Magsusulat pa ako ng last update. Thank you everyone.
“What’s the matter at narito ang kambal ng Tejada’ng nagpaiyak at nanakit sa anak ko?” hindi ko mahimigan ang tuwa sa boses ni Fernandez. Yumuko ako sa harapan niya. “Patawarin niyo ‘ko sa ginawa ng pamilya ko kay Demi,” paghingi ko ng despensa sa kaniya. “But I am here para ipaalam ko sa inyo na hihingin ko ang kamay ng anak niyo.” Nabigla at nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. Alam ko anong ginawa ko. Hindi basta basta itong tao sa harapan ko. Iisa kami ng mundong ginagalawan. Isang utos lang niya, kaya niyang pahirapan ang buhay ko. “I’ve known her no’ng bata pa ako. I always kidnapped her and sneaked in your house just to visit her. When we thought we’ve lost her, I lost a sister, a friend, and a companion that time.” I stopped at tinitigan sa mata si Fernandez na salubong ang kilay at galit na galit. “I didn’t believe in destiny but it brought me to her. I saw her again when she was still a student. And we met again nang maging secretary na siya ni Kei.” “Are you saying na
Nang magising ako, wala na si Demi sa tabi ko. Tumayo ako para hanapin siya. May damit ng nakahanda sa mesa kaya nagbihis na rin ako. Imbes si Demi ang nakita ko, si Vivian ang nakita ko. Agad na kumuyom ang kamao ko at nilapitan siya. Malakas na hinablot ko ang braso niya. “ANO BA?!” “Huwag na huwag mo ng ulit sasaktan si Demi!” Sinamaan niya ako nang tingin. “SINO KA BA?” Nginisihan ko siya. “Hindi ko kailangan sabihin sino ako. Tanungin mo ang mommy mo, siya magsasabi sa ‘yo sino ako!” Kinuha niya ang kamay niya ngunit hindi ko binibitawan. “BITAW SABI!” “Kilala ko kung kaninong anak ka. Hindi ba anak ka ng isang criminal?” Nawala ang postura ng mukha niya. Napalitan iyon ng gulat at pagkaraan ay takot. All thanks to Grant, kaya alam ko kung saan galing itong babaeng ito. “P-Paano mo n-nalaman?” takot na sabi niya. “Marami akong alam, Vivian. Kaya huwag mong sagarin ang pasensya ko.” “N-Nagkakamali ka! Anak na ako ni Fernandez Donio!” Nginisihan ko siya. Hindi totoong
Akala ko ay ayos na lahat. But when I heard her telling Crystyl that she’ll hate me kung sakali mang ako ang ama ng bata at hindi si Kei, natakot ako. Napaatras ako at umalis. It scares the hell out of me. Ang kamuhian niya ako. Hindi ko kayang hindi na niya ako kayang matignan sa mata. “Tei!” Si mommy na agad lumapit sa akin para yakapin ako. Hindi ako kumilos o gumalaw. Nasa bahay ako ng mga magulang ko to confront them for what they did to Demi. “Anong ginawa niyo kay Demi?” Natigilan silang lahat. Kahit si Kei ay natigilan din. “Hindi namin alam na anak siya ni Fernandez,” sabi ni mommy. Tumawa ako ng pagak. That’s the bullshit reason I heard. “Kung hindi nga siya anak ni Fernandez, anong gagawin niyo? Sasaktan niyo pa rin?” “Tei, hindi namin sinadya,” it was dad. Malakas kong hinawi ang vase sa tabi ko kung kaya nabasag ito. “Hindi niyo sinadya? Talaga! HINDI?” halos puputok na ang ugat sa ulo ko sa galit. “Tei- “ISA KA PANG HAYOP KA!” Dinuro ko si Kei. “HALOS MABALIW
“Alam kong itinakwil mo na ako. Pero gusto ko pa ring bisitahin ka.” Umingos ako at sinamaan siya nang tingin. Alam naman pala niya, bakit nandito pa siya. “Ito naman. Sorry na,” ani ni Kei at binigyan ako ng pagkain. “Pinabibigay ito ni mommy at dad,” sabi niya. Nagbaba ako nang tingin. “Hindi sila makapunta dito kasi nahihiya sila. Pero grabeng iyak ni mommy nang malaman niyang sumuko ka,” dagdag niya. Napabuntong hininga siya at nilabas sa bag lahat ng pagkain na luto ni mommy. “For sure laman na ako sa balita,” sabi ko at binuksan ang tubig. Umiling si Kei. “Hindi naman umabot sa media pinaggagawa mo. Isa pa, ano ka artista para ibalita?” Sinamaan ko siya nang tingin. Why is he annoying me? “You’re still clean publicly. Hindi nilabas sa balita ang tungkol sa pagsuko mo.” Kumunot ang noo ko. “Bakit?” nagtataka kong tanong. “Aside sa hindi ka relevant and prominent—” sinamaan ko ulit siya nang tingin. “Kidding aside, hinarangan ni Donio lahat ng balita tungkol sa ‘yo.”
Demi Moore Polinar Donio “Ate, kain na,” tumayo ako nang marinig si Cha na tinatawag ako. Nasagi ng singsing na suot ko ang sinulid galing sa kumot. It’s been one month mula ng mabalitaan ko na nakalabas na si Tei mula sa kulungan. Bakit hindi niya ako dinalaw dito? Sinabi na ba ni Kei sa kaniya na suot ko ang singsing na bigay niya? Halata na nga rin ang tiyan ko. Napatingin ako sa sarili ko sa salamin at napahawak sa tiyan ko. “Bakit kaya hindi pa tayo dinadalaw ng papa mo ‘nak?” “Ate, halika na at may pupuntahan ka pa,” kumunot ang noo ko. Saan ba ako pupunta? Lumabas na ako bago pa mapaos ang kapatid ko kakasigaw sa akin. “Ate, tumawag ba si papa sa ‘yo?” Umiling ako. “Bakit?” “Wala naman. Magpapaalam lang ako kung pwede ba akong sumama sa mga kaklase ko. Outing,” aniya at agad akong nilagyan ng pagkain sa plato. Kaklase? Outing? Kakausapin ko sana siya nang makita ko si Kei na pumasok at agad na dumiretso kay Cha. Kunot noo ko silang pinanood na para bang may pinagbu
Naka-krus na ang braso sa dibdib ko habang nakaupo sa mesa at nakatingin sa mukha ni Teiver na ngiting ngiti. Agad niyang hiniwalay ang binti ko at ipinulupot iyon sa mga binti niya habang nakatayo siya sa harapan ko. Kanina pa niya pinaggigilan ang labi ko at nang hindi pa siya nakuntento ay inupo pa niya ako sa mesa para madali lang sa kaniyang salakayin ang labi ko. Pinipigilan kong huwag mangiti but my heart right now is filled with happiness and ecstasy because of this man in front of me. Nakakabingi ang lakas ng tibok ng puso ko. Nakakabaliw ang kasiyahang nararamdaman ko. I never felt his happiness before. Ang mapupula niyang labi na nanghahalina kasama na ang mapupungay niyang mata na nakatingin sa labi ko ay nagpapatunay na gusto pa niya. Gusto pa niyang makaisa. Pero kanina pa kami nag tutukaan dito mula ng pumasok kami. “Why are you kissing me?” tinaasan ko siya ng kilay ngunit ang walangjo ay ngiting ngiti lang. Halos mapunit na ang labi niya kakangiti. “Bakit nama
Tinignan ako ni papa nang maabutan ako sa kusina na nakangiti sa cellphone. Kumakain ako ng yogurt na may strawberries. “Morning pa,” sabi ko. Lumapit siya sa akin at hinaIikan ako sa ulo. Sumilip si papa sa cellphone ko at nakita si Tei na kumakaway sa kaniya. “Morning, pa.” Sabi ni Tei na ngiting ngiti. “Oh? Kamusta diyan sa LA?” tanong ni papa. Sumimangot si Tei pero pagkaraan ay ngumiti rin. “Uuwi na ako mamaya diyan. Ayos naman dito, pa. LA is still LA.” Nasa LA siya kasama si Grant para sa project genesis. Kailangan niya muna kasing huminto at iasa kay Grant pansamantala ang trabaho niya para sa kasal namin. Si Kei ang hahalina sa kaniya sa project genesis habang pini-prepara niya ang kasal naming dalawa. “Umuwi ka na agad para naman hindi ka mamiss nitong anak ko.” Sinimangutan ko si papa dahil nilaglag pa ako kay Tei. Mas lalo akong nahiya nang marinig ang tawa ni Tei sa screen dahil sa sinabi ni papa. Mula nang magkabalikan kami, sinabi na ni papa na tawagin siya ni
Busy ang lahat ng tao sa labas ng bahay. Ngayon kasi ang engagement party namin ni Tei. Nandito ako sa gilid, nakaupo dahil kanina pa ako napagod kakalakad. Si Tetel at Cha naman ay busy sa mga anak ng mga kaibigan ni papa. Taga entertain sila. Nasa iisang table sina mommy Roxanne at daddy Xaver kasama ng papa ko, Lolo at ni Alita. Well, asawa pa rin siya ni papa kaya nandito siya. Busy na ang lahat ultimo si Tei ay halos hindi na makaupo, dahil laging hinahanap ang presensya niya ng mga tao. Kahit si Kei ay ganoon rin. Nakikita ko na nga minsan ang simangot sa mukha niya habang nakaharap sa mga bisita. Napahawak ako sa tiyan ko. Sa susunod na buwan na ang kasal namin ni Tei pero sinabi kong gusto kong magpakasal sa kanila kapag malaki na ang anak namin. Gusto ko siya maging flower girl o di kaya ay ring bearer. Pero ayaw ako payagan ni Tei dahil gusto na niyang magpakasal kami sa lalong madaling panahon at baka pa daw magbago ang isip ko. Baliw talaga! "Hey," napatuwid pa ak
Epilogue This is it! Napahawak ako sa kamay ni mama habang dinadala na ako sa labour room. Ang laki ng tiyan ko kasi totoo ang sinabi ni Rio. Magsisilang ako ng quadruplets kaya we were told na kailangan kong e cesarean. “Ma, si Rio, nakasunod ba?” “Hinila pa ng kapatid ko dahil nahimatay sa labas,” ang sabi ni mama. Ang dalawang papa ko naman ang siyang kumuha ng gamit na naiwan ni Rio sa bahay habang si mama Kapilan ang nakikipag coordinate ngayon sa mga doctor. “Ano ba naman itong si Rio!” Reklamo ko at napaigik dahil sumakit na naman ang tiyan ko. Ano ba naman iyan mga anak. Anong ginagawa niyo diyan magkakapatid? Nagbo-budots ba kayo? “Ma, gusto na yata talaga nilang lumabas.” Naiiyak na sabi ko. “Konting tiis nalang. Malapit na tayo,” sabi ni mama. Huminga ako ng malalim habang hinihintay na makarating ako sa kwarto ko. “Ma, pakisabi kay Rio na malalagot talaga siya sa akin matapos kong manganak.” Kung saan kailangan ko siya, saka pa siya nabubuang. Nang maipasok ako
Naalimpungatan ako at nakita si Rio na nasa gitnang bahagi na ng hita ko. Where’s my clothes? Napatingin ako sa gilid at nakita na nandoon na lahat at sira. “Rio, bakit mo naman sinira ulit?” Napahiga ako sa kama nang suklian niya ng pagsipsip ang sagot niya sa tanong ko. “Ahhhh—“ pahapyaw na da!ng ko ng pinasok ni Rio ang dalawang daliri niya habang busy naman ang dila niya doon. Bumilos ang paglabas masok niya when he felt how my flesh clenched his fingers and I came. Hinihingal ako no’ng siilin niya ko ng haIik sa labi. Mahina ko siya nasapak na ikinatawa niya. “Ang aga aga Rio,” actually, for five days na narito kami sa Rosario, ganoon niya ako ginigising. “That’s what I get for marrying a goddess,” Kinurot ko siya sa tagiliran at yumakap sa kaniya patagilid. “You’re doing that on purpose. Gusto mo ‘kong buntisin kaagad noh?” “Iyon din,” sabi niya at natawa. We’re on our 5th day of honeymoon now and we decided to do it in Rosario. After nito, aalis kami papuntang New Y
“Mommy, makapunta pa kaya ako sa Disneyland?” mahinang sabi ni Kath matapos kong isara ang librong ginamit ko sa kaniya.Binabasahan ko kasi siya ng lovestory. Nagkatinginan kami ni Rio na papunta na sa gawi namin.“Oo naman, baby. Bakit hindi?”Hindi siya sumagot. Isiniksik niya ang katawan niya sa katawan ko at niyakap ako ng mahigpit.“I don’t think so.. I’m so weak.” Sabi niya.“Don’t say that, baby.. Of course, gagaling ka. Brave ka kaya,” pang-aalo ko.“Thank you mommy. Goodnight,” at tuluyan na siyang natulog.Malungkot ang mata ni Rio habang nakatingin sa anak niyang mabilis na nakatulog sa tabi ko.HinaIikan niya ang bata. “She’ll be fine. Gagaling siya because your daughter is brave like you.”Tumango si Rio at tumabi sa amin ng higa.Agad niya kaming niyakap ni Kathleen.Kinabukasan, nang magising ako, nakita ko nalang na naghagikgikan ang dalawa sa tabi ko.Ang saya nila pagmasdan ni Rio.“Good morning,” sabi ko.“Good morning, mommy…”“Good morning, baby..” Sabay na sabi
“Ayos lang ba talaga sa inyo Rio, Noelle?” tanong ni Nichole habang kaharap kami. Tumango ako at sinabing, “oo”. “Sige na. Mag enjoy kayo,” sabi ni Rio sa kanila ni General. “Ayaw ko sana siya iwan pero kasi baka mamaya may mangyaring hindi maganda,” nag-aalalang sabi niya. Pupunta kasi sila sa isang isla na hindi na sinabi ni Nichole sa amin saang isla. May gaganapin daw party doon at hindi pwedeng mawala si Dille. 3 days silang mawawala kaya wala siyang choice kun’di iwan sa amin si Kathleen. “Naku! Ayos lang iyon, Nichole.” Sabi ko at ngumiti. “Princess, halika kay daddy,” ibinaba ni Dille si Kathleen at naglakad ito papunta kay Rio. Hindi pa rin maayos ang kalagayan niya at halata iyon sa mukha ng bata pero kahit papaano ay bumubuti naman. “Bye, mama, bye papa,” sabi ni Kathleen. Tumingin si Dille kay Nichole. “I can’t leave my daughter here, love. Hindi nalang kaya tayo tumuloy.” Rinig naming sabi ni Dille. “Pero hindi ba importante iyon?” sagot ni Nichole. “Pero si Kat
Nang makalabas si Rio sa hospital, pinili ko ng sa bahay nila mama Kapilan tumuloy. May permission naman nina mama at papa. Gusto ko sanang tabi kami sa kwarto pero ayaw naman niya at siya pa mismo nagsabi sa mga magulang niya na magkahiwalay damit kami ng kwarto. Para namang gagahasain ko siya. “Maya ka na lipat sa kwarto mo,” nakangusong sabi niya sa akin habang pinapainom ko sa kaniya ang gamot niya. Kung pwede ko lang siyang kurutin ay ginawa ko na. “May pasabi sabi ka pa na dapat hindi tayo same ng room e ikaw naman itong gusto pa lang tabi tayo.” “E dapat kasi firm ako sa pangako kong birhen kitang ihaharap sa altar.” Agad ko siyang sinimangutan. “May sakit ka na nga’t lahat lahat, iyan pa rin ang iniisip mo? Bakit? Hindi ba pwedeng tabi tayo matulog na hindi mag si-sex?” Nakagat niya ang pang ibabang labi niya para pigilan na matawa. Agad niyang kinuha ang kamay ko at hinila pahiga sa tabi niya. “This is surreal,” aniya. “Indeed.” Nakatalikod ako sa kaniya habang nak
NOELLE DONIO TEJADA “Baby,” nag-angat tingin ako at nakita si Rio na nakatingin sa akin. Agad nanubig ang mata ko nang makita siya. “Rio,” malalaki ang hakbang niyang lumalapit sa akin at agad akong niyakap. Umiyak ako. Bumalik ang takot sa puso ko no’ng nasa bahay ako ni Rick at nakakulong. Buong akala ko ay hindi ko na mayayakap pa si Rio. Akala ko ay hindi ko na siya makikita pa. Buong akala ko ay mamamatay na ako. Mas humigpit ang pagyakap ko sa kaniya ay humagolhol sa dibdib niya. “I’m sorry baby.. I’m sorry,” mga bulong niya sa akin. Pinatakan niya ng mabababaw na haIik ang ulo ko habang mahigpit akong niyakakap pabalik. Nang ilayo ko ang ulo ko sa kaniya, nagtagpo ang paningin namin. “Natakot ako.. Kasalanan ko kung bakit namatay si D-Dan,” umiiyak na sabi ko. Ngumiti siya at umiling sabay pahid ng luha sa mata ko. “Wala kang kasalan. Hindi mo kasalanan lahat.. You hear me, baby? Wala kang kasalanan..” Natahimik ako. Dahan-dahan akong tumango. Dinala niya ulit a
Noah Tejada Ilang araw na pero wala pa ring balita kung saan possibleng dinala ni Dan si Noelle. “Bakit ba kasi hindi ko pa binalik ang anklet?” balisang sabi ni kuya sa sarili. Lahat naka antabay sa ibabalita ng informant kung saan pwedeng dinala si Noelle. “Rio,” napatayo ako at nakita si Dille na paparating. “No traces kung saan dinala si Noelle. Suspetya namin ay nasa lugar siya kung saan nagtatago ngayon si Belerick.” Napaupo si kuya Rio sa sahig habang ako ay nakakuyom ang kamao. Hindi ko mapapatawad si Daniel oras na mapahamak ang kapatid ko. “Dille, saan ba possibleng nagkukuta si Rick?” “Hindi ko masasagot Noah. Wala pa ring balita mula sa mga tao ko but please know na ginagawa namin ang lahat,” sabi ni Dille. Alam ko. Kahit ang mga informants namin ay wala ring sinabi tungkol sa possibleng pinagdalhan ng gagong Dan na iyon sa kapatid ko. Oras na makita ko ang gagong ‘yon, papatayin ko siya. “Noah,” napatingin ako kay papa na kakarating lang. “Si mama?” ilang araw
Mga tawanan ang naririnig ko sa labas at labis ang kaba ko habang nakikinig sa kanila. Sabado na ngayon ng gabi at ito ang araw na sinasabi ni Dan. Abot hanggang langit ang kaba ko habang pinapakinggan ang mga boses nila. Hanggang sa biglang tumahimik. Bumukas ang pintuan at nakita kong pumasok si Dan. Agad siyang lumapit sa akin. “Shh…” Ang sabi niya sabay tanggal ng posas sa paa ko. “Dan,” “Aalis na tayo… e uuwi na kita,” bulong niya. Tumulo ang luha ko at tumango. Pinagsiklop niya ang kamay namin dalawa. Lumabas kami ng kwarto ko at agad niya akong hinila palabas ng mansion. Ngunit dahan-dahan ang paglakad-takbo namin dahil nagkalat ang mga tauhan ni Rick sa buong bahay. “Dito tayo dumaan,” sabi ni Dan. May hawak siyang baril sa isang kamay niya. Papaliko na kami ng hallway nang bumulaga sa amin ang mga tauhan ni Rick. “NOELLE, YUKO!” Tumakbo kami ng mabilis dahil hinahabol na kami ng mga tauhan ni Rick. Puro mga putukan ng baril ang naririnig ko at halos hindi ko na al
“DAAAN!” Sigaw ko. Nagmamadali si Dan sa pagpunta pabalik sa akin habang ang luha ko ay sunod sunod na sa pagtulo. “Noelle!” Niyakap ako ni Dan nang makabalik siya at ako ay umiiyak sa dibdib niya. “Dan, dinilaan niya ang leeg ko,” sumbong ko habang umiiyak. “Chill, Dan, wala akong ginagawang masama sa kaniya,” naunuwayang sabi ni Rick. “Alam mo ano ang masama na tinutukoy ko. Simpleng pagdila sa leeg niya ay hindi niya ikamamatay,” at tumawa siya ng malakas. Nanginginig ako sa takot. Hindi ko kayang tagalan ang kuya ni Dan. “Kuya naman. Huwag mo namang galawin si Noelle.” “Of course baby brother. Pag-aari mo siya hindi ba?” Hindi na sumagot si Dan. Pero ramdam ko ang mariin na titig ni Rick sa mukha at katawan ko. “Sa kwarto nalang tayo kakain,” bulong ni Dan sa akin. Tumango ako at inakay niya ako pabalik sa kwarto na pinagdalhan niya sa akin dito. Hindi pa rin matigil sa pagtulo ang luha ko. Natatakot ako lalo’t sobrang manyak makatingin ng mga tauhan ni Rick sa akin. Al