hindi na sumagot si Dan. Pero ramdam ko ang mariin na titig ni Rick sa mukha at katawan ko. “Sa kwarto nalang tayo kakain,” bulong ni Dan sa akin. Tumango ako at inakay niya ako pabalik sa kwarto na pinagdalhan niya sa akin dito. Hindi pa rin matigil sa pagtulo ang luha ko. Natatakot ako lalo’t sobrang manyak makatingin ng mga tauhan ni Rick sa akin. Al