Gaya nga ng sabi ko, gabi na talaga ako maka resume sa update. Na busy ako kanina e. Huhu. Sorry. Anyway, may next update pa mamaya.
Demi is acting like Lianne. She took care of me like I am her responsibility. It’s a small detail ngunit ang simple niyang pagbalat ng shrimp, sa pag-ihip ng mainit na soup para ibigay sa akin at kahit ang simpleng dumi sa damit ko na inaalis niya ay malaking bagay na. Si Lianne lahat ng naaalala ko. I left her my credit card to her. Hindi ko alam anong paggagastusan niya. Kung ubusin man niya ay wala akong paki-alam. Nasa resting chair ako, nakasandal habang pinapanood si Demi na kumakain mag-isa. I’m guarding her obviously just in case may mang-harass sa kaniya. But she’s thinking nambababae ako. Tumayo ako at lumapit sa kaniya. Itinukod ko ang kamay ko sa tuhod ko t nilapit ang mukha ko sa mukha niya. Napagmasdan ko sa malapit ang mukha niyang namumula na. This woman doesn’t know what beauty she possessed. She’s a trophy very beautiful. The beauty beyond words. “Feed me,” I said. I thought ayaw niya, ngunit nagulat ako nang subuan nga niya ako ng pagkain. I was taken aback
Pa ulit ulit na nag ring ang doorbell sa labas. Hindi ko pa man puntahan, alam kong si Kei iyon. Nang malalim na ang pagtulog ni Demi, saka ako tumayo para puntahan ang kapatid ko. Pagkabukas ko pa lang ng pinto, kamao ko na agad ang sumalubong sa kaniya. “Leave!” “Akin na si Demi!” “She’s staying here in my pad!” “Nababaliw ka na ba?” galit ko ulit siyang sinuntok. Nagpipigil lang ako. Napapagod na akong magkunwari na suportado ako kay Demi dito sa walang kwenta kong kapatid. “Ikaw ang nababaliw! Umalis ka Kei at huwag mo ‘kong galitin!” “Uuwi lang ako kung kasama ko si Demi. Hindi siya pwedeng manatili dito sa condo mo!” Nanginginig na ang kamao ko habang nakatingin sa kaniya. “Anong sabi mo? Uuwi ka Kei sa ayaw at sa gusto mo ng mag-isa!” Galit siyang tumayo at kwinelyuhan ako. Kitang kita ko ang galit sa mga mata niya. Alam ko. Alam kong laging nagpapaubaya si Kei sa akin. Pero nagpapaubaya rin ako sa sarili kong paraan. “I’m so sick of you, Tei! Laging nalang ikaw kasi
“I told you to go there dahil sa ‘yo naman mapupunta ang kumpanyang ito,” I arched my brow at him saka pinaglaruan ang ballpen sa kamay ko. Ayaw ko. Kung gusto niya, siya mag-isa ang pumunta ng France. Hindi ako aalis dito kung nandito si Demi. “Bakit ba ayaw mo? This is not my job!” “Then you go there. Ikaw naman ang acting CEO ngayon,” Hindi siya makapaniwala ng tignan niya ‘ko. Patuloy pa rin ako sa pag ikot-ikot ng ballpen sa daliri ko. Bigla nalang siyang pumasok dito and told me to go to France. “Fine! Isasama ko si Demi!” Aniya at lumabas ng opisina. Napatayo ako at agad na napasunod sa kaniya. What? Isasama niya si Demi sa France? Hindi ako papayag. Kung pupunta siya ng France, pumunta siya ng mag-isa. Iiwan niya si Demi dito. Mabibilis ang lakad ko na sinusundan si Kei pabalik ng opisina niya ngunit pagkapasok namin sa loob, naabutan namin si Demi. Nanlalaki ang mata ko nang makita ang suot niya. What was that woman thinking? Is she really that dumb? Nasunod ang ting
Nasakyan na namin lahat ng rides. But Ylaya keeps on calling me. And Demi wanted me to go with her. Ayaw ko pero pinapaalis na niya ako. She’s really into with my relationship with Yla. Nakakainis lang dahil mukhang impossible yatang magustuhan niya ako sa gingawa niya. “Teiver, sige na. Sus! Kunwari pa ito.” Hindi ako nagkukunwari. Hindi ako makakaalis knowing na nandito pa siya. Bahala na maghintay ang sinuman. “Ikaw ang uunahin ko bago ang iba, Demi Moore. Tara na,” I said! Ngunit iginigiit niyang iwan ko siya. Bakit ba? May plano ba siyang makipagkita kay Kei matapos nito? Kaya ba pinapaalis na niya ‘ko? Kuyom ang kamao kong naglakad paalis sa harap niya. Salubong ang kilay kong tinatahak ang exit ngunit nakita ko si Kei. Papunta siya sa direksyon ni Demi. So tama ako? Na magkikita nga sila dito ngayon? Kaya ba niya ako pinapaalis dahil dito? Bumalik ako sa nilakaran ko. Hindi ako lumapit sa kanila. But I heard what Kei told her. Talaga lang? Wala siyang gusto kay Yla? Ka
After that night, nakapag desisyon na ako. My parents won’t agree to this pero bibitawan ko lahat ng ibibigay nila. After all, wala naman akong plano na kunin ang TC. Kay Kei iyon kaya siya dapat humawak no’n. Kinausap ko rin si Ylaya. Nakipaghiwalay na ako sa kaniya. Hindi niya tinaggap ang desisyon ko pero wala na siyang magagawa. Isa din ito sa dahilan bakit ayaw kong manahin ang iiwan ni dad. Simply because ayaw kong makasal kay Ylaya. Kung gusto nilang matuloy ang partnership sa dalawang pamilya, ipalit nila si Kei bilang successor niya. Sa galit ni dad, pinaalis niya ako sa bahay. It’s fine with me. Wala naman akong plano na kunin ang meron siya. Sa New York palang, palihim na akong nag-iinvest sa Water Lily. Malaki na rin ang na invest ko sa mga Shein. At magtatayo pa kami ng negosyo namin ni Grant. We planned everything ahead. I chose to stay with Demi. Sa guest room nila ako natutulog. I want her to get comfortable with me. Kung araw-araw niya akong nakikita mas malaki a
“Itutuloy ba natin ang project Genesis?” Binitawan ko ang bola sa kamay at shoot, 3 points. Lumapit ako kay Grant at kinuha ang juice sa lamesa. “Kailangan natin ng malaking pera, Grant. This is a good start for us.” “Malaking responsibilidad ang project genesis. We can start with the money we earned, Tei.” “Kulang pa ‘yon. Hindi pwedeng we’ll settle for less. Malawak ang target market natin. We need more funds as possible. Besides, hindi ka ba naniniwala sa kakayahan natin?” Natahimik siya at sinamaan ako nang tingin. “Kung hindi ko lang alam para saan ito, iisipin kong mukha kang pera,” Ngumisi ako at tumabi sa kaniya. I need money. Kailangan kong buhayin si Demi at ang magiging anak namin. Hindi pwedeng maging pabaya ako. “Confirm? Buntis?” Ngiting ngiti ako sa harapan niya at tumango. “Gago! Congratulations brother!” Napailing ako sa kaniya. He changed a lot. “Kaya nga dapat natin makuha ang project genesis,” para naman may maipapamana ako sa magiging anak namin ni Demi
3 days in New York without Demi is like hell. Pero pinilit ko ang sarili ko dahil kailangan ko ng pera para mabigyan siya ng magandang kinabukasan. I know how wealthy her father is. Kaya ito ako at nagsusumikap para makuha ko siya sa papa niya. Well I'm planning to go straight to her father soon pagkatapos ko dito. Ayaw man sa kaniya ni Demi, he's still her father so I need to ask permission from him. Kasama ko ang pamilya ni Grant sa New York. I'm happy that my best friend is happy with his family. But somehow, inisip ko rin na sana kasama ko si Demi. We need a lot of preparation for project genesis pero ganoon pa man, I always call Demi to check her everyday. In my first night in New York, she's crying while talking to me. She keeps on saying na huwag na akong bumalik pero panay naman ang iyak... Do you miss me now little demon? I hope she missed me because she loves me. But I know na wala pa ako doon. She's only missing me dahil nasanay siya sa presensya ko. After all, sh
“What’s the matter at narito ang kambal ng Tejada’ng nagpaiyak at nanakit sa anak ko?” hindi ko mahimigan ang tuwa sa boses ni Fernandez. Yumuko ako sa harapan niya. “Patawarin niyo ‘ko sa ginawa ng pamilya ko kay Demi,” paghingi ko ng despensa sa kaniya. “But I am here para ipaalam ko sa inyo na hihingin ko ang kamay ng anak niyo.” Nabigla at nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. Alam ko anong ginawa ko. Hindi basta basta itong tao sa harapan ko. Iisa kami ng mundong ginagalawan. Isang utos lang niya, kaya niyang pahirapan ang buhay ko. “I’ve known her no’ng bata pa ako. I always kidnapped her and sneaked in your house just to visit her. When we thought we’ve lost her, I lost a sister, a friend, and a companion that time.” I stopped at tinitigan sa mata si Fernandez na salubong ang kilay at galit na galit. “I didn’t believe in destiny but it brought me to her. I saw her again when she was still a student. And we met again nang maging secretary na siya ni Kei.” “Are you saying na