Thank you so much po
DAHLIA Nagising ako na sobrang nauuhaw ako. Parang tuyong-tuyo ang lalamunan ko. Pero sinubukan ko pa rin na tawagin si kuya. “K–Kuya,” tawag ko kay Kuya Gavin. “Dahlia, thank God you’re awake now.” sabi niya sa akin at mabilis niya akong dinaluhan. “Nauuhaw ako, kuya.” sabi ko sa kanya. Mabilis naman niya akong pinainom ng tubig. “Ang baby ko? Kumusta ang baby ko, Kuya?” tanong ko kanya. Hindi siya nagsasalita at nakatingin lang siya sa kin. Kaya bigla akong kinabahan dahil nakikita ko ang lungkot sa mga mata niya. “Kuya,” tawag ko sa kanya. “Hindi nakaligtas ang baby mo,” sagot niya sa akin. Biglang naging manhid ang buo kong katawan sa narinig ko. Parang tinadtad ang puso ko. Sobrang sakit na hindi ko alam kung paano ko ilalabas ang nasa loob ko. Napahawak ako sa dibdib ko dahil biglang sumakit ang puso ko. “Iwan mo muna ako, kuya. I want to be alone,” mahina na sabi ko sa kanya. “Okay, nasa labas lang ako.” sagot niya sa akin. “Thank you, kuya.” sabi ko sa kanya. Pag
AXEL LUIS Napadpad ako dito sa Batangas. Hindi man ganun kalayo sa kanila ay alam ko na mas mabuti na dito na lang ako. Naghahanap ako ng bahay o silid na puwede kong rentahan. “1,500 ang upa kada buwan iho. May one month advance at one month deposit. 500 naman ang para sa kuryente at tubig,” saad sa akin ng landlady. “Sige po, ito po ang bayad ko.” saad ko sa kanya at inabot ko ang three thousand five hundred para sa hinihingi niya na bayad. “Salamat, iho. Maiwan na kita at ako’y marami pang ginagawa.” saad niya sa akin. Ngumiti na lang ako sa kanya. Nagpapasalamat naman ako dahil may maayos itong higaan. Maliit lang pero malinis naman ito. Kaya puwede ko ng pagtyagaan sa ngayon. “It’s okay, Axel. You can do this,” saad ko sa sarili ko. Kailangan kong magpahinga ngayon at bukas na lang ako maghahanap ng trabaho. Habang nakahiga ako ay nakatitig lang ako sa lumang kisame. Mainit at wala akong electric fan. Tumayo ako at naghanap ng puwede kong gamitin na pamaypay. “Sino ba ako
DAHLIA Ang mga araw na wala siya ay sobrang hirap para sa akin. Pero pinipilit ko na maging okay dahil umaasa ako na mahahanap ko siya. Sobrang bilis ng mga araw at hindi ko namalayan na isang buwan na pala ang lumipas simula noong iwan niya ako. “Nasaan kana ba? Bakit ka ba umalis? Hindi mo ba ako mahal? Nakakainis ka!” para akong siraulo na kinakausap ang sarili ko dito sa office ko. Ang aga-aga pa pero siya na agad ang nasa isipan ko. Kinuha ko ang phone ko at tinawagan ko si Kuya Gavin. “Wala pa rin akong balita. Pero alam ko na mahahanap natin siya. Pasaway talaga, pinapahirapan niya ako.” natatawa na sabi ni Kuya. “Hindi nga siguro niya ako mahal, kuya.” malungkot na sabi ko sa kanya. “Don’t say that. Kasi nahihiya lan ‘yun at dahil na rin sa pride niya. We need to understand na nasaktan siya. Dahil ang buong akala niya ay anak talaga siyang tunay. At may kasalanan rin ako. Sa ngayon ay ‘wag tayong mawalan ng pag-asa. Alam ko na mahahanap natin siya. At alam ko rin na oka
DAHLIA Hindi naman nagtagal ang halik niya sa akin. Bumitiw rin siya agad sa akin at pinunasan niya ang mga luha ko. Pero mas lalo naman akong umiyak at niyakap ko siya. “Don’t cry,” mahinahon na sabi niya sa akin. “Uwi na tayo, umuwi kana sa amin.” parang bata na sabi ko sa kanya. “No, I can’t.” malungkot na sagot niya sa akin. “Ang sabi mo mahal mo ako. Kung mahal mo ako, bakit mo ako iniwan? Kung mahal mo ako bakit ka umalis?” umiiyak na tanong ko sa kanya. “Alam ko na hindi mo ako maiintindihan. Mahal kita pero hindi ako ang para sa ‘yo.” sabi niya sa akin. “At sino ang para sa akin? 12 years kitang minahal at ayoko ng maghintay o magsayang na naman ng another year. Mahal kita, Axel at ikaw lang ang gusto ko.” wala akong pakialam ngayon dahil ang nais ko lang na malaman niya na mahal ko siya. “Ibaling mo na lang sa iba ang pagmamahal mo.” sabi niya sa akin kaya nasaktan ako. “Ganun lang ba kadali sa ‘yo na ipamigay ako sa iba? Sa tingin mo ba madali lang na magmahal ng iba
WARNING: MATURE CONTENT! THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS. READ AT YOUR OWN RISK! (R18+)DAHLIA“I need to go,” sabi niya sa akin.“Ayaw mo ba talaga akong makasama? Kahit ngayon lang. Kahit ngayon mo lang iparamdam sa akin na mahal mo ako. Tatanggapin ko na ayaw mo na sa akin. Pero sana kahit ngayong gabi lang ay hayaan mo ako na makasama ka.” Sabi ko sa kanya.“I can’t, magkapatid pa rin tayo at ang nangyari sa atin noon ay isa lang pagkakamali.” Nagmamatigas talaga siya. At ginagamit pa niya ang pagiging magkapatid namin sa batas.Hinahalikan niya ako pero takot siya na angkinin ako. Bumitiw ako sa kanya at hinubad ko ang basa kong damit. Nagsuot ako ng bathrobe palabas sa banyo. Naiinis ako sa kanya.Naghanap ako ng damit na puwede kong isuot. Ang office ko ay may sariling closet at bedroom. Minsan kasi ay dito na ako natutulog. Kaya may mga damit talaga ako dito at iba pang gamit.“Where are you going?” Tanong niya sa akin.“Maghahanap na lang ako ng lalaki na aangkin sa ak
DAHLIA“Kuya, mawawala ako ng ilang araw.” paalam ko kay Kuya Gavin.“Where are you going?” nagtataka na tanong niya sa akin.“Pupuntahan ko lang ang nililigawan ko.” Nakangisi na sagot ko sa kanya.“Nililigawan?” kunot noo na tanong niya sa akin.“I found him, nasa Batangas lang pal—”“What?!” gulat na gulat si Kuya ngayon.“Hard to get siya, kuya. Hahaha, kaya kukulitin ko muna. Bigyan mo nga ako ng tips kung paano ko siya mapapasagot. Pinagtatabuyan niya ako.” natatawa na sabi ko sa kuya ko.“Baliw kana, hahaha.” natatawa na sabi niya sa akin.“Oo, kuya. Ayaw niya kasing umuwi. Pero dinala ako sa langit–”“Bibig mo,” saway sa akin ni kuya.“Sorry, kuya.” nakangisi na saad ko sabay peace sign sa kanya.“Gusto mo ba takutin na natin? Daanin natin sa dahas. Ipa-kidnap natin.” natatawa na tanong niya sa akin.“Hahaha, ‘wag na, kuya. Liligawan ko na lang siya, he can’t resist my charm.” nakangiti pa nasabi ko kay Kuya.“Okay, ingat ka doon at alagaan mo ang sarili mo. Tumawag ka kapag ma
DAHLIAAlas sais pa lang ay gising na ako. Actually ay hindi naman ako nakatulog ng maayos. Lumabas ako dahil balak ko ng maligo.“Good morning po,” nakangiti na bati ko sa landlady namin.“Good morning, ganda. Maliligo kana ba?” tanong niya sa akin.“Opo, sana.” sagot ko naman sa kanya.“Naku, hintayin mo na lang ang kuya mo na mag-igib ng tubig para sa ‘yo. Nasira kasi ang tubo na naka-konekta sa banyo.” “Ako na lang po ang mag-iigib,” nakangiti na sabi ko sa kanya.“Sandali maghahanap lang ako ng magbubuhat.” saad niya at iniwan ako.“Huwag na p–”Pero hindi niya ako pinansin. Pagbalik niya ay may kasama na siyang matangkad na lalaki na siyang nagbubuhat ng dalawang balde na may lamang tubig.“Mabuti na lang at gising na itong pamangkin ko.” “Naku, nakakahiya naman po. Kaya ko naman po na magbuhat ng tubig.” saad ko sa kanya.“Okay lang, ganda. Ito pala ang pamangkin ko si Aikee. Nagtatrabaho siya sa bangko.” pakilala niya sa akin sa lalaking kasama niya.“Hi, Aikee. I’m Dahlia,”
DAHLIANagising ako na nandito na ako sa silid ko. Siguro ay nilipat niya ako kanina. Ganun yata niya ako kaayaw na humiga o matulog doon sa kwarto niya. Hindi ko alam pero biglang sumama ang pakiramdam ko. Nang tumingin ako sa orasan ay alas siyete na ng gabi. “Ganda!” rinig ko na tawag sa akin ni Nanay Chen.“Po?” sagot ko sa kanya at pinilit ko na bumangon. Pagbukas ko ng pinto ay nakangiti siyang bumungad sa akin.“Sabay kana sa amin kumain.” nakangiti na sabi niya sa akin.“Busog pa po ako, kakainin ko lang rin po kasi ng prutas na binili ko kanina. Pasensya na po kayo,” nahihiya na tanggi ko sa kanya dahil kailangan ko pang magsinungaling.“Okay, ganda.” nakangiti na sabi niya sa akin.Ni-lock ko ang pintuan at bumalik ako sa higaan ko. Humiga ulit ako, hindi ko alam pero bigla na lang tumulo ang mga luha ko. Niyakap ko ang cute na unan na binili ko kanina. Habang nakatingin ako sa kisame ay maraming pumapasok sa isipan ko. Never ko kasi naisip na darating ako sa puntong ito. K
HELLO po sa inyong lahat,Nais ko lang po magpasalamat sa lahat ng sumubaybay sa story na ito. Alam ko na marami po akong absent dito at humihingi po ako ng pasensya sa inyong mga naghintay ng matagal. Masaya po ako na kahit medyo matagal akong nawala ay hindi niyo ako iniwan. Ang story po ni Theo ay ihihiwalay ko po dito. Hindi ko pa po alam kung kailan ko isusulat dahil may bago akong story na ilalabas soon. Sana ay suportahan niyo rin po ito kapag lumabas na. Thank you po sa inyong mga nag-add nitong story, sa mga nagbigay ng Gems, sa mga comments. at sa inyong lahat na nagbabasa sa story na ito. May mga pagkakataon na nakakapagod magsulat pero dahil sa inyo kaya ko pinipili pa rin na magsulat. Magpapahinga pero magsusulat pa rin. Thank you so much po sa inyong lahat and God bless you!STAY HAPPY AND HEALTHY!LIST OF MY COMPLETED STORIES1. MY SECRETARY IS A SINGLE MOM2. LOVING, MR. CHEF3. MR. BLAKE, THE MYSTERIOUS BILLIONAIRE4. PROFESSOR'S MAID5. TRAPPED BY A HOT PROFESSOR6.
MEC-MEC3 YEARS LATER…“Mama, may gusto ka po bang kainin?” tanong sa akin ni Macky.“Wala po,” nakangiti na sagot ko sa kanya.“Hindi po ba nagugutom si baby?” nakangiti na tanong niya at hinaplos ang tiyan ko.“Hindi pa po siya nagugutom.” malambing na sagot ko sa panganay kong anak.“Kapag may gusto ka po ay sabihin mo po sa akin, mama. Ang sabi ni papa ay ako po muna ang mag-aalaga sa ‘yo habang wala siya. Ako po muna ang mag-aalaga sa inyo.” “Ang galing naman ng Kuya Macky namin. Maasahan na talaga ni papa. Sigurado ako na matutuwa ang papa mo kapag nalaman niya na sobrang maasahan na ang kuya namin,” sabi ko sa kanya.Nasa business trip kasi ang asawa ko at limang buwan na akong buntis. Sa dami ng nangyari sa buhay namin talagang hindi naging madali ang lahat. Mahirap pero kinaya namin.Minsan ay naaalala ko pa ang nangyari three years ago. Parang bangungot pero dahil nasa tabi ko ang mag-ama ko ay nalagpasan namin ni Macky ang lahat. Hindi lang ako ang nahihirapan kundi pati na
MEC-MEC Hindi ko alam ang gagawin ko kung sakali man na may nangyari sa anak namin. Mabuti na lang at mabilis namin siyang nadala sa pinakamalapit na ospital. Ligtas na siya ngayon dahil ang tubig na iniinom niya kanina ay may lason pala. “Kasalanan ko ito, sana hindi ko na lang siya pinainom ng tubig niya.” umiiyak na sabi ko habang nakaupo sa tabi ng anak ko at hawak ko ang kamay niya. “Mahal, wala kang kasalanan. Hindi mo kasalanan, okay. Pina-imbestigahan ko na ito. At hindi ko hahayaan na hindi managot ang tunay na may gawa nito. Kahit pa kilala ko na kung sino.” sabi sa akin ni Mark. “Huwag siyang magpapakita sa akin dahil baka mapatay ko siya. Baliw siya, papatayin niya ang anak natin.” umiiyak na sambit ko. “Sorry, mahal. Alam ko na may pagkukulang ako. Alam ko na ako ang may kasalanan kaya ito nangyayari. I’m really sorry dahil wala na naman akong nagawa,” umiiyak na sabi ng asawa ko. “Wala kang kasalanan at may ginawa ka. Kung hindi natin dinala agad ang anak natin dito
MEC-MEC“Mahal, sa tingin mo tama ang ginawa natin?” tanong ko sa asawa ko na ngayon ay paakyat na kami sa office niya.Tinawagan niya kasi ako kung gusto ko daw siyang puntahan. Hindi ko naman alam na nasa labas pala si Tina kaya tuloy hindi ko na napigilan ang sarili ko na magmaldita sa kanya.Nakaramdam rin ako ng awa sa anak niya pero kasi kaysa ang anak ko naman ang pagbantaan niya. Umaasa kami na sa ginawa ng asawa ko ay mapapaalis namin siya sa school. Sila ng anak niya, gustong-gusto ko ang tahimik na buhay pero itong mga babae na baliw sa asawa ko ang nagiging dahilan kaya kami nagugulo.“May problema ba?” tanong niya sa akin.“Nag-aalala lang ako kay Macky.” sagot ko sa kanya.“Okay lang siya, sinabihan ko na rin ang school na tingnan nila ang anak natin. Hindi ko hahayaan na masaktan ang anak natin.” malambing na sabi niya sa akin.“Pinapunta mo ako dito. Ano naman ang gagawin ko dito?” tanong ko sa kanya.“Wala, gusto lang kitang kasama dito.” sabi niya sa akin.“Akala ko p
THIRD PERSON POV Lihim na napangiti si Tina dahil ang buong akala niya ay natalo na niya si Mec-mec. Alam niya na natatakot na ito sa kanya dahil pinagbantaan niya ang anak nito. Napahawak siya sa kanyang pisngi dahil sa sampal sa kanya ni Mec-mec.. Hindi niya hahayaan na maging masaya ito. Dahil sa babaeng ito ay nawala sa kanya ang lahat. Nawala ang trabaho niya at higit sa lahat ay nawala sa kanya si Mark. Ang lalaking mahal na mahal niya. Ngayon lang siya naging baliw sa isang lalaki. Ito kasi ang nagparamdam sa kanya na kamahal-mahal siya. Ang nagbigay halaga sa kanya at sa anak niya. Napangiti siya dahil nakita niya na tumatawag sa kanya si Mark. mabilis niya itong sinagot. “Hello, Sir.” “What do you want?” tanong ni Mark sa kanya. “I want you, Sir.” nakangiti na sagot niya pero bigla na lang pinatay ni Mark ang tawag kaya nakaramdam ng inis si Tina. “Bwisit!” bulalas niya. “Miss Tina, pinapatawag po kayo sa principal’s office.” saad ng isang teacher. “Bakit po?” “Hindi
WARNING: THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS! PLEASE READ AT YOUR OWN RISK! MATURE CONTENT! FOR ADULT ONLY…MEC-MECHinalikan niya muna ako bago siya pumwesto sa pagitan ng mga hita ko. Aaminin ko na nakakaramdam ako ng kaba at excitement. Kinakabahan kasi alam ko kung gaano kalaki ang ipinagmamalaki ng asawa ko at excitement dahil sa loob ng limang taon ay magagawa namin ito ulit.Sa loob ng limang taon ay umiikot lang ang buhay ko sa anak ko. Ni hindi ko man lang naisip ang ganitong bagay.“Are you nervous?” nakangisi na tanong niya sa akin.“Hindi ah,” sagot ko agad sa kanya.“Really?” panunukso pa niya sa akin.“Bakit naman ako kakabahan? Baka ikaw ang kinakabahan d’yan?” nakangiti na sabi ko sa kanya at pilit na tinatago ang nararamdaman ko.“Okay, sabi mo.” nakangiti na sabi niya at naramdaman ko ang pagk*lalaki niya sa bukana ko.Napalunok ako habang nakatingin ako sa kanya. “Sh*t! Hindi pa nga ako nakapasok pero ang sarap na.” sabi niya habang ikinikiskis ang ulo ng pagk*l
MEC-MEC (PRESENT TIME)“Alam mo ang hirap ng buhay ko doon dahil may mga bagay ako na hindi ko maibigay sa anak natin. Pero kahit ganun ay hindi ko alam kung paano ba kami naka-survive na dalawa. Basta ang alam ko ay umasa ako. May mga pagkakataon na iniisip ko na baka hindi na ako hahanapin ng pamilya ko. Na hindi na ako hahanapin ni Mark. Ang pangalan na nakaukit dito sa singsing ko. Minsan pa nga ay naisip ko na ibenta ito para lang may pambili ako ng damit at pagkain namin. Pero pinigilan ako ni nanay. Kasi naniniwala siya na ito ang magdadala sa akin sa pamilya ko.” umiiyak na sabi ko sa asawa ko.“Sorry, mahal. Sorry kung wala ako sa tabi. Pero hinahanap kita, hindi ako tumigil na ipa-hanap ka. Kasi naniniwala ako na buhay ka pa.” sabi niya sa akin.“Aaminin ko na nakaramdam ako ng inis dahil iniisip ko noon na hindi niyo man lang ba ako hinanap? Wala man lang ba naghahanap sa akin? Pero nang malaman ko kung gaano kalayo ang Maynila sa Isla ay doon ko naintindihan na imposible ng
(CONTINUATION OF FLASHBACK)MEC-MECNagising ako na puting kisame ang bumungad sa akin. Mag-isa lang ako dito at sa naamoy ko ay nasa ospital ako. Ibig sabihin ay dinala nila ako dito. Pero malayo ito sa isla. Ilang oras na ba akong tulog? Nahihilo pa rin ako kaya naman humiga ako pero bumangon rin ako ulit dahil na-aalala ako sa anak ko.Hanggang sa bumungad sa akin ang lalaki at hawak niya ang kamay ng anak ko. Tinanong niya ako kung nagugutom ako at ang totoo ay gutom na nga ako. Bumili siya ng pagkain at naiwan si Macky sa tabi ko.“Mama, kumain po kami sa labas. Ang sarap po ng mga pagkain na binili sa akin ni papa.” sabi niya sa akin.Hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi umiyak dahil sa narinig ko mula sa anak ko. Ngayon lang kasi siya nakakain ng masarap. Masarap naman ang isda at gulay pero laging ganun ang ulam namin. At nakakain lang yata siya ng karne ay isang beses pa lang.“Marami ba ang kinain mo?” tanong ko sa kanya.“Opo, marami po. Ang sabi po sa akin ni papa ay k
(CONTINUATION OF FLASHBACKS)MEC-MECLimang taon ang lumipas at hindi ko ito namalayan. Hindi ko alam kung paano kami naka-survive ng anak ko. Oo mahirap pero ang mahalaga ay malusog ang anak ko. Malaki na si Macky at natutuwa ako dahil naiintindihan niya ang lahat ng sinasabi ko sa kanya. Ipinaliwanag ko ang tungkol sa akin. Na wala akong naalala sa nakaraan ko at naiintindihan naman niya ito. Malambing at mabait ang anak ko. Nawawala ang pagod ko kapag niyayakap ako ng anak ko.Sa patag ay may sideline ako. Nag-tutor ako doon every weekend. Doon ako kumukuha ng ng pambili ko ng bigas namin dito sa isla. Ang halaga sa akin palagi ay may bigas kami. Marami namang ulam dito sa isla. Maraming isda at gulay ang narito na puwede naming i-ulam.“Mama, may mga dumating po na dayo.” Sabi sa akin ng anak ko.“Anak, dito ka lang. ‘Wag kang pumunta sa kung saan.” Sabi ko sa anak ko.“Opo, mama.” Sagot niya sa akin.Pero may kakulitan talaga na taglay ang anak ko. Kahit pa sinabi ko sa kanya na ‘