The btch fiancee

Gem

“Ihahatid na kita sa table mo.”

“Luh! No need. Ano ba ako? Batang maliligaw sa building na `to?”

“Hindi naman, pero—”

“Sige na, dumeretso ka na sa puwesto mo.”

“Pero—”

“Go.”

“Sige na nga. Pero ingat ka, ha? Mamahalin pa kita.” Kumindat at ngumiti ang lalaki.

Sandaling natigilan si Ashley, kapagkuwan ay hinampas ang kausap. “Puro ka kalokohan. Do’n ka na nga.”

“Sige po, boss. Boss ng buhay ko.” At sumaludo muna ang lalaki bago nag-iba ng direksiyon.

Dumeretso si Ashley papalapit sa amin. Hindi pa yata niya napapansin na nandito kami sa table niya. Busy kasi sa paghaplos sa cell phone niya.

“Hey, why the long face?” untag ni Lalaine sa akin. Magkausap nga pala kami; nakalimutan ko na.

Na-distract ako sa narinig kong usapan habang pumapasok sa coordinating department. Alam ko ang tunog ng tawa ni Ashley kaya agad akong napalingon sa pinanggalingan ng boses. Pero nabuwisit lang ako pagkakita sa lalaking kasama niya. Matagal ko nang nakikitang umaaligid ang isang iyon kay Ashley. Hindi ko siya gusto. Tipong bolero at hindi nakokontento sa isa. At kung sasabihin ni Ashley na nililigawan siya n’on, agad ko siyang babalaan na huwag magkamaling makipagrelasyon doon or she’d get hurt. Kapag nangyari iyon, baka mabalian ko ng buto ang officemate niya.

“Nandito pa rin pala ang lalaking `yon? Kailan ba `yon male-lay off?” nakasimangot na tanong ko kay Lalaine.

Tumawa lang siya. Busy si Cindy sa panonood sa decorations sa paligid at hinayaan ko na.

“Hanggang ngayon ba naman, mainit pa rin ang dugo mo kay Art? Ano ba’ng ginawa niya para maging ganyan ka ka-hostile do’n sa tao?”

“I just don’t like him.”

“Well, I like him. Charming siya at alam niya kung paano gamitin ang charm kaya magaling kumuha ng projects. At malaking bagay iyon sa company ko. Balak ko ngang ilagay sila ni Ashley sa iisang team. Pareho silang magaling—”

“Don’t you dare,” may diin at pagbabanta na pigil ko sa iba pang sasabihin niya.

“Hi, Ash! Nandito ka na pala? Well, guess who’s here,” biglang sabi ni Lalaine, totally ignoring my warning.

Sa isang araw ay kakausapin ko siya nang seryosohan at baka nga totohanin niya ang sinabi, mahirap na. Ayokong may aali-aligid kay Ashley na mga insekto. She was someone I treasured kaya hindi ako makakapayag na may ibang aaligid sa kanya.

“Ms. Lalaine… Oh! You’re here!”

At tuluyang napawi ang pagkabuwisit ko nang makita ang matamis na ngiti ni Ashley. Nakalimutan ko na ring manermon sa nakita kong eksena kanina.

Ashley

Surprised and happy ako nang makita si Gem sa office. Actually, nasa tapat siya ng table ko, kausap si Ms. Lalaine. Kaya naman kapag pumupunta dito si Gem ay alam ng lahat. Personal kasi siyang inaasikaso ng boss.

“Hi!” bati ni Gem nang makita ako.

“Hi! So, napadaan ka?” ganting bati ko, sabay ngiti kay Ms. Lalaine bilang pagbati.

“Ngayon ka lang daw ulit pumasok since that day I asked you out. So, I guess hindi mo pa nasabi sa boss mo `yong event na papahawakan ko sa `yo.”

Napahiya ako na malaman niyang hindi ko pa naipapaalam ang napakahalagang event na sa akin niya balak pahawakan. Feeling ko tuloy, napaka-incompetent ko.

“Really, Gem? Siya ba talaga ang napili mo?”

Nagulat ako sa boses mula sa kung saan. Nahawi sina Ms. Lalaine at Gem. Lumitaw bigla ang matangkad at sophisticated na babae na walang iba kundi si Cindy.

“Cindy…”

“Baka nakakalimutan mo, Gem, it is not a simple event. It’s our wedding. It’s my wedding. At ayoko na isang incompetent na coordinator ang magha-handle n’on!”

Nanliit ako sa hiya at hindi makatingin nang tuwid kina Gem at Ms. Lalaine. “I’m sorry,” sabi ko. “Hindi kasi ako naka-report agad sa office pagkatapos naming magkausap ni Gem.”

“‘Sorry’? Is that all you can say? Sa araw ng wedding ko at pumalpak ka, ‘sorry’ din lang ba ang sasabihin mo? `Eto nga at sa simula pa lang, palpak ka na.”

“Cindy, that was uncalled for,” saway ni Ms. Lalaine. “Nagkasakit si Ash kaya hindi siya naka-report agad for work. And besides, next month pa naman ang wedding, we can prepare a lot of wedding ideas to present to you na siguradong magugustuhan mo.”

“Wait,” sabad ni Gem. “Nagkasakit ka, Ashley?” May pag-aalala sa boses niya kaya maski paano ay nabawasan ang bitterness at embarrassment na nararamdaman ko.

Tumango lang ako.

“Are you okay now? Ano’ng naging sakit mo?” Bumaling si Gem kay Ms. Lalaine. “Hindi mo nabanggit sa akin na iyon ang dahilan ng pag-absent niya. Kanina pa tayo magkausap.”

“Masyado ka kasing busy sa ibang bagay kanina kaya hindi ko na rin nabanggit,” katwiran ni Ms. Lalaine.

Sa peripheral vision ko, nakita ko si Cindy na inis na umiiling. “Gem, I get it na kaibigan mo siya, pero hindi tayo nagpunta rito para mag-alala ka sa coordinator na `yan, who doesn’t look sick anymore. We are supposed to talk about our wedding. This is my wedding and I have the final say with everything, right?” Humarap siya kay Ms. Lalaine. “I didn’t mean to offend you, Lalaine. You are awesome. But I want my wedding to be perfect. Now, if you can’t promised me that, then wala na tayong dapat pang pag-usapan. I have lots of other options.” At walang pasabing nilayasan kami ng supermodel bride-to-be ni Gem.

“Hey, Cindy, come back here!” tawag ni Gem at akmang susundan ang fiancée nang biglang magsalita si Ms. Lalaine.

“Gosh, Gem! Are you really sure you want to marry that woman?”

Sandaling bumaling si Gem sa amin. “I’m sorry. This is one of those days, I guess. Let’s talk some other time. And Ashley,” baling niya sa akin, “stay healthy, please.”

Hindi na hinintay ni Gem na makasagot ako at hinabol na kaagad si Ashley.

Hinarap ko ang boss ko. “I’m sorry, Ms. Lalaine. Hindi ko naitawag kaagad ang tungkol dito. I should have called you and informed you about this new project para naman hindi na-bad shot kay Cindy ang company.”

“Nah!” Inabot niya at magaang pinisil ang braso ko. “You don’t have to say sorry. Hindi mo kaagad nasabi at naka-sick leave ka. I admit na malaking bagay para sa company na tayo ang mag-handle ng kasal ni Cindy pero kasal din ito ng kaibigan ko. Kung magandang publicity man ito sa Lalaine’s, well, it’s not because of Cindy alone but Gem as well. Kung hindi lang dahil kay Gem, sasabihin ko sa `yong `wag mo nang tanggapin ang project na ito.”

I could hear the displeasure in her voice. Nabastos naman kasi talaga siya.

Hindi ko maintindihan si Gem. Iyon ang first time na nakaharap ko si Cindy. Maski pa sa kuwento pa lang ni Gem ay kilalang-kilala ko na siya, hindi ko talaga inaasahan na ganoon ang ugali ng supermodel na palaging matamis ang ngiti sa public. Parang bigla, gusto kong ilaban ang sarili ko at ang damdamin ko. Parang nati-trigger akong gawin ang lahat, makuha ko lang si Gem mula kay Cindy.