So, yan, may anim na chapter akong update ulit ngayon, ewan ko na lang kung mabitin pa kayo. Anyway, Promote ko lang 'yung new story ko rin dito sa Goodnovel. Pa-save na rin sa library ninyo. Ang title ay How To Catch a Billionaire. Sana po ay suportahan niyo rin ang story nila Isaid at Aika. Maraming salamat po.
Misha’s POVKagabi, habang hindi ako makatulog. Naisip kong pagandahan itong kubo ko rito. So, ibig sabihin, kapag nandito ako sa farm, ito na talaga ‘yung magiging kubo namin ni Everett. Kaya naisipan kong utusan ang isa sa mga staff namin na ibili ako ng mga halaman na puwedeng kong ilagay sa paligid ng kubo ko. Kaya ngayong umaga, abala ako sa pag-aayos ng mga halaman sa harap ng kubo nang bigla kong marinig ang matinis na busina ng isang mamahaling sasakyan. Sa una, iniisip ko na baka si custome lang namin ang nasa labas at nagmamadali lang. Pero nang tumingin ako sa may gate, halos mahulog ako sa aking kinatatayuan sa nakita ko.Si Everett.Hindi ko alam kung anong iniisip niya, pero grabe ang itsura ng kaniyang sasakyan. Dalawang bagong luxury ang magkasunod at sa likod nito, may isang malaki at makulay na jeep na puno ng mga kahon. Napakabilis ng mga pangyayari—pagkatapos ng ilang saglit, nagbukas na ang mga pinto ng sasakyan at naglabasan ang mga bodyguard ni Everett na para b
Misha’s POVWala na raw gagawin si Everett. Gusto niya raw magpahinga ng kahit isang arraw. Buong araw siyang mag-i-stay dito sa farm namin at masayang-masaya ako dahil makakasama ko siya rito. Kailangan kong magpakitang gilas! Kailangan makita niya na may ibubuga na ako sa kusina. Thank you sa cooking tutorial at ganoon na rin siyempre kay Conrad na nagtuturo sa aking magluto.Napagdesisyunan kong isama siya sa pag-harvest ng mga gulay. Magluluto kasi ako mamaya ng mga pinoy ulam—tinolang manok at nilagang baboy. Naalala ko pa kagabi, halos mapuyat ako kakapanood ng mga cooking tutorial sa internet para lang masiguradong masarap ang kalalabasan ng mga iluluto ko. Excited na akong makita ang reaksyon ni Everett kapag natikman niya ang mga luto ko.Bigla kong narinig ang mga sasakyan. “Dumating na yata siya,” bulong ko sa sarili ko. Sinabi ko na kasi sa kaniya kung anong gusto kong lutuin kaya pumunta sila sa bayan para mamili ng mga karne na iluluto ko. Gusto ko nga sanang sumama kaya
Misha’s POVPagdating sa kubo, sinimulan ko nang ayusin ang mga lulutuin namin. “Ikaw na ang bahala sa paghiwa ng mga gulay, ha,” sabi ko habang inilalabas ko ang manok at baboy mula sa fridge.“Sure, chef Misha!” sabay salute ni Everett. Natawa ako sa reaksyon niya pero hindi ko mapigilang kiligin. Nagsimula na siyang magbalat at maghiwa ng mga sayote at patatas, habang ako naman ay inasikaso ang paghahanda ng mga rekado para sa tinola. Nagtulungan kami habang nagluluto at sa bawat pagkakataon na magtatama ang aming mga mata, nararamdaman ko ang kakaibang kilig. Hindi pa kami kasal pero parang mag-asawa na talaga ang mga eksena namin ngayon.Habang hiniwa ni Everett ang mga gulay, may mga pagkakataong nagkakamali siya ng hiwa, pero imbes na mainsulto, tinatawanan ko na lang ito. “Sana hindi mo mahati ng todo ang sayote,” biro ko. “Baka kasi madurog na ‘yan kapag niluto na. Ayaw ko nun,” kunyari ay strikto ako.Tumawa siya. “At least maganda pa rin ang paghihiwa ko,” pagmamayabang niy
Misha’s POVMay kumatok sa banyo kaya natigil ako sa pagkuskos ng pukë ko. Mukhang madudumi na ata ang Everett ko.“Misha, bakit ang tagal mo diyan sa banyo?” tanong niya habang mabula pa ang pukë ko.“Ah, eh, magbabanyo ka rin ba? Sandali lang, patapos naman na ako,” sagot ko at saka ko binilisan ang pagkalkal sa hiwa ko. Kailangan perfect ito at mabango, para kapag na-mukbang niya, pasabog ang amoy at lasa.“S-sige, nagtataka lang kasi ako, halos mag-iisang oras ka na ata diyan,” sabi pa niya kaya natatawa tuloy ako. “Hindi ka naman siguro nagmamariang palad?” tanong pa niya.“Hindi ah, parang baliw ‘tong si Everett. Kung gagawin ko ‘yon, sa iyo ko na lang ipapaubaya,” sagot ko kaya tumawa lang siya.“Sige ba, mamaya sa akin ‘yan,” sabi niya at saka ko narinig na bumalik na siya sa may sala.Hindi na lang ako sumagot, tinapos ko na lang ang ginagawa ko. Mabuti na lang din at patapos na ako. Binuhusan ko na ng tubig ang bumubulang pekpëk ko. Pagkalinis nito, parang kumikinang sa linis
Misha’s POV“Putcha, grabe ka manipsip, nanghihina ako sa ‘yo, Misha,” sabi niya habang nakababad pa rin ang titë niya sa loob ng bibig ko. Tapos, habang nakababad ang titë niya sa bibig ko, sinisipsip kong mabuti ang butas ng ulo niya. Heto, napapasabunot tuloy siya sa buhok ko. Panay ang ungol niya.Bigla siyang nag-request na itigil ko na muna ang pagsubo sa kaniya. Nagtaka ako. “B-bakit, nasasaktan ka ba? Masyado ba akong nag-enjoy?” tanong ko na parang nahihiya. Ang pagkakatanda ko, nag-ingat ako na hindi magasgasan ng mga ngipin ko ang titë niya.“Nope, wala kang ginawang mali, sa sarap mong mag-blow job, ramdam kong malapit na akong labasan. Ayoko namang mabitin ka kaya mas mainam na ako naman ang mag-enjoy diyan sa ibaba mo,” pag-aamin niya kaya natawa ako. Sabi na nga ba’t palagi siyang enjoy na enjoy kapag bini-blow job ko siya. Nakakatuwang marinig na sa ilang minuto lang ay nasarapan siya sa ginawa ko.Hiniga niya ako sa kama at dahan-dahang binuka ang mga hita ko. Lumapit
Everett’s POVNakatitig ako sa kusina ng farm nila Misha habang hinahanda ko ang mga sangkap na gagamitin ko para sa seafood mix na lulutuin ko ngayong tanghali. Dito na muna ako maghapon kasi iba rin pala talaga ang hangin sa farm, sariwa at kaaya-aya sa pakiramdam. Isa pa, gusto ko rin na mahaba-haba ang bonding namin ni Misha. Nangako ako sa kaniya na ipagluluto ko siya ng masarap na pagkain ngayong araw. At ngayon ko na rin maipapakita ang pagkakataon kay Conrad—ang bestfriend niyang isang tanyag na chef sa ibang bansa—na hindi lang ako basta CEO ng isang malaking kumpanya, kundi marunong din akong magluto. Kailangan kong maipakita sa kanya na hindi ako basta-basta. Hindi naman sa away pa rin ang habol ko, gusto ko lang makita niya na nasa tamang tao na ang bestfriend niya.Ilang beses kong narinig si Misha na pinipuri si Conrad pagdating sa pagluluto at alam ko namang magaling talaga siya. Pero ngayong araw, ako ang nasa spotlight. Hindi lang ito para kay Misha, kundi para ipara
Everett’s POVBinuksan ko ang alimango, tinanggal ang shell at hinaluan ng konting white wine para mag-deglaze ng kawali. “When you cook crab, always take time sa pag-prepare ng stock. That’s where you get the richest flavor. But of course, for today, mabilisang version muna tayo.”Idinagdag ko ang tahong at hinintay na bumukas ito, sabay halo ng konting butter at chopped parsley para sa final touch. Nakita ko ang paggalaw ng tahong, unti-unti nang bumubuka ang mga shell nito, nagsisimula nang maglabas ng natural juices na magpapalasa sa dish.“Here comes the final touch,” sabi ko habang hinaluan ng lemon zest at isang pinch ng cayenne pepper. “Lemon gives brightness, cayenne adds a bit of heat. Perfect for a seafood dish like this.”Binuksan ko ang maliit na kaldero ng butter sauce na kanina ko pa niluluto sa mababang apoy. “And always serve it with garlic butter sauce on the side,” I said with a smirk, offering a spoonful to Misha for a quick taste test.“Tikman mo, babe. Sabihin mo
Misha’s POVMaganda ang sikat ng araw nang makarating kami sa swimming pool resort ko. Kasama ko sina Ate Ada at apat sa mga bodyguard ko, na malapit lang sa amin para siguruhing ligtas ako.Panay ang bati ng mga staff ko nang makita nila ako. May nagsasabi pa na na-miss daw nila ako.Pagkarating pa lang namin, agad kong naamoy ang halimuyak ng mga halaman at narinig ang malumanay na agos ng tubig sa pool dahil sa mga batang maagang naglalangoy sa tubig. Walang kasing-saya ang makabalik dito, sa kaisa-isang business na una kong naitayo.“Kumusta ka, Miss Misha?” bati ni Ate Ada habang naglalakad kami patungo sa malawak na swimming pool. “Mukhang ang saya mo na ulit nakabalik ka rito.”“Ang saya ko, Ate Ada,” sagot ko habang tumitig ako sa malinis at kumikislap na tubig ng pool. “Matagal ko na rin itong hindi nakita. Iba ang saya ko kapag naririto ako.”Tamang-tama ang pagbisita ko kasi may mga inayos akong papel. May mga event akong na-confirm na mangyayari rito at kung ano-ano pa.An
Misha’s POVLumipas ang isang linggo matapos kong linisin ang pangalan ng M&E Skincare product laban kay Marlyn. Hindi ko inakala ang bilis ng epekto nito—mula sa pagiging trending topic sa buong Pilipinas. Sa bawat branch ng Tani Luxury Hotel, halos araw-araw nang nagkakaubusan ng stock. Ang bawat shelf, parating bakante sa loob lamang ng ilang oras.Hindi ko mapigilang ngumiti habang nagbabasa ng mga email mula sa marketing team.“Ma’am, out of stock na naman po ang lahat ng branches as of 10 AM,” sabi ng isa sa mga reports.Sa Boracay branch, minuto lang ang tinatagal, out of stock agad, ganoon din sa Palawan kaya kinikilig talaga ako.Pero kasabay ng tagumpay kong ito ay ang mga bago na naman akong responsibilidad. Kailangang samantalahin ang momentum. Ito ang tamang panahon para palawakin ang reach ng M&E.Agad akong umupo sa opisina ko. Nakalatag sa harap ko ang iba’t ibang dokumento: supply agreements, lease contracts, at mga inventory reports. Hinawakan ko ang ballpen ko at na
Everett’s POVPagmulat ng mata ko, unang bumungad sa akin ang tulog na tulog pa rin na si Misha na akala mo ay puyat, samantalang nauna pa siyang makatulog sa akin, saka kadalasan, mas maaga siyang nagigising kaysa sa akin.Nag-inat ako, pilit na binabalikan ang mga balita kagabi na naging trending sa social media, tulog na tulog pa rin siya dahil siguro sa stress nang inabot kahapon. Ang saya-saya pa naman niya nitong mga nagdaang araw tapos may biglang susulpot na maninira.Kinuha ko ang cellphone sa may table para sana mag-check ng mga email o kung anong message na pumasok kagabi habang tulog pa ako. Mabuti na lang at wala.Pero pagdating ko sa social media, nakita ko agad ang isang trending na video. Lumabas na ang katotohanan tungkol sa kasinungalingan ni Marlyn laban sa M&E skin care product. Isang video ang umikot sa social media, kung saan umiiyak si Marlyn habang inaamin ang lahat ng kaniyang ginawa.Napalingon ako kay Misha. Nagulat ako na gising na agad siya, tila narinig
Misha’s POVPinapanood ko ang bawat galaw ni Marlyn habang naka-upo siya sa gilid ng kama. Nanginginig ang kaniyang katawan, namumula ang kaniyang mga mata sa kakaiyak. Alam kong takot na takot siya, pero wala akong pakialam. Ang ginawa niya ay hindi simpleng kasalanan—sinubukan niyang sirain ang pangalan ng M&E, ang produkto kong pinaghirapan at pinundar mula sa dugo’t pawis. Hindi ko papayagan ang katimawaang ginawa niya.Hinawakan ko siya sa braso at marahas na hinila palabas ng kuwarto. Tumilapon ang mga kumot at unan mula sa kama, pero hindi ko iyon inintindi. Ang mahalaga, makuha ko ang hustisya.“Tumayo ka!” utos ko sa malamig at mabagsik na tono. Sumunod naman siya, pero halata ang panginginig ng kanyang mga tuhod.Pagdating namin sa sala, itinutok ko ang baril sa mukha niya. Kasabay nito, inilabas ko ang cellphone ko at binuksan ang camera.“Upo,” sabi ko habang itinuturo ang sofa. Naupo siya agad, tila sunod-sunuran, habang patuloy na umaagos ang luha sa kaniyang pisngi.“Bu
Misha’s POVTahimik akong tumayo sa tabi ng kama ni Marlyn, ang malamig na hawak kong baril ay nakapaloob pa rin sa aking jacket. Ang ilaw ng buwan ay nagbibigay ng kakaunting liwanag sa kaniyang mukha. Ang bawat paghinga niya, ang bawat kaluskos ng kumot, parang musika na nagdaragdag sa tensyon ng gabi.Hinugot ko ang facemask ko nang bahagya para makahinga nang mas maayos. Kasabay nito, hinugot ko rin ang baril mula sa jacket at itinutok ito sa mukha niya. Sa pagkakataong ito, alam kong wala nang atrasan. Napuno ng adrenaline ang bawat hibla ng katawan ko.“Marlyn!” Ang mabigat kong tinig ay sapat para gulatin siya mula sa mahimbing niyang tulog. Ang kaniyang mga mata ay mabilis na bumukas, at ang takot ay agad na bumalot sa kaniyang mukha. Hindi ko alam kung dahil ito sa baril o sa itim na cap at facemask na suot ko. Pero ang mahalaga, nakuha ko na ang atensyon niya.“S-sino ka po? Huwag po!” natatakot niya agad na sabi.“Nasaan ang pantal?” tanong ko habang malamig ang boses ko, p
Misha’s POVAng bigat ng gabi ay parang nagpapasan ng bawat galit na kinikimkim ko. Tahimik kong tinanaw ang mukha ni Everett habang mahimbing siyang natutulog sa tabi ko. Wala siyang kamalay-malay sa plano kong gawin ngayong gabi. Mahal ko siya, pero sa pagkakataong ito, hindi ko kayang humingi ng tulong mula sa kanya kasi alam kong kayang-kaya ko na ang mahinang babaeng iyon. Alam kong pipigilan niya ako, pero hindi ako papayag na palampasin ang ginawa ni Marlyn.Napakalaki ng kasalanan niya sa akin. Binayaran man siya o hindi, ginawa niya ang imposible para sirain ako at ang lahat ng pinaghirapan ko. Kaya ngayon, gagawin ko rin ang imposible. Tiyak na manginginig siya sa takot ngayong gabi kapag nagkaharap kami.Dahan-dahan akong bumangon mula sa kama, iniingatang huwag makagawa ng kahit anong ingay para hindi magising ang asawa ko. Nang maibalik ko ang kumot sa katawan ni Everett, tinitigan ko siya nang saglit, malalim ang tulog niya kaya sure na akong hindi siya magigising. Sa is
Misha’s POVSa kabila ng dapat ay masayang selebrasyon, nanatili akong nakaupo sa harap ng laptop, ramdam ang bigat sa dibdib habang pinapanood ang video ng babaeng nagrereklamo laban sa M&E skincare. Sa video, nanginginig pa siya habang ipinapakita ang namumula, namamantal, at sugat-sugat niyang balat. “Hindi ko akalain na ganito ang mangyayari. Sinubukan ko lang kasi viral sa social media. Pero tingnan niyo naman... ang sakit-sakit!”Tumigil ako sandali sa paghinga. May parte ng sarili kong naniniwala sa kasinungalinga niya, pero kasi one hundred percent akong sure na safe sa all skin type ang product namin. Parang totoong-totoo ang sinasabi niya. Pero sa likod ng pagiging magaling niyang umarte, alam kong may mali. Napakabilis ng mga pangyayari. Kahapon lang, trending sa social media ang M&E skincare, ang produktong taon kong inaral, pinaghirapan, at sinigurong ligtas gamitin. Pero ngayon, parang lumalabas na may mali sa product namin.Dahan-dahan akong huminga nang malalim, pilit
Misha’s POVHabang tumatakbo ang araw, abala ang bawat miyembro ng team sa iba’t ibang gawain. Ang mga PR package ay maingat na na-load sa mga delivery van, habang ibang staff ko ay patuloy na nakikipag-coordinate sa logistics team ni Everett para matiyak na ang bawat package ay makarating sa tamang destinasyon. Habang pinapanood ko ang lahat mula sa gilid, hindi ko napigilang mapabuntong-hininga. Sa kabila ng pagod mula sa event kagabi, ramdam ko ang sigla at kasabikan na parang bagong simula para sa akin. Lumapit si Everett na may dalang dalawang tasa ng kape. Inabot niya sa akin ang isa habang ngumiti. “Here, take a break for a minute. You’ve been working non-stop since this morning.”“Thank you, honey,” sabi ko, tinanggap ang tasa. Saglit akong tumingin sa kaniya, nagpapasalamat ako sa kaniya kasi palagi niyang naaalala ang maliliit na bagay na tulad nito.“Everything’s running smoothly. By the end of the day, those packages will be in the hands of the top influencers in the coun
Misha’s POVPagdilat ng mga mata ko, bumungad agad ang liwanag ng araw na tumatagos sa malalaking bintana ng presidential suite. Tahimik ang paligid, ngunit ramdam ko ang presensiya ni Everett sa tabi ko. Nakayakap ang isang braso niya sa aking baywang, mahigpit ngunit banayad, habang ang kaniyang mukha ay guwapo pa rin kahit nakanganga siyang matulog.Ngunit hindi ko maiwasang bumalik sa realidad. Bumaling ako sa gilid, kinuha ang cellphone ko, at doon ko nakita ang umaapaw na mga notification. Social media posts, comments, at mentions—halos lahat ay tungkol sa event kagabi.“Everett,” mahina kong tawag sa kaniya habang bahagyang iniuga ang balikat niya.“Hmm?” ungol niya, hindi man lang dumilat.“Wake up, we’re viral,” sabi ko, kahit alam kong kalahati lang ang naiintindihan niya habang nasa pagitan ng tulog at gising.Dumilat siya, bahagyang napakunot ang noo. “Viral? What do you mean?”“It’s all over social media. The launch of M&E Skincare is the talk of the town. People are post
Everett’s POVPagod kami ni Misha, pero masaya. Success itong ginawa ng asawa ko kahit na maraming nangyaring problema nitong mga nagdaang linggo.Hinigpitan ko ang kapit sa kamay ni Misha habang sabay kaming naglalakad palabas ng grand ballroom ng Tani Luxury Hotel. Kakatapos lang ng matagumpay na collaboration event ng M&E Skincare at ng Tani Luxury Hotels, at ramdam ko pa rin ang init ng mga ilaw, ang tunog ng mga palakpak, at ang matamis na ngiti ng mga bisita habang nagkakainan at nagtatawanan.“Everett, are you sure hindi na muna tayo uuwi?” tanong niya, bahagyang bumubulong. Parang nahihiya siyang marinig ng ibang staff niya rito na rito kami mag-stay. Eh, bakit ba, mag-asawa naman na kami. Siguro, dahil ayaw niyang makita ng mga staff niya ang ganoong side niya. Naalala ko, strikto na nga pala siya sa mga tauhan niya rito.Tumigil ako at humarap sa kaniya. Nakapulupot ang buhok niya sa kanyang balikat, at ang kanyang mata, parang bituin sa kalangitan, kumikislap sa ilalim ng d