Nobela ni LanaCross

Napatitig si Julliane kay Evelyn at napangiti bigla.“Hindi ko talaga nilagyan o sinave ang numero niya.“ Sabi ni Julliane dito kaya napatawa na lang ito.“Kakaiba talaga ang relasyon niyong dalawa.“ Sabi na lang nito.Pero tumawag ulit si Ismael, at siya na ang sumagot.“I will get you, stay where you are.“ Seryoso nitong sabi sa kanya na agad na pinutol ang tawag.Nagkatinginan na lang si Julliane at Evelyn, at sabay na napailing sa isa't isa.“Mukhang ayaw ka talagang magpalipas ng gabi sa ibang bahay ng asawa mo.“ Nasabi na lang ni Evelyn na nakangiti lang.Si Julliane naman ay nainis lalo kay Ismael, ano na naman kaya ang nasa isip nito at ayaw siya nitong pagpalipasin muna sa ibang bahay.Makalipas ang ilang minuto.Si Ismael ay nagdoorbell na sa mismong tapat ng bahay ni Evelyn.At si Evelyn naman ay agad na binuksan ang pinto, samantala si Julliane ay nagpaalam na kay Evelyn at napatingin kay Ismael na alam nito na galit.Nakaugalian ni Julliane ang kanyang mga kamay sa likod

Nang pumasok si Julliane sa flower shop ay bumungad sa kanya ang mabangong amoy ng mga sariwang bulaklak sa paligid."Welcome! Ano po ang kailangan niyong bulaklak ma'am?"Magalang na bati ng dalaga sa flower shop."Titingnan ko muna."Magalang ding tumango si Julliane, at pagkatapos ay namili nang mag-isa.Hindi naman gaanong nagbago ang palamuti sa loob, ngunit nahaharangan ito ng maraming bulaklak at halaman.Dalawang bata ang biglang lumitaw sa harap ni Julliane. Ang batang babae ay mapang-akit, nakatayo sa harap ng bar na may isang bag sa kanyang likod at tinawag ang batang lalaki. "Bilhin mo ito para sa akin, gusto ko ng dobleng perlas, na may yelo."Hindi sikat ang pagbabayad sa mobile noong panahong iyon. Ang bata ay kumuha ng dalawampung piso mula sa kanyang backpack at inilagay ito sa front desk na may paghamak. "Hindi mo ba alam na hindi ka na makakainom ng malamig ngayon?"Pero binili pa rin niya ito para sa kanya. Bagaman kinuha niya ito pagkatapos lamang ng dalawang

Napakalakas ni Ismael kaya hindi niya pinahintulutan na magalit muli ito.Kung magiging matigas ang ulo niya ay baka dito pa sila mag-away na dalawa.Tiningnan ni Julliane ang kanyang sobrang nakakatakot na mga mata, ngunit siya ay mapagpakumbaba, kinakagat ang laman sa loob ng kanyang mga labi at nanatiling tahimik."Ihahatid na kita! At mag-uusap tayo okay." Sabi ni Ismael sa kanya.Napatitig na lang siya dito at hindi na nakatangi pa dito.“Dapat talaga hindi na kita pinatagal pa dito kanina, sinusubukan talaga ni Crissia ang pasensya ko!“ Gigil nitong bulong pero narinig niya ito ng malinaw mula sa bibig nito.Gulat naman na tumingin sa kanya si Julliane at walang masabi.Akala niya hahamakin siya nito, pero sabi niya, malinaw ang narinig niya? O talagang wala lang ito sa mood.Naramdaman ni Julliane na siya ay nakulong sa maliit na mundong ito, at bigla na lamang siyang hindi naging mapagpakumbaba."Tara na!" Marahan niyang hinaplos ang pisngi nito, at saka hinawakan ang bahagyan

Lumabas siya ulit ng dressing room dahil pagkahawak pa lang niya sa puting damit, tila nanginig na ang kanyang kalamnan.Ang tatlong staff ay napakunot noo dahil nakita siya nila na lumabas ulit.“Hindi ko talaga kayang isuot ang damit!“ Sabi niya sa mga ito na medyo natulala lang ang mga ito kay Julliane.Tinanong siya ng staff. "Miss, may partikular ka ba na damit na gusto?“Pilit na ngumiti si Julliane. "Wala akong gusto, puwede bang huwag niyo na lang akong bigyan ng damit-pangkasal?"Napatango na lang ang mga ito na nagkatinginan at napatitig sa babaeng maganda, napansin talaga nila na wala ito sa mood kanina pa.Akma na kukunin ni Julliane ang cellphone niya sa bag ns nakapatong sa maliit na lamesa ay napatingin siya sa isa sa mga staff.“Kakapasok lang ng isang lalaki mula sa tapat." Isa sa mga tauhan ang pumasok at bumulong.Hindi sinasadyang naisip ni Julliane si Ismael at hindi maiwasan na magsalita siya. "Malapit na silang ikasal!""Sino ba ang groom ng babaeng ito? Yung n

Akmang magsasalita si Julliane, oero sumenyas si Ismael na huwag siyang maingay.Kaya nanatili na lang siyang tahimik, at saka nagpatuloy sa pagkain.Pagtingin niya kay Ismael ay wala na ito sa pinto kaya napahinga na lang siya ng malalim.Nang matapos na kumain si Crissia at Julliane ay agad na siya nitong niyaya sa isang studio kung saan magsusukat nga ito ng damit.Pero nagulat siya dahil nandito na rin si Ismael, at mukhang alam nito kung saan sila sunod na pupunta.Nakatayo si Ismael sa entrance ng studio, at mabilis na ibinaba ang telepono at tumingin sa taong nakatayo sa tabi ng kotse.Kausap nito kanina ang sekretaryo dahil may meeting raw siya, pero kinansela niya ito ng malaman na ang ama ni Crissia ang nasa meeting.Pagkalabas ni Crissia ng kotse, lumapit siya sa kanya at hinawakan ang braso nito. "Ismael, maaga kang dumating!" Malambing sabu nito kay Ismael.Tumingin si Ismael sa taong nasa tapat niya, at pagkaraan ng ilang sabdali, mahina niyang sinagot ang babae.“Oo wal

Kung ano man ang gusto nitong palabasin ay handa naman siya, hindi naman siya tanga tulad ng dati.Sinabi niya sa sarili nitong nakaraan na hindi na siya makikipagusap pa dito.At hindi na siya kailanman pupunta sa lugar na ito.Pero ngayon, pumunta pa rin siya dito.Kung saan siya nakatayo, walang bakas na pininturahan ang katawan ng kanyang ama, ngunit alam niyang nandito ito.May sabi-sabi pa nga na nagmumulto dito ang kanyang ama, kung totoo man iyon ay gusto niya itong makita.Medyo matagal na rin mula nong mapanaginipan niya ito, noon ay nong nasa Amerika pa siya ay binabangungot siya lagi.At lagi niyang nakikita ang kanyang ama, puno ng dugo at umiiyak habang nakatitig sa kanya.Napatigil siya sa pag-babalik tanaw ng tawagin na siya ni Crissia, mula sa labas.Sa pagbabalik, inabot ni Crissia ang kanyang kamay. "Miss mo pa rin ba ang iyong ama?" Tanong nito.Ibinaba ni Julliane ang kanyang mga mata at tiningnan ang singsing sa kamay ni Crissia, at ngumiti ng walang malay. "Mukh