The exciting paaaaart. Aaaaaack
“Hi ate, Noelle, kuya Sean is here,” bungad sa aki ni Sofia nang makarating ako galing school. Nanlaki ang mata ko at nagmamadaling pumunta sa kaniya. “Sean!” Ngumiwi siya sa boses ko. Si tita Cha ay natawa. “Bakit na naman?” aniya “Payag ka na?” sabi ko. Nakagat niya ang pang ibabang labi niya. “Please Sean.. Keep this as a secret,” halos lumuhod na ako sa harapan niya para lang huwag niyang sabihin sa totoong ama niya kung nasaan ako. Agad niyang nilapit ang mukha niya sa mukha ko kung paano gawin iyon ni Rio. Kumabog ang puso ko. Si Rio ang naisip ko kaagad. “Sabi ko naman sa ‘yo na illegitimate child ako. Bakit mo naman naisip na magtutuos ang landas namin ng kuya-kuyahan mo?” Napapikit ako at hinila siya palabas ng bahay. 1 month na kami dito sa New York at naiinis pa rin ako sa lalaking ito kasi hindi siya pumapayag sa gusto kong mangyari. Anong gusto kong mangyari? Iyon ay ilihim niya kay Rio o sa kahit na sino sa pamilya niya sa Pinas na nandito ako at magkapit baha
“Nagkita kami ni Nikolay no’ng nakaraan,” sabi ni Sean na hawak pa rin ang Macha niya at nakaakbay sa akin. “Nasa Paris siya kasama ni mommy Cha,” tumingin ako sa kaniya at pinakunutan siya ng noo ng tawagin niyang mommy si tita. Pauwi na kami ng bahay dahil walang magluluto para kay Sofia at Leonor. “Himala at mag-iisang linggo ka na dito sa New York,” sabi ko sa kaniya. Si Sean kasi iyong tipo ng tao na hindi mapirmi sa iisang lugar. No’ng nag security guard siya sa bar ni Mr. Madjos, nagpa-part time pala siya noon. Gusto niya kasing e pursue ang photography and now, in demand ang skills and talents niya lalo pa’t isa siyang Pabelico. Kaya nagtatagpo minsan ang landas nila ni ate Nikolay. Siya isang photographer, si ate isang fashion designer. His personality is jolly and gullible pero kung hindi mo siya kilala, para siyang strikto, antipatiko, at seryoso. The Pabelico blood runs on his veins. Kada gatherings ng pamilya niya, wala akong tinatanong sa kaniya, wala din siyang
Nakaupo na kami ni Sean sa round table. Kanina pa ako pinapakilala ni mama at papa sa mga kaibigan nila. Kanina pa ako nag ikot ikot at ngumingiti. Mag iisang oras na yata. Pagod na ang paa ko. Pero kanina pa rin ako naiilang dahil ramdam ko ang pag sunod ng mata sa akin ni Rio. Ilang beses ng nagsalubong ang paningin namin at ako na ang unang nag iiwas. Hindi naman siya bothered na tinitignan ko siya. In fact, pagnagsasalubong ang mata namin dalawa ay nakikita ko ang pag-angat ng kilay niya o di kaya minsan ang sulok ng labi niya. "Ma, si Noah?" "Umalis siya kanina anak. Pero pabalik na ngayon ang kapatid mo." Sabi ni mama. "Ah okay. Upo lang muna ako malapit kay Sean, ma." Sabi ko kay mama. At iyon nga, tabi kami ngayon sa round table na ito. Sa gilid, naroon naman si Rio. Nako-conscious ako kasi kanina pa niya ako tinitignan. Napapaisip tuloy ako kung may mali ba sa mukha ko. Hindi ko rin nakita si Nichole at anak nila. Hindi niya ba iyon kasama? Ay bahala siy
"Ma, saan kayo ni papa?" tanong ko. Nasa sala na kami at parehong pagod. Si Noah ay hinatid ang girlfriend niya. Tapos na kasi ang party at buti naman dahil kanina ko pa gustong magpahinga. "Gustong maka iskor ng papa mo anak. Sa taas lang kami." Agad akong napangiwi sa sinabi ni mama. "Babe, ikaw nagsabi na gusto mo." Sabi ni papa. "Tei, sabi mo kanina ka pa na ho-horny!" "Ma, pa, ang tanda niyo na! At isa pa, umalis na nga kayo. Ang SPG niyo ah!" Reklamo ko. "Ano naman? May asim pa naman itong mama mo ah?" sabi ni mama at natatawa si papa sa kaniya. Agad kong tinakpan ang tenga ko at bumalik nalang sa sofa. Jusko! Ayaw kong marinig. Please lang. Stop that ma! Nang makaupo ako, narinig ko ang mahinang tawa ng lalaki sa tabi ko. Bago ko makalimutan, nandito pa pala si Rio. Agad nanlaki ang mata ko nang makita siya at tatayo na sana nang makita ang biglang pagtayo rin niya. Lumapit siya sa akin. Ako naman ay nabibingi na sa sobrang kaba. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Wa
"Sean, tabi tayo," sabi ko kay Sean habang lumalapit ako sa kaniya. Pero agad ng nalukot ang mukha niya nang makita ako. "Noelle, hindi pa ako nakakaporma sa ate Nikolay mo pero tingin ko ay pinaglalamayan na ako." "Pinagsasabi mo diyan?" kunot noong tanong ko. Nasa may pool kami dahil plinano ni mama na mag family bonding kami. Narito nga sina mama Kapilan at papa Grant. Si Noah naman ay umalis pero babalik rin daw kaagad. So basically, ako, si Rio, at mga magulang lang namin ang nandito. Tas saling pusa lang si Sean. "Noelle, look, hindi pa ako nakakapunta ng North Korea. Pero pakiramdam ko, bago ako maka punta doon, tigok na ako dahil sa pinsan ko." Sumilip ako sa gilid at nakita si Rio na masamang nakatingin sa amin ni Sean. Tipong, galit talaga at umiigting ang panga. Nanayo bigla ang balahibo ko. "Huwag mo akong iwan dito. Ayos lang naman kung mamatay ka," biro ko. Agad niya akong sinamaan nang tingin. "Wala ka talagang kwenta. Sabi mo ilalapit mo 'ko sa ate mo e b
Hindi na ako nagsalita matapos no'n. Nang mapansin niya ang pananahimik ko ay agad na niyang pinaandar ang sasakyan papaalis. Nandito na naman siya sa mga matatamis niyang salita. Titibok na naman ang puso ko tapos in the latter part, wawasakin niya rin. "Bakit mo iniwan ang anklet?" tanong niya no'ng ilang minuto na kaming nanahimik. Nakita ba niya sa kwarto? Or nakita ni Noah at sinabi sa kaniya? "Bakit ko naman dadalhin?" Isinandal ko ang ulo ko sa bintana. "I asked you that day Noelle what's wrong pero hindi ka nagtanong." Kumunot ang noo ko. "If you're man enough, kahit hindi ko na itanong, kusa mong sasabihin." Natahimik siya sa sinabi ko. Bakit? Totoo hindi ba? Napatingin ako sa cellphone ko ng mag vibrate ito. A message from Sean telling me, "Aja!" Ganito kabigat ang usapan namin ni Rio tas may mag cha-chat sa'yo bigla ng Aja, anong tamang gawin para ma salvage ko itong gonggong na ito? Loko loko talaga itong bwesit na Sean. Nakakainis. "Kunin mo 'ko dito kay
“Kakauwi mo lang dito pero gusto mong diyan ka titira sa lolo at lola mo?” taas kilay na sabi ni mama. Si lolo at lola ay natatawa sa tabi ko. Naglalambing akong lumapit sa kaniya para lang payagan ako. E kasi naroon si Rio sa bahay. Ayaw ko doon. “NASAAN SI NOELLE?” malayo pa lang naririnig ko na ang boses ni Noah. “Uwi ng bahay!” Sabi niya nang makita niya ako. Humaba ang nguso ko. “Nandoon si Rio at naiinis ako sa kaniya!” “At bakit? Inaano ka ba ni kuya?” kunot noong tanong niya. Si mama sa tabi ko ay natatawa. Bakit ba hindi na sila kontra kay Rio e samantalang noon ayaw nila? “Noah,” reklamo ko. “Uwi Noelle at huwag matigas ang ulo! Aba! Kararating mo lang pero gusto mo ng umalis kaagad?” Kagat labi akong tumayo at naunang lumabas. Nakakainis talaga minsan itong Noah na ito. Sila na ang nagpaalam kay lola at lolo. Sinundan ako ni Noah sa labas ng bahay at agad na inakbayan. “Kahit kailan, pasaway ka talagang bata ka.” “Hindi na ako bata Noah,” sabi ko. “Pwede ng lig
"Pwede ba Rio, tigil tigilan mo 'ko?" naiinis na sabi ko sa kaniya habang nagmamadaling umupo sa upuan para kumain. Narinig ko ang mahinang tawa niya sa likuran. Para na akong timang dito na namula dahil sa sinabi niya. Gago. Anong bubuntisin? E bakit namumula ka imbes na matakot ha Noelle? Kastigo ko sa sarili. Pumunta naman siya sa harapan at nakita ko na namang ang mukha niyang nakangiti. "Huwag ka ngang ngumiti," medyo naiinis na sabi ko. "Okay, Noelle." Napapikit ako ng maging tunog iyon na puno ng lambing sa labi niya. "Nakakainis." Bulong bulong ko at kumain. Si Rio sa harapan ay hindi na yata nawala ang ngiti sa labi niya at kanina ko pa napapansin ang panakaw nakaw niyang tingin. Tinataasan ko na nga ng kilay kapag nahuhuli ko siyang nakatingin sa akin pero wala naman siyang reaction. Iniirapan ko na't lahat kada nagtatagpo ang mata namin dalawa pero wala pa ring nagbago. Nang matapos kami sa pagkain ay agad siyang naligo. "Manuod ka muna ng TV," sabi niya. Hindi