Pilit na inalis ni Julliane ang kamay na hawak ni Ismael.
"Bitaw na Ismael.“ Sabi niya sa lalake na tila wala naman narinig mula sa sinabi niya. Ngunit gaano man kainit ang mga kamay nito, hindi ito nakatuling sa kung ano ang nararamdaman niyang lungkot. Hindi inaasahan ni Ismael na ganoon kalakas ang magiging reaksyon niya, at kumunot ang noo niya. Huminga muna ng mahinahon si Julliane, at pagkatapos ay dahan-dahang nagsalita pagkatapos huminahon. "Mabubuhay ako nang maayos anumang oras, ngunit kailangan mo ring ipangako sa akin na hindi ka maaaring sumuko hanggang sa huling sandali!" Sabi nito sa ina na agad na tumango at bahagyang ngumiti. "Alam ni nanay anak ko.“ Sabi ng ginang sa anak na alam nilang dalawa na walang kasigaruduhan sa sinabi nito. Tiningnan ng ina ni Julliane ang anak na alam nito na hindi naniniwala sa sinabi nito, at ang pagpipigil ng anak na hindi umiyak. “Lalabas na muna ako Mama Juanita, Julliane.“ Paalam ni Ismael sa mag-ina at para na run mabigyan ng pribadong usapan ang mga ito. Namg makaalis ang lalaki ay dito nakapag-usap ng mas mahinahon pa ang mag-ina, inaliw ng mag-ina ang isa't isa nang ilang sandali, at si Ismael ay kumuha ng sigarilyo sa labas, ngunit hindi ito sinindihan. Naalala kasi nito na ospital ang kinalalagyan nito at bawal magsigarilyo sa hallway. Naalala ni Ismael ang sinabi ng asawa kanina tungkol sa kaya nitong mabuhay ng mag-isa. Hindi nito maintindihan kung bakit nagkaroon siya ng kaunting kirot sa puso sa sinabi nito, pero ayaw niyang bigyan ng isipin ng ang sarili at napahilot na lang ito ng noo. Hindi nito namalayan na lumabas na pala si Julliane at nakitang nandoon pa rin siya, hindi nito maiwasang magtanong sa kanya. "Bakit hindi ka pa umaalis?" Nagtataka na tanong ng babae kaya napatitig siya dito. “Hindi pa tayo naghihiwalay, bakit ang sabik mong ipagtabuyan ako malayo?“ Nakakunot na tanong ng lalaki kaya napailing lang ito at huminga ng malalim. “Hindi ako magiging pabigat sa iyo, huwag mong isipin ang sinabi ng aking ina." Ito naman ang sinagot ng babae dahil alam nito na tungkol kanina sa pag-uusap nila sa loob ang ibig sabihin nito. "So hindi na tayo pamilya kapag naghiwalay na tayo ganon?" Balik naman ni Ismael kaya napakuyom na lang ng kamao si Julliane. "Siyempre hindi!" Mayamaya na sagot ni Julliane at naisip na sinong maghihiwalay na mag-asawa ang magiging pamilya pa rin matapos ang kanilang annulment. "Kapag naghiwalay ang tatay mo at ang nanay mo, hindi na sila pamilya?" Tanong ulit ni Ismael kaya nakaramdam ng inis si Julliane dahil nakukulitan na talaga siya sa lalaking ito. "Paano? Matapos ang hiwalayan ay magiging normal pa rin ang relasyon nila!" Ito ang nanggigigil na muling sabi ni Julliane at nahalata na ng lalaki ang galit sa boses nito. "Julie..." Nasabi na lang ni Ismael at hindi makapaniwala dahil nakikipag-argumento siya sa asawa na namumula na rin ang mukha dahil sa inis nito sa kanya. Napabuntong-hininga na lang siya at muling tinitigan ang asawa. "You'd better call me by my full name. And since free ka naman dito ngayon, dapat may time ka din para sumama sa akin sa Civil Affairs Bureau, di ba?" Sabi ni Julliane at hindi nito pinansin ang unang sinabi ni Julliane pero ang pagbanggit nito sa lugar kung saan ito magpapasama sa kanya. Kaya naman hindi makapaniwalang tumingin si Ismael kay Julliane na kita na ulit nito ang seryoso nitong mukha. Pinipilit ba niya itong hiwalayan? Hindi narinig ni Julliane ang kanyang sagot at muling tumingin sa kanya. "Okay na ba?" Mayamaya nitong tanong sa kaya. “May meeting ako mamaya! A very important meeting!" Agad na sabi ng ni Ismael at buti ay nakapag-isip agad siya ng rason sa babae. Tumingin si Ismael sa corridor, at ang sigarilyo sa kanyang kamay ay nilagay niya agad sa bulsa niya. "Kung gayon bakit hindi ka umalis agad? May meeting ka pala.“ Tanong ni Julliane sa kanya muli. Agad naman na sumimangot Ismael sa kanya at tumingin sa kanyang mga paa, pagkatapos ay lumingon sa kanya. "May bakanteng posisyon pa sa departamento ng kumpanya, pumunta ka!" Mayamaya na sabi ni Ismael nang maalala niya ang isa pa na pinunta niya dito. "Nakahanap ako ng trabaho sa isang publishing house." Sabi ni Julliane sa kanya kaya napakunot noo si Ismael. Hindi naman inaasahan ni Julliane na bibigyan siya ng trabaho ng asawa, siyempre, hindi niya ito tatanggapin. Maghihiwalay na sila, at kung magtatrabaho pa rin siya sa ilalim niya, ano ang iisipin ng iba sa kanya? "Publishing house? Anong trabaho naman ang inaplayan mo?" Tanong ng lalaki na napakunot ang noo. "Editor.“ Sagot ni Julliane na alam nito sa sarili na iyon ang gusto niyang trabaho. Gusto niyang magtrabaho doon dahil mahal na mahal niya ang mga libro, nagsusulat rin siya at ito ang pampalipas niya ng oras. Sumimangot na lang si Ismael. Muli siyang tumitig sa babae. "Baka hindi bagay sa iyo ang trabaho?" Sabi ni Ismael. "It's the least suitable under you. May gagawin pa ako." Pagtatapos ni Julliane sa usapan dahil naiinis na naman siya. Naisip ni Julliane na bumili ng mga personal niyang gamit at naglakad siya sa harap at nakita niya itong nakasunod sa kanya papunta sa elevator. Ang pakiramdam ng hindi pagpansin na muli sa kanya ni Julliane ay hindi niya gusto. "Alam kong na-pressure ka lang Julliane. Kung gusto mo ay itigil na natin ang hiwalayan!" Ito ang mayamaya na mungkahi ni Ismael. Saglit na natigilan si Julliane, at hindi nagtagal ay bumuntong hininga, at mahinahong sumagot. "Hindi na kailangan!" Hindi siya sumabay sa paglalakad pagkalabas ng elevator. Si Julliane ay naka-sneakers at mabilis na naglakad, at pilit na iniwasan ang lalaki. "Saan ka pupunta? Ihahatid kita!" Tanong ni Ismael at tumingin si Julliane sa kanya at tinignan siyang mabuti saglit. "Huwag mong pilitin ang sarili mo, hiwalay na tayo, taos puso kong batiin ang maligayang pagsasama ninyo ni Ate Crissia." Sabi nito sa lalaki na tila nagulat pa sa sinabi niya. Muli siyang naglakad palayo kay Ismael na napatanga sa sinabi niya pagkatapos niyang magsalita. Hindi na niya ito binigyan pa ng pagkakataon na muli siyang masundan kaya mabilis siyang naglalakad palayo dito. Napatawa si Julliane dahil sa palitan nila ng usapan kanina ng lalaki tungkol sa kung pwede pa rin silang maging isang pamilya matapos ang kanilang annulment. Ang tanging gusto na lang ni Julliane ay matapos na ang lahat at makalayo sa buhay nito. Napahinga ng malalim si Julliane dahil kung bakit napakalakas ng hangin ngayong Setyembre, na umihip sa kanyang katawan kaya nakaramdam siya ng lamig sa katawan. Pumunta si Julliane sa malapit na supermarket at habang nagbabayad na siya ng pinamili ay may isang bulto ng lalaki na agad niyang nakilala.“Julliane!“ Nakangiti na sabi ng lalaki sa kanya.“Kuya Allen!" Sabi rin niya sa lalaki na malawak ang pagkakangiti kay Julliane.Pareho silang nagulat nang makita ang isa't isa, at agad siya nitong tinanong. "Kumusta ka Julie? Matagal rin tayong hindi nagkita.“ Sabi nito kaya agad naman na ngumiti si Julliane.“Mabuti naman po, oo nga eh.“ Sagot naman ni Julliane sa lalaki na malawak pa rin ang pagkakangiti at balewala dito ang mga tao lalo na ang mga babae na mangha na nakatingin sa gwapong lalaking ito.“Sorry kung ngayon ko pa ito sasabihin, nabalitaan ko na maghihiwalay na kayo ni Ismael.“ Sabi ng lalaki na hindi na rin naman ito ikinagulat ni Julliane.Magkaibigan ito at ang asawa niya kaya alam niya na alam na ng mga ito ang tungkol sa bagay ns ito.Tumingin si Allen sa kanya, iniisip ang plano ni Ismael na hiwalayan siya."Alam kong gusto mo si Ismael mula pa noong bata ka pa, pero hindi lang siya ang lalaki sa mundong ito. Makakahanap ka pa ng mas deserving kaysa sa baliw ko
Nagulat si Julliane sa pagkakarinig niya sa lalaki at napakunot ng noo dahil mukha naman itong normal kanina.Sa huli ay tinulungan ito ni Julliane na maghanap ng gamot sa tiyan, nahanap naman niya ito at kinuha ang isang box sa medicine cabinet sa kusina at nagdala na rin pinakuluang mainit na tubig, at dinala ito sa kanya. "Okay ka lang?" Tanong ni Julliane dito habang nakatingin sa lalaki na medyo namumutla na.Sa isip ni Julliane ay hindi nga ito gumagawa lang ng alibi."Tulungan mo akong pumili nito, wala akong lakas!" Napaungol siya sa sakit at hiniling sa kanya na tulungan siyang pumili ng gamot.Walang kamalay-malay na tumingin sa kanya si Julliane nang mahanap ang gamot para sa sakit ng tiyan. "Ibigay mo sa akin nag kamay mo." Utos ni Julliane sa lalaki at masunuring naman binuka ang kanyang kamay.Binuksan na sa lalagyan nito ang isang tableta at direktang inilagay sa kanyang kamay.Ngumiti si Ismael kahit namumutla ito at napatingin sa kanya. "Sino sa atin ang may mysoph
"Okay…" Sabi nito. Dapat talaga siyang maligo at magpalit ng damit. Pakiramdam niya ay nanlalagkit na siya sa mga sandaling ito. Pero napatigil pa rin si Julliane dahil naisip niya kung saan siya maliligo? “Ah, saan ako pwedeng maligo Ismael? Walang shower ang ilan sa banyo dito sa ibaba.“ Sabi nito sa lalaki at napatingin sa kanya. "Maaari mong gamitin ang master bedroom!" Sabi nito mayamaya at pumikit na ang lalaki kaya napatango na lang si Julliane at pumunta muna sa isang silid kung nasaan ang kanyang maleta. Dito kasi sa kwarto na kung nasaan ang maleta niya ay may sariling banyo pero walang shower area. Tila ba sinadya na tanging palikuran lang ang inilagay sa silid na ito. May ibang banyo naman sa taas pero ayaw makialam ni Julliane na gamitin ang mga ito, isa pa rin siyang estranghero sa malaking bahay na ito at ayaw niyang gumamit basta-basta ng mga silid dito lalo na sa taas. Naalala ang sinabi ng byenan niya na ariin niya itong sariling bahay dahil bahagi si
Narinig ni Julliane ang boses ng babae sa kabilang linya. "Ismael, pwede ka bang pumunta dito? I feel very uncomfortable right now!" Sabi nito na tila ba nakikiusap na ano sa lalaki kaya napakuyom ng kamao si Julliane. "Gabi na Crissia, nasaan ang kasama mo?“ Seryoso na nagsalita si Ismael kaya napatingin si Julliane dito. "Pero sobrang uncomfortable talaga ako, parang mamamatay na ako!" Nakikiusap na tila ba nagpapaawa pa na turan ng babae kaya gustong matawa ni Julliane. Umiiyak na si Crissia sa telepono, kaya napatitig si Julliane kay Ismael na seryoso lang sa pagda-drive. Sa isip ni Julliane ay hindi nakakaawa ang babae para sa kanya nang marinig niya ang ganoong boses, ngunit pakiramdam niya ay mapagkunwari siya, ngunit natural na hindi niya ito masabi. "I'll call the doctor immediately, just lie in bed and don't move, okay?" Sabi agad ni Ismael sa babae na nag-isip pa kung ano ang isasagot sa maarteng babae. Umiiyak pa rin ito mula sa kabilang linya pero hindi talaga mar
Nang makapagpa-check up si Ismael at maihatid sa harap ng hospital si Julliane ay agad na siyang nagpaalam dito.Magaan na ang pakiramdam niya dahil nainom na niya ang gamot na riseta ng doktor. Imbes na puntahan si Crissia ay naisipan nito na pumunta ng club.Nang dumating si Allen na tinawagan niya, nakainom na siya ng ilang baso. Umupo si Allen sa harapan niya na nakakunot ang noo."Bakit late ka na umiinom? Hindi mo ba alam na lalong lalala yang sakit mo sa tiyan, at isa pa ay si Crissia na hinahanap ka pala?" Nakakunot na sabi ni Allen sa kanya kaya napailing lang si Ismael.“Bukas ko na lang siya pupuntahan, at isa pa ay masyado nang gabi." Mahinang sabi ni Ismael, at saka tinunga ang huling laman sa baso nito. Hindi napigilan ni Allen na mapangiti pagkatapos marinig ito."Sino ang sinamahan mo kanina kung ganon?" Tanong ni Allen sa kanya kaya napatingin si Ismael dito. "Sinamahan mo ba si Lian? Pero parang medyo inis ka may nangyari ba?“ Bulong ulit ni Allen na may kasama
Nang makaakyat sa third floor si Julliane ay nasalubong nito ang nurse ng ina. “Magandang gabi Julliane, binigyan ko ng huling session ang iyong ina. Gising pa siya.“ Nakangiting sabi nito sa kanya kaya agad naman na nagpasalamat si Julliane. Eksaktong alas onse y medya ang huling gamot para sa ina kaya gising pa ito. Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto ng kwarto ng ina. “Hello mama ko.“ Masiglang bati dito ni Julliane kaya napangiti naman ang ginang. “Bakit ka nandito anak? Sabi ko naman sa'yo na okay lang ako.“ Mahinang turan nito sa anak na agad na hinalikan siya sa noo. “Gusto kitang makasama hindi ba pwede?“ Nakangiting turan ni Julliane sa ina. “Ikaw talaga, napakalambing pa rin ng pinakamamahal kong anak.“ Bulong nito na binigay ang kamay kay Julliane na agad naman na hinawakan nito. “Pasensya ka na mama, ngayon lang ulit tayo nagkita at nagkasama.“ Biglang turan ni Julliane habang mahigpit na hawak ang kamay ng ina. “Ikaw na bata ka, nauunawaan ni mama. At isa pa ay
Alas sais na ng umaga ng araw na iyon, at madilim pa rin. Ang driver ay natutulog sa kotse, at biglang nakarinig ng kalabog, at iminulat ang kanyang mga mata at tumingin sa labas. Nagmamadaling lumabas ang amo nito na palabas ng bahay at agad na kumatok sa kotse nito. Hindi pa niya nakitang tumatakbo nang ganoon kabalisa ang kanyang amo! Samantala sa ospital ay nagising ng maaga si Julliane, tahimik na pinagmasdan ang ina na mahimbing ang tulog. Naging magaan ang pakiramdam niya kinaumagahan, at pinanood ang nurse na ayusin ang IV fluid ng ina. Maayos ang pintig ng puso ng ina sa monitor kaya gumaan pa lalo ang pakiramdam ni Julliane. Naisipan nito na bumaba muna at para makapag-almusal at saka muling babalik, dapat bago magising ang ina ay nakabalik na ulit si Julliane. Maagang nakabukas ang canteen dito sa ospital at naghahanda na ang mga cook ng almusal para sa mga pasyente. Nag-order siya ng sinangag, itlog at tocino, may kasama na rin na pineapple juice. Patapos na siy
Ang pakiramdam ng pagkawala ng kanyang ina at pagkahulog sa walang katapusang kadiliman ay nagpanginig sa kanya ng husto.Tatlong araw nakalibing ang kanyang ina dahil wala naman silang kamag-anak ang darating, ang ilan sa mga naging kaibigan ni Juanita na galing pang Tarlac ay ang siyang huli nilang inaasahan na bisita.Ito ang huling gabi ng ina ni Julliane at lalo siyang nalungkot sa isipin na hindi na niya makikita pa ng tuluyan ang ina.Si Ismael ay palaging nasa tabi niya, at ang pamilya Sandoval ay palaging nasa tabi niya.Hindi siya ng mga ito iniwan, si Mama Ana ay laging rin na nasa tabi niya at inaalalayan siya katulad ng anak nito.Kinabukasan ay ang araw ng libing ng ina, mga puting bulaklak ang hawak ng mga nakilibing at si Julliane ay nakasuot ng puting bestida.Nasa tabi nito si Ismael at sa kabila naman ay si Analou na kanina pa umiiyak.Kahit napakasakit ay pinilit na makapaglakad ni Julliane at hindi siya halos makahinga dahil sa pag-iyak.Nang matapos ang padasal s
Si Evelyn ay nakatingin lang kina Allen at Ismael na tila nakikinig sa pinag-uusapan nila.Dahil nakatalikod mula sa kanila si Julliane, at si Evelyn ay ang nakaharap sa kanila ay walang kaalam-alam si Julliane na nandito ang asawa nito at ang kaibigan nito.Sumenyas pa si Allen na huwag siyang maingay, kaya sinakyan niya ang kalokohan nito.Nagpatuloy sila sa pag-uusap ni Julliane.“Bakit hindi ka mag-isip ng paraan para matulungan akong makipagdivorce? Law student ka diba? para alam mo kung paano mabilis makipagdivorce." Sabi ni Julliane kay Evelyn na napatitig sa kanya.“Huh? Pero Julie, nasa unang taon pa lang ako." Sabi ni Evelyn dito.“Sa totoo lang, naghanap na ako ng ilang paraan online dati, at isa lang ang totoo at magagamit."Sabi ni Julliane, hawak ang kanyang baso at nilalaro ito ng kanyang hintuturo.Paminsan-minsan ay tumitingin sa kanya si Evelyn. Dapat nilang tapusin ang paksang ito mula sa General Administration, ngunit hindi niya maiwasang magtanong.“Alin?"“Panda
Dinalhan siya ni Ismael ng isang baso at binuhusan ito ng maligamgam na tubig.“Magandang umaga!" Bati nito sa kanya na nakatitig sa kanya kaya iniwas niya ang tingin at saka kinuha ang baso na inabot nito sa kanya.“Magandang umaga!" Tamad na sagot ni Julliane at uminom ng tubig.Tiningnan ni Ismael ang kanyang basang bibig pagkatapos uminom ng tubig, pagkatapos ay tumingin sa malayo at tinanong siya. "Ano ang gusto mong kainin para sa almusal?"“Hindi ako gutom!" Sabi ni Julliane dito, kaya napakunot ng noo si Ismael.Lumingon si Julliane para tumingin sa kanya, at nakita siyang nakatingin sa labas ng bintana, tumingin din siya sa labas dahil sa curiosity.Napansin ni Ismael ang kanyang mga kilos mula sa gilid ng kanyang mga mata, at hindi na niya napigilan pa. Itinaas niya ang kanyang mga braso at niyakap siya nito mula sa likod, madiin at hindi siya halos makahinga.“Ah! Ano ba Ismael!" Biglang sigaw ni Julliane dito dahil malakas ang pagkakayakap nito sa kanya at talagang idinii
Hindi makapaniwala si Julliane sa mga pinagsasabi ni Ismael sa mga sandaling ito.“That was ridiculous, Ismael.“ Nasabi na lang ni Julliane dito at saka umiwas ng tingin.“Nakakatawa?" Tanong nito na hindi makapaniwala.“Yes! Ridiculous! We are not ordinary couples at all, how can we live the life they live?" Sabi niya dito na binangit ang bagay na iyon, totoo naman ang sinasabi niya.Talagang hindi inaasahan ni Julliane na sasabihin niya ang mga ganoong salita sa kanyang sarili, ito ay masyadong katawa-tawa!"Kung alam ko lang na madalas mong sabihin sa akin ang mga ganyang bagay in the future, sinabi ko na sana sa araw ng kasal natin, ha? Understand?"Pinandilatan siya ni Ismael nang may matinding pagpigil, at seryosong nagsalita.Umakyat siya sa kwarto niya pero sinundan pa rin siya nito, at akma nang isasara niya ang pinto pero tinulak ito ni Ismael.Kaya nakapasok ito dito, balak pa naman niyang tapusin na ang kanilang usapan.Naisip ni Julliane sa sarili, ano ang naiintindihan k
Habang patuloy siyang inaakit at hinahalikan ni Ismael, hindi naman makakilos ng katawan ni Julliane.Tila ba lalo pa itong nagiging mas mapang-akit sa tuwing pinipigilan niya ito.Pero napatigil ito nang tumunog ang cell phone ni Ismael, at pansamantalang nailigtas nito si Julliane.Akma na siyang aalis sa pagkakahawak kay Ismael pero hinila siya nito at niyakap sa kanyang mga bisig.Kinuha nito ang cellphone nito para sagutin ang tawag."Hello?" Nakakunot nitong sagot sa tumatawag.Dalawang beses na nahirapan si Julliane dahil sa pagbabalak na makawala dito, si Ismael ay inikot ang ulo at napakagat sa leeg ni Julliane."Oo, nasa bahay na ako." Sagot ni Ismael kung sino man ang tumatawag.Pero mas masakit ang pagkakakagat nito sa leeg niya.Binalaan pa siya ni Ismael gamit ang kanyang mga mata na huwag nang gumalaw, at pagkatapos ay hinawakan siya sa kanyang mga bisig at patuloy na niyakap siya.Pinindot nito ang loudspeaker at nakita ni Julliane kung sino ang tumawag dito.“Ismael,
Napatitig si Julliane sa lalaki na nakangisi lang sa kanya. "Di ba? Nakaluhod ka sa harapan ko na walang damit. Ano pa bang magagawa mo kung hindi seduction?" Ganti ni Julliane dito. Tumawa na ng malakas si Ismael at sinabing, "Baby, hindi ito seduction, ito ay panliligaw!" Napatanga na lang si Julliane sa sinabi nito at hindi makapaniwala sa sinabi nito. Nanliligaw ito? Sa mga sandaling ito!? Lalong namula ang mukha niya at bumilis ang tibok ng puso niya! Nang makita ni Ismael ang epektong ito sa kanya, ngumiti siya sa kanya nang may kasiyahan, kinurot ang kanyang baba at hinawakan ang kanyang mga labi, sinipsip siya, at bumagsak ang kanyang katawan habang siya ay nahulog sa gilid. Ang dahilan kung bakit nahulog si Julliane sa isang tabi ay para lang maiwasan ang kanyang minty kiss. Ngunit nang mahulog siya, nahulog din siya, at sa wakas ay naging ganito, na idiniin siya nito sa maliit na sofa. Palagi siyang nakaluhod, ngunit kung sinuman ang gustong sisihin, ito ay dahil an
Pero ang akala ni Julliane na aalis na ang lalaki ay hindi pa pala, bumalik ito at umupo ulit sa tabi niya. “Seryoso ako Julliane, bahay mo ito at dito ka matutulog lagi. At wag kang aalis o tatakas maliwanag?“ Muli nitong sabi sa kanya kaya nairita lalo si Julliane. Wala ba itong tiwala sa kanya? Hay kung sa bagay matigas ang ulo niya at hindi niya ito susundin. “Alam ko Ismael, ano ka ba.“ Sabi niya dito kaya tumango lang ito. Naramdaman ni Julliane na hinubad nito ang kanyang coat, at tumingin siya sa kanya ng may seryosong titig. "Sige na maligo ka na!" Magiliw at mahinang itinulak ng kanyang kamay ang kanyang dibdib, at biglang nanlambot ang puso ni Ismael sa paligid ng kanyang mga daliri. Hindi niya maiwasang halikan ang matalas nitong maliit na bibig, kaya nagulat pa si Julliane sa ginawa nito. "Be good! Hintayin mo ako!" Hinalikan siya ni Ismael at hinikayat at umalis. Pinagmasdan siya ni Julliane na naghubad ng kanyang damit at pumasok sa kwarto nito. Muli siyang suma
Nanginig ang kanyang puso sa tunog ng kandado, at hindi niya napigilang lumingon upang akusahan siya. "Hindi ko hiniling na bilhin mo ang property, at hinding-hindi ako makikipagtalik sa iyo para lamang sa doon!."“Hindi kita pipilitin pero bukas ako sa kahit na anong oras.“ Pilyo pa rin na turan sa kanya ni Ismael.“Kapag nalaman ni Crissia na binili mo iyong building para sa akin, lalo lang nila akong pag-iinitan! Lalo mo lang nilalagay sa alanganin ang buhay ko!“ Hindi na napigilan ni Julliane ang magsalita ng malakas sa harap ni Ismael.“So, mas magkakaroon ako ng dahilan para maprotektahan kita at mailayo sa kanila, kaya kitang protektahan Miracle.“ Sabi nito sa kanya na laging may kontra sa sinasabi niya.Umupo si Ismael sa kanyang upuan, ang kanyang mga kamay ay marahan sa manibela, nakangiti.“Pero hindi pa rin ako makikipagtalik sa'yo! Pwede akong matulog ulit katabi ka pero hangang doon lang.“ Tanging naibulong na lang ni Julliane, na sumuko na sa asawa nito na tumawa lang n
Agad na umupo si Julliane sa upuan at dito ay masunurin siyang nanatiling tahimik.Isinara naman ni Ismael ang pinto ng kotse para sa kanya at lumingon sa kabilang side.Naalala ni Julliane na noong bata pa siya, hinabol niya ito sa palaruan, ngunit hindi niya ito mahabol kahit anong pilit niya.Umiiyak na lang siya dahil ayaw nitong magpahawak sa kanya, nong nasa highschool na siya dito niya nalaman ang sakit nito sa dumi o sa hawak bg ibang tao.May mysophobia na ito at ang tanging nakakahawak lang dito ay ang kapatid, ina at lola nito.Kaya naunawaan niya kung bakit ayaw nito na lumalapit siya dito noon, nong bata kasi siya ay madalas siyang pagpawisan dahil sa paglalaro sa parke.Pero kahit ganon ito sa kanya noon, lagi pa rin itong nasa parke at binabantayan siya at dahil marahil nandoon rin si Isabella.Kaya ngayon sa kasalukuyan napaupo siya dito na frustrated hanggang sa bigla itong sumandal sa dibdib niya.Walang malay si Julliane at sumuko gamit ang kanyang mga kamay.Itinaa
Napatitig si Julliane kay Evelyn at napangiti bigla.“Hindi ko talaga nilagyan o sinave ang numero niya.“ Sabi ni Julliane dito kaya napatawa na lang ito.“Kakaiba talaga ang relasyon niyong dalawa.“ Sabi na lang nito.Pero tumawag ulit si Ismael, at siya na ang sumagot.“I will get you, stay where you are.“ Seryoso nitong sabi sa kanya na agad na pinutol ang tawag.Nagkatinginan na lang si Julliane at Evelyn, at sabay na napailing sa isa't isa.“Mukhang ayaw ka talagang magpalipas ng gabi sa ibang bahay ng asawa mo.“ Nasabi na lang ni Evelyn na nakangiti lang.Si Julliane naman ay nainis lalo kay Ismael, ano na naman kaya ang nasa isip nito at ayaw siya nitong pagpalipasin muna sa ibang bahay.Makalipas ang ilang minuto.Si Ismael ay nagdoorbell na sa mismong tapat ng bahay ni Evelyn.At si Evelyn naman ay agad na binuksan ang pinto, samantala si Julliane ay nagpaalam na kay Evelyn at napatingin kay Ismael na alam nito na galit.Nakaugalian ni Julliane ang kanyang mga kamay sa likod