Iba magsabi ng will you marry me ang ating lablab na si Teiver. HAHAHA
Tinignan ako ni papa nang maabutan ako sa kusina na nakangiti sa cellphone. Kumakain ako ng yogurt na may strawberries. “Morning pa,” sabi ko. Lumapit siya sa akin at hinaIikan ako sa ulo. Sumilip si papa sa cellphone ko at nakita si Tei na kumakaway sa kaniya. “Morning, pa.” Sabi ni Tei na ngiting ngiti. “Oh? Kamusta diyan sa LA?” tanong ni papa. Sumimangot si Tei pero pagkaraan ay ngumiti rin. “Uuwi na ako mamaya diyan. Ayos naman dito, pa. LA is still LA.” Nasa LA siya kasama si Grant para sa project genesis. Kailangan niya muna kasing huminto at iasa kay Grant pansamantala ang trabaho niya para sa kasal namin. Si Kei ang hahalina sa kaniya sa project genesis habang pini-prepara niya ang kasal naming dalawa. “Umuwi ka na agad para naman hindi ka mamiss nitong anak ko.” Sinimangutan ko si papa dahil nilaglag pa ako kay Tei. Mas lalo akong nahiya nang marinig ang tawa ni Tei sa screen dahil sa sinabi ni papa. Mula nang magkabalikan kami, sinabi na ni papa na tawagin siya ni
Busy ang lahat ng tao sa labas ng bahay. Ngayon kasi ang engagement party namin ni Tei. Nandito ako sa gilid, nakaupo dahil kanina pa ako napagod kakalakad. Si Tetel at Cha naman ay busy sa mga anak ng mga kaibigan ni papa. Taga entertain sila. Nasa iisang table sina mommy Roxanne at daddy Xaver kasama ng papa ko, Lolo at ni Alita. Well, asawa pa rin siya ni papa kaya nandito siya. Busy na ang lahat ultimo si Tei ay halos hindi na makaupo, dahil laging hinahanap ang presensya niya ng mga tao. Kahit si Kei ay ganoon rin. Nakikita ko na nga minsan ang simangot sa mukha niya habang nakaharap sa mga bisita. Napahawak ako sa tiyan ko. Sa susunod na buwan na ang kasal namin ni Tei pero sinabi kong gusto kong magpakasal sa kanila kapag malaki na ang anak namin. Gusto ko siya maging flower girl o di kaya ay ring bearer. Pero ayaw ako payagan ni Tei dahil gusto na niyang magpakasal kami sa lalong madaling panahon at baka pa daw magbago ang isip ko. Baliw talaga! "Hey," napatuwid pa ak
Hindi na matigil ang lahat sa kaka-asikaso sa akin. Ito na kasi ang araw na pinakahihintay namin. Ang kasal namin ni Teiver. Halos wala akong ginawa kun’di matulog at kumain dahil si papa at mga magulang na ni Tei ang nag-asikaso ng lahat no’ng nakaraan. Nasa kwarto ako, kasalukuyan ng pinapaganda ng mga hinire ni mommy Roxanne na make-up artist. Suot ko ang wedding dress na kumportable suotin sa kagaya kong kalakihan na ang tiyan. Bumukas ang pintuan at pumasok sa loob si papa dala ang nakakasilaw niyang ngiti. “What a gorgeous lady I have here.” Aniya at lumapit sa akin para haIikan ako sa pisngi. “Talaga papa?” “Of course, para kang mama mo no’ng ikinasal siya sa akin.” Napangiti ako ng palihim. Kung nasaan man si mama ngayon, sana masaya siya habang pinapanood ako. “May ibibigay ako sa ‘yo,” bulong niya. “What is it?” Pumwesto si papa sa likuran. May isinuot siya sa aking kwintas. "I gave this to your mom when I married her. I want you to wear it dahil ito ang sinabi niy
After 10 years, “Noah!” tawag ko sa anak ko na nagkulong na naman sa kwarto niya. Anong oras na at napapaos na ako kakatawag sa kaniya. “NOAH!” pinapasakit talaga ng batang ito ang ulo ko minsan. Lumabas siya sa kwarto niya suot ang earphones. “Noah, ano ba? Kanina pa kita tinatawag.” Tinanggal niya ang earphones sa tenga niya at lumapit sa akin saka niyakap ako sa bewang. “Where’s papa, ma?” naglalambing aniya. Jusko itong batang ito. “He’s with Nikolay,” tumaas ang sulok ng labi niya. “Ate Nikolay? Anong ginagawa nila?” “Nagpapaturo ang ate mo sa papa mo tungkol sa assignment niyo.” Hindi siya sumagot at umupo na sa hapagkainan habang ako ay busy sa paglalagay ng pagkain sa plato niya. “Where’s Noelle?” “She’s in her room,” tipid na sagot Noah habang kumakain na. Napabuntong hininga ako. My children loves to give me a headache. Noah is turning 10 together with Noelle. Nikolay is our adoptive child. Anak siya ng tauhan namin na namatay dahil inatake sa puso. Walang mag-aal
“What are you up to?” napabangon ako bigla nang makita ko sa langit si kuya Rio. Nakahiga kasi ako dito sa batuhan malapit sa malaking ugat. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Nasa 7th grade na ako sa high school pero hindi pa rin nagbabago ang nararamdaman ko kay kuya Rio. Kaya lang, kahit na siguro lumaki ako, lumalaki rin siya. Mas nagkakalayo ang agwat naming dalawa. “Nakatulog po kuya,” “Anong ginagawa mo dito? May pasok ka pa hindi ba?” ang lakas ng tibok ng puso ko at hindi makatingin sa kaniya. “Maaga pa naman—hala! Anong oras na kuya?” Natatawa niyang ginulo ang buhok ko. “Alas sais na po ng gabi,” sabi niya sa ‘kin. Namula ako bigla at nagbaba nang tingin. Sobrang bait ni kuya Rio. “Kuya, anong gagawin ko? Hinahanap na ako ni mama,” Agad siyang tumalikod sa akin. “Sakay ka, uuwi na tayo.” Sabi niya. Napatitig ako sa likuran niya. Nagdadalawang isip ako kung sasakay ba ako o hindi. “Sumakay ka na dahil ihahatid kita sa inyo,” wala na akong nagawa kun’di ang suma
Malalakas ang tugtog ng music sa loob ng bar. Sumasayaw ako sa loob kasama ni ate Nikolay. Noah’s shit is nowhere to be found. Hindi ko alam saan nagpunta ang gagong iyon pero bahala siya sa buhay niya. I hate him. So annoying. “Noelle, we badly need to go,” umiling ako kay ate Nikolay. “Ate, ayaw ko. Mamaya na,” “You’re drunk! Mapapatay tayo ni papa oras na hindi pa tayo makauwi!” “Sige na, mauna ka na. I can handle myself,” Tumingin si ate Nikolay sa likuran ko saka niya ako tignan muli sa mata. “Sige uuwi na ako. Anyway, makakauwi ka na rin naman mamaya.” Kumunot ang noo ko sa sinabi niya pero bago pa man ako maka react, isang tikhim ang narinig ko mula sa likuran. “Bye,” sabi ni ate Nikolay at niyakap ako. Kumapit ako sa damit niya. “Ate, don’t tell me kuya Rio is here?” kinakabahang sabi ko. Tinapik ni ate Nikolay ang balikat ko. “Then I won’t tell you,” sabi niya at nginisihan ako. Lukot ang mukha ko at ayaw siyang pakawalan ngunit ramdam ko na ang hininga ni kuya sa b
NOAH When pa brought her to house, my eyes didn’t leave her starting on that day. Kahit saan ako magpunta, siya lang ang nakikita ko. At first she’s timid and naïve. Ayaw niyang makipaghalubilo, except to papa. On her 1 year living with us, natuto na siyang makipaghalubilo sa amin particularly kay Noelle. Mas close pa nga sila ni Noelle. Pinaglalaruan ko ang labi ko habang nakatingin sa kapatid kong si Noelle na nasa pool at nakikipaglaro kay Nikolay. The only woman who caught my attention. We were celebrating Nikolay’s birthday in the pool. Bukas magpa-party si mama sa kaniya. Solely for the family and it’s pathetic because I don’t want her to be my family. “Noah! Halika na! Ate Nikolay is waiting for us,” sigaw ni Noelle. She likes calling Nikolay ate dahil matanda ito sa amin ng ilang buwan pero ayaw niya akong tawaging kuya kahit na matanda ako sa kaniya ng isang araw. I was born 11: 40 p.m habang siya ay almost 1 na no’ng kinaumagahan. So kahit kambal kami, hindi kami magk
ANNOUNCEMENT! This week or next week, Shade of Wrath (story of Kei) and Shade of Envy (Story of Noelle) will be available here in GN. Separate po siya sa Shade of Lust. Sadly, the katas-taasan doesn’t have a final say about my inquiry. As long as wala akong nari-receive na GO signal from them, so hindi ko pwedeng idugtong ang mga next series dito sa SoL. However, if ever na payag ang kataas-taasan about sa concern ko, idudugtong ko dito ang story ni Noelle&Rio, and Shade of Lust will not be ended in Special Chapter 4. Though kay Kei WILL remain as separate book pa rin. Hope suportahan niyo pa rin ang story ni Kei and Noelle and I hope it’ll catch your attention too like how Demi and Tei got it. Again, nagpapasalamat ako sa pag support niyo sa Shade of Lust. Thank you for the gems. Thank you for the votes (pa stars at sa mga hindi pa nakabigay stars, baka naman. Haha), thank you sa comments. Always appreciated your comments. Lagi kong nababasa at minsan nakaka reply ako, minsan hin