Matapos mapanood ni Julliane ang kanilang sasakyan na umalis, tumalikod siya at naglakad patungo sa kung saan.
Ang tawagin ang asawa niyang bayaw, napatawa na lang siya sa sarili dahil sa kabaliwang iyon.
Sumuko ka na! Hinding-hindi siya mai-inlove sayo!
Bumulong siya sa kanyang sarili at nagbabala. "Julliane, kapag sumuko ka na, huwag nang lumingon pa!"
Kahit magmahal ka ulit.
——
Habang nasa sasakyan sila ng nobya ay hindi mapigilan ng lalake na magsalita dito.
“Sumobra ka naman yata sa ganong bagay Crissia, asawa ko ps rin si Julliane.“ Sabi dito ni Ismael na tumingin lang ang babae dito.
“Hindi mo ba gusto ang sinabi ko? Babawiin ko na lang.“ Tila napakalungkot nitong turan kaya humigpit ang hawak ng lalake sa manibela.
“Isang insulto ang sinabi mo sa babe yon lang ang gusto kong ipahiwatig sa'yo.“ Madiin pa rin na sabi ni Ismael kaya nagsimula na naman na umiyak ang babae.
Hindi na nagsalita pa ang lalake dahil nakaramdam ito ng kaunting inis sa nobya.
Sabay ng pagbalik ni Ismael kay Crissia sa ospital ay umalis siya agad para pumunta sa bar.
Tinawagan kasi siya ng isa sa mga kaibigan niya na magkita-kita sila.
Gusto niyang mawala ang inis sa nobya at para na rin makapag-isip ng mas maayos.
Isang lugar kung saan madalas pumunta ang kanilang grupo ng mga kaibigan noong nasa teenage years pa lang sila.
Naroon ang kanilang mga espesyal na set ng upuan at alak.
Pagkaraang makita siyang nakaupo, ang iba pang tatlo nitong kaibigan ay tumingin sa kanya saglit, at nang makita siyang nagsindi ng sigarilyo.
Isa sa mga ito ang agad na nagtanong.
"Talaga bang dinala mo si Julliane upang makipagkita kay Crissia?" Nagbuga ng pilak na usok si Ismael at sinagot ang tanong nito, "Oo!" Inis niyang sagot dito.
“Ha! Para kay Crissia, tinatrato mo talaga si Julliane ng parang isang basura!" Tumawa at nagkomento naman ang guwapong naka-puting t-shirt.
Ang mga emosyon sa mga mata ni Ismael ay naharang ng usok, na naging dahilan upang hindi mahulaan kung ano ang kanyang iniisip.
“Nabanggit mo kay Julliane ang hiwalayan, tama? Ano ang reaksyon niya? Hindi ba siya umiyak?“ Curious na tanong ng isa pa sa kaibigan nito.
"Sa tingin mo ba siya pa rin ang tatlong taong gulang na bata noon?" Sabi nito na napailing na lang ang babaeng iyon iiyak?
Naisip ni Ismael kagabi. Hindi man lang siya umiyak, ngunit pinirmahan niya ang kasunduan nang mahinahon at nakangiti.
“Tama! Malaki na siya. Hoy, tawagan mo siya para makipagkita sa magkapatid. Mahigit tatlong taon na 'yan, 'di ba? Kung hindi kayo mag-asawa, pwede pa kayong maging magkapatid!" Yung isa na nagsabi nito ay si Allen, isang binata na naging tagapagtanggol ng dalaga para kay Julliane mula pagkabata.
"Mag-asawa, magkapatid, bakit parang incest sila?" Ang isa pang guwapong lalake ay dinilaan ang kanyang mga labi pagkatapos sabihin ito, na may mapaglarong apoy sa kanyang mga mata.
Napabuntong-hininga si Ismael, "Kakabalik lang niya ngayon dito sa Pililinas, huwag mo siyang pakialaman!" Sandaling natahimik silang tatlo at agad na bumalik sa topic kanina.
"Pumayag ba siya?" Tanong nila ulit.
"Nakapirma na siya sa annulment agreement!" Mahinang sabi ni Ismael.
The three of them couldn't believe it.
"She just signed it like that? Di ba she asked you to share the common property after marriage equally with her?" Tanong ni Allen.
"Oo!" Biglang naalala ni Ismael ang nakaraan ang tuso at kusang babae sa nakaraan.
“Bigla na lang naging matino ang batang ito? Pero hindi siya mahalaga, ang mahalaga ay gusto mo talagang pakasalan si Crissia?" Tanong ulit ni Allen sa kanya.
"Siguro!“ Nakaramdam ng inis si Ismael nang walang dahilan at nagsimulang manigarilyo muli.
Matapos ang usapan nilang magkakaibigan ay agad na lamg siyang umuwi kahit maaga pa.
Panay pa rin kasi ang tukso ng mga ito sa lalake.
Bumalik siya sa bahay nila at gabi na rin.
Naabutan nito na nanonood si Julliane ng melodramatic romance drama kasama ang kanyang abuela at ang kanyang ina.
Ang matandang babae at ang kanyang ina ay patuloy na nagrereklamo tungkol sa ikatlong partido na sumira sa pamilya, at ngumiti lamang ito ng nakakaloko sa kanilang tabi.
Twenty-three na daw siya?
Bakit ang tanga niya pa rin?
Hindi naman siya mukhang mature na babae!
Habang naglalakad siya patungo sa sofa, biglang sumagi sa isip niya ang tagpo ng basang katawan nito kagabi, at ang itim na mga mata nito ay biglang tumirik sa puso niya.
"Bumalik ka na pala Ismael!" Sabi ni manang, lumabas ito mula sa kusina upang maghatid ng prutas at binati siya matapos siyang makita.
"Opo manang!" Lumapit si Ismael sa sala at umupo sa isang tabi, na may kaunting liwanag sa kanyang mga mata, nakatingin kay Julliane.
Si Julliane ay bihirang magsuot ng magandang mamahalin na damit, na nagpapakita ng kanyang magagandang maliliit na binti at nakaupo sa pagitan ng kanyang ina at lola.
Si Julliane ay palaging isang bata sa pagitan ng dalawang taong ito, at siya at ang kanyang kapatid na babae ay nahihiya sa kanilang sarili.
“Naku, paanong may oras na bumalik ang ating panganay?" Sabi sa kanya ng ina nito na nakita rin ito sa wakas.
"Mom, are we hallucinating? Baby Lian, can you help me see kung asawa mo ba talaga yun?" Sabi nito sa dalaga na napatingin na sa asawa.
Ang biyenan at manugang na babae ay sabay na kumanta, at si Julliane ay ngumiti ng awkward ngunit magalang.
"Mama, lola, siya talaga!" Hindi niya ito matawag na asawa, at hindi niya hinayaang tawagin siyang asawa.
Napahikot na lang ng noo si Ismael, at palaging nararamdaman na manipis ang hangin sa bahay.
Bakit?
"Sino siya?" Tanong ulit ni lola.
"Ah? Ang apo mo, lola!"
Tinukso ito ni Julliane at medyo namula.
"Apo ko? Sino ang apo ko?"
Patuloy na tumingin si Lola kay Ismael at tinanong si Julliane.
Namula rin ang tenga ni Julliane.
Alam niya ang gustong sabihin ng matandang babae.
Upang maiwasan ang karagdagang pagtatanong, hininaan lamang niya ang kanyang boses at bumulong.
"Ang aking asawa lola!" Bagama't hindi gaanong nasisiyahan ang matandang babae nang marinig ito, hindi na siya nahiya.
"Tama! Hindi ba ito ang patay mong asawa!" Sabi ng matandang babae.
"Lola!" Nang marinig na itinuring siyang patay, nalungkot din ang panganay na si Ismael.
"Ano? May nasabi ba akong mali? After three years of marriage, flat belly pa rin ang baby natin na si Lian. Is this something a living person would do?" Patuloy na tanong ng matandang babae.
Lalo tuloy sumakit ang ulo ni Ismael dahil sa sinabi ng kanyang abuela na masamang nakatitig sa kanya ngayon.
Lalong nagalit si Ismael, napabuntong-hininga at hindi na nagsalita. Napahiya rin si Julliane, ibinaba ang kanyang ulo at tumigil sa pagsasalita. “Ito lang ang masasabi ko sa'yo Ismael, don't think I don't know what you are thinking. I tell you, hangga't nandito ako, hinding-hindi makakapasok ang babaeng 'yon sa bahay natin. Anyway, hindi ko matatangap ang babaeng iyon kahit na kailan.“ Ito ang galit na turan ng ina ng lalaki at kaya diretsong binalaan siya nito. Mas lalo naman na nagalit si Ismael dahil sa sinabi ng ina. At dahil mas gusto ng kanyang ina at lola ang babaeng nasa tabi ng mga ito, dito siya lalong nanlumo. Sa pagkakataong ito ay walang laban ang babaeng gusto niyang pakasalan, laban sa dalawang babaeng ito. Natahimik sandali ang paligid dahil sa nagpapakiramdaman pa sila ng kanyang ina sa kung sino ang muling magsasalita. Napatingin ang lalaki sa cellphone nito at ang tumatawag sa kanya ay si Crissia, napaisip siya kung sasagutin ba niya ito o hindi, ngunit hina
Nakakita na siya ng maraming halimbawa ng mga taong nagtagumpay sa sakit na cancer. "Anak…" Isang mahinang boses ang pumukaw kay Julliane, nagising ang ina nito na nasa kama at mahina suyang tinawag. “Ma, gising ka na pala!" Hinawakan ni Julliane ang kamay ng ina at sumandal sa kanyang harapan upang makita niya ito ng malinaw. "Huwag kang matakot, ang huling hantungan ng lahat ng tao ay kamatayan." Mahinang turan nito na medyo ikinainis niya. “Mama naman wag kang magsalita ng ganyan." Walang ibang masabi si Julliane, hinawakan lang niya ng mahigpit ang kamay nito. "Ang mabait kong anak, kung mamumuhay ka nang maayos, makakaalis ako nang may kapayapaan ng isip." Sabi pa nito ulit kaya napailing na lang ang dalaga. Ayaw niyang makarinig ng mga ganitong salita! Hindi niya nais na mag-isa sa mundo sa hinaharap, tama na yong mag-isa siyang nanirahan sa Amerika ng ilang taon. "Sabihin mo sa akin, humingi ba ng annulment si Ismael sa iyo?" Pag-iiba na lang nito sa usapan at ito pa a
Pilit na inalis ni Julliane ang kamay na hawak ni Ismael. "Bitaw na Ismael.“ Sabi niya sa lalake na tila wala naman narinig mula sa sinabi niya. Ngunit gaano man kainit ang mga kamay nito, hindi ito nakatuling sa kung ano ang nararamdaman niyang lungkot. Hindi inaasahan ni Ismael na ganoon kalakas ang magiging reaksyon niya, at kumunot ang noo niya. Huminga muna ng mahinahon si Julliane, at pagkatapos ay dahan-dahang nagsalita pagkatapos huminahon. "Mabubuhay ako nang maayos anumang oras, ngunit kailangan mo ring ipangako sa akin na hindi ka maaaring sumuko hanggang sa huling sandali!" Sabi nito sa ina na agad na tumango at bahagyang ngumiti. "Alam ni nanay anak ko.“ Sabi ng ginang sa anak na alam nilang dalawa na walang kasigaruduhan sa sinabi nito. Tiningnan ng ina ni Julliane ang anak na alam nito na hindi naniniwala sa sinabi nito, at ang pagpipigil ng anak na hindi umiyak. “Lalabas na muna ako Mama Juanita, Julliane.“ Paalam ni Ismael sa mag-ina at para na run mabigyan n
“Julliane!“ Nakangiti na sabi ng lalaki sa kanya.“Kuya Allen!" Sabi rin niya sa lalaki na malawak ang pagkakangiti kay Julliane.Pareho silang nagulat nang makita ang isa't isa, at agad siya nitong tinanong. "Kumusta ka Julie? Matagal rin tayong hindi nagkita.“ Sabi nito kaya agad naman na ngumiti si Julliane.“Mabuti naman po, oo nga eh.“ Sagot naman ni Julliane sa lalaki na malawak pa rin ang pagkakangiti at balewala dito ang mga tao lalo na ang mga babae na mangha na nakatingin sa gwapong lalaking ito.“Sorry kung ngayon ko pa ito sasabihin, nabalitaan ko na maghihiwalay na kayo ni Ismael.“ Sabi ng lalaki na hindi na rin naman ito ikinagulat ni Julliane.Magkaibigan ito at ang asawa niya kaya alam niya na alam na ng mga ito ang tungkol sa bagay ns ito.Tumingin si Allen sa kanya, iniisip ang plano ni Ismael na hiwalayan siya."Alam kong gusto mo si Ismael mula pa noong bata ka pa, pero hindi lang siya ang lalaki sa mundong ito. Makakahanap ka pa ng mas deserving kaysa sa baliw ko
Nagulat si Julliane sa pagkakarinig niya sa lalaki at napakunot ng noo dahil mukha naman itong normal kanina.Sa huli ay tinulungan ito ni Julliane na maghanap ng gamot sa tiyan, nahanap naman niya ito at kinuha ang isang box sa medicine cabinet sa kusina at nagdala na rin pinakuluang mainit na tubig, at dinala ito sa kanya. "Okay ka lang?" Tanong ni Julliane dito habang nakatingin sa lalaki na medyo namumutla na.Sa isip ni Julliane ay hindi nga ito gumagawa lang ng alibi."Tulungan mo akong pumili nito, wala akong lakas!" Napaungol siya sa sakit at hiniling sa kanya na tulungan siyang pumili ng gamot.Walang kamalay-malay na tumingin sa kanya si Julliane nang mahanap ang gamot para sa sakit ng tiyan. "Ibigay mo sa akin nag kamay mo." Utos ni Julliane sa lalaki at masunuring naman binuka ang kanyang kamay.Binuksan na sa lalagyan nito ang isang tableta at direktang inilagay sa kanyang kamay.Ngumiti si Ismael kahit namumutla ito at napatingin sa kanya. "Sino sa atin ang may mysoph
"Okay…" Sabi nito. Dapat talaga siyang maligo at magpalit ng damit. Pakiramdam niya ay nanlalagkit na siya sa mga sandaling ito. Pero napatigil pa rin si Julliane dahil naisip niya kung saan siya maliligo? “Ah, saan ako pwedeng maligo Ismael? Walang shower ang ilan sa banyo dito sa ibaba.“ Sabi nito sa lalaki at napatingin sa kanya. "Maaari mong gamitin ang master bedroom!" Sabi nito mayamaya at pumikit na ang lalaki kaya napatango na lang si Julliane at pumunta muna sa isang silid kung nasaan ang kanyang maleta. Dito kasi sa kwarto na kung nasaan ang maleta niya ay may sariling banyo pero walang shower area. Tila ba sinadya na tanging palikuran lang ang inilagay sa silid na ito. May ibang banyo naman sa taas pero ayaw makialam ni Julliane na gamitin ang mga ito, isa pa rin siyang estranghero sa malaking bahay na ito at ayaw niyang gumamit basta-basta ng mga silid dito lalo na sa taas. Naalala ang sinabi ng byenan niya na ariin niya itong sariling bahay dahil bahagi si
Narinig ni Julliane ang boses ng babae sa kabilang linya. "Ismael, pwede ka bang pumunta dito? I feel very uncomfortable right now!" Sabi nito na tila ba nakikiusap na ano sa lalaki kaya napakuyom ng kamao si Julliane. "Gabi na Crissia, nasaan ang kasama mo?“ Seryoso na nagsalita si Ismael kaya napatingin si Julliane dito. "Pero sobrang uncomfortable talaga ako, parang mamamatay na ako!" Nakikiusap na tila ba nagpapaawa pa na turan ng babae kaya gustong matawa ni Julliane. Umiiyak na si Crissia sa telepono, kaya napatitig si Julliane kay Ismael na seryoso lang sa pagda-drive. Sa isip ni Julliane ay hindi nakakaawa ang babae para sa kanya nang marinig niya ang ganoong boses, ngunit pakiramdam niya ay mapagkunwari siya, ngunit natural na hindi niya ito masabi. "I'll call the doctor immediately, just lie in bed and don't move, okay?" Sabi agad ni Ismael sa babae na nag-isip pa kung ano ang isasagot sa maarteng babae. Umiiyak pa rin ito mula sa kabilang linya pero hindi talaga mar
Nang makapagpa-check up si Ismael at maihatid sa harap ng hospital si Julliane ay agad na siyang nagpaalam dito.Magaan na ang pakiramdam niya dahil nainom na niya ang gamot na riseta ng doktor. Imbes na puntahan si Crissia ay naisipan nito na pumunta ng club.Nang dumating si Allen na tinawagan niya, nakainom na siya ng ilang baso. Umupo si Allen sa harapan niya na nakakunot ang noo."Bakit late ka na umiinom? Hindi mo ba alam na lalong lalala yang sakit mo sa tiyan, at isa pa ay si Crissia na hinahanap ka pala?" Nakakunot na sabi ni Allen sa kanya kaya napailing lang si Ismael.“Bukas ko na lang siya pupuntahan, at isa pa ay masyado nang gabi." Mahinang sabi ni Ismael, at saka tinunga ang huling laman sa baso nito. Hindi napigilan ni Allen na mapangiti pagkatapos marinig ito."Sino ang sinamahan mo kanina kung ganon?" Tanong ni Allen sa kanya kaya napatingin si Ismael dito. "Sinamahan mo ba si Lian? Pero parang medyo inis ka may nangyari ba?“ Bulong ulit ni Allen na may kasama
Si Evelyn ay nakatingin lang kina Allen at Ismael na tila nakikinig sa pinag-uusapan nila.Dahil nakatalikod mula sa kanila si Julliane, at si Evelyn ay ang nakaharap sa kanila ay walang kaalam-alam si Julliane na nandito ang asawa nito at ang kaibigan nito.Sumenyas pa si Allen na huwag siyang maingay, kaya sinakyan niya ang kalokohan nito.Nagpatuloy sila sa pag-uusap ni Julliane.“Bakit hindi ka mag-isip ng paraan para matulungan akong makipagdivorce? Law student ka diba? para alam mo kung paano mabilis makipagdivorce." Sabi ni Julliane kay Evelyn na napatitig sa kanya.“Huh? Pero Julie, nasa unang taon pa lang ako." Sabi ni Evelyn dito.“Sa totoo lang, naghanap na ako ng ilang paraan online dati, at isa lang ang totoo at magagamit."Sabi ni Julliane, hawak ang kanyang baso at nilalaro ito ng kanyang hintuturo.Paminsan-minsan ay tumitingin sa kanya si Evelyn. Dapat nilang tapusin ang paksang ito mula sa General Administration, ngunit hindi niya maiwasang magtanong.“Alin?"“Panda
Dinalhan siya ni Ismael ng isang baso at binuhusan ito ng maligamgam na tubig.“Magandang umaga!" Bati nito sa kanya na nakatitig sa kanya kaya iniwas niya ang tingin at saka kinuha ang baso na inabot nito sa kanya.“Magandang umaga!" Tamad na sagot ni Julliane at uminom ng tubig.Tiningnan ni Ismael ang kanyang basang bibig pagkatapos uminom ng tubig, pagkatapos ay tumingin sa malayo at tinanong siya. "Ano ang gusto mong kainin para sa almusal?"“Hindi ako gutom!" Sabi ni Julliane dito, kaya napakunot ng noo si Ismael.Lumingon si Julliane para tumingin sa kanya, at nakita siyang nakatingin sa labas ng bintana, tumingin din siya sa labas dahil sa curiosity.Napansin ni Ismael ang kanyang mga kilos mula sa gilid ng kanyang mga mata, at hindi na niya napigilan pa. Itinaas niya ang kanyang mga braso at niyakap siya nito mula sa likod, madiin at hindi siya halos makahinga.“Ah! Ano ba Ismael!" Biglang sigaw ni Julliane dito dahil malakas ang pagkakayakap nito sa kanya at talagang idinii
Hindi makapaniwala si Julliane sa mga pinagsasabi ni Ismael sa mga sandaling ito.“That was ridiculous, Ismael.“ Nasabi na lang ni Julliane dito at saka umiwas ng tingin.“Nakakatawa?" Tanong nito na hindi makapaniwala.“Yes! Ridiculous! We are not ordinary couples at all, how can we live the life they live?" Sabi niya dito na binangit ang bagay na iyon, totoo naman ang sinasabi niya.Talagang hindi inaasahan ni Julliane na sasabihin niya ang mga ganoong salita sa kanyang sarili, ito ay masyadong katawa-tawa!"Kung alam ko lang na madalas mong sabihin sa akin ang mga ganyang bagay in the future, sinabi ko na sana sa araw ng kasal natin, ha? Understand?"Pinandilatan siya ni Ismael nang may matinding pagpigil, at seryosong nagsalita.Umakyat siya sa kwarto niya pero sinundan pa rin siya nito, at akma nang isasara niya ang pinto pero tinulak ito ni Ismael.Kaya nakapasok ito dito, balak pa naman niyang tapusin na ang kanilang usapan.Naisip ni Julliane sa sarili, ano ang naiintindihan k
Habang patuloy siyang inaakit at hinahalikan ni Ismael, hindi naman makakilos ng katawan ni Julliane.Tila ba lalo pa itong nagiging mas mapang-akit sa tuwing pinipigilan niya ito.Pero napatigil ito nang tumunog ang cell phone ni Ismael, at pansamantalang nailigtas nito si Julliane.Akma na siyang aalis sa pagkakahawak kay Ismael pero hinila siya nito at niyakap sa kanyang mga bisig.Kinuha nito ang cellphone nito para sagutin ang tawag."Hello?" Nakakunot nitong sagot sa tumatawag.Dalawang beses na nahirapan si Julliane dahil sa pagbabalak na makawala dito, si Ismael ay inikot ang ulo at napakagat sa leeg ni Julliane."Oo, nasa bahay na ako." Sagot ni Ismael kung sino man ang tumatawag.Pero mas masakit ang pagkakakagat nito sa leeg niya.Binalaan pa siya ni Ismael gamit ang kanyang mga mata na huwag nang gumalaw, at pagkatapos ay hinawakan siya sa kanyang mga bisig at patuloy na niyakap siya.Pinindot nito ang loudspeaker at nakita ni Julliane kung sino ang tumawag dito.“Ismael,
Napatitig si Julliane sa lalaki na nakangisi lang sa kanya. "Di ba? Nakaluhod ka sa harapan ko na walang damit. Ano pa bang magagawa mo kung hindi seduction?" Ganti ni Julliane dito. Tumawa na ng malakas si Ismael at sinabing, "Baby, hindi ito seduction, ito ay panliligaw!" Napatanga na lang si Julliane sa sinabi nito at hindi makapaniwala sa sinabi nito. Nanliligaw ito? Sa mga sandaling ito!? Lalong namula ang mukha niya at bumilis ang tibok ng puso niya! Nang makita ni Ismael ang epektong ito sa kanya, ngumiti siya sa kanya nang may kasiyahan, kinurot ang kanyang baba at hinawakan ang kanyang mga labi, sinipsip siya, at bumagsak ang kanyang katawan habang siya ay nahulog sa gilid. Ang dahilan kung bakit nahulog si Julliane sa isang tabi ay para lang maiwasan ang kanyang minty kiss. Ngunit nang mahulog siya, nahulog din siya, at sa wakas ay naging ganito, na idiniin siya nito sa maliit na sofa. Palagi siyang nakaluhod, ngunit kung sinuman ang gustong sisihin, ito ay dahil an
Pero ang akala ni Julliane na aalis na ang lalaki ay hindi pa pala, bumalik ito at umupo ulit sa tabi niya. “Seryoso ako Julliane, bahay mo ito at dito ka matutulog lagi. At wag kang aalis o tatakas maliwanag?“ Muli nitong sabi sa kanya kaya nairita lalo si Julliane. Wala ba itong tiwala sa kanya? Hay kung sa bagay matigas ang ulo niya at hindi niya ito susundin. “Alam ko Ismael, ano ka ba.“ Sabi niya dito kaya tumango lang ito. Naramdaman ni Julliane na hinubad nito ang kanyang coat, at tumingin siya sa kanya ng may seryosong titig. "Sige na maligo ka na!" Magiliw at mahinang itinulak ng kanyang kamay ang kanyang dibdib, at biglang nanlambot ang puso ni Ismael sa paligid ng kanyang mga daliri. Hindi niya maiwasang halikan ang matalas nitong maliit na bibig, kaya nagulat pa si Julliane sa ginawa nito. "Be good! Hintayin mo ako!" Hinalikan siya ni Ismael at hinikayat at umalis. Pinagmasdan siya ni Julliane na naghubad ng kanyang damit at pumasok sa kwarto nito. Muli siyang suma
Nanginig ang kanyang puso sa tunog ng kandado, at hindi niya napigilang lumingon upang akusahan siya. "Hindi ko hiniling na bilhin mo ang property, at hinding-hindi ako makikipagtalik sa iyo para lamang sa doon!."“Hindi kita pipilitin pero bukas ako sa kahit na anong oras.“ Pilyo pa rin na turan sa kanya ni Ismael.“Kapag nalaman ni Crissia na binili mo iyong building para sa akin, lalo lang nila akong pag-iinitan! Lalo mo lang nilalagay sa alanganin ang buhay ko!“ Hindi na napigilan ni Julliane ang magsalita ng malakas sa harap ni Ismael.“So, mas magkakaroon ako ng dahilan para maprotektahan kita at mailayo sa kanila, kaya kitang protektahan Miracle.“ Sabi nito sa kanya na laging may kontra sa sinasabi niya.Umupo si Ismael sa kanyang upuan, ang kanyang mga kamay ay marahan sa manibela, nakangiti.“Pero hindi pa rin ako makikipagtalik sa'yo! Pwede akong matulog ulit katabi ka pero hangang doon lang.“ Tanging naibulong na lang ni Julliane, na sumuko na sa asawa nito na tumawa lang n
Agad na umupo si Julliane sa upuan at dito ay masunurin siyang nanatiling tahimik.Isinara naman ni Ismael ang pinto ng kotse para sa kanya at lumingon sa kabilang side.Naalala ni Julliane na noong bata pa siya, hinabol niya ito sa palaruan, ngunit hindi niya ito mahabol kahit anong pilit niya.Umiiyak na lang siya dahil ayaw nitong magpahawak sa kanya, nong nasa highschool na siya dito niya nalaman ang sakit nito sa dumi o sa hawak bg ibang tao.May mysophobia na ito at ang tanging nakakahawak lang dito ay ang kapatid, ina at lola nito.Kaya naunawaan niya kung bakit ayaw nito na lumalapit siya dito noon, nong bata kasi siya ay madalas siyang pagpawisan dahil sa paglalaro sa parke.Pero kahit ganon ito sa kanya noon, lagi pa rin itong nasa parke at binabantayan siya at dahil marahil nandoon rin si Isabella.Kaya ngayon sa kasalukuyan napaupo siya dito na frustrated hanggang sa bigla itong sumandal sa dibdib niya.Walang malay si Julliane at sumuko gamit ang kanyang mga kamay.Itinaa
Napatitig si Julliane kay Evelyn at napangiti bigla.“Hindi ko talaga nilagyan o sinave ang numero niya.“ Sabi ni Julliane dito kaya napatawa na lang ito.“Kakaiba talaga ang relasyon niyong dalawa.“ Sabi na lang nito.Pero tumawag ulit si Ismael, at siya na ang sumagot.“I will get you, stay where you are.“ Seryoso nitong sabi sa kanya na agad na pinutol ang tawag.Nagkatinginan na lang si Julliane at Evelyn, at sabay na napailing sa isa't isa.“Mukhang ayaw ka talagang magpalipas ng gabi sa ibang bahay ng asawa mo.“ Nasabi na lang ni Evelyn na nakangiti lang.Si Julliane naman ay nainis lalo kay Ismael, ano na naman kaya ang nasa isip nito at ayaw siya nitong pagpalipasin muna sa ibang bahay.Makalipas ang ilang minuto.Si Ismael ay nagdoorbell na sa mismong tapat ng bahay ni Evelyn.At si Evelyn naman ay agad na binuksan ang pinto, samantala si Julliane ay nagpaalam na kay Evelyn at napatingin kay Ismael na alam nito na galit.Nakaugalian ni Julliane ang kanyang mga kamay sa likod