Novels by LanaCross

Hindi makapaniwala si Julliane sa mga pinagsasabi ni Ismael sa mga sandaling ito.“That was ridiculous, Ismael.“ Nasabi na lang ni Julliane dito at saka umiwas ng tingin.“Nakakatawa?" Tanong nito na hindi makapaniwala.“Yes! Ridiculous! We are not ordinary couples at all, how can we live the life they live?" Sabi niya dito na binangit ang bagay na iyon, totoo naman ang sinasabi niya.Talagang hindi inaasahan ni Julliane na sasabihin niya ang mga ganoong salita sa kanyang sarili, ito ay masyadong katawa-tawa!"Kung alam ko lang na madalas mong sabihin sa akin ang mga ganyang bagay in the future, sinabi ko na sana sa araw ng kasal natin, ha? Understand?"Pinandilatan siya ni Ismael nang may matinding pagpigil, at seryosong nagsalita.Umakyat siya sa kwarto niya pero sinundan pa rin siya nito, at akma nang isasara niya ang pinto pero tinulak ito ni Ismael.Kaya nakapasok ito dito, balak pa naman niyang tapusin na ang kanilang usapan.Naisip ni Julliane sa sarili, ano ang naiintindihan k

Habang patuloy siyang inaakit at hinahalikan ni Ismael, hindi naman makakilos ng katawan ni Julliane.Tila ba lalo pa itong nagiging mas mapang-akit sa tuwing pinipigilan niya ito.Pero napatigil ito nang tumunog ang cell phone ni Ismael, at pansamantalang nailigtas nito si Julliane.Akma na siyang aalis sa pagkakahawak kay Ismael pero hinila siya nito at niyakap sa kanyang mga bisig.Kinuha nito ang cellphone nito para sagutin ang tawag."Hello?" Nakakunot nitong sagot sa tumatawag.Dalawang beses na nahirapan si Julliane dahil sa pagbabalak na makawala dito, si Ismael ay inikot ang ulo at napakagat sa leeg ni Julliane."Oo, nasa bahay na ako." Sagot ni Ismael kung sino man ang tumatawag.Pero mas masakit ang pagkakakagat nito sa leeg niya.Binalaan pa siya ni Ismael gamit ang kanyang mga mata na huwag nang gumalaw, at pagkatapos ay hinawakan siya sa kanyang mga bisig at patuloy na niyakap siya.Pinindot nito ang loudspeaker at nakita ni Julliane kung sino ang tumawag dito.“Ismael,

Napatitig si Julliane sa lalaki na nakangisi lang sa kanya. "Di ba? Nakaluhod ka sa harapan ko na walang damit. Ano pa bang magagawa mo kung hindi seduction?" Ganti ni Julliane dito. Tumawa na ng malakas si Ismael at sinabing, "Baby, hindi ito seduction, ito ay panliligaw!" Napatanga na lang si Julliane sa sinabi nito at hindi makapaniwala sa sinabi nito. Nanliligaw ito? Sa mga sandaling ito!? Lalong namula ang mukha niya at bumilis ang tibok ng puso niya! Nang makita ni Ismael ang epektong ito sa kanya, ngumiti siya sa kanya nang may kasiyahan, kinurot ang kanyang baba at hinawakan ang kanyang mga labi, sinipsip siya, at bumagsak ang kanyang katawan habang siya ay nahulog sa gilid. Ang dahilan kung bakit nahulog si Julliane sa isang tabi ay para lang maiwasan ang kanyang minty kiss. Ngunit nang mahulog siya, nahulog din siya, at sa wakas ay naging ganito, na idiniin siya nito sa maliit na sofa. Palagi siyang nakaluhod, ngunit kung sinuman ang gustong sisihin, ito ay dahil an

Pero ang akala ni Julliane na aalis na ang lalaki ay hindi pa pala, bumalik ito at umupo ulit sa tabi niya. “Seryoso ako Julliane, bahay mo ito at dito ka matutulog lagi. At wag kang aalis o tatakas maliwanag?“ Muli nitong sabi sa kanya kaya nairita lalo si Julliane. Wala ba itong tiwala sa kanya? Hay kung sa bagay matigas ang ulo niya at hindi niya ito susundin. “Alam ko Ismael, ano ka ba.“ Sabi niya dito kaya tumango lang ito. Naramdaman ni Julliane na hinubad nito ang kanyang coat, at tumingin siya sa kanya ng may seryosong titig. "Sige na maligo ka na!" Magiliw at mahinang itinulak ng kanyang kamay ang kanyang dibdib, at biglang nanlambot ang puso ni Ismael sa paligid ng kanyang mga daliri. Hindi niya maiwasang halikan ang matalas nitong maliit na bibig, kaya nagulat pa si Julliane sa ginawa nito. "Be good! Hintayin mo ako!" Hinalikan siya ni Ismael at hinikayat at umalis. Pinagmasdan siya ni Julliane na naghubad ng kanyang damit at pumasok sa kwarto nito. Muli siyang suma

Nanginig ang kanyang puso sa tunog ng kandado, at hindi niya napigilang lumingon upang akusahan siya. "Hindi ko hiniling na bilhin mo ang property, at hinding-hindi ako makikipagtalik sa iyo para lamang sa doon!."“Hindi kita pipilitin pero bukas ako sa kahit na anong oras.“ Pilyo pa rin na turan sa kanya ni Ismael.“Kapag nalaman ni Crissia na binili mo iyong building para sa akin, lalo lang nila akong pag-iinitan! Lalo mo lang nilalagay sa alanganin ang buhay ko!“ Hindi na napigilan ni Julliane ang magsalita ng malakas sa harap ni Ismael.“So, mas magkakaroon ako ng dahilan para maprotektahan kita at mailayo sa kanila, kaya kitang protektahan Miracle.“ Sabi nito sa kanya na laging may kontra sa sinasabi niya.Umupo si Ismael sa kanyang upuan, ang kanyang mga kamay ay marahan sa manibela, nakangiti.“Pero hindi pa rin ako makikipagtalik sa'yo! Pwede akong matulog ulit katabi ka pero hangang doon lang.“ Tanging naibulong na lang ni Julliane, na sumuko na sa asawa nito na tumawa lang n

Agad na umupo si Julliane sa upuan at dito ay masunurin siyang nanatiling tahimik.Isinara naman ni Ismael ang pinto ng kotse para sa kanya at lumingon sa kabilang side.Naalala ni Julliane na noong bata pa siya, hinabol niya ito sa palaruan, ngunit hindi niya ito mahabol kahit anong pilit niya.Umiiyak na lang siya dahil ayaw nitong magpahawak sa kanya, nong nasa highschool na siya dito niya nalaman ang sakit nito sa dumi o sa hawak bg ibang tao.May mysophobia na ito at ang tanging nakakahawak lang dito ay ang kapatid, ina at lola nito.Kaya naunawaan niya kung bakit ayaw nito na lumalapit siya dito noon, nong bata kasi siya ay madalas siyang pagpawisan dahil sa paglalaro sa parke.Pero kahit ganon ito sa kanya noon, lagi pa rin itong nasa parke at binabantayan siya at dahil marahil nandoon rin si Isabella.Kaya ngayon sa kasalukuyan napaupo siya dito na frustrated hanggang sa bigla itong sumandal sa dibdib niya.Walang malay si Julliane at sumuko gamit ang kanyang mga kamay.Itinaa