0047: Warning Ni Ninong Everett

Everett’s POV

Banas na banas ako nang madatnan ko pa ring nakabuntot si Garil kay Rei nang puntahan ko na sila. Grabe, ilang oras na akong nakatulog sa tabi ni Misha, tapos ganito pa rin pala ang eksena nilang dalawa. Nakakahiya kay Garil. Si Rei naman na lasing na lasing, panay ang pahabol kay Garil. Hindi ko alam kung lasing pa ba ‘tong tama niya o tama na ito nang pinagbabawal na gamot. Hinila ko na si Garil para itigil na niya ang paghahabol kay Rei, dahil alam kong pagod na pagod na rin siya. Nang tignan ko si Garil ay pawis na pawis na ito. Haggard na haggard na siya.

“Sige na, bro. Ako nang bahala sa kaniya,” sabi ko habang hawak ko ang kamay niya.

“Sure ka? Naku, napaka-kulit niyan. Ayaw papigil. Kanina, muntik pa akong sapakin sa mukha ko. Mabuti na lang at nakaiwas ako,” sagot naman niya habang natatawa. Pangiti-ngiti lang si Garil, pero sa loob-loob nito ay inis na rin siya. Nahihiya lang din ito sa akin kaya tinatago niya ang inis.

“Subukan lang niyan, sasampalin ko siya na