Sumaglit lamang kami sa pag gala pagkatapos namin kumain, at nang makauwi kami ay kaagad naman na nakatulog si Sam.
Pagpasok namin sa kwarto ni AJ ay muli siyang kumuha ng damit, mukhang aalis siya sa kinuha niya na damit. Napansin ko rin na kanina pa sa mall ang tingin niya sa kanyang cellphone.
"Saan ka pupunta? Alas siete na ng gabi lalabas ka pa?” tanong ko sa kanya habang sinusuot niya ang napili niyang damit.
"Kailangan kong pumunta sa restaurant, hon.” sagot niya sa akin. “Kapag talaga wala ako doon ay lagi na lang na may kapalpakan na nangyayari." dagdag niya at ngayon anaman ay nagsusuot na siya ng sapatos.
“Anong oras ka uuwi?” tanong kong muli at saka na umupo sa gilid ng aming kama.
N
“Alam ba niya na buntis ka?” tanong ko bago siya makasagot sa una kong tanong.Umiling si Cesca kaya hindi ko alam kung alin ba sa tanong ko siya sumagot ng hindi.“Umiling ka saan? Hindi mo alam ang pangalan niya o hindi mo pa nasabi sa kanya ang sitwasyon mo?” tanong kong muli.Sa ikalawang pagkakataon ay napa buntong hininga si Cesca. Tinitigan niya ako ng ilang segundo bago niya mapagdesisyunan na sumagot sa mga katanungan ko.“Both, Bianca,” aniya at umiwas ng tingin. “I don’t know him, his background, anything about him – wala akong alam. Without knowing anything about that man, syempre hindi din niya alam na buntis ako.” at saka pa siya napasandal sa kanyang swivel chair.
“Bianca, I am serious.” sabi niya at saka pa lumapit sa akin."Please, hindi magandang biro ito." sabi ko habang ako ay nanatiling nakatayo patalikod sa kanya.Hindi ako makaharap, hindi ako makagalaw. Para bang nawalan ako ng kontrol sa katawan ko dahil sa mga pinagsasabi niya.“I said, I am serious.” aniya at tuluyan ng tumayo sa aking harapan. “I am dead serious, Bianca.” ulit niya sa kanyang sinabi.Napailing ako at pilit na umiiwas ng tingin sa kanya. Ayokong makaharap siya ng mata sa mata dahil alam ko sa sarili ko na babalik lahat ng ala-ala niya sa akin sa isang iglap lang."I still love you, Bianca, and I always do. Pero hindi naman kita pinipilit na bumalik sa akin, the truth is w
“Promise me you’re not gonna make fun of me, mommy.” sabi ni Sam sabay nguso pa ng kanyang labi.“I won’t! Bakit ko naman gagawin ‘yun? I am always proud of what you do, always remember that.” at saka ako nag thumbs up sa kanya upang hindi na siya mahiya."Little do you knowhow I'm breaking while you fall asleep.Little do you knowI'm still haunted by the memories.Little do you
“Fine! Aamin na!” sagot ni Cesca sa akin sabay irap pa.“I was with someone kanina, and we were having sex.” mabilis siya nagsalita na parang nag ra-rap pa. “Okay na? Satisfied? Oh baka naman hindi ka pa maniwala niyan.” dagdag niya at tuluyan ng umupo sa kanyang swivel chair.Napanganga na lamang ako at hindi ko na nakuha pa na makasagot sa kanyang sinabi. Hindi ako makapaniwala sa kaibigan ko, she’s living wild and free for real.Napabuntong hininga siya sabay sandal sa kanyang upuan at saka niya ipinikit niya ang kanyang mga mata."Bianca, answer me honestly,” sabi niya at nanatili pa rin na nakapikit ang kanyang mga mata. “Tiwala ka ba sa asawa mo?" tanong niya sa akin.
"So, how do you feel when you walk into this house? I mean, sigurado naman na naaalala mo pa ang bahay na ito kahit di pa siya buo noon."Tama ang nasa isip ko, ito nga iyong bahay na ipinakita niya sa akin noon.“Tell me, Bianca, hindi ba kumabog ‘yang puso mo kahit ilang segundo lang nang bumaba ka sa kotse mo? Hindi ba sumagi sa isip mo kung ano kaya ang itsura ng pamilya natin sa bahay na ‘to kung hindi tayo naghiwalay?” he asked.Sinamaan ko ng tingin si Bernard at sumagot. “Iyan lang ba ang gusto mong ipamukha sa akin kaya mo kami pinilit na sumama sa’yo?”“Woah, woah, Bianca, hindi ako ang nagpumilit, ang anak mo ang nagpumilit.” sabi niya sa akin at lumipat pa ng pwesto sa aking harapan.
Hindi na kami nagtagal pa sa bahay ni Bernard, inaya ko na kaagad si Sam na umuwi pagkatapos nilang mag merienda ni Miley.“Mommy where are we going po?” tanong ni Sam habang nakatingin sa daan na tinatahak namin. “This is not the way to our house.” sabi pa niya at saka tumingin sa akin.“We are going to Mamita’s house.” maikli kong sagot sa kanya.Kailangan namin na mag usap ni mama tungkol sa sinabi ni Bernard kanina. Kailangan ko ring malaman kung totoo ba ang sinasabi niya na alam ni mama ang ginawa ni Francesca at Jasmin.“Akala ko po ba we are going to watch One Punch Man kaya tayo uuwi ng maaga?” tanong ni Sam sa akin. And the way he talks, I can sense that he is disappointed.
“Just tell me what you need, Bernard.” sabi ko at saka na tumayo mula sa higaan. “Para matapos na itong usapan natin, at lahat ng gusto mo. Sabihin mo na lahat.” dagdag ko at tumayo ako sa kanyang harapan.Niluwagan naman niya ang kanyang necktie.“Kung sasabihin ko ba na si Jasmin ang may kagagawan sa annulment papers natin, maniniwala ka ba?” sabi niya habang siya ay nakahalukipkip pa.Hindi ko na naman alam kung paano ako mag re-react nang dahil sa sinabi niya. Hindi ko masabi sa kanya na hindi ako naniniwala dahil sa doon sa sinabi niya kahapon tungkol kay Cesca ay hindi naman pala niya gawa-gawa. Na tunay at lehitimong may alam ang mama tungkol doon, but she chose to stay silent.Ngayon naman ay tungkol sa annulment namin at ang k
“Aminin mo, Bianca, that you really liked what happened.” sabi niya sa akin at saka pa lumuhod sa aking harapan.Nakatitig lamang ako sa kanya at hindi makasagot. Hindi ko kayang aminin ang gusto niya na sabihin ko, hindi ko kayang magsalita muli ng isang kasalanan dahil kapag sumagot ako sa kanya ng “Oo,” para ko na rin siyang binigyan ng pag asa na babalik pa kami sa dati.Kaya naman humugot na ako ng lakas ng loob upang masabi ko sa kanya ang dapat na mangyayari.“Bernard, we can’t be together,” sabi ko at saka ko ito pinatayo, maging ako ay tumayo na rin. “What happened between us a while ago was an accident, a complete mistake." dagdag ko.He pulled me closer, and then he placed his forehead against mine. Hinaplos niya