HELLO po sa inyong lahat,
Nais ko lang po magpasalamat sa lahat ng sumubaybay sa story na ito. Alam ko na marami po akong absent dito at humihingi po ako ng pasensya sa inyong mga naghintay ng matagal. Masaya po ako na kahit medyo matagal akong nawala ay hindi niyo ako iniwan. Ang story po ni Theo ay ihihiwalay ko po dito. Hindi ko pa po alam kung kailan ko isusulat dahil may bago akong story na ilalabas soon. Sana ay suportahan niyo rin po ito kapag lumabas na.
Thank you po sa inyong mga nag-add nitong story, sa mga nagbigay ng Gems, sa mga comments. at sa inyong lahat na nagbabasa sa story na ito. May mga pagkakataon na nakakapagod magsulat pero dahil sa inyo kaya ko pinipili pa rin na magsulat.
Magpapahinga pero magsusulat pa rin. Thank you so much po sa inyong lahat and God bless you!
STAY HAPPY AND HEALTHY!
LIST OF MY COMPLETED STORIES
1. MY SECRETARY IS A SINGLE MOM
2. LOVING, MR. CHEF
3. MR. BLAKE, THE MYSTERIOUS BILLIONAIRE
4. PROFESSOR'S MAID
5. TRAPPED BY A HOT PROFESSOR
6. LOCK ME IN YOUR HEART
7. HIDING THE MIRACLE HEIRESS
8. MIREYA, THE MIRACLE HEIRESS
9. SECRETLY IN LOVE WITH MY BROTHER
10. PLAY WITH ME, MR. RAFA
PROLOGUE“Dahlia, sumama kana sa amin. Palagi ka na lang tumatanggi sa amin.” saad ng kanyang kaibigan na si Jane.“Sorry talaga, Jane pero hindi talaga ako mahilig pumunta sa bar.” sagot niya sa kanyang kaibigan.“Minsan lang naman. Please, birthday ko naman ngayon eh. Kahit ngayon lang,” saad pa nito sa kanya.“Baka nandoon ang kuya ko.” saad niya kay Jane.“Sino? Si Axel ba? Sigurado ako na nandoon siya pero isuot mo na lang ito para hindi ka niya makilala. Nasa legal age kana at dapat nga may boyfriend kana ngayon. Balak mo bang maging matandang dalaga. Masyadong strict ang isa mong kuya.” saad nito sa sabay abot ng isang maskara.Napatingin siya at nagdadalawang isip kung tatanggapin ba niya ito o hindi. Legal age na siya pero alam niya na magagalit ang Kuya Axel niya kapag pumunta siya sa mga bar. Isa rin sa dahilan kaya kahit na nasa tamang gulang na siya ay hindi pa siya nagkakaroon ng kasintahan. Palagi kasing sinasabi ng kanyang kuya na dapat ipakilala niya ang manliligaw n
DAHLIA18th Birthday!Suot ang isang magarbong gown ay nakaupo ako dito sa silid ko. Habang hinihintay ko na magsimula ang party. Ngayon ang 18th birthday ko. Hindi ko nais ng isang magarang party pero hindi pumayag ang mga kuya ko. Ang sabi kasi ni Kuya Gavin ay isang beses lang raw ang debut. At gusto niya na maranasan ko rin ito. Mayaman ang pamilya namin pero ayoko sana na gumastos pa sila para sa akin.“Happy birthday, Dahlia.” malambing na sabi sa akin ni Kuya Gavin na kaka-pasok lang dito sa silid ko.“Thank you, kuya.” nakangiti na sabi ko sa kanya.“Dalaga kana talaga. Pero kahit na dalaga ka ay huwag ka munang magboyfriend. Mag-enjoy ka muna bago ka pumasok sa isang relasyon. At tuparin mo muna ang pangarap mo.” saad sa akin ni Kuya.“Opo, crush lang po muna sa ngayon.” natatawa na sabi ko kay Kuya.“Anong crush?” Napalingon kami ni Kuya Gavin sa may pintuan dahil narinig namin ang boses ni Kuya Axel. Nakasimangot na naman ito at parang galit na naman. Pagdating talaga sa
DAHLIAPagpasok ko sa room ko dito sa hotel ay kaagad akong sumampa sa kama. Sa wakas ay makakapag-pahinga na rin ako. Tumayo ako para hubarin ang suot kong gown. Pero bigla may nagdoorbell kaya naglakad ako papunta sa may pintuan para silipin kung sino ang nasa labas."Kuya Axel," bumungad sa akin ang kapatid ko na ngayon ay magulo ang buhok. At alam ko na kung bakit. Malamang ay sinabunutan siya nung babae na kasama niya. Dire-diretso lang siyang pumasok sa loob sabay sampa sa kama ko."Dito ako matutulog," sabi niya sa akin. Nabigla ako sa sinabi niya pero hindi ko pinahalata sa kanya. Gusto ko sanang magtanong pero nakita ko ang maleta niya na nandito.Hindi ba sila natuloy kasama niyang babae? Tanong ko sa sarili ko."Okay po," pagpayag ko dahil wala naman akong magagawa."Hindi ka ba nahihirapan sa damit mo? Bakit hindi ka pa nagbibihis?" Tanong niya sa akin."Magbibihis na po, matulog kana diyan kuya." Sagot ko sa kanya."Okay," tipid na sagot niya sa akin at hinubad niya ang
DAHLIANakatayo ako dito sa may labas ng pintuan. Tahimik na umiiyak habang nakikinig sa kanilang dalawa. “Mahirap po ba talaga na pumunta sa Maynila, mom?” tanong ni Kuya Gavin kay mommy.“Bakit naman ako pupunta doon? Para ano?”“Mom, birthday po ni Dahlia. Kahit man po sana pakitang tao ay ginawa niyo.” saad pa ni Kuya.“Wala akong pakialam. Puwede ba hayaan mo ako!”“Ni minsan po ba ay hindi niyo talaga siya tinuring na anak?” Ramdam ko ang hinanakit ni kuya.“Ano na naman ito, Gavin?!” galit na tanong ni mommy.“Just answer my question, mom.” “Sa tingin mo ba talaga ay mamahalin ko ang bastarda na ‘yon?! Hinding-hindi ko siya mamahalin dahil siya ang nagpapaalala sa kataksilan na ginawa ng daddy mo!” sigaw ni mommy.“Pero mahal ka niya. Kahit na hindi mo siya mahal ay mahal ka ni Dahlia. Hindi mo ba puwedeng kalimutan ang lahat. Wala siyang kasalanan, hindi niya kasalanan ang ginawa sa’yo ni daddy. Kaya sana mahalin niyo rin, kahit hindi na bilang anak. Kahit bilang tao na lang
DAHLIANapasandal na lang ako sa likod ng pintuan ko pagpasok ko sa loob ng unit ko. Bakit ba ganito siya sa akin? Bakit ba siya ganito? Paulit-ulit na tanong ko sa sarili ko. Hindi ko kasi maintindihan hanggang ngayon. Alam ko na half brother ko siya pero bakit mas mahigpit pa siya kaysa kay Kuya Gavin.Nagpalit na ako ng damit ayoko na maging apektado sa kapatid ko. Gusto ko na talaga siyang kalimutan. Dahil mas lalo pa yata akong nagkakagusto sa kanya kapag pinabayaan ko ang sarili ko. Pagkatapos kung mabihis ay kumain at nanuod muna ako ng k-drama. Nang matapos ko na ang limang episodes ay tumayo na ako para magpahinga na.Papasok na sana ako sa room pero may nagdo-doorbell ng paulit-ulit sa pintuan ko kaya lumabas ako. Pagbukas ko ay bumungad sa akin ang nakayuko ko na kapatid. Sinalubong ako ng malakas na amoy ng alak.“Are you drunk?” naiinis na tanong ko sa kanya.“No, I’m not.” mabilis na sagot niya sa akin habang sinisinok.“Bakit ka ba nagpakalasing?” tanong ko sa kanya at
DAHLIAMaaga pa akong pumasok sa office. Pero mas maaga pa sa akin ang bagong secretary ni Kuya Axel. “Good morning, Miss Dahlia.” mahinhin na bati sa akin ni Flor."Good morning." Nakangiti rin na bati ko sa kanya.Si kuya mismo ang pumili sa kanya bilang bagong secretary. At isang linggo na lang ako dito sa company. Wala namang problema sa akin kung dumito ako. Kung puwede nga na ako na lang ang maging secretary niya ay gagawin ko. Pero ganun talaga may mga bagay na kahit na gustuhin ko ay hindi puwede. Wala naman akong masabi kay Flor dahil magaling siya sa trabaho. Maganda siya at sexy. "You know what I like, Flor. Sa tingin ko ay maayos naman siya bilang secretary ko." Sabi sa akin ni Kuya Axel habang nasa biyahe kami pauwi sa condo ko."Yeah, you're right. Mabilis lang siyang turuan at wala akong naging problema sa kanya." Sagot ko rin sa kanya.“I like her also as my—”“Stop it, kuya! You’re so gross,” naiinis na sabi ko sa kanya.“Single naman ako,” nakangisi na sabi niya sa
DAHLIA (PARIS, France)“Wala pa bang balak na umuwi dito?” malungkot na tanong sa akin ni Kuya Gavin.“Sa ngayon, kuya ay wala pa.” Sagot ko sa kanya.“Bakit?” tanong niya sa akin.“Na-miss mo na ba ako?” pabiro na tanong ko sa kanya.“Of course, lalo na si Alec. Miss kana niya,” sagot niya sa akin.“Miss ko na rin siya, kuya.” “Bakit hindi ka lang umuwi? Nakahanda na ang pinagawa mong shop.” tanong niya sa akin.“Thank you, kuya. Sasabihan kita kapag uuwi na ako. Don’t worry hindi ito magtatagal.” sabi ko sa kanya.“Okay, ingat ka diyan.” sabi niya sa akin.“I will, kuya. I miss you and I love you, kuya.” nakangiti na sabi ko sa kanya.“Love you too, bunso.” Marami ang nangyari sa pamilya namin. Lalo na kay Kuya Gavin. At sa loob ng panibagong anim na taon ay walang nagbago sa nararamdaman ko. Mas pinili ko na ilayo ang sarili ko kay Kuya Axel. Mas gusto ko siyang maging masaya sa buhay niya. At gusto ko rin na maging okay ang buhay ko.Nandito ako ngayon sa Paris. Dito ako nag-aral
DAHLIA Nang nakabalik na ako sa Maynila ay hindi na kami nagkikita ni Kuya Axel. Hangga’t maaari ay iniiwasan ko na siya dahil ayoko nang maging hibang sa kanya. Alam ko na nagtataka na siya sa akin dahil nakatanggap ako ng maraming text message mula sa kanya. Marami akong inaasikaso ngayon dahil binuksan ko na ang boutique ko. Kaya wala na akong time para sa ibang bagay. Masaya ako dahil naging maganda ang takbo ng mga pangyayari sa buhay ko. Masaya ako na bumalik na si Ate Mireya. Gusto ko siyang makita ulit pero alam ko na hindi pa puwede. “Miss Dahlia, may bisita ka po.” sabi sa akin ng staff ko. “Sin—” “Me,” walang emosyon na saad ni Kuya Axel. “K–Kuya?” nauutal na sambit ko. “Hanggang kailan mo ba ako iiwasan?” tanong niya sa akin. “Hindi naman kita iniiwasan. Busy lang ako sa trabaho ko.” sagot ko sa kanya at itinuon ang atensyon ko sa ginagawa kong sketch ng wedding gown. “Really?” tanong niya sa akin na alam kong naiinis siya sa akin. “I’m sorry, kuya. Hindi kasi ma
HELLO po sa inyong lahat,Nais ko lang po magpasalamat sa lahat ng sumubaybay sa story na ito. Alam ko na marami po akong absent dito at humihingi po ako ng pasensya sa inyong mga naghintay ng matagal. Masaya po ako na kahit medyo matagal akong nawala ay hindi niyo ako iniwan. Ang story po ni Theo ay ihihiwalay ko po dito. Hindi ko pa po alam kung kailan ko isusulat dahil may bago akong story na ilalabas soon. Sana ay suportahan niyo rin po ito kapag lumabas na. Thank you po sa inyong mga nag-add nitong story, sa mga nagbigay ng Gems, sa mga comments. at sa inyong lahat na nagbabasa sa story na ito. May mga pagkakataon na nakakapagod magsulat pero dahil sa inyo kaya ko pinipili pa rin na magsulat. Magpapahinga pero magsusulat pa rin. Thank you so much po sa inyong lahat and God bless you!STAY HAPPY AND HEALTHY!LIST OF MY COMPLETED STORIES1. MY SECRETARY IS A SINGLE MOM2. LOVING, MR. CHEF3. MR. BLAKE, THE MYSTERIOUS BILLIONAIRE4. PROFESSOR'S MAID5. TRAPPED BY A HOT PROFESSOR6.
MEC-MEC3 YEARS LATER…“Mama, may gusto ka po bang kainin?” tanong sa akin ni Macky.“Wala po,” nakangiti na sagot ko sa kanya.“Hindi po ba nagugutom si baby?” nakangiti na tanong niya at hinaplos ang tiyan ko.“Hindi pa po siya nagugutom.” malambing na sagot ko sa panganay kong anak.“Kapag may gusto ka po ay sabihin mo po sa akin, mama. Ang sabi ni papa ay ako po muna ang mag-aalaga sa ‘yo habang wala siya. Ako po muna ang mag-aalaga sa inyo.” “Ang galing naman ng Kuya Macky namin. Maasahan na talaga ni papa. Sigurado ako na matutuwa ang papa mo kapag nalaman niya na sobrang maasahan na ang kuya namin,” sabi ko sa kanya.Nasa business trip kasi ang asawa ko at limang buwan na akong buntis. Sa dami ng nangyari sa buhay namin talagang hindi naging madali ang lahat. Mahirap pero kinaya namin.Minsan ay naaalala ko pa ang nangyari three years ago. Parang bangungot pero dahil nasa tabi ko ang mag-ama ko ay nalagpasan namin ni Macky ang lahat. Hindi lang ako ang nahihirapan kundi pati na
MEC-MEC Hindi ko alam ang gagawin ko kung sakali man na may nangyari sa anak namin. Mabuti na lang at mabilis namin siyang nadala sa pinakamalapit na ospital. Ligtas na siya ngayon dahil ang tubig na iniinom niya kanina ay may lason pala. “Kasalanan ko ito, sana hindi ko na lang siya pinainom ng tubig niya.” umiiyak na sabi ko habang nakaupo sa tabi ng anak ko at hawak ko ang kamay niya. “Mahal, wala kang kasalanan. Hindi mo kasalanan, okay. Pina-imbestigahan ko na ito. At hindi ko hahayaan na hindi managot ang tunay na may gawa nito. Kahit pa kilala ko na kung sino.” sabi sa akin ni Mark. “Huwag siyang magpapakita sa akin dahil baka mapatay ko siya. Baliw siya, papatayin niya ang anak natin.” umiiyak na sambit ko. “Sorry, mahal. Alam ko na may pagkukulang ako. Alam ko na ako ang may kasalanan kaya ito nangyayari. I’m really sorry dahil wala na naman akong nagawa,” umiiyak na sabi ng asawa ko. “Wala kang kasalanan at may ginawa ka. Kung hindi natin dinala agad ang anak natin dito
MEC-MEC“Mahal, sa tingin mo tama ang ginawa natin?” tanong ko sa asawa ko na ngayon ay paakyat na kami sa office niya.Tinawagan niya kasi ako kung gusto ko daw siyang puntahan. Hindi ko naman alam na nasa labas pala si Tina kaya tuloy hindi ko na napigilan ang sarili ko na magmaldita sa kanya.Nakaramdam rin ako ng awa sa anak niya pero kasi kaysa ang anak ko naman ang pagbantaan niya. Umaasa kami na sa ginawa ng asawa ko ay mapapaalis namin siya sa school. Sila ng anak niya, gustong-gusto ko ang tahimik na buhay pero itong mga babae na baliw sa asawa ko ang nagiging dahilan kaya kami nagugulo.“May problema ba?” tanong niya sa akin.“Nag-aalala lang ako kay Macky.” sagot ko sa kanya.“Okay lang siya, sinabihan ko na rin ang school na tingnan nila ang anak natin. Hindi ko hahayaan na masaktan ang anak natin.” malambing na sabi niya sa akin.“Pinapunta mo ako dito. Ano naman ang gagawin ko dito?” tanong ko sa kanya.“Wala, gusto lang kitang kasama dito.” sabi niya sa akin.“Akala ko p
THIRD PERSON POV Lihim na napangiti si Tina dahil ang buong akala niya ay natalo na niya si Mec-mec. Alam niya na natatakot na ito sa kanya dahil pinagbantaan niya ang anak nito. Napahawak siya sa kanyang pisngi dahil sa sampal sa kanya ni Mec-mec.. Hindi niya hahayaan na maging masaya ito. Dahil sa babaeng ito ay nawala sa kanya ang lahat. Nawala ang trabaho niya at higit sa lahat ay nawala sa kanya si Mark. Ang lalaking mahal na mahal niya. Ngayon lang siya naging baliw sa isang lalaki. Ito kasi ang nagparamdam sa kanya na kamahal-mahal siya. Ang nagbigay halaga sa kanya at sa anak niya. Napangiti siya dahil nakita niya na tumatawag sa kanya si Mark. mabilis niya itong sinagot. “Hello, Sir.” “What do you want?” tanong ni Mark sa kanya. “I want you, Sir.” nakangiti na sagot niya pero bigla na lang pinatay ni Mark ang tawag kaya nakaramdam ng inis si Tina. “Bwisit!” bulalas niya. “Miss Tina, pinapatawag po kayo sa principal’s office.” saad ng isang teacher. “Bakit po?” “Hindi
WARNING: THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS! PLEASE READ AT YOUR OWN RISK! MATURE CONTENT! FOR ADULT ONLY…MEC-MECHinalikan niya muna ako bago siya pumwesto sa pagitan ng mga hita ko. Aaminin ko na nakakaramdam ako ng kaba at excitement. Kinakabahan kasi alam ko kung gaano kalaki ang ipinagmamalaki ng asawa ko at excitement dahil sa loob ng limang taon ay magagawa namin ito ulit.Sa loob ng limang taon ay umiikot lang ang buhay ko sa anak ko. Ni hindi ko man lang naisip ang ganitong bagay.“Are you nervous?” nakangisi na tanong niya sa akin.“Hindi ah,” sagot ko agad sa kanya.“Really?” panunukso pa niya sa akin.“Bakit naman ako kakabahan? Baka ikaw ang kinakabahan d’yan?” nakangiti na sabi ko sa kanya at pilit na tinatago ang nararamdaman ko.“Okay, sabi mo.” nakangiti na sabi niya at naramdaman ko ang pagk*lalaki niya sa bukana ko.Napalunok ako habang nakatingin ako sa kanya. “Sh*t! Hindi pa nga ako nakapasok pero ang sarap na.” sabi niya habang ikinikiskis ang ulo ng pagk*l
MEC-MEC (PRESENT TIME)“Alam mo ang hirap ng buhay ko doon dahil may mga bagay ako na hindi ko maibigay sa anak natin. Pero kahit ganun ay hindi ko alam kung paano ba kami naka-survive na dalawa. Basta ang alam ko ay umasa ako. May mga pagkakataon na iniisip ko na baka hindi na ako hahanapin ng pamilya ko. Na hindi na ako hahanapin ni Mark. Ang pangalan na nakaukit dito sa singsing ko. Minsan pa nga ay naisip ko na ibenta ito para lang may pambili ako ng damit at pagkain namin. Pero pinigilan ako ni nanay. Kasi naniniwala siya na ito ang magdadala sa akin sa pamilya ko.” umiiyak na sabi ko sa asawa ko.“Sorry, mahal. Sorry kung wala ako sa tabi. Pero hinahanap kita, hindi ako tumigil na ipa-hanap ka. Kasi naniniwala ako na buhay ka pa.” sabi niya sa akin.“Aaminin ko na nakaramdam ako ng inis dahil iniisip ko noon na hindi niyo man lang ba ako hinanap? Wala man lang ba naghahanap sa akin? Pero nang malaman ko kung gaano kalayo ang Maynila sa Isla ay doon ko naintindihan na imposible ng
(CONTINUATION OF FLASHBACK)MEC-MECNagising ako na puting kisame ang bumungad sa akin. Mag-isa lang ako dito at sa naamoy ko ay nasa ospital ako. Ibig sabihin ay dinala nila ako dito. Pero malayo ito sa isla. Ilang oras na ba akong tulog? Nahihilo pa rin ako kaya naman humiga ako pero bumangon rin ako ulit dahil na-aalala ako sa anak ko.Hanggang sa bumungad sa akin ang lalaki at hawak niya ang kamay ng anak ko. Tinanong niya ako kung nagugutom ako at ang totoo ay gutom na nga ako. Bumili siya ng pagkain at naiwan si Macky sa tabi ko.“Mama, kumain po kami sa labas. Ang sarap po ng mga pagkain na binili sa akin ni papa.” sabi niya sa akin.Hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi umiyak dahil sa narinig ko mula sa anak ko. Ngayon lang kasi siya nakakain ng masarap. Masarap naman ang isda at gulay pero laging ganun ang ulam namin. At nakakain lang yata siya ng karne ay isang beses pa lang.“Marami ba ang kinain mo?” tanong ko sa kanya.“Opo, marami po. Ang sabi po sa akin ni papa ay k
(CONTINUATION OF FLASHBACKS)MEC-MECLimang taon ang lumipas at hindi ko ito namalayan. Hindi ko alam kung paano kami naka-survive ng anak ko. Oo mahirap pero ang mahalaga ay malusog ang anak ko. Malaki na si Macky at natutuwa ako dahil naiintindihan niya ang lahat ng sinasabi ko sa kanya. Ipinaliwanag ko ang tungkol sa akin. Na wala akong naalala sa nakaraan ko at naiintindihan naman niya ito. Malambing at mabait ang anak ko. Nawawala ang pagod ko kapag niyayakap ako ng anak ko.Sa patag ay may sideline ako. Nag-tutor ako doon every weekend. Doon ako kumukuha ng ng pambili ko ng bigas namin dito sa isla. Ang halaga sa akin palagi ay may bigas kami. Marami namang ulam dito sa isla. Maraming isda at gulay ang narito na puwede naming i-ulam.“Mama, may mga dumating po na dayo.” Sabi sa akin ng anak ko.“Anak, dito ka lang. ‘Wag kang pumunta sa kung saan.” Sabi ko sa anak ko.“Opo, mama.” Sagot niya sa akin.Pero may kakulitan talaga na taglay ang anak ko. Kahit pa sinabi ko sa kanya na ‘