Kabanata 2: Litrato

•Yves•

Marianna blew a kiss before turning her back on him and walked towards the door in a sultry way. As she was about to went out she looked over her shoulder and glanced at the man sitting on the edge of the bed, blanket covering his nakedness underneath.

“Don’t forget to call me, babe.” ani Marianna.

“Of course, Chloe. I’ll give you a ring.” Sagot naman ni Yves habang pinupulot ang salawal sa sahig.

Imbes na lumabas ay muli siyang hinarap ni Marianna habang nakakrus ang mga braso. “Akala ko ba ay hiwalay na kayo. Why are you calling me Chloe? I’m not her, you dumbass!”

Suot na ni Yves ang pantalon niya ngayon habang nanatiling walang saplot ang kaniyang ibabaw na bahagi ng katawan. Lumapit siya kay Marianna at niyakap ito mula sa likod. “My bad. I just got confused. It was not that long after we split up, maybe I just got a hang of it.” Atsaka marahan niyang kinagat-kagat ang tenga ng dalaga.

Nakikiliti si Marianna kaya hindi niya mapigilang magpakawala ng mahihinang halinghing. Bababa na sana ang ang mapanuksong labi ni Yves nang pinigilan ito ni Marianna.

Nagtatakang napatingin naman kay Marianna si Yves bago hinawakan pababa ang palad na nakatakipsa kanyang bibig.

“Am I your girlfriend now?” Marianna said as she turned around and traced down the man's collarbone with her long fingers.

Kahit ilang beses na nila itong ginawa kanina ay nakaramdam muli si Yves ng init sa buo niyang katawan. Hinigpitan niya ang hawak sa bewang ni Marianna at mas hinapit pa ito papalapit sa kaniya. Muli, naramdaman niya ang pagkabuhay ng kanyang kaibigan sa ibaba nang maglapit ito sa tiyan ni Marianna.

Itinapat niya ang bibig sa tenga ng babae. “Is that what you want?” Naramdaman niya ang pagtango ni Marianna. “Then, so be it.”

Humakbang papalayo si Marianna. Kitang-kita ang pagguhit ng dismaya sa mukha ni Yves.

Naglakad si Marianna papuntang pinto at patalikod na ni-lock ito. Pagkatapos nun ay dahan-dahan niyang tinatanggal ang kaniyang mga damit habang naglalakad siya pabalik kay Yves.

“I thought you’re gonna leave.” Yves voice sounded husky, his eyes was ignited with passion.

“Come here, I’m gonna give you a reward.” As soon as Marianna said that, Yves went over to her and pressed her into the wall.

Marianna smiled as her hand went down his pants, unzipping his fly.

…

Napahikab si Yves pagkabukas niya ng pinto ng kaniyang opisina. They were so at it last night kaya madaling araw na sila nakatulog. Pagkagising niya ay wala na si Marianna sa tabi at tanging ang post-it note sa kaniyang lampshade ang bumungad sa kaniya.

‘ I have to go to work, babe. Eat your breakfast. Mwah!’

Pagkabasa niya ay agad niya itong nilukos at tinapon sa kung saan. Siya si Yves Merrick Herrera, kaya niyang kunin lahat ng babaeng gusto niya, bakit siya magtitiis sa isa.

Nakilala niya si Marianna sa isang event na dinaluhan niya noong nasa Canada pa siya at muling nagkrus ang mga landas nila sa isang bar dito sa Pilipinas.

Isang modelo si Marianna, kasamahan niya si Chloe na nabihag rin ng kamandag ni Yves sa iisang agency. Karibal nila ang isa’t isa sa industriya.

Nang ipaalam ni Chloe sa publiko na kasintahan niya ang kaisa-isang tagapagmana ng mga Herrera, nag-umapaw ang kaniyang mga proyekto habang si Marianna ay naroon sa isang sulok nag-ngingitngit sa inis.

At nang maghiwalay na ang dalawa, huminto rin ang mga proyekto para kay Chloe, like a water flowing in a drain was hindered. Kinuha ni Marianna ang pagkakataong iyon at palaging pumupunta sa mga bar kung saan napapadalas si Yves. Pagkatapos ng ilang pagkikita, sa wakas ay nakamit niya ang kagustuhan na mapasakaniya si Yves.

“Mr. Herrera, Mr. Laurente has arrived.” Aniya ng lalaking sekretarya ngunit tanging likuran lamang ng inuupuang swivel chair ng kaniyang boss ang kaniyang nakita.

Yves turned and faced Kyson. “Let him in.”

Pagkakaalis ni Kyson ay itinuon niya ang atensyon sa lalaking nasa mga singkwenta ang edad na nakaupo sa kanyang harapan.

“About the proposal we made yesterday, my daughter already agreed, anytime now you can set the date for your wedding.” Sabi ni Mr. Laurente.

Sa isip ni Yves, nagtataka siya kung seryoso ba ang matanda sa inaalok nito. Kung sa bagay, kahit hindi man, wala siyang pakialam. Kailangan niya ng mapapangasawa at kailangan nila ang tulong ng mga Herrera. Kung isisipin ay kapwa sila may pakinabang, iyon nga lang mas pabor ito para kay Yves.

“A day after tomorrow. My secretary will contact you for the preparations. Just make it a civil wedding, I don’t like a lot of people.” Pinagsalikop niya ang mga daliri at pinatong ito sa ibabaw ng mesa.

Ayaw niyang gawing big deal ang kasal na Ito. Ang kailangan niya lang ay ang marriage certificate upang tuluyan ng kilalanin bilang CEO ng MH Suites. Kinukulit na siya ng mga directors pati na rin ng Ina niya lalo pa't nasa ospital pa rin ang kaniyang ama.

His ancestors believed that in order for them to provide the quality of service that will make their clienteles satisfied, the CEO must be a family person. Most especially because the Herrera Suites mainly focused on families as their target market.

“Alright, we’ll do as you like. Just don’t forget about the deal.” Tumayo na si Mr. Laurente naghahanda ng umalis. “I’ll be going ahead now, Mr. Herrera or should I say son-in-law?”

Yves let out a courtesy smile. “We’ll soon get to that point. Have a nice day, Mr. Laurente.”

Agad na napawi ang ngiting iyon pagkalabas ng matanda sa kwarto. Inihiga ni Yves ang ulo sa isang braso at inilapat ito sa mesa. Naramdaman niya ang ang pagbigat ng kaniyang mga talukip ngunit bago tuluyang pumikit ay tila may nagpakita sa kaniyang alaala.

Kahapon ay nagtungo ang mag-asawang Laurente sa kaniya at ipinakita ang litrato ng isa sa mga dalaga nila. Nabalitaan nila na kailangan niya ng mapapangasawa kaya nag-alok sila ng tulong. Ang kapalit nito, tutulungan niyang makaahon muli ang negosyo ng mga Laurente sa pagkakabaon sa utang.

Nung una ay nagdududa si Yves at sa tingin niya ay dehado siya sa suhestiyon nila. Ngunit nagmakaawa ang mag-asawa kaya pagkatapos ng ilang paliwanagan, kalaunan ay pumayag na rin ito.

Wearing a lab gown with a blue lacy dress underneath, the woman smiled sweetly. According to the Laurente couple, she’s Ozanne Ellery, a pediatrician. She was living independently but her parents assured him that Ozanne will follow everything they order her to do.

Tila na hipnotismo si Yves nang titigan niya ang babae sa litrato kaya hiningi niya Ito. Hindi naman mapigilang mapangiti ng mag-asawa, sa isip nila ay nabingwit na nila ang pabor ng batang Herrera.

Pagkatapos niyang pirmahan ang mga dokumento at gawin ang iilang trabahuin sa opisina, nagtungo si Yves sa Club Cloud Nine.

Pagkapasok ay dumiretso siya sa bar counter at umupo sa tabi ni Marianna. Bago siya nagmaneho papunta rito ay nag-text siya kay Marianna na meron siyang importanteng sasabihin.

Nang napansin siya ni Marianna ay agad siyang sinalubong nito ng h***k sa labi.

“Have you been waiting so long?” tanong ni Yves.

“Uh, not really. I happened to be nearby when I got your message so I arrived early. I’m with my friends by the way.” Itinuro ni Marianna ang dalawang kaibigan niya na nakaupo sa couch sa malapit sa sulok.

Tiningnan naman ni Yves ang mga babae. Ngumiti ito sa kanya kaya nginitian niya rin ito pabalik. Mahiyaing kinawayan naman siya ng mga Ito. Tinanguan niya na lamang sila at hinarap muli si Marianna.

“So. What is it that you wanna say?” Marianna faced him after she also wave at her friends.

“The music's getting loud. Can you go with me to the fire exit?” Sabi ni Yves habang inilalapit ang sarili Kay Marianna. Nagsitayuan na ang mga tao sa paligid at nagsipuntahan na sa gitna.

“Sure.” Sagot naman ni Marianna.

Buti na lang at walang tao sa fire exit. Kapwa sila nakatayo sa harap ng hagdan paitaas.

Agad na sinimulan ni Yves ang sasabihin. “So, here’s the thing. I think we should part ways.”

“What do you mean? You just asked me to come here with you and then now you want to part ways? Really, Yves? I’ve walked with high heels on and you want me to go back? Is this a prank or something?!”

Pagrereklamo ni Marianna, kakarating niya Lang galing photoshoot. Nakalimutan niyang magpalit ng sapatos dahil nagmamadali siya ng matanggap ang mensahe ni Yves.

“I’m getting married, Marianna. We need to break up.”

Kahit papalit-palit ng babae si Yves, ayaw niyang magkaroon ng ilegal na ugnayan sa iba pang babae kung gayong ikakasal na siya. Nilalasap niya lamang ang kaniyang pagka-binata na mukhang nalalapit na ang pagtatapos.

Napatigagal si Marianna, pilit na hindi intindihin ang mga tinuran ni Yves. “B-but we have just been official last night.” Humakbang siya papalapit at kumapit sa batok ni Yves.

“No, you’re just saying that to get rid of me. You and Chloe just broke up days ago and then I became your girlfriend last night, how come you have a lover in those days in between? Don’t make a fool out of me.” Nagpatuloy sa paghawak si Marianna sa batok, sa balikat at ngayon sa kanyang mga braso.

“Look, I’m serious, it’s true.” Tinanggal ni Yves ang kaniyang mga kamay at seryosong tinitigan siya.

Nakailang iling si Marianna. “No. No. No.” Pabulong niya lamang binigkas ang una, kalaunan ay nagtunog nagmamakaawa na ito. Hinablot ni Marianna ang kwelyo ng suot na damit ni Yves at hinalikan ito ng may kasigasigan.

Yves swore an oath that he won’t be having an affair with someone once he got married. On that note, he should have pushed Marianna’s lips away from him but his evil side yelled with contradiction. He wasn’t married yet so he still can do this.

Mahigpit na nakatikom ang mga labi ni Yves dahil hindi niya inaasahan ang gagawin ni Marianna. Kapagkuwan ay unti-unti bubukas na sana ang kaniyang bibig para suklian ang h***k nang biglang may mga kamay na humablot sa buhok ni Marianna.

“Hey! Bitch! What do you think you’re doing?!” Sabi ni Marianna ng makapiglas na papalayo.

“You. Are . Kissing. My man. Slut!” Halata namang lasing ang babae ni hindi nga ito makatayo ng matuwid.

Nang marinig iyon ni Yves mula sa babaeng nakatalikod sa kanya, agad na kumunot ang kaniyang noo at nilapitan Ito. Ibinaba niya ang tingin at sinilip ang mukha niya. Noong una ay hindi niya ito agad nakilala dahil nagmula siya sa madilim na parte ng pasilyo.

“Ozanne.” Wala sa sariling naisambit ni Yves.

Nang may namumulang mukha at bahagyang sinisinok, tumingala si Ozanne. “Oh! Hi!” mapaglarong ngumisi Ito ngunit agad ding nagbago ang ekspresyon nito.

Pinagsusuntok ni Ozanne ang d****b ni Yves. “Cheater! I hate you! Jerk! Asshole!” Nang makuntento na ito, patumba tumba itong naglakad patungo sa hagdan na paibaba.

Good thing his reflexes are fast that he was able to catch Ozanne’s arm before she could miss a step.

Si Marianna sa kabilang banda ay nanlaki ang mata ng mapagtanto na ang babaeng kaharap niya ay ang mapapangasawa ni Yves. Ngayon ay naglalakad na sila papalayo.

“Yves!” Tinawag siya ni Marianna ngunit kumaway lang ito sa kanya, ni hindi na nag-abalang lingunin pabalik.

Pilit siyang tinutulak palayo ni Ozanne kaya binuhat niya na ito. Nakapulupot ang isang kamay ni Yves sa likod ng kaniyang mga tuhod habang ang isa ay nasa kaniyang bewang. Naglakad na siya patungong parking lot.

Nang maisuot niya na ang seatbelt kay Ozanne, pinagmasdan niya ito na mahimbing natutulog. Itinuko niya ang kaliwang kamay sa ibabaw ng manibela.

‘She look much stunning up close,' Iyan ang nasa isip ni Yves.

Biglang gumalaw si Ozanne at humilig papaharap kay Yves.

Naglakbay ang tingin niya sa kabuuan ni Ozanne . Inabot niya sa pitaka ang litrato na binigay ni Mr. Laurente at ikinumpara ito sa babaeng katabi niya.

Nang masiguradong hindi siya nagkamali, muli niyang tinitigan ang mukha nito.

His eyes stopped at one point. Ozanne was wearing a fit off-shoulder dress. And because of her position, the valley between her bosom caught the man’s eyes.

Yves withdrew his attention and directed it to the road. He cleared his throat before stepping on the gas. ‘Let’s get her home.’