•Yves•
Dapit-hapon.
Biglang dumating si Mrs. Laurente sa opisina ni Yves, nag-aalok ng kung anumang tulong na magagawa niya upang sa preparasyon sa kasal nila. Aniya pa, nahihiya raw ito at wala silang ni kusing na naipalabas para sa paghahanda na siya namang agad na sinuway ni Yves.
“ It’s nothing, really. You don’t have to worry about.” Nakakasilaw ang mapuputing ngipin sa pagngisi niya sa ina ng kaniyang mapapangasawa.
Sinuklian naman ito ni Mrs. Laurente.
“Would that be Ozanne’s clothes?” Itinuro nito ang puting kahon na nasa mesa ni Yves.
“ Ah, yes. Good thing you’re here, I was just about to ask my secretary to deliver it to her place.”
Nilapitan naman ito ni Mrs. Laurente. Kuryosong binuksan niya ito na siya namang tinulungan ni Yves.
“It’s magnificent.” Nagliwanag ang mukha nito na tila bang may naisip. “I don’t think I can dropped by her place. If you don’t mind, why don’t you personally deliver it to her?”
Blankong nakatitig lamang ang binata sa narinig.
“I mean, you know, so that you can get to see your bride-to-be and make sure that she won’t change her mind?”
Bagama't ganoon ang binitawan niyang rason ay alam ni Yves na may ibang dahilan pa ito, na nais nitong mapalapit siya sa kaniyang anak.
“Alright.” Patapos na rin naman siya at mukhang desidido talaga ang matanda kaya pumayag na siya.
Mas lumapad ang ngiti ni Ms. Laurente sa narinig. She sure likes what she is feeling.
_ _ _
The whole place was deserted the moment he woke up. But he is certain that it was Ozanne who had changed the box's location into the kitchen table and also the one who brewed the beans in the coffee maker.
Naabutan na siya ng hatinggabi kakahintay kay Ozanne gustuhin man niyang iwan nalang ito ay hindi maari dahil habilin ni Mrs. Laurente na personal itong iabot sa kaniya lalo pa’t may pagkakalimutin ang kaniyang anak.
Dagdag niya pa, ay tiyak na nawala sa isip nito ang tungkol sa kasal at walang kwenta kung e-tetext lng dahil hindi naman ito mahilig gumamit ng cellphone.
Eventually, he fell asleep as he awaited Ozanne’s arrival. Although eyes half closed, his hands moved on their own and stripped his clothes off like a habit.
He just drank the remaining warm coffee before he drove his way back home.
Umagang umaga pa lang ngunit ang mabigat na trapik ang siyang bumungad sa lahat ng nasa kalsada. Merong intersection sa unahan at isa ang sasakyan ni Yves na natapat sa ilalim ng red light.
Habang hinihintay ang go signal, ipinalibot ng tingin ni Yves ang paligid sa labas ng sasakyan at isang pamilyar na mukha ang nakakuha ng kaniyang atensyon.
Nasa loob ng isang café ang dalawa. ‘No lover, huh.’ Sabi ni Yves habang nakatanaw ito. Nakatigilid pakaliwa ang kaniyang ulo.
Nakatuko ang isang siko nito sa manibela habang pinaglalaruan ang pang-ibabang labi.
Nakaupo ang lalaking kaharap ni Ozanne habang hawak nito ang kaniyang kamay. Masinsinang nag-uusap ang dalawa. Si Yves naman ay pilit na sinusundan ang galaw ng kanilang bibig.
Ngunit dahil may kalayuan ito ay sumuko na siya sa ginagawang pagli-lip read.
Pumunta ang lalaki sa tabi ni Ozanne at hinalikan ang kaniyang noo. Pagkatapos nun, nagyakapan ang dalawa.
Nakapatong na ang isang braso niya sa manibela habang pinapanood ang kaniyang magiging asawa. May ipinakita ang lalaki sa kaniyang telepono kay Ozanne at saka malakas na nagtawanan ang dalawa.
Naramdaman niya ang pagngitngit ng kaniyang mga ngipin at ang pag-igting ng kaniyang panga.
Possessiveness surged to him. He was keeping his cool not to went out from his vehicle and drag that woman out of the café, when the car behind him beeped. He then realized that he kept the long queue behind him wait.
_
Although it was a civil wedding, the venue was screaming elegance and delicacy during the preparation. It was held in a private villa owned by the Herrera’s. There was not much people who attended their wedding, only the family of Ozanne and Kyson.
After they tied the knot, the both of them travelled to their new home which they’ll be spending their days together. It was a gift from Yves' parents.
The house was fully furnished. Ozanne went straight to the kitchen to take a look while Yves remained at the living room. He sat at the sofa, lost in deep thoughts.
“Aren’t you going to answer that?” Yves looked over his shoulder and saw Ozanne. He heard his phone rang atop the glass table and answered it.
Ang masayang mukha ng kaniyang ina ang siyang bumungad sa kaniya.
“Hey, mom.”
“How’s the place?” nakangiting sambit nito.
Hindi muna ito sinagot ni Yves dahil naglakad ito patungo sa kinaroroonan ni Ozanne.
Nasa may refrigerator si Ozanne habang pinagmamasdan ang laman nito. Nilapitan Ito ni Yves atsaka ilinulupot ang braso sa makitid nitong bewang.
Dinadampian niya pa ito ng magagaang halik sa kaniyang sintido bago muling Ibinalik ang atensyon sa ina.
Nagulat naman si Ozanne at akmang itutulak pa lamang ito palayo nang mapansin ang hawak ni Yves at ang taong katawagan nito.
Kamukha ng babae si Yves bagamat may mga halatang linya sa kanyang mukha sanhi ng katandaan, hindi nito natabunan ang kaniyang pagka sopistikada.
Agad na gumuhit na matamis na ngiti sa labi ni Ozanne. “Good day, Madame,- I mean mom.” Naalala niya na ganoon ang gustong ipatawag sa babae na siyang sinabi sa kaniya ni Yves habang nasa daan pa lamang sila.
“Hello, Ozanne, congratulations on your wedding. I have something to give you but since I’m miles away, I asked someone to bring it.”
As soon as Mrs. Herrera said it, the doorbell rang. “ I presume it’s the person I asked of.”
Nagtungo si Ozanne upang pagbuksan kung sino man ito. Pagkabalik nito ay may kasama na itong babae na mukhang nasa kolehiyo pa lamang habang may dalang maliit na pulang kahon.
“Just as I thought . Ozanne, Merrick, that’s Kelly, shell be helping you out with the chores. She didn’t applied for a full time so she’ll only gonna be with you during the day. Kelly, hand it to Ozanne, please.”
“U-um.” Nahihiyang sambit ni Kelly habang inaabot ang hawak. At agad namang nagpaalam na tutungo sa garden.
Nang silang dalawa na lamang ang naiwan, nagtungo si Yves pabalik sa sofa you hi 7 na inupuan niya kanina. Sumunod naman si Ozanne sa kaniya.
“Check it out.” Mrs. Herrera seemed to be hyped about this present of her. Just as Ozanne settled herself beside Yves, she slowly untied the ribbon and scooped what’s inside.
Yves followed her every move, as she lifted one by one the matched pieces of lingerie. He clearly heard the audible gulps that Ozanne made.
His mother squeaked. “ Try it on later. You two will be alone during the night so you can do everything you like.”
Her mother winked at him with much understanding. He chuckled , earning a glare from the woman beside him.
Inakbayan naman ni Yves si Ozanne. “Stop it mom, my wife’s being bashful. Thanks anyway, I like it.”
Mahigpit na nakatikom na ang labi ng kaniyang ina, pinipigilang makapagpawala ng ngiti. Sa huli ay tumikhim na lamang ito.
“Alright, I’ll let you spend the rest of the day together. Merrick, I want two, a boy and girl. “
“Mom. We can make it a dozen.” Sa pagkakataong ito ay palihim na kinurot na ni Ozanne si Yves sa kaniyang tagiliran.
“Fuck!” Napahiyaw naman si Yves at mataman na sinulyapan ang asawa. Ngunit nanatiling nakangiti si Ozanne sa kaniyang ina.
“ We’ll hang it up now, mom. “ Kinaway naman ni Ozanne ang isang kamay bago patayin ang tawag at agad na tumayo.
She was about to turn her heels when Yves spoke up in a serious tone. “ You made some rules in this agreement, didn’t you?”
“I did.” Hinarap niya si Yves na ngayon ay nakatayo na rin.
“I have also my own rule.” He took a step forward and stared down with an intense gaze. “ I don’t share what’s mine, so don’t ever make yourself available for the other men.”
Their faces are too close that Ozanne could already smell his mint-fresh breath.
Bahagyang pinaling ni Ozanne ang ulo sa isang gilid bago tumingkayad at inilapit ang bibig sa tenga ni Yves.
“ News flash, mister. I am not yours, and I’ll never be.”
Nagtunog babala naman si Yves ngunit hindi nito nagawang pasunurin ang asawa. Sa lahat ng mga naging babae niya ay tanging si Ozanne lamang ang sumuway sa kaniya kaya ganoon nalang ang pagkamangha niya sa ginawang pagsagot nito sa kaniya.
Other than that, the way the air from her mouth slightly blew his hair as she talked sent the tingles on his nape. He had the feeling of wanting more than just the shivers.
Bahagya siyang tumungo at bumulong rin Kay Ozanne. “Don’t test me, you don’t know what I can do.”
Iyon lang dapat ang kaniyang pakay. Muli na sana siyang tatayo ng tuwid ng nahapit ng kaniyang pansin ang kaniyang mahabang leeg.
Her elongated neck looked so luscious that he can’t help but dipped his head and put light kisses on her collarbone.
Nakasuot si Ozanne ng maputing dress na deep v-neck kung kaya mas nakakaakit pa ito sa paningin ni Yves.
Naramdaman ni Yves ang pagpupumiglas ni Ozanne ngunit imbes na lumayo ay mas hinigpitan niya ang paghawak kay Ozanne.
“L-le-let g-go.” He heard Ozanne’s muffled voice while he continued to suck on her skin. After some moments, he granted her request and moved away.
Blankong pinagmasdan niya ang mga namumulang marka sa kaniyang balat.
“I already marked you, so you’re mine. You follow my rule or I can mark you anywhere else. I’m very much willing to do so.”
Ozanne’s hand flew over the fresh hickey that Yves made. Susugurin niya na sana ang salarin ngunit mas minabuti na lamang niyang huminga ng malalim.
Matalim niyang tinitigan ito sa mata bago nagpakawala ng malutong na mura. “Fuck you!”
Pinaikot niya ang mga mata at nagmamadaling nagtungo sa kwarto sa itaas.
“Sure, anytime honey! Do you want to do it now?!” Sigaw ni Yves ngunit ang malakas na pagkasara ng pinto ang siyang sumagot sa kaniya.
Yves played his lips with his hand while the other is on his hips. His peripheral vision caught a figure near the kitchen door.
Tila natulos si Kelly sa kaniyang kinatatayuan. Nang tiningnan siya ni Yves ay yumuko siya habang kinakamot ang batok. Kapagkuwan ay tumalikod na ito at lumabas muli.
Napansin ni Yves ang kahon na regalo ng kaniyang ina sa sahig. Mukhang nabitawan ito ni Ozanne dahil sa kaniyang ginawa.
Hindi man sinasadya ay napangiti siya sa pagkamangha. Pinulot niya ito at sinundan si Ozanne sa itaas.
“Hey, I’ll come in.” Pag-aanunsiyo ni Yves. At dahil hindi naman ito naka-lock ay nakapasok agad siya.
Nakita niya si Ozanne kaharap ang malaking salamin habang tinitigan ang sariwang marka sa leeg. Nagpang-abot ang kaniyang mga kilay sa inis habang ginugulo ang buhok.
Mukhang hindi napansin ni Ozanne ang pagpasok siya kaya tumikhim siya.
Tinapunan lamang siya ng sulyap ni Ozanne bago ito nagpatuloy sa pagtingin sa salamin.
Dumiretso si Yves sa kama na naroon at umupo sa dulo nito. Magkaharap lamang ang kama at ang salamin kaya nakikita niya rin ang repleksiyon ng sarili.
“Sa kabilang kwarto ako matutulog.” Biglang sambit ni Ozanne na nakatitig sa kaniya sa salamin.
Nakahalukipkip si Yves na tumayo at lumapit kay Ozanne. Humilig ito sa dingding habang pinagmamasdan ang asawa. “Why?”
“You’re dangerous.”
“Why do you sound so sensual while saying that?”
“Manyak ka lang talaga.” Mahinang sambit nito at saka hinarap ng buo si Yves. Tinaasan niya Ito ng kilay bago irapan at tinalikuran.
Malapit na si Ozanne sa may pinto ng mapansin ang kahon na nasa kama. Nag-init ang kaniyang mukha ng maalala ang usapan ng mag-ina kanina.
“Actually, everything you do just seem so sensual.” Malakas ang pintig ng kaniyang puso habang sinusundan ang bawat kilos ni Yves.
Naglakad ito patungong kama at kinuha ang kahon, dahan-dahan nitong binuksan at itinaas ang isang pares ng damit-panloob.
“But I think it would be better if you do that signature eye-roll thing, while wearing this.” Nanlaki ang mata ni Ozanne sa sinabi niyang iyon ngunit mas lumaki pa iyon dahil sa sumunod na sinabi ni Yves.
“Or… even without any clothes on.” Tinapon nito ang hawak at marahang naglakad papalapit Kay Ozanne. “What do you say? Which one do you prefer for our honeymoon?”
“Walang honeymoon na mangyayari Mr. Herrera. Have a good day.”
Hindi na nagawang pigilan pa Ito ni Yves dahil dali-daling nagtungo ito palabas, habang siya naman ay natulala na lamang.
Alam niyang posibleng mangyari ang bagay na ito dahil alam niyang may pagka-ilap talaga si Ozanne, base sa mga pagkikita nila ng nakaraan.
‘ I was just setting up the mood. Shit! I think I need the bathroom!’ Sabi niya sa sarili bago nagtungong banyo habang hawak ang puson.
•Ozanne• “ Heya, Zane! So! How’s the night?” Singtaas ng tirik ng araw ang kasiglaan ni Kath. Inilapag muna nito ang dalang tray na may pagkain bago umupo kaharap ni Ozanne. Tipid na nginitian lamang ito ni Ozanne bago ito nagpatuloy sa kinakain. “What? Don’t tell me…?” Umiling si Ozanne bagamat nakayuko ito at kumakain ng carbonara. “I heard his like a wild beast in bed. Nakakapagtakang hindi ka man lang niya natikman.” Tila gatilyo iyon sa pagbiglaang pagkasamid ni Ozanne. Agad niyang inabot ang baso at tinungga ang lahat ng tubig na laman nito. Nang naging maayos na ang kalagayan niya ay matalim niyang tinitigan si Kath. “Don’t act like an innocent teenager…” humigop muna si Kath sa soup niya bago nagpatuloy sa pangaalaska. “How about kiss? I’m sure you did.” “What about it?” “Malambot? Magaling ba sa espadahan?” That’s it. Binitawan na ni Ozanne ang mga kubyertos at hindi makapaniwalang napat
•Ozanne•When she came home that night, Yves surprisingly refuses to even drop a glance at her. It was as if she was just a thin air passing by.Sa ikling panahon na nakasama niya si Yves ay tila nanibago siya sa naging asal nito. Hindi niya alam kung ito ba ay dahil hindi siya sanay na walang lumalapit sa kaniya para gumawa ng kung anumang malisyosong gawi.Ganunpaman ay tila naging pabor din ito kay Ozanne dahil ayaw din niya itong kausapin.Alas nuwebe ng gabi ng makauwi siya. Nasa sala si Yves habang may ginagawa sa kaniyang laptop. Saglit siya nitong nilingon dahil sa ginawang ingay ng pagkabukas niya ng pinto ngunit agad din itong bumalik sa ginagawa.Nagugutom na si Ozanne kaya diretsong nagtungo ito sa kusina. May kanin ngunit walang ulam kaya kinailangan niya pang magluto. Kumuha na lamang siya ng cup noodles at iyon na ang pinanghapunan niya.Pagkalabas niya ng kusina ay ganoon pa rin ang pwesto ni Yves. Wala lang naman s
•Ozanne•Six months later…“Ma’am, ano po ba yung hinahanap niyo?” Si Kelly habang pinagmamasdan si Ozanne na kinukuha ang mga unan sa upuan sa kusina at sinisilip ang nasa ilalim ng upuan.“Yung bracelet na suot ko kahapon Kelly. May infinity na pendant , parang dito ko kasi nahubad iyon kahapon.” Inabot ni Ozanne ang walis kay Kelly.“Pakituloy dito sa paghahanap Kelly, titingnan ko sa sasakyan.”Ginugulo nito ang buhok at pipihit na sana siya papalabas ng harangan siya ni Kelly.“Nung isang gabi niyo po ba naiwan dito ma’am?” Nagtatakang tumango naman si Ozanne.“Parang nakita ko po si sir na kinuha iyon. Pero hindi ko po sigurado kung yung sa inyo po iyon? Basta dinampot niya lang iyon dito sa lamesa. Baka pwedeng tanungin niyo na lang po?”Napakurap ng ilang beses si Ozanne. Mukhang hindi niya na makukuha ang niregalong pulseras sa kan
•Ozanne•He didn’t have to be told twice. Nang kumapit si Ozanne sa kaniyang batok at siya na mismo ang humalik rito ay agad na pinakawalan ni Yves ang matagal na pagpipigil sa kaniyang pagnanasa.Sandali siyang lumayo kay Ozanne. His eyes was ignited with passion. And he vigorously did what he warned Ozanne.Without taking their eyes off each other, Yves held on the hem with both hands and started to pull divergently. Her clothes was made of soft cotton that made it easier for him to rip it into two.After what he did, it revealed the woman in her brassiere. He was still wearing his slacks on and felt his beast started getting hard and that made him suffocated.He whispered on her ears. “Cling on me.”Ipinulupot ni Ozanne and mga bisig sa kaniyang leeg at nilingkis ang kaniyang mga paa sa likod ng bewang ni Yves.He swiftly moved until he stood while Ozanne remained on his arms. She was intently staring at
•Ozanne•“Maiwan ko na po kayo.”Pagkaalis ni Kelly ay agad na binalot ng umaaligid na tensyon ang buong hapag-kainan.Mula pagsubo hanggang sa pagnguya ng cereal ay hindi maitatanggi ang pinong galaw ng ginang ganoon na rin ang pagsimsim ng tsaa ng kaniyang asawa na nakaupo sa kabisera.Habang abala ang mga Herrera sa agahan ay hindi naman magawang galawin ni Ozanne ang pagkain sa harap nito at nanatiling nakayuko.At that moment, Ozanne’s over thinker side started to activate. The recent issue about her 'cheating' was still fresh in the public's mind. Hindi malayong nakarating na ang balita nito sa magulang ni Yves.Hindi niya alam kung ano ang magiging reaksiyon nila dahil hindi pa siya nito kinakausap. Dahil sa kaba ay nagsimula na siyang paglaruan ang mga daliri habang kinakagat ang pang-ibabang labi.Napansin ni Yves ang hindi mapakaling si Ozanne. Hinawakan nito ang kaniyang kamay dahilan para mapati
•Yves•“Weren’t you bored in the office?” Pinagbuksan ni Yves si Ozanne ng pinto ng sasakyan, at nang makapasok na ito ay umikot siya sa kabila.He fasten his seatbelt and the engine roared to life.“Hindi, ayos lang. Nanood ako ng movie hanggang sa makatulog ako. And then it was getting dark when I woke up.”“ I also filed for a leave. We should start planning our vacation. I think it’s also time for the both of us to get along. You know, for this relationship to work out.” Yves said as he drove his way out the parking lot.Moments later, they were already on the road.“ Building friendship can somehow make this marriage last for several years, so yeah, let’s do it.” Sagot ni Ozanne.Friends? Yves was pretty much amused that he couldn’t help but feel annoyed. He knew that Ozanne openly talked about keeping their arrangement for only a certain time. He b
•Ozanne•They’re slowly fading out until those voices are completely hushed. Mabilis ang naging paghinga ni Ozanne. It seems like all the pent up sufferings she kept inside of her was slowly gushing out as she shed beads of tears.Ang malakas na paghikbi niya ang tanging maririnig. Yves kept silent and he continued to caress her back. He pat the top of her head and occasionally whispered on her ears.“It’s okay. I’m here, I won’t leave you. It’s okay.”Those words unleashed Ozanne’s hidden feelings but it also started lull her. Unti-unting humina ang pag iyak ni Ozanne.Marahang kumakalma ang kaniyang paghinga hanggang sa naramdaman na lamang niya ang pagsarado ng talukip ng kaniyang mata. Tila pagod na pagod siya hanggang sa tuluyag bumagbagsak ng buo niyang kabigatan tungo kay Yves._Magaan ang pakiramdam ni Ozanne. She felt so refreshed. Kinapa niya ang katabi ngunit tangin
•Ozanne• “ A son? How old is he?” “He’s seven.” “Do you have a picture of him? I’m sure magandang lalaki rin katulad ng tatay.” Nakangiting turan ni Mrs. Herrera. “Hahaha, sakto lang po.” Nahihiyang inabot naman ni Marcus ang kaniyang telepono. “Oh! What a cute boy! He looks so much like you, Marcus.” Abot tengang ngiti ng ginang. She was moving her fingers seems like she is zooming picture. Magalang na napangiti lamang si Marcus sa papuri nito. She heaved a sigh. “When will I ever have a grandchild, son? I am expecting to see little kiddos running around the house. It has been months since you two got married and still nothing? What happened to your sperm, son? Don’t tell me your getting weak on bed?” “Say what?!” Agad na napabalikwas si Yves sa pagkasandal sa upuan. Mahinang natatawa si Marcus pati na rin ang ama ni Yves. “ Don’t be such a pussy, Merrick. You’re disgracing our name.” Nang aasar na sambit naman ng ama
•Yves•“Hey.” Napalingon si Yves ng tawagin siya ni Karson. Agad Naman niyang sinenyas ang cellphone na nasa tainga pa niya.Karson formed an ‘o’ with his lips, signaling that he understood what he meant. Itinaas na lamang niya ang dalawang canned beer na hawak nito. Tumabi si Karson sa kaniya at sinimulan na ang pag inom ng alak.It took a couple of minutes hanggang sa matapos ang ginagawa ni Yves. Pagkababa niya ng tawag ay inabot na ni Karson ang Isa pang alak na dala niya.“You don’t wanna join them?” Gamit ang ulo ay itinuro ni Yves ang iba pa. Masayang nagsasayawan Ang mga ito. Bagama’t may kalayuan ay dinig pa rin ang tunog at tawanan Nila. “I don’t dance.” Karson softly chuckled. “At least I have someone that is on the same boat as me.” Tugon naman ni Yves. Kapwa silang nakatayo sa baybayin. Kapwa may hawak na alak sa Isang kamay. Kapwa nakatanaw sa bilog at mahiwagang buwan.“So, the team building’s will end tonight huh?” pagbubukas ni Karson ng usapan.“ Yeah.”
•Xienna•So the next morning, Yves decided to tag her along. May meeting si Yves sa labas Ng isla kaya isasama na niya si Xienna upang mapatingn Ang kaniyang paa sa Isang clinic doon. Tutal ay wala namang mapagkakaabalahan si Xienna kung mananatili sya sa Isla Lalo pa’t abala ang mga tao roon sa mga team building activities na inihanfa ni Kyson.After the 30 minutes sail on the yacht, narating na nila ang syudad. Alas nuwebe na ng umaga pagkababa nila kaya naman ay abalang abala na ang mga tao roon. Hindi pa rin nakakalakad Ng maayos si Xienna kaya inaakay siya ni Yves pababa. “Are we going to commute?” tanong ni Xienna habang inaayos ang buhok nito na Kumakawala sa pagkaipit sa likod ng kaniyang tenga. Sinundan ng tingin ni Xienna si Yves na naglakad sa kaniyang likod at bahagyang lumapit sa kaniya.“We’ll be in my car. The driver is on his way.”Tumango si Xienna at nagsimula nang maglakad patungo sa isang drugstore na malapit sa kinatatayuan nila. Habang si Yves naman a
•Yves•“You have already told me that for like five times now… I know. Just trust me. I’ll be fine. Alright, I’ll see you soon. Take care. “ Xienna put down her phone and walked towards Yves who is now standing as they are about to enter the airport.Sinabay na ni Yves si Xienna papunta sa airport dahil kinakailangan pang umalis nila ni Karson at Aaliyah dahil sa isang family reunion. Gustuhin man ni Karson na personal na mamaalam ay Hindi pwede dahil kukulangin na sila sa oras.“Let’s get going, Ms. Johnson.” Tutulungan na sana siya ni Yves sa kaniyang maleta pero agad itong nilayo ni Xienna.Nagulat naman si Yves sa ginawa nito. Matamis na ngiti Ang ginawad ni Xienna sa kaniya. “ It’s fine. I’m just not used to people keeping my things for me. I can handle myself.”Nagkibit balikat na lamang si Yves at pinauna na si Xienna.Pagkarating sa loob ng eroplano ay magkatabi si Yves at si Kyson habang nasa likuran naman nila ang limang investors na sumama sa kanila at ang dalawam
•Yves•“For how many days again?” Xienna ask.“Three. Stakeholders are encouraged to join this event to raise the workforce morale, but this is not mandatory, you still have the right to decline.” Explained Yves.“Do you need my answer right now?” “Preferably yes, but I can still wait up until tomorrow so that we can fix the documents.”“How many stakeholders had already raised a thumbs up?”“So far there’s two.”Xienna nodded. “I’ll think about it.”Aalis na sana si Xienna nang tawagin siya ni Yves. “Uhmm-““Yes?”“Are. We. Okay? Like did I do anything wrong?”She smiled. “You’re thinking too much. Of course we’re okay… Wait, I’ll just go grab something.” Xienna softly laughed as if brushing the topic off.Yves let out an awkward smile. “Sure.”At naiwan na nga itong mag-isa. Habang abala sa kaniyang selpon ay siya namang pagbaba ni Aaliyah.“Hey.” Pagkalapit ni Aaliyah ay hinalikan niya si Yves sa pisngi. “Today’s Sunday, do you have somewhere to go to?”“Lemme chec
•Yves•Hawak niya ang kamay ni Xienna habang mahimbing itong natutulog. Nakaupo si Yves sa gilid Ng higaan habang nakadapa Ang kalahati Ng kaniyang katawan.The rain has already stopped. The sun is starting to come out. Bahagyang gumalaw si Xienna dahilan upang magising si Yves. Yves run his hand through his hair as he looked around. “Xienna?”Xienna on the other hand has just started to open her eyes. Inilibot niya rin ang paningin sa paligid . Dumapo Ang kaniyang tingin sa magkahawak nilang kamay kaya agad niyang inilayo ang sa kaniya.Tumikhim si Yves. “I already called Karson, he’s on his way. Are you feeling better?”“I’m thirsty.”Inabot ni Yves ang nakapatong na water bottle sa ibabaw Ng bedside table at pinainom na Kay Xienna ang laman nito. Xienna looked at her hands. “Ummm… I have nyctophobia. I had a panic attack, I don’t mean to trouble you.” Her voice was so low.Lumipat si Yves mula sa upuan niya papunta sa kama. Umupo siya doon. He placed his hands on he
•Yves•“You got a nice office here, dude.” Ani Xienna habang sinusuri Ang bawat sulok ng opisina ni Yves.“Sure.” Tipid na tugon naman ni Yves habang pinagpapatuloy ang pagliligpit sa mga dokumentong na pirmahan na ni Xienna. Nang matapos si Yves sa ginagawa ay inayos niya ang kaniyang suot. Tumayo siya at pinagkrus ang mga braso habang sinusundan ng tingin ang kaniyang bisita na ngayon ay abala na sa mga aklat na nakahilera doon.“By the way, when you told me that I was about to meet someone, did you already know that you’ll be having a deal with me?” Asked Yves.Kumuha si Xienna ng isang aklat roon bago hinarap si Yves. “Well, your name do ring a bell. But mind you, I’m not that sure. I don’t remember names that much but I got a feeling that it’s you. Karson’s the one who recommended MH Suites to me, I’m a freelance model and I’m looking for something where I can grow my money into. Karson once checked in to a branch you have in Japan after his flight. He liked the accomm
•Yves•He’s feeling out of place with all their talks and whatnots. Kaya naman nagpokus na lamang siya sa pagmamaneho. And besides, having a lot of people inside the car with him as the driver is taking a toll. Malayo ang kanilang biyahe, mula airport papunta sa beach house nila sa Batangas. Aaliyah’s brother and his friend is going to stay there for their vacation.“Are you sure it’s okay for you to have an overnight here? You seem to be a busy man.” Tanong ni Larson.“I got an off. It’s fine, I don’t have a lot of work to do anyway.”Liar. Even Aaliyah knows that he’s lying right now. She looked at him with a questioning look and he just nodded. Kahit sarili niya mismo ay hindi alam kung bakit siya pumayag. Yves’ phone beeped announcing that they have already reached their destination.“Is this it?” Yves said, making sure. “Yes, yes.” Karson.They all went out the car. “This place didn’t even change for a bit.” Pagsasalita pa ni Xienna.“Oh? You’ve been here alre
•Aaliyah•“What’s happening? Why are you crying?”Yves said as he cupped her face. He guided him to the seat while delicately holding her shoulders.“How’s your head? Does it hurts? Should we go back to the hospital?”Aaliyah firmly shook her head. “Ayos lang. I just remembered something.”“You sure? You’re not feeling weird? Or anything?”“I hate sunsets.” Pag aamin ni Aaliyah. Sinundan ni Yves ang tingin ni Aaliyah sa album na ngayon ay nahulog na sa sahig. “I got a bitter memory with it.”_She’d been staying at Yves’ residence for two days.'I’m bored'. That crossed Aaliyah’s mind for quite some time now.Bumangon siyang muli sa pagkakahiga Ng halos ilang oras na din. Pagkatapos mag-agahan kanina ay diretso lang siyang kwarto. At dahil Wala naman siyang magawa at hindi siya pinapayagang magkikilos masyado, nanghiram na lamang siya ng libro at iyon ang pinagdiskitahan niya.Magulo at tumatakip sa kaniyang mata An
• Yves•Hindi siya mapakaling naglalakad nang paikot-ikot. Pinagmamasdan niya ang kaniyang mga palad na may bakas pa Ng pulang likido. A certain image continuously flash in his mind.Ilang sandali pa ay dumating na si Kyson. Tinawagan ito ni Yves pagkatapos madala ni Aaliyah sa ospital. “Dude, can you please sit down?”Pero imbes na sundin ito ni Yves ay mas pinili niyang idikit ang likod na lamang sa dingding . Pinagkrus niya ang mga braso, umaasang maitatago nito ang panginginig Ng kaniyang mga kamay.“Drink this. And stay calm, will you?” Inabot ni Kyson ang isang bote ng tubig Ng hindi siya tinitingnan. Agad naman itong tinungga ni Yves. Nang maubos nito ang laman ay siya namang paglabas at paglapit ng doktor.“It’s a mild concussion. She just lost unconsciousness. Other than the external bleeding in the left temporal lobe, fortunately she didn’t acquired other physical injury. She’ll undergo some tests. But for now, we need to let h