Kabanata 0002

Naupo si Amy sa isa sa pinaka-marangyang club buong gabi kung kailan laging abala at puno ang club, may dalawang bote ng alak sa harap niya at nilunod niya ang sarili sa kanyang kalungkutan. Sa nakaraang tatlong taon ng kasal nila, naging matapat siyang asawa sa gag*ng 'yun. Ni hindi niya binigyan ng pagkakataon ang ibang lalaki na lumapit sa kanya o pumorma man lang. Lalong di niya naisip na pagtaksilan ang asawa niya. Sobrang nagtitiwala siya kay Callan pero sinaktan nito ang puso niya na parang wala lang.

Sa sobrang kalasingan niya, umaasa siyang nakalimutan niya ang kanyang kalungkutan pero tila hindi nakakatulong ang inumin habang patuloy na naglalaro sa kanyang isipan ang hubad na imahe nina Joan at Callan.

Galit na galit siyang tumayo at tumingin sa paligid sa mga taong sumasayaw sa club. Naisipan niyang pumili ng isang random na lalaking pwede niyang maka-night stand. Pagkatapos ng lahat, siya ay divorced naman at single na uli.

Nakita niya ang isang matangkad na lalaki na papasok sa isang kwarto at mabilis siyang tumakbo papunta doon. Bago pa man maisara ang pinto ay pumasok na siya.

Sabay sandal sa lalaki at ginamit ang kaliwang kamay para isara ang pinto sa likod nila. Agad nagtagpo ang kanyang bibig aat ng labi ng lalaki, at ilang sandali pa bago tumugon ang mga labi ng lalaki.

Maya maya lang ay napunta sila sa isang mainit na session kaya mabilis niyang hinubad ang kanyang damit, tinulungan niya ang lalaking alisin din ang mga damit nitoat sa isang iglap, nasa kama na sila at nasa ibabaw na niya ang lalaki, umuungol sila ng malakas habang nasa loob niya ang lalaki.

Ito ay isang kasiya-siya at nakakapagod na sandali para sa dalawa dahil tumagal ito ng kalahating oras, nang sa wakas ay nasiyahan silang dalawa, nahiga na sila sa kama at natulog.

Nagising si Amy makalipas ang ilang oras at nakita niya ang lalaking natutulog sa madilim na kwarto. Hindi pa nagbubukas ang ilaw ng kwarto nang pumasok siya at sinimulang halikan ang lalaki ilang oras na ang nakalipas.

"Ang galing at ang sarap niya ha," bulong ni Amy at naglabas ng ilang dollar notes mula sa kanyang pitaka saka inilagay sa palad ng lalaki. Kahit pa natutulog ang lalaking gigolo, hindi niya ito dadayain sa pamamagitan ng pag-alis nang hindi nagbabayad.

Maingat siyang naglakad palabas ng kwarto, ayaw niyang gisingin ang lalaki.

Umalis si Amy sa NorthHill at sumakay ng tren patungo sa isang maliit na lungsod kung saan nilalayon niyang mamuhay ng simpleng buhay. Ang pamumuhay sa kanyang lungsod, sa NorthHill, ay magdudulot lamang sa kanya ng higit na trauma. Hindi maiiwasan ni Amy si Callan dahil isa itong makapangyarihang lalaki at dahil naglakas-loob itong hiwalayan ito, baka gusto lang nitong pahirapan ang buhay niya. Kaya mas mabuting pumunta siya sa ibang lugar at magsimula ng bagong buhay.

Naghihinala si Amy sa kanyang sarili makalipas ang ilang linggo nang magsimula siyang magkaroon ng morning sickness. Sa tuwing gusto niyang isipin na baka ito ay senyales ng pagbubuntis, ipapaalala niya sa kanyang sarili na tatlong taon silang kasal ni Callan at hindi siya kailanman nagbuntis. Siya ay baog at tulad ng sinabi ni Callan, iyon ang kanyang kapalaran. Gusto man niyang magkaroon ng anak at maging ina pero tila hindi siya nabiyayaan ng ganoon.

Nakatanggap siya ng pinakamalaking pagkabigla sa kanyang buhay nang bumisita siya sa ospital at sinabi sa kanya na siya ay tatlong linggong buntis. Paano ito naging posible? Tuwang-tuwa siya at sa paglipas ng mga buwan, lumalaki nga ang kanyang tiyan kaysa sa karaniwan pero minsan nababahala pa rin siya at iniisip pa nga niya kung buntis nga ba siya ng isang bata lang dahil nagtataka siya kung bakit mas malaki ang pagusbong ng kanyang tiyan kaysa sa normal.

Pagkalipas ng siyam na buwan, nanganak si Amy sa ospital. Nakaka-stress, alam niyang sunud-sunod ang paglalabas ng mga bagay pero kahit siya ay nagdududa kung mga sanggol ba iyon.

Ipinikit niya ang kanyang mga mata at nagdasal na sana ang lumabas sa kanya ay isang bata, iminulat niya ang kanyang mga mata makalipas ang ilang segundo at nakita niya ang dalawang doktor at apat na babaeng nurse na nagsisiksikan sa buong kwarto. Bawat isa sa kanila ay may bagong silang na sanggol, lahat sila ay may ngiti sa kanilang mga mukha.

Napakurap siya at nagtanong, hindi niya alam baka nakakaloko ang tanong niya pero nagawa niyang magtanong, "Teka, mga anak ko silang lahat?"

"Oo," masayang sagot ng lahat sa kwarto. Hindi naniwala si Amy sa kanyang pandinig at inisip na baka nananaginip siya. Paano posible para sa isang baog na tulad niya na magkaroon ng lahat ng mga sanggol na ito?

Pagkatapos ay binilang niya ang mga ito, "isa, dalawa, tatlo, apat lima..." huminto siya sa pagbibilang at pinunasan ang kanyang mukha, "anim"

"Anim na sanggol?" Tanong niya.

"Oo, congratulations!" lahat ng tao sa kwarto ay nagsimulang bumati sa kanya. Tumulo ang luha sa kanyang pisngi, dahan-dahang dumapo ang dalawang palad sa malambot na pisngi.

Masayang-masaya siya at nagpasalamat siya sa kanyang Diyos sa sobrang pagpapala nito sa kanya. Nakakuha siya ng lakas mula sa mabuting balita at umupo ng tuwid, "hayaan ko ang mga ito?" Masayang sabi niya at sunod sunod na binigay ang baby. Tuwang-tuwa siyang makita ang mga cute na sanggol, binasbasan niya ang mga ito at hinalikan silang lahat sa noo.

Ilang buwan lang ang nakararaan, naranasan niya ang pinakamasamang araw ng buhay niya, pero ngayon andito siya sa pinakamasayang araw ng buhay niy.

*********

Pagkalipas ng anim na taon, umupo si Amy sa isang mahabang upuang kahoy at nagtawag, "Elijah," "Moses," "Elisha!"

Tatlong cute na lalaki ang tumakbo patungo sa kanya ng napakabilis, lahat sila ay may matingkad na ngiti sa kanilang mga mukha at kahit na ang kanilang mga damit ay hindi mamahalin, kapansin pansin ang kanilang kagwapuhan, kasama ang katotohanan na ang tatlong lalaki ay magkamukha at identical.

"Halikayo," sumenyas si Amy sa kanila na lumapit at tumabi sila sa kanya. Masaya niyang ginulo ang buhok nila at sinabing, "tawagan niyo rito ang mga kapatid niyo."

"Angel!" Tumawag si Elijah.

"Queen," sigaw ni .

"Debby," tawag ni Moses.

Tatlong kaibig-ibig na mga batang babae ang lumitaw sa lalong madaling panahon, sila ay may mahabang buhok at ang kanilang hairstyle ay parepareho, sila ay naggagandahang magkakapatid at identical din ang mga itsura.

Sa paglipas ng mga taon, pinalaki ni Amy ang kanyang mga anak sa abot ng kanyang makakaya at gumugol siya ng kalidad ng oras kasama sila. Madalas silang nagbibiruan at mga oras na kailangang pagsabihan sila sa paggawa ng mali, ginawa rin niya ito. Ang pag-ibig sa pagitan niya at ng anim na bata ay tunay ring malakas.

Walang nakapagsasabi sa kanya na naging mahusay siya sa pagharap sa stress ng pagpapalaki ng anim na anak sa loob ng anim na taon. Napakalaking gawain iyon.

Umalis si Amy sa stool at umupo sa madamong lupa habang ang mga bata ay nakaupo sa paligid niya ng paikot-ikot, "Pupunta tayo ng NorthHill bukas."

"Bakit po mommy?" tanong agad ni Elijah nang matapos magsalita si Amy.

"'Di kasi gaanong mataas ang standards ng mga schools dito, kahit na mapayapa na sana tayo dito gusto kong maranasan ninyong lahat ang mas magandang edukasyon at mamuhay sa mas modernong syudad," sabi ni Amy.

"Mommy, hindi ba sabi mo hindi tayo makakapunta sa NorthHill dahil may mga masasamang tao doon?" tanong ni Moses.

Minsang tinanong ng mga bata si Amy kung bakit sila nananatili sa probinsya at sinabi niya sa kanila noon na nakatira talaga siya sa NorthHill pero nagtago dito dahil sa ilang masasamang tao na nagtatangkang saktan siya.

"Hindi ka ba sasaktan ng masasamang tao, ma?" Tanong ni Angel gamit ang maliit at mala-anghel niyang boses.

Ngumiti si Amy, "Anim kayong nakapaligid sa akin at sa tingin mo may makakasakit sa akin?"

Iginulong ni Elijah ang manggas at ipinakita ang kanyang kalamnan saka sinabing, "Tama, tingnan mo ang muscles ko, kung sino ang magtangkang manakit kay mommy ay masusuntok sa mukha."

"Tama, pagpunta natin sa NorthHill , hindi natin hahayaang mabully si mommy," tumayo si Elisha at inihagis ang dalawang kamay sa ere, "Sobrang powerful ko, kung sino ang gustong saktan si mama ay dapat dumaan muna sa akin."

"Oo, hindi ba sinabi ni mama na pinangalanan niya kaming Elijah, Elisha at Moses dahil naniniwala siyang makapangyarihan kaming mga lalaki? Mommy, huwag kang mag-alala, andito kami palagi sa tabi mo. Ang mga masasamang tao ay di magtatangkang saktan ka." dagdag ni Moses.

Ang tatlong babae ay nanood at tumango na lamang, bagamat kaedad nila ang mga lalaki, hindi sila kasing lakas ng katawan gaya ng mga lalaki pero pakiramdam nila ay ligtas sila sa paligid ng mga lalaki. Sa katunayan, sa lungsod, walang nangahas na saktan ang tatlong babae dahil alam nila kung gaano ka-protective ang kanilang mga kapatid.

"Oo, may tiwala ako kay Elijah, Moses at Elisha, hindi nila hahayaang may masaktan sa atin," sabi ni Queen. Si Debby ang tahimik at kumpiyansa lang na makakabalik sila sa NorthHill at walang makakasakit sa kanila.

Masaya si Amy sa pagpapakita ng kapangyarihan ng kanyang maliliit na anak.

"Mommy, makikita rin ba natin si daddy?" tanong ni Elisha.

Lalong itinuon ng mga bata ang atensyon kay Amy. Minsan nang sinabi ni Amy sa kanila na nasa NorthHill ang tatay nila pero kahit siya, hindi siya makilala plus anim na taon na ang nakalipas at malaking lungsod ang NorthHill , nagdududa siya kung makikilala pa niya ang kanilang ama, lalo na't nakita niyang gigolo lang ito. .

Pero ayaw niyang mawalan ng pag-asa ang mga bata sa pakikipagkita sa kanilang ama kaya't sumagot siya ng, "Oo."

Nagtatalon ang mga bata kay Joy at nagsimulang magsaya. Mas handa na silang pumunta sa NorthHill kinabukasan, umaasa na makikilala nila ang kanilang ama na matagal na nilang inaasam na makilala.