• Ozanne•
Ozanne rolled over to her right and reached for her pillow. Surprisingly, it wasn’t soft as it used to be. With her eyes closed and mind half awake, she pressed it down. She had also pinched it, but no trace of softness is there, it was hard even. She rubbed her fingers up and down.
'Since when did I have a pillow with it’s design engraved?’ Ozanne talked in her head.
Tinalunton niya gamit ang hintuturo ang malalim at lumulikong mga linya. Inilapit niya pa ito at mas niyakap pa.
“So you like my muscles, huh?” Unti-unting rumehistro ang boses sa isip ni Ozanne. Agad na kumunot ang kaniyang noo nang mapagtantong hindi ito pamilyar sa kaniya.
Agad na bumukas ang kaniyang mga mata. Nang matanaw niya ang n*******d na lalaki sa tabi niya, ay agad siyang gumulong papatayo sa kama.
“Hey, it’s still early in the morning and you’re seducing me already.” Sabi ng lalaki. Nakahilig ang sintido nito sa nakakuyom na kamay habang nakatuko ang siko papaharap sa kaniya.
Lumipad ang tingin ni Ozanne sa kaniyang katawan at napansing tanging mga damit panloob lang ang kaniyang suot. Inilibot niya ang tingin at agad na hinila ang kumot at itinakip ito sa kaniya.
When the sheet was gone, it revealed the man only wearing his boxers.
Itinaas ni Ozanne ang kaniyang kilay. “What the hell?! What are you doing here?!” Kapagkuwan ay naglakad siya papalayo habang sumasayad ang kumot sa kaniyang likuran. Ginawa niya iyon ng hindi hinihiwalay ang tingin sa lalaki.
Tumayo na ang lalaki. Kada hakbang nito papalapit ay siyang pag-atras ni Ozanne.
“Why? Is it wrong to be in my fiancée’s place?”Inilapat niya ang isang kamay sa dingding, ilang dangkal sa ibabaw ng ulo ni Ozanne.
Tumingala si Ozanne. “How did you know where I live?”
“I called your parents and they gave me your address. They called the receptionist so I was able to enter .” Sabi ni Yves.
“What about my passcode?” si Ozanne.
“You told me.”
“I did?” Hindi makapaniwalang napatingin si Ozanne sa kaniya.
“Yeah. You told me while you’re in my arms.” Umiigting ang kaniyang panga pagkasabi niyang iyon.
“What?”
Itinuro ni Yves ang banyo na malawak na nakabukas. “And you just fuckin’ threw up on our clothes after you said it.”
Nilingon iyon ni Ozanne. ‘So that explains his lack of clothes. Kung gayon ay itong lalaki rin mismo ang naghubad ng kaniyang mga damit!’
Magwawala na sana si Ozanne ngunit agad niya ring pinakalma ang sarili. Nangyari na ang nagyari. Tinitigan niya si Yves na para bang wala lang sa kaniya. Hindi siya na-intimidate o nahihiya. Pero nagulat, malamang, sino bang hindi? When she woke up, she just found a well-built body lying beside him.
Nakatakas siya mula kay Yves at lumapit sa banyo habang hawak parin ang kumot gamit ang mga kamay. Maayos pa rin ang lahat, maliban sa iilang planggana na may mga lamang sinabunang tubig.
Nilingon niya ang veranda at nakita ang mga nakasampay na panlalaking damit kasama ng dress na suot niya kagabi.
“Get out. I’ll get changed.” Sabi ni Ozanne.
The man slumped back to the bed, his face dipped into the cushion. “Go ahead. I won’t look.” His voice wasn’t that much audible but Ozanne clearly understood what he just said.
Umikot ang kaniyang mga mata at nagtungo na sa aparador. Nang makakuha na siya ng bagong pares ng mga damit ay pumasok na siya sa banyo at inilock ito.
Nanatili siya sa ilalim ng shower, ang mga pangyayari noong gabing iyon ay bumalik sa kaniyang alaala.
Kinaladkad siya ng mga katrabaho papuntang bar. Noong una ay nagaalanganin pa siyang uminom ngunit nang maalala ang iniutos sa kaniya ng kaniyang mga magulang ay dinediretso niya na ang pag-inom hanggang sa hindi niya alam kung ilang baso na ng whiskey ang naubos niya.
Lumabo ang kaniyang paningin at nakaramdam siya na parang nahihirapan siyang huminga kaya nais niyang lumabas upang lumanghap ng sariwang hangin. Iyon nga lang, hindi niya alam ang daan papalabas kaya napadpad siya sa fire exit. Tatanungin niya na sana ang mga taong naroon ng biglang naghalikan ang dalawa.
Lalakad na lang sana siya sa may gilid nila ng naaninag niya ang mukha ng lalaki. Naramdaman niya ang pagkulo ng kaniyang dugo, at dahil na rin sa ininom ay nagkalakas loob siyang atakihin ang babae.
He was the reason why her peaceful life was disturbed and she just saw him with another woman. She didn’t know how worst her life would be after they get married.
Pagkalabas niya ay nakita niya si Yves na nakahilig ang likod sa dingding malapit sa banyo. Nakakrus ang mga braso nito habang tanging isang saplot pa rin ang suot. Nakakaagaw pansin ang mga kumakaway na maskuladong katawan nito.
“ You got no decent food in your place.” Sabi ni Yves.
Nadidistract si Ozanne kaya hindi niya ito pinansin at diretsong tumungo sa veranda para isampay ang ginamit na tuwalya atsaka bumalik.
“So?” hinalungkat niya ang bag sa ibabaw ng vanity mirror at kinuha ang kaniyang telepono.
“I want to eat.” Nang marinig ni Ozanne iyon, inilapag niya ang hawak at kinuha na lamang ang wallet.
“Where are you heading to?” tanong ni Yves.
Hinarap siya ni Ozanne. “Gonna grab something 'decent' to eat.”
It was the only thing she can do to return the favor of taking her home. Plus, he was a renowned womanizer but she wasn’t sore down there and that made her relieved.
After she bought a breakfast meal at the nearby restaurant, she went back to her condo. She saw him sitting in front of the television watching a cooking show.
Diretsong nagtungo si Ozanne sa mesa at inilapag ang kaniyang mga pinamili. Mukhang naamoy iyon agad ni Yves kaya agad niyang iniwan ang pinapanood.
“When are you going to leave?” si Ozanne pagkatapos niyang uminom ng tubig.
Nikunok ni Yves ang kinakain. “Don’t worry, I already called my secretary to bring some clothes so I won’t stay longer. You seems so eager to kick me out.”
“I sure am… let me get this straight, when is the wedding?” Natapos na ni Ozanne ang kinakain.
Inubos muna ni Yves ang huling kagat bago nagsalita. “ Didn’t your father told you? You’ll be a Herrera tomorrow.”
“I want to make an agreement.”
“Fire away.”
“I don’t trust you. I am planning on filling an annulment maybe five or six years after the marriage. “ Sabi ni Ozanne
“You have a lover?”
“I don’t. I just don’t like you, that’s all. You can do anything that you want during our marriage just make sure not to involve me in any issue. And also, don’t flirt with me, and don’t touch me. Let me have my freedom.”
Tinalunton ni Yves ang labi ng kaniyang baso bago tiningnan si Ozanne. “I thought you already agreed, why does it seem that you don’t?”
“It’s none of your business.”
Tumango naman si Yves. At parang may biglang naalala, hinawakan niya ang sariling d****b. “You don’t want me to touch you but you were caressing me here.” Lumipat naman ang mga kamay niya sa kaniyang tiyan. “and here.”
Napalunok si Ozanne at nag-iwas ng tingin. Uminit ang kaniyang pisngi sa hiya. “That’s- I didn’t know, I thought it was a pillow.”
Tumayo na si Ozanne at niligpit ang mga pinagkainan. Hinugasan niya muna ang mga ito habang bumalik naman si Yves sa panonood.
Kath:
Did you get home safe, Zane? Nawala ka kasi sa paningin namin kagabi.
Napuno ang telepono niya ng mga mensahe at missed calls mula kay Kath, isang OB at isa sa mga pinakamalapit na katrabaho ni Ozanne.
Ako:
Oo. Thanks for the concern.
Kailangan pang pumunta ni Ozanne sa ospital mamaya. Salamat at naabisuhan niya si Aera na e-cover muna ang shift niya sa araw na ito bago pa man siya nalasing ng husto.
Nakaupo siya sa dulo ng higaan nang kumatok si Yves. Nakasuot na Ito ng formal attire nang pagbuksan niya ito ng pinto.
“I used the CR near the kitchen. I’m just gonna get my wallet and keys then I’ll go ahead.” Sabi ni Yves.
Mas nilawakan niya ang pagkabukas ng pinto. Nang makuha na ni Yves ang gamit ay inihatid siya ni Ozanne hanggang sa main door.
The whole afternoon passed and Ozanne had just woken up when her alarm clock started to yell loud noises. After making herself presentable and getting all the things she will be needing, she head out and drove to the hospital.
Nasa desk si Aera, natutulog sa kaniyang mga braso nang dumating si Ozanne.
Bahagya niyang tinapik ang braso nito.” Ae? Aera? I’m here.”
Gumalaw naman si Aera sa kinauupuan bago tiningnan si Ozanne. Inaantok siyang tumayo. “ Toilet muna ako.”
“Okay.” Umupo si Ozanne. Ilang sandali pa ay bumalik na sI Aera. Iniabot ni Ozanne ang nabiling kape na nadaanan niya papunta rito. “You’ll be needing it. Magda-drive ka pa.”
“Geez, thanks Zane. I’ve been wanting a sip since earlier. Finally.” Sabik na humigop si Aera mula rito bago kinuha Ang bag sa mesa.“ I’ll go ahead. Bye!”
Kinawayan din siya ni Ozanne. “Hmh, you take care!”
Ozanne was used to buy coffee not for herself but for Aera. She was a sleepyhead and just dozed off anywhere that’s why she always need a dose of caffeine to keep her awake. Ozanne thought why she seemed like a sleep-deprived person but she can’t bring herself to ask.
Lahat ng malapit sa kaniya ay talagang iniingatan niya. Naroon sa damdamin niya ang kagustuhang mahalin siya ng iba Kaya gumagawa siya ng mga bagay na pabor sa kanila. Nag-iingat din siyang wag ma-offend ang mga ito sa anumang paraan.
Unang nakilala ni Ozanne si Kath noong college. Masiyahing tao si Kath at naging magkaibigan naman sila. Pagkatapos ay nakilala niya rin si Aera na natutulog sa may rooftop. Events happened, this and that, later on, the three of them became a squad.
Bukang-liwayliway na nang makauwi siya. Dumiretso siya sa kwarto. Hinubad niya ang mga damit at naghugas ng kamay. Nag-iisa lang naman siya sa condo kaya ayos lang sa kanya na naka bra't panty lang. Inaantok na siya kaya hindi na siya nagsuot ng damit.
Nakapikit na siya ng umakyat siya sa kama at tinaklob ang kumot. Niyakap niya ang unan sa tabi.
Then again, it didn’t felt soft at all and the familiar lines made contact with her palms. It was also hard after she pressed it down.
Although sleepy, her eyes flew open and the same man this morning welcomed her. His eyes was closed and his chest was slowly heaving up and down.
Babawiin niya sana ang kamay mula sa tiyan ng lalaki nang biglang tumagilid Ito at niyakap siya ng buo. Ang kaniyang baba ay nasa ibabaw ng ulo ni Ozanne habang Ang isang kamay ay nakapulupot sa bewang ni Ozanne.
Ang init mula sa h***d niyang d****b ay tinalo ang lamig na nagmumula sa air conditioner sa kwartong ito. Itutulak na sana siya ni Ozanne ngunit nakakapagtaka nang makaramdam siya ng seguridad sa mga bisig nito.
Nakayakap na siya sa ibang tao noon ngunit ang pakiramdam na binibigay ni Yves ay naiiba, talagang iba.
She mentally cursed herself. She shouldn’t feel this way, she have to be away from this man. Her mind and body are contradicting. She didn’t know which to follow, so she stayed in the same position for a couple of minutes.
Napagdesisyunan niya na rin sa wakas. Tinapik niya ang kamay ni Yves na nasa bewang niya. “Hey. Hey, this is not your room.”
The man groaned and hugged her even closer. She should feel suffocated of their closeness but Ozanne felt like she need to be even closer.
Napailing siya sa naisip na iyon. Inilayo niya na ang mga braso na pumipigil sa kaniya at tumayo na. Umupo siya at ang mukha naman ni Yves ang inalog-alog.
Malambot ang at makinis ang kutis nito kaya bahagya niyang hininaan ang pag-alog, natatakot na baka ay masugatan niya.
Sinampal nito ang kamay ni Ozanne bago binuksan ang isang mata. “What?” Ani Yves sa napapaos na tinig.
“What are you doing here again?”
Ipinikit muli ni Yves ang mga mata atsaka itinuro ang isang kahon sa ibabaw ng kaniyang aparador at natulog ulit.
Nilingon iyon ni Ozanne. Naka-tingkayad niyang inabot ang kahon. Madilim ang kwarto at tanging ang ilaw sa labas ang siyang nakapagpaliwanag sa silid kaya lumabas siya.
She laid the rectangular box on top of the kitchen table. Realizations hit her as soon as she opened it. It was a white dress, carefully folded and placed inside.
That’s right, she is getting married today and that man sleeping on her room will be her groom.
•Yves• Dapit-hapon. Biglang dumating si Mrs. Laurente sa opisina ni Yves, nag-aalok ng kung anumang tulong na magagawa niya upang sa preparasyon sa kasal nila. Aniya pa, nahihiya raw ito at wala silang ni kusing na naipalabas para sa paghahanda na siya namang agad na sinuway ni Yves. “ It’s nothing, really. You don’t have to worry about.” Nakakasilaw ang mapuputing ngipin sa pagngisi niya sa ina ng kaniyang mapapangasawa. Sinuklian naman ito ni Mrs. Laurente. “Would that be Ozanne’s clothes?” Itinuro nito ang puting kahon na nasa mesa ni Yves. “ Ah, yes. Good thing you’re here, I was just about to ask my secretary to deliver it to her place.” Nilapitan naman ito ni Mrs. Laurente. Kuryosong binuksan niya ito na siya namang tinulungan ni Yves. “It’s magnificent.” Nagliwanag ang mukha nito na tila bang may naisip. “I don’t think I can dropped by her place. If you don’t mind, why don’t you personally deliver it to her?”
•Ozanne• “ Heya, Zane! So! How’s the night?” Singtaas ng tirik ng araw ang kasiglaan ni Kath. Inilapag muna nito ang dalang tray na may pagkain bago umupo kaharap ni Ozanne. Tipid na nginitian lamang ito ni Ozanne bago ito nagpatuloy sa kinakain. “What? Don’t tell me…?” Umiling si Ozanne bagamat nakayuko ito at kumakain ng carbonara. “I heard his like a wild beast in bed. Nakakapagtakang hindi ka man lang niya natikman.” Tila gatilyo iyon sa pagbiglaang pagkasamid ni Ozanne. Agad niyang inabot ang baso at tinungga ang lahat ng tubig na laman nito. Nang naging maayos na ang kalagayan niya ay matalim niyang tinitigan si Kath. “Don’t act like an innocent teenager…” humigop muna si Kath sa soup niya bago nagpatuloy sa pangaalaska. “How about kiss? I’m sure you did.” “What about it?” “Malambot? Magaling ba sa espadahan?” That’s it. Binitawan na ni Ozanne ang mga kubyertos at hindi makapaniwalang napat
•Ozanne•When she came home that night, Yves surprisingly refuses to even drop a glance at her. It was as if she was just a thin air passing by.Sa ikling panahon na nakasama niya si Yves ay tila nanibago siya sa naging asal nito. Hindi niya alam kung ito ba ay dahil hindi siya sanay na walang lumalapit sa kaniya para gumawa ng kung anumang malisyosong gawi.Ganunpaman ay tila naging pabor din ito kay Ozanne dahil ayaw din niya itong kausapin.Alas nuwebe ng gabi ng makauwi siya. Nasa sala si Yves habang may ginagawa sa kaniyang laptop. Saglit siya nitong nilingon dahil sa ginawang ingay ng pagkabukas niya ng pinto ngunit agad din itong bumalik sa ginagawa.Nagugutom na si Ozanne kaya diretsong nagtungo ito sa kusina. May kanin ngunit walang ulam kaya kinailangan niya pang magluto. Kumuha na lamang siya ng cup noodles at iyon na ang pinanghapunan niya.Pagkalabas niya ng kusina ay ganoon pa rin ang pwesto ni Yves. Wala lang naman s
•Ozanne•Six months later…“Ma’am, ano po ba yung hinahanap niyo?” Si Kelly habang pinagmamasdan si Ozanne na kinukuha ang mga unan sa upuan sa kusina at sinisilip ang nasa ilalim ng upuan.“Yung bracelet na suot ko kahapon Kelly. May infinity na pendant , parang dito ko kasi nahubad iyon kahapon.” Inabot ni Ozanne ang walis kay Kelly.“Pakituloy dito sa paghahanap Kelly, titingnan ko sa sasakyan.”Ginugulo nito ang buhok at pipihit na sana siya papalabas ng harangan siya ni Kelly.“Nung isang gabi niyo po ba naiwan dito ma’am?” Nagtatakang tumango naman si Ozanne.“Parang nakita ko po si sir na kinuha iyon. Pero hindi ko po sigurado kung yung sa inyo po iyon? Basta dinampot niya lang iyon dito sa lamesa. Baka pwedeng tanungin niyo na lang po?”Napakurap ng ilang beses si Ozanne. Mukhang hindi niya na makukuha ang niregalong pulseras sa kan
•Ozanne•He didn’t have to be told twice. Nang kumapit si Ozanne sa kaniyang batok at siya na mismo ang humalik rito ay agad na pinakawalan ni Yves ang matagal na pagpipigil sa kaniyang pagnanasa.Sandali siyang lumayo kay Ozanne. His eyes was ignited with passion. And he vigorously did what he warned Ozanne.Without taking their eyes off each other, Yves held on the hem with both hands and started to pull divergently. Her clothes was made of soft cotton that made it easier for him to rip it into two.After what he did, it revealed the woman in her brassiere. He was still wearing his slacks on and felt his beast started getting hard and that made him suffocated.He whispered on her ears. “Cling on me.”Ipinulupot ni Ozanne and mga bisig sa kaniyang leeg at nilingkis ang kaniyang mga paa sa likod ng bewang ni Yves.He swiftly moved until he stood while Ozanne remained on his arms. She was intently staring at
•Ozanne•“Maiwan ko na po kayo.”Pagkaalis ni Kelly ay agad na binalot ng umaaligid na tensyon ang buong hapag-kainan.Mula pagsubo hanggang sa pagnguya ng cereal ay hindi maitatanggi ang pinong galaw ng ginang ganoon na rin ang pagsimsim ng tsaa ng kaniyang asawa na nakaupo sa kabisera.Habang abala ang mga Herrera sa agahan ay hindi naman magawang galawin ni Ozanne ang pagkain sa harap nito at nanatiling nakayuko.At that moment, Ozanne’s over thinker side started to activate. The recent issue about her 'cheating' was still fresh in the public's mind. Hindi malayong nakarating na ang balita nito sa magulang ni Yves.Hindi niya alam kung ano ang magiging reaksiyon nila dahil hindi pa siya nito kinakausap. Dahil sa kaba ay nagsimula na siyang paglaruan ang mga daliri habang kinakagat ang pang-ibabang labi.Napansin ni Yves ang hindi mapakaling si Ozanne. Hinawakan nito ang kaniyang kamay dahilan para mapati
•Yves•“Weren’t you bored in the office?” Pinagbuksan ni Yves si Ozanne ng pinto ng sasakyan, at nang makapasok na ito ay umikot siya sa kabila.He fasten his seatbelt and the engine roared to life.“Hindi, ayos lang. Nanood ako ng movie hanggang sa makatulog ako. And then it was getting dark when I woke up.”“ I also filed for a leave. We should start planning our vacation. I think it’s also time for the both of us to get along. You know, for this relationship to work out.” Yves said as he drove his way out the parking lot.Moments later, they were already on the road.“ Building friendship can somehow make this marriage last for several years, so yeah, let’s do it.” Sagot ni Ozanne.Friends? Yves was pretty much amused that he couldn’t help but feel annoyed. He knew that Ozanne openly talked about keeping their arrangement for only a certain time. He b
•Ozanne•They’re slowly fading out until those voices are completely hushed. Mabilis ang naging paghinga ni Ozanne. It seems like all the pent up sufferings she kept inside of her was slowly gushing out as she shed beads of tears.Ang malakas na paghikbi niya ang tanging maririnig. Yves kept silent and he continued to caress her back. He pat the top of her head and occasionally whispered on her ears.“It’s okay. I’m here, I won’t leave you. It’s okay.”Those words unleashed Ozanne’s hidden feelings but it also started lull her. Unti-unting humina ang pag iyak ni Ozanne.Marahang kumakalma ang kaniyang paghinga hanggang sa naramdaman na lamang niya ang pagsarado ng talukip ng kaniyang mata. Tila pagod na pagod siya hanggang sa tuluyag bumagbagsak ng buo niyang kabigatan tungo kay Yves._Magaan ang pakiramdam ni Ozanne. She felt so refreshed. Kinapa niya ang katabi ngunit tangin
•Yves•“Hey.” Napalingon si Yves ng tawagin siya ni Karson. Agad Naman niyang sinenyas ang cellphone na nasa tainga pa niya.Karson formed an ‘o’ with his lips, signaling that he understood what he meant. Itinaas na lamang niya ang dalawang canned beer na hawak nito. Tumabi si Karson sa kaniya at sinimulan na ang pag inom ng alak.It took a couple of minutes hanggang sa matapos ang ginagawa ni Yves. Pagkababa niya ng tawag ay inabot na ni Karson ang Isa pang alak na dala niya.“You don’t wanna join them?” Gamit ang ulo ay itinuro ni Yves ang iba pa. Masayang nagsasayawan Ang mga ito. Bagama’t may kalayuan ay dinig pa rin ang tunog at tawanan Nila. “I don’t dance.” Karson softly chuckled. “At least I have someone that is on the same boat as me.” Tugon naman ni Yves. Kapwa silang nakatayo sa baybayin. Kapwa may hawak na alak sa Isang kamay. Kapwa nakatanaw sa bilog at mahiwagang buwan.“So, the team building’s will end tonight huh?” pagbubukas ni Karson ng usapan.“ Yeah.”
•Xienna•So the next morning, Yves decided to tag her along. May meeting si Yves sa labas Ng isla kaya isasama na niya si Xienna upang mapatingn Ang kaniyang paa sa Isang clinic doon. Tutal ay wala namang mapagkakaabalahan si Xienna kung mananatili sya sa Isla Lalo pa’t abala ang mga tao roon sa mga team building activities na inihanfa ni Kyson.After the 30 minutes sail on the yacht, narating na nila ang syudad. Alas nuwebe na ng umaga pagkababa nila kaya naman ay abalang abala na ang mga tao roon. Hindi pa rin nakakalakad Ng maayos si Xienna kaya inaakay siya ni Yves pababa. “Are we going to commute?” tanong ni Xienna habang inaayos ang buhok nito na Kumakawala sa pagkaipit sa likod ng kaniyang tenga. Sinundan ng tingin ni Xienna si Yves na naglakad sa kaniyang likod at bahagyang lumapit sa kaniya.“We’ll be in my car. The driver is on his way.”Tumango si Xienna at nagsimula nang maglakad patungo sa isang drugstore na malapit sa kinatatayuan nila. Habang si Yves naman a
•Yves•“You have already told me that for like five times now… I know. Just trust me. I’ll be fine. Alright, I’ll see you soon. Take care. “ Xienna put down her phone and walked towards Yves who is now standing as they are about to enter the airport.Sinabay na ni Yves si Xienna papunta sa airport dahil kinakailangan pang umalis nila ni Karson at Aaliyah dahil sa isang family reunion. Gustuhin man ni Karson na personal na mamaalam ay Hindi pwede dahil kukulangin na sila sa oras.“Let’s get going, Ms. Johnson.” Tutulungan na sana siya ni Yves sa kaniyang maleta pero agad itong nilayo ni Xienna.Nagulat naman si Yves sa ginawa nito. Matamis na ngiti Ang ginawad ni Xienna sa kaniya. “ It’s fine. I’m just not used to people keeping my things for me. I can handle myself.”Nagkibit balikat na lamang si Yves at pinauna na si Xienna.Pagkarating sa loob ng eroplano ay magkatabi si Yves at si Kyson habang nasa likuran naman nila ang limang investors na sumama sa kanila at ang dalawam
•Yves•“For how many days again?” Xienna ask.“Three. Stakeholders are encouraged to join this event to raise the workforce morale, but this is not mandatory, you still have the right to decline.” Explained Yves.“Do you need my answer right now?” “Preferably yes, but I can still wait up until tomorrow so that we can fix the documents.”“How many stakeholders had already raised a thumbs up?”“So far there’s two.”Xienna nodded. “I’ll think about it.”Aalis na sana si Xienna nang tawagin siya ni Yves. “Uhmm-““Yes?”“Are. We. Okay? Like did I do anything wrong?”She smiled. “You’re thinking too much. Of course we’re okay… Wait, I’ll just go grab something.” Xienna softly laughed as if brushing the topic off.Yves let out an awkward smile. “Sure.”At naiwan na nga itong mag-isa. Habang abala sa kaniyang selpon ay siya namang pagbaba ni Aaliyah.“Hey.” Pagkalapit ni Aaliyah ay hinalikan niya si Yves sa pisngi. “Today’s Sunday, do you have somewhere to go to?”“Lemme chec
•Yves•Hawak niya ang kamay ni Xienna habang mahimbing itong natutulog. Nakaupo si Yves sa gilid Ng higaan habang nakadapa Ang kalahati Ng kaniyang katawan.The rain has already stopped. The sun is starting to come out. Bahagyang gumalaw si Xienna dahilan upang magising si Yves. Yves run his hand through his hair as he looked around. “Xienna?”Xienna on the other hand has just started to open her eyes. Inilibot niya rin ang paningin sa paligid . Dumapo Ang kaniyang tingin sa magkahawak nilang kamay kaya agad niyang inilayo ang sa kaniya.Tumikhim si Yves. “I already called Karson, he’s on his way. Are you feeling better?”“I’m thirsty.”Inabot ni Yves ang nakapatong na water bottle sa ibabaw Ng bedside table at pinainom na Kay Xienna ang laman nito. Xienna looked at her hands. “Ummm… I have nyctophobia. I had a panic attack, I don’t mean to trouble you.” Her voice was so low.Lumipat si Yves mula sa upuan niya papunta sa kama. Umupo siya doon. He placed his hands on he
•Yves•“You got a nice office here, dude.” Ani Xienna habang sinusuri Ang bawat sulok ng opisina ni Yves.“Sure.” Tipid na tugon naman ni Yves habang pinagpapatuloy ang pagliligpit sa mga dokumentong na pirmahan na ni Xienna. Nang matapos si Yves sa ginagawa ay inayos niya ang kaniyang suot. Tumayo siya at pinagkrus ang mga braso habang sinusundan ng tingin ang kaniyang bisita na ngayon ay abala na sa mga aklat na nakahilera doon.“By the way, when you told me that I was about to meet someone, did you already know that you’ll be having a deal with me?” Asked Yves.Kumuha si Xienna ng isang aklat roon bago hinarap si Yves. “Well, your name do ring a bell. But mind you, I’m not that sure. I don’t remember names that much but I got a feeling that it’s you. Karson’s the one who recommended MH Suites to me, I’m a freelance model and I’m looking for something where I can grow my money into. Karson once checked in to a branch you have in Japan after his flight. He liked the accomm
•Yves•He’s feeling out of place with all their talks and whatnots. Kaya naman nagpokus na lamang siya sa pagmamaneho. And besides, having a lot of people inside the car with him as the driver is taking a toll. Malayo ang kanilang biyahe, mula airport papunta sa beach house nila sa Batangas. Aaliyah’s brother and his friend is going to stay there for their vacation.“Are you sure it’s okay for you to have an overnight here? You seem to be a busy man.” Tanong ni Larson.“I got an off. It’s fine, I don’t have a lot of work to do anyway.”Liar. Even Aaliyah knows that he’s lying right now. She looked at him with a questioning look and he just nodded. Kahit sarili niya mismo ay hindi alam kung bakit siya pumayag. Yves’ phone beeped announcing that they have already reached their destination.“Is this it?” Yves said, making sure. “Yes, yes.” Karson.They all went out the car. “This place didn’t even change for a bit.” Pagsasalita pa ni Xienna.“Oh? You’ve been here alre
•Aaliyah•“What’s happening? Why are you crying?”Yves said as he cupped her face. He guided him to the seat while delicately holding her shoulders.“How’s your head? Does it hurts? Should we go back to the hospital?”Aaliyah firmly shook her head. “Ayos lang. I just remembered something.”“You sure? You’re not feeling weird? Or anything?”“I hate sunsets.” Pag aamin ni Aaliyah. Sinundan ni Yves ang tingin ni Aaliyah sa album na ngayon ay nahulog na sa sahig. “I got a bitter memory with it.”_She’d been staying at Yves’ residence for two days.'I’m bored'. That crossed Aaliyah’s mind for quite some time now.Bumangon siyang muli sa pagkakahiga Ng halos ilang oras na din. Pagkatapos mag-agahan kanina ay diretso lang siyang kwarto. At dahil Wala naman siyang magawa at hindi siya pinapayagang magkikilos masyado, nanghiram na lamang siya ng libro at iyon ang pinagdiskitahan niya.Magulo at tumatakip sa kaniyang mata An
• Yves•Hindi siya mapakaling naglalakad nang paikot-ikot. Pinagmamasdan niya ang kaniyang mga palad na may bakas pa Ng pulang likido. A certain image continuously flash in his mind.Ilang sandali pa ay dumating na si Kyson. Tinawagan ito ni Yves pagkatapos madala ni Aaliyah sa ospital. “Dude, can you please sit down?”Pero imbes na sundin ito ni Yves ay mas pinili niyang idikit ang likod na lamang sa dingding . Pinagkrus niya ang mga braso, umaasang maitatago nito ang panginginig Ng kaniyang mga kamay.“Drink this. And stay calm, will you?” Inabot ni Kyson ang isang bote ng tubig Ng hindi siya tinitingnan. Agad naman itong tinungga ni Yves. Nang maubos nito ang laman ay siya namang paglabas at paglapit ng doktor.“It’s a mild concussion. She just lost unconsciousness. Other than the external bleeding in the left temporal lobe, fortunately she didn’t acquired other physical injury. She’ll undergo some tests. But for now, we need to let h