Chapter four

Agad na ngumiti si Julliane at nagpatuloy sa pagsasalita matapos mapansin na hindi tama ang mga ekspresyon ni Crissia at Ismael.

“Isa siyang senior na mas matanda sa akin ng isang taon." Agad niyang sabi sa dalawa habang nakangiti pa rin, hindi nito gustong ipakita sa kaharap na may ibig sabihin sa sinabi niya kanina.

 "Oh! Senior, mabait ba siya sayo?"

Halatang gumaan ang loob ni Crissia at nagpatuloy sa pagtatanong sa kanya.

Sa pagkakataong ito ay nakaupo na silang tatlo.

Nakatutok ang mga mata ni Ismael sa mukha ni Julliane at tila naghihintay rin ng kanyang sagot.

Tinignan ni Julliane ang magandang pinggan sa mesa at hindi naglakas-loob na magsabi ng maling salita.

 "Ayos lang. Lahat ng babae sa paaralan ay gusto siya, pero sabi niya ako ang pinaka-espesyal at ako lang ang gusto niya!" Masigla niyang muling sagot sa babae.

"Ang galing! Saka dapat mahal ka talaga niya, dapat samantalahin mo ang pagkakataon." Sabi naman ng babae na nakangiti pero may kakaibang napansin ang dalaga sa mukha ng kaharap.

 "Oo naman syempre naman, tulad ng sinabi mo ay maganda ako!" Sumang-ayon si Julliane, at walang malay na itinaas ang kanyang mga mata upang tingnan ang taong nasa kanyang harapan.

Walang eksperesyin ang mukha nito kaya kinabahan siya.

Umorder na ng mga pagkain si Ismael, pero ang inorder niya lang ay ang makakain ni Crissia.

 "Ismael, hindi masarap ang pagkain ko. Pwede mo naman akong samahan, so how about asking Julie to eat light food with me!" Sabi ni Crissia dito, sumenyas na ibigay muli ang menu kay Julliane.

Ngumiti naman si Julliane.

 "Tama na, kadalasang kumakain ako ng vegetarian food!" Sabi nito sa babae.

Narinig nina Crissia at Ismael na siya ay isang vegetarian, at hindi maiwasang tumingin sa kanya nang may pagtataka.

Mahilig siya noon sa karne, paborito niya ang adobong manok, at pork na kahit anong luto.

Pero ngayon ay nauumay na siya sa lasa ng mga ito.

"Nagpalit na ako bilang isang vegetarian!" Totoong sinabi ni Julliane para mas makunbinsi pa ang dalawa.

Mula sa unang araw na pumunta siya sa ibang bansa, nagpalit siya ng vegetarian diet.

Tila ang pagiging isang vegetarian ay magpapagaan sa kanyang pakiramdam, at dahil takot siyang magkasakit dahil nag-iisa lang siya sa Amerika.

 “Auntie is not in good health. You will have to stay for a long time this time. Mag-aalala ba ang boyfriend mo?" Tanong ni Crissia kay Julliane.

Habang kumakain, mas kaunti ang kinakain ni Crissia, ngunit patuloy siyang nagmamalasakit sa kanya.

"Now the transportation is so convenient. Kung gusto mo, puntahan mo lang siya agad!"

Sagot ni Julliane sa kanya.

 “Oo! Yun ang totoo, pero alam ba niya na kasal na kayo?" Nagpatuloy ang mga tanong ni Crissia sa kanya.

Narinig ito ni Julliane, walang kamalay-malay na sumulyap siya kay Ismael, at panay ang tingin ni Ismael sa kanya gamit ang madilim nitong mga mata.

"Gusto kong sabihin sa kanya pagkatapos ng annulment!" Ibinaba ni Julliane ang kanyang mga mata at sinagot siya habang kumukuha ng pagkain para sa kanyang sarili.

“That's good, you don't have to worry about it, pupunta kami ni Ismael para linawin ka ng personal, and then..." Biglang huminto si Crissia.

Tumingin si Julliane sa kanya nang may pagtataka.

Biglang ngumiti si Crissia at nagsalita.

 "Noong unang nag-sex kayong dalawa, malamang na alam niya na isa kang mabuting babae na pinananatiling malinis ang sarili!" Bigla nitong sabi na ikinabigla ng dalawa.

Hindi alam ni Julliane kung bakit naging makulay ang paksa, at naging personal.  

Nasa isip pala nito na may nangyari sa kanila ni Ismael nong kinasal sila, tila ba nasiyahan pa siya na wag magsabi sa babae at panatilihin na lang na totoo ang nasa isip nito.

Patawarin siya sa pagiging bata pa niya para talakayin ang ganitong paksa.

 Kumuha si Ismael ng pagkain para kay Crissia. "Kumain ka muna!" Sabi ng lalake na alam ko na nakaramdam rin ng awkwardness.

Nang makita siyang maingat na pinulot ang pagkain, sinabi ni Crissia dito.

"Hindi patas na pagsilbihan mo ako buong araw. Sa katunayan, pinag-isipan ko rin ito. Kung aalis ako, kay sarap na hayaan ang isang mabuting babae na si Julliane at abala pa ako sa inyo?" Sabi nito bigla.

“Crissia pwede ba!" Ibinaba ni Ismael ang kanyang kutsara at madiin itong nagsalita.

 “Alam ko, alam kong ayaw mo, at alam ko rin na magiging unfair ito kay Julliane. Kasalanan ko ang lahat!" Sabi ng babae na biglang lumuha at umiyak sa sarili.

Hindi nakaramdam ng awa si Julliane sa babae na patuloy na umiiyak at inaalo naman ito ng lalake.

Kung ganito pala ito mag-isip ay hindi na niya ito kasalanan pa.

Masyado itong mag-isip kaya siguro hindi bumubiti ang pakiramdam nito.

Natigilan si Julliane sa iniisil niya at winaksi na lang ang isiping iyon.

Hindi alam ni Julliane kung paano magsasalita at ibinaba ang kanyang ulo para kunin ang kanin sa kanyang plato.

Ang pagkain na ito ay talagang para mawala ang mga alalahanin ni Crissia tungkol sa kanya.

Alam na alam ni Julliane ang intensyon ni Ismael. Matiyaga niyang hinarap ito. 

Sa kabutihang palad, ang oras ng pagkain na higit sa isang oras ay madaling nalampasan kahit na ito ay mabagal at naging tahimik.

Nasa late stage na ng cancer si Crissia ngayon, kaya gusto ni Ismael na ilayo siya pagkatapos ng hapunan. 

Paalis na sila pero nag-alala si Crissia sa kanya. "Julie, paano kung hayaan ka ni Ismael na ihatid ka?" Tanong nito na tumigil na sa pag-iyak.

 "No need, I have to go to another place, and I don't want to be a light bulb for you and Ismael!" Sabi ni Julliane na agad na tumayo at akma nang aalis ng magsalitang muli ang babae.

"Tawagin mo akong ate, huwag mo akong tawaging Crissia lang, o kaya ay tawagin naman na bayaw si Ismael." Sabi nito kaya napatigil si Julliane sa biglang sinabi ng babae.

Matagal na natigilan si Julliane, at walang malay na tumingin kay Ismael.

Bahagyang kumunot ang noo ni Ismael at tahimik na tumingin sa kanya.

 Kinailangan ni Julliane na sumigaw ngunit hindi nito binigo ang babae na sa isip niya ay sumusobra na.

"Ate, bayaw!" Sabi niya dito pero sa loob niya ay mabigat itong sabihin para sa kanya.