Nang makapagpa-check up si Ismael at maihatid sa harap ng hospital si Julliane ay agad na siyang nagpaalam dito.Magaan na ang pakiramdam niya dahil nainom na niya ang gamot na riseta ng doktor. Imbes na puntahan si Crissia ay naisipan nito na pumunta ng club.Nang dumating si Allen na tinawagan niya, nakainom na siya ng ilang baso. Umupo si Allen sa harapan niya na nakakunot ang noo."Bakit late ka na umiinom? Hindi mo ba alam na lalong lalala yang sakit mo sa tiyan, at isa pa ay si Crissia na hinahanap ka pala?" Nakakunot na sabi ni Allen sa kanya kaya napailing lang si Ismael.“Bukas ko na lang siya pupuntahan, at isa pa ay masyado nang gabi." Mahinang sabi ni Ismael, at saka tinunga ang huling laman sa baso nito. Hindi napigilan ni Allen na mapangiti pagkatapos marinig ito."Sino ang sinamahan mo kanina kung ganon?" Tanong ni Allen sa kanya kaya napatingin si Ismael dito. "Sinamahan mo ba si Lian? Pero parang medyo inis ka may nangyari ba?“ Bulong ulit ni Allen na may kasama
Nang makaakyat sa third floor si Julliane ay nasalubong nito ang nurse ng ina. “Magandang gabi Julliane, binigyan ko ng huling session ang iyong ina. Gising pa siya.“ Nakangiting sabi nito sa kanya kaya agad naman na nagpasalamat si Julliane. Eksaktong alas onse y medya ang huling gamot para sa ina kaya gising pa ito. Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto ng kwarto ng ina. “Hello mama ko.“ Masiglang bati dito ni Julliane kaya napangiti naman ang ginang. “Bakit ka nandito anak? Sabi ko naman sa'yo na okay lang ako.“ Mahinang turan nito sa anak na agad na hinalikan siya sa noo. “Gusto kitang makasama hindi ba pwede?“ Nakangiting turan ni Julliane sa ina. “Ikaw talaga, napakalambing pa rin ng pinakamamahal kong anak.“ Bulong nito na binigay ang kamay kay Julliane na agad naman na hinawakan nito. “Pasensya ka na mama, ngayon lang ulit tayo nagkita at nagkasama.“ Biglang turan ni Julliane habang mahigpit na hawak ang kamay ng ina. “Ikaw na bata ka, nauunawaan ni mama. At isa pa ay
Alas sais na ng umaga ng araw na iyon, at madilim pa rin. Ang driver ay natutulog sa kotse, at biglang nakarinig ng kalabog, at iminulat ang kanyang mga mata at tumingin sa labas. Nagmamadaling lumabas ang amo nito na palabas ng bahay at agad na kumatok sa kotse nito. Hindi pa niya nakitang tumatakbo nang ganoon kabalisa ang kanyang amo! Samantala sa ospital ay nagising ng maaga si Julliane, tahimik na pinagmasdan ang ina na mahimbing ang tulog. Naging magaan ang pakiramdam niya kinaumagahan, at pinanood ang nurse na ayusin ang IV fluid ng ina. Maayos ang pintig ng puso ng ina sa monitor kaya gumaan pa lalo ang pakiramdam ni Julliane. Naisipan nito na bumaba muna at para makapag-almusal at saka muling babalik, dapat bago magising ang ina ay nakabalik na ulit si Julliane. Maagang nakabukas ang canteen dito sa ospital at naghahanda na ang mga cook ng almusal para sa mga pasyente. Nag-order siya ng sinangag, itlog at tocino, may kasama na rin na pineapple juice. Patapos na siy
Ang pakiramdam ng pagkawala ng kanyang ina at pagkahulog sa walang katapusang kadiliman ay nagpanginig sa kanya ng husto.Tatlong araw nakalibing ang kanyang ina dahil wala naman silang kamag-anak ang darating, ang ilan sa mga naging kaibigan ni Juanita na galing pang Tarlac ay ang siyang huli nilang inaasahan na bisita.Ito ang huling gabi ng ina ni Julliane at lalo siyang nalungkot sa isipin na hindi na niya makikita pa ng tuluyan ang ina.Si Ismael ay palaging nasa tabi niya, at ang pamilya Sandoval ay palaging nasa tabi niya.Hindi siya ng mga ito iniwan, si Mama Ana ay laging rin na nasa tabi niya at inaalalayan siya katulad ng anak nito.Kinabukasan ay ang araw ng libing ng ina, mga puting bulaklak ang hawak ng mga nakilibing at si Julliane ay nakasuot ng puting bestida.Nasa tabi nito si Ismael at sa kabila naman ay si Analou na kanina pa umiiyak.Kahit napakasakit ay pinilit na makapaglakad ni Julliane at hindi siya halos makahinga dahil sa pag-iyak.Nang matapos ang padasal s
Pero paano siya matutulog kung nandito pa rin ang lalaki sa tabi niya at nakatitig lang sa kanya.Hindi man lang siya naglakas loob na huminga, dahil kung gagawin niya ito ay mapapansin nito ang kaba niya.“Julliane…” Bulong ni Ismael dahil hindi nito mapigilan ang sarili na hindi magsalita.Bigla siyang naiinip kaya tinawag niya si Julliane at dahan-dahang yumuko.Parang kulog naman ang tibok ng puso ni Julliane.Nang makita siyang palapit nang palapit, naaamoy niya ang bahagyang malamig na hininga nito, muli niyang ibinaling ang kanyang ulo.Dito ay kinubabawan na siya ni Ismael at nagulat siya ng husto sa ginawa nito.Ang kanyang dalawang kamay ay napahawak ng mahigpit sa kanyang kumot, at ang labi nito ay dumampi sa sulok ng kanyang mga labi, at sa wakas ay napabuntong-hininga sa pagkabigo."Ang bango ng hininga mo Julliane.“ Bulong ni Ismael at hindi siya umalis, at lalo pang diniinan ang katawan nito sa katawan niya.Gustong magpahinga ni Julliane, ngunit naramdaman niyang dinur
Dahil sa kagustuhan na muling tumangi si Julliane ay nagsalita na naman siya.“Pero Ismael, hindi mo dapat ito ginagawa dahil lang inutusan ka nila.“ Mayamaya na turan ni Julliane dito, binilang niya ang bawat kataga na sinasabi niya at pigil ang sarili na hindi na madagdagan pa ang sasabihin.Napakunot naman ang noo ni Ismael at nagsalin ng sopas sa bowl nito.“Wag ka nang kumontra, ginagawa ko ito sa ayon sa kagustuhan ko hindi lang dahil inutos ito ng pamilya ko.“ Sabi ni Ismael sabay titig sa kanya.Napayukong muli si Julliane dahil hindi niya kayang salubungin ang titig ng lalaki.Pero pinirmahan na ni Julliane ang kasunduan sa annulment nila, at nadama niya na talagang hindi na ito angkop para magkasama pa sila.Iniisip rin ni Julliane na sigurado siya na magagalit na sa kanya ng tuluyan ang nobya nito.Si Crissia na kahit nagmamakaawa sa oras ni Ismael ay hindi pa rin makita ni Julliane ang pagmamahal o pang-unawa sa mga mata nito.Anong nangyayari? Bakit biglang umayon sa sitw
Hindi maiwasan na hindi kabahan si Julliane dahil sa paraan ng pagtitig ni Ismael sa kanyang labi.Ramdam niya ang lakas ng tibok ng puso at kung hindi lalo pa silang magtatagal sa ganitong sitwasyon ay baka mabaliw na siya. Ibinaba ni Julliane ang kanyang ulo at tumigil sa pagsasalita ng mahabang sandali.Kinuha ni Ismaelang mangkok na ginamit niya at muling nilagyan ang kanyang mangkok ng sopas, pagkatapos ay matikas na sinimulang kainin ang kanyang hapunan, at sinabi sa kanya na.Muli ay nagulat pa rin siya sa ginawa nito dahil talagang hindi nito iniisip ang ginamit niyang kutsara at mangkok."Ipapadala ko na lang ang iyong maleta mamaya, pero palitan mo na ang mga damit mo. Magpapadala ako ng tao para personal kang makapamili ng mga bago mong damit.“ Sabi ni Ismael sa kaswal na boses habang magana pa rin na kumakain.Sa isip ni Julliane ay pati ang kanyang kasuotan ay balak na rin nitong pakialaman, ang mga damit niya ay maayos pa naman.Hindi pa luma ang mga ito, at isa pa ay n
Dahil naramdaman niya na nakaalis na si Ismael ay saka siya lumabas ng kanyang silid.At saka siya lumipat ng kwarto ng kanyang ina at ama at napatingin sa buong silid.Nasa bedside table ang mga larawan nilang mag-ina na kuha ilang taon na ang nakararaan.Mayroon rin sa kanilang mag-anak.Kinuha ito ni Julliane at saka pinagmasdan ng mabuti.Nakatitig sa kanyang mga magulang na pwang ngiti sa mga labi habang yakap siya ng mga ito.Kuha ito nong nasa second year highschool pa lang siya at sa bansang Japan pa ito kinuha.Nong bata pa siya ay taon-taon silang mag-anak na nagbabakasyon sa ibang bansa.Pero mula nong magsimulang magkaroon ng problema ang ama ay hindi na sila naging masaya pa.Nilagay ni Julliane ang litrato sa kanyang dibdib at kusang tumulo ang mga luha sa kanyang mata.“Mama, papa ko, pangako magiging masaya ako kahit pareho na kayong wala." Turan ni Julliane sa mahinang boses.Saka siya umupo sa kama napahiga siya, iniisip ang mga panahong magkakasama pa silang pamilya
Habang patuloy siyang inaakit at hinahalikan ni Ismael, hindi naman makakilos ng katawan ni Julliane.Tila ba lalo pa itong nagiging mas mapang-akit sa tuwing pinipigilan niya ito.Pero napatigil ito nang tumunog ang cell phone ni Ismael, at pansamantalang nailigtas nito si Julliane.Akma na siyang aalis sa pagkakahawak kay Ismael pero hinila siya nito at niyakap sa kanyang mga bisig.Kinuha nito ang cellphone nito para sagutin ang tawag."Hello?" Nakakunot nitong sagot sa tumatawag.Dalawang beses na nahirapan si Julliane dahil sa pagbabalak na makawala dito, si Ismael ay inikot ang ulo at napakagat sa leeg ni Julliane."Oo, nasa bahay na ako." Sagot ni Ismael kung sino man ang tumatawag.Pero mas masakit ang pagkakakagat nito sa leeg niya.Binalaan pa siya ni Ismael gamit ang kanyang mga mata na huwag nang gumalaw, at pagkatapos ay hinawakan siya sa kanyang mga bisig at patuloy na niyakap siya.Pinindot nito ang loudspeaker at nakita ni Julliane kung sino ang tumawag dito.“Ismael,
Napatitig si Julliane sa lalaki na nakangisi lang sa kanya. "Di ba? Nakaluhod ka sa harapan ko na walang damit. Ano pa bang magagawa mo kung hindi seduction?" Ganti ni Julliane dito. Tumawa na ng malakas si Ismael at sinabing, "Baby, hindi ito seduction, ito ay panliligaw!" Napatanga na lang si Julliane sa sinabi nito at hindi makapaniwala sa sinabi nito. Nanliligaw ito? Sa mga sandaling ito!? Lalong namula ang mukha niya at bumilis ang tibok ng puso niya! Nang makita ni Ismael ang epektong ito sa kanya, ngumiti siya sa kanya nang may kasiyahan, kinurot ang kanyang baba at hinawakan ang kanyang mga labi, sinipsip siya, at bumagsak ang kanyang katawan habang siya ay nahulog sa gilid. Ang dahilan kung bakit nahulog si Julliane sa isang tabi ay para lang maiwasan ang kanyang minty kiss. Ngunit nang mahulog siya, nahulog din siya, at sa wakas ay naging ganito, na idiniin siya nito sa maliit na sofa. Palagi siyang nakaluhod, ngunit kung sinuman ang gustong sisihin, ito ay dahil an
Pero ang akala ni Julliane na aalis na ang lalaki ay hindi pa pala, bumalik ito at umupo ulit sa tabi niya. “Seryoso ako Julliane, bahay mo ito at dito ka matutulog lagi. At wag kang aalis o tatakas maliwanag?“ Muli nitong sabi sa kanya kaya nairita lalo si Julliane. Wala ba itong tiwala sa kanya? Hay kung sa bagay matigas ang ulo niya at hindi niya ito susundin. “Alam ko Ismael, ano ka ba.“ Sabi niya dito kaya tumango lang ito. Naramdaman ni Julliane na hinubad nito ang kanyang coat, at tumingin siya sa kanya ng may seryosong titig. "Sige na maligo ka na!" Magiliw at mahinang itinulak ng kanyang kamay ang kanyang dibdib, at biglang nanlambot ang puso ni Ismael sa paligid ng kanyang mga daliri. Hindi niya maiwasang halikan ang matalas nitong maliit na bibig, kaya nagulat pa si Julliane sa ginawa nito. "Be good! Hintayin mo ako!" Hinalikan siya ni Ismael at hinikayat at umalis. Pinagmasdan siya ni Julliane na naghubad ng kanyang damit at pumasok sa kwarto nito. Muli siyang suma
Nanginig ang kanyang puso sa tunog ng kandado, at hindi niya napigilang lumingon upang akusahan siya. "Hindi ko hiniling na bilhin mo ang property, at hinding-hindi ako makikipagtalik sa iyo para lamang sa doon!."“Hindi kita pipilitin pero bukas ako sa kahit na anong oras.“ Pilyo pa rin na turan sa kanya ni Ismael.“Kapag nalaman ni Crissia na binili mo iyong building para sa akin, lalo lang nila akong pag-iinitan! Lalo mo lang nilalagay sa alanganin ang buhay ko!“ Hindi na napigilan ni Julliane ang magsalita ng malakas sa harap ni Ismael.“So, mas magkakaroon ako ng dahilan para maprotektahan kita at mailayo sa kanila, kaya kitang protektahan Miracle.“ Sabi nito sa kanya na laging may kontra sa sinasabi niya.Umupo si Ismael sa kanyang upuan, ang kanyang mga kamay ay marahan sa manibela, nakangiti.“Pero hindi pa rin ako makikipagtalik sa'yo! Pwede akong matulog ulit katabi ka pero hangang doon lang.“ Tanging naibulong na lang ni Julliane, na sumuko na sa asawa nito na tumawa lang n
Agad na umupo si Julliane sa upuan at dito ay masunurin siyang nanatiling tahimik.Isinara naman ni Ismael ang pinto ng kotse para sa kanya at lumingon sa kabilang side.Naalala ni Julliane na noong bata pa siya, hinabol niya ito sa palaruan, ngunit hindi niya ito mahabol kahit anong pilit niya.Umiiyak na lang siya dahil ayaw nitong magpahawak sa kanya, nong nasa highschool na siya dito niya nalaman ang sakit nito sa dumi o sa hawak bg ibang tao.May mysophobia na ito at ang tanging nakakahawak lang dito ay ang kapatid, ina at lola nito.Kaya naunawaan niya kung bakit ayaw nito na lumalapit siya dito noon, nong bata kasi siya ay madalas siyang pagpawisan dahil sa paglalaro sa parke.Pero kahit ganon ito sa kanya noon, lagi pa rin itong nasa parke at binabantayan siya at dahil marahil nandoon rin si Isabella.Kaya ngayon sa kasalukuyan napaupo siya dito na frustrated hanggang sa bigla itong sumandal sa dibdib niya.Walang malay si Julliane at sumuko gamit ang kanyang mga kamay.Itinaa
Napatitig si Julliane kay Evelyn at napangiti bigla.“Hindi ko talaga nilagyan o sinave ang numero niya.“ Sabi ni Julliane dito kaya napatawa na lang ito.“Kakaiba talaga ang relasyon niyong dalawa.“ Sabi na lang nito.Pero tumawag ulit si Ismael, at siya na ang sumagot.“I will get you, stay where you are.“ Seryoso nitong sabi sa kanya na agad na pinutol ang tawag.Nagkatinginan na lang si Julliane at Evelyn, at sabay na napailing sa isa't isa.“Mukhang ayaw ka talagang magpalipas ng gabi sa ibang bahay ng asawa mo.“ Nasabi na lang ni Evelyn na nakangiti lang.Si Julliane naman ay nainis lalo kay Ismael, ano na naman kaya ang nasa isip nito at ayaw siya nitong pagpalipasin muna sa ibang bahay.Makalipas ang ilang minuto.Si Ismael ay nagdoorbell na sa mismong tapat ng bahay ni Evelyn.At si Evelyn naman ay agad na binuksan ang pinto, samantala si Julliane ay nagpaalam na kay Evelyn at napatingin kay Ismael na alam nito na galit.Nakaugalian ni Julliane ang kanyang mga kamay sa likod
Nang pumasok si Julliane sa flower shop ay bumungad sa kanya ang mabangong amoy ng mga sariwang bulaklak sa paligid."Welcome! Ano po ang kailangan niyong bulaklak ma'am?"Magalang na bati ng dalaga sa flower shop."Titingnan ko muna."Magalang ding tumango si Julliane, at pagkatapos ay namili nang mag-isa.Hindi naman gaanong nagbago ang palamuti sa loob, ngunit nahaharangan ito ng maraming bulaklak at halaman.Dalawang bata ang biglang lumitaw sa harap ni Julliane. Ang batang babae ay mapang-akit, nakatayo sa harap ng bar na may isang bag sa kanyang likod at tinawag ang batang lalaki. "Bilhin mo ito para sa akin, gusto ko ng dobleng perlas, na may yelo."Hindi sikat ang pagbabayad sa mobile noong panahong iyon. Ang bata ay kumuha ng dalawampung piso mula sa kanyang backpack at inilagay ito sa front desk na may paghamak. "Hindi mo ba alam na hindi ka na makakainom ng malamig ngayon?"Pero binili pa rin niya ito para sa kanya. Bagaman kinuha niya ito pagkatapos lamang ng dalawang
Napakalakas ni Ismael kaya hindi niya pinahintulutan na magalit muli ito.Kung magiging matigas ang ulo niya ay baka dito pa sila mag-away na dalawa.Tiningnan ni Julliane ang kanyang sobrang nakakatakot na mga mata, ngunit siya ay mapagpakumbaba, kinakagat ang laman sa loob ng kanyang mga labi at nanatiling tahimik."Ihahatid na kita! At mag-uusap tayo okay." Sabi ni Ismael sa kanya.Napatitig na lang siya dito at hindi na nakatangi pa dito.“Dapat talaga hindi na kita pinatagal pa dito kanina, sinusubukan talaga ni Crissia ang pasensya ko!“ Gigil nitong bulong pero narinig niya ito ng malinaw mula sa bibig nito.Gulat naman na tumingin sa kanya si Julliane at walang masabi.Akala niya hahamakin siya nito, pero sabi niya, malinaw ang narinig niya? O talagang wala lang ito sa mood.Naramdaman ni Julliane na siya ay nakulong sa maliit na mundong ito, at bigla na lamang siyang hindi naging mapagpakumbaba."Tara na!" Marahan niyang hinaplos ang pisngi nito, at saka hinawakan ang bahagyan
Lumabas siya ulit ng dressing room dahil pagkahawak pa lang niya sa puting damit, tila nanginig na ang kanyang kalamnan.Ang tatlong staff ay napakunot noo dahil nakita siya nila na lumabas ulit.“Hindi ko talaga kayang isuot ang damit!“ Sabi niya sa mga ito na medyo natulala lang ang mga ito kay Julliane.Tinanong siya ng staff. "Miss, may partikular ka ba na damit na gusto?“Pilit na ngumiti si Julliane. "Wala akong gusto, puwede bang huwag niyo na lang akong bigyan ng damit-pangkasal?"Napatango na lang ang mga ito na nagkatinginan at napatitig sa babaeng maganda, napansin talaga nila na wala ito sa mood kanina pa.Akma na kukunin ni Julliane ang cellphone niya sa bag ns nakapatong sa maliit na lamesa ay napatingin siya sa isa sa mga staff.“Kakapasok lang ng isang lalaki mula sa tapat." Isa sa mga tauhan ang pumasok at bumulong.Hindi sinasadyang naisip ni Julliane si Ismael at hindi maiwasan na magsalita siya. "Malapit na silang ikasal!""Sino ba ang groom ng babaeng ito? Yung n