Ashley Pauwi na ako. Ni hindi ko alam kung anong oras na at kung paano ako nakarating sa bus station na naglalakad. May sasakyan ako pero hindi ko naisip gamitin o kunin sa parking area.Well, galing lang naman ako sa mahabang pag-iyak matapos ang meet-up namin ng lalaking dahilan ng lahat ng sakit at pait na nararamdaman ko ngayon. Kasingpait ng kape na inilibre niya sa akin kanina.Habang pinapanood ko ang mga pasaherong sumasakay sa bus bitbit ang mga basang-basang payong, naalala ko kung paano at kailan ko siya nakilala…It was one wet and gloomy afternoon. Sumakay ako sa bus na huminto sa harapan ko. Nabunggo ko na ang ibang mga pasahero para lang maabot ang aking goal na makaupo sa tabi ng bintana. Gustong-gusto kong panoorin ang mga nadadaanang tanawin mula roon, maski hindi naman nagbago ang mga iyon sa loob ng four years ko sa college. Yes, I had made it to the final year. Who would have thought I’d make it this far? Palagi nilang sinasabi na mabubuntis ako bago ako maka-gr
Ashley“Ashley!” bati sa akin ni Sherry.She was my officemate and a friend. Pareho kaming coordinator, magkaiba nga lang ng team.“Oh, hi, Sherry,” matamlay kong bati.“Long time no talk. `Buti na lang nagkasabay tayo dito sa elevator. Sabay na rin tayong mag-lunch para naman magkachikahan tayo nang konti. Bigla kang hindi pumasok nang ilang araw mula no’ng dalawin ka ng fafa mo!” tuloy-tuloy at walang prenong sabi ng luka-luka.What did I expect? Sadyang madaldal si Sherry. Kaya nga gusto ko siyang kasama, eh. Nagiging lively ako kapag siya ang kasama ko. Sayang at nagkahiwalay kami ng team. Ginawan kasi siya ng boss namin ng sariling team. Nasa group ko siya dati at magkasama kami sa projects.“Oo nga, eh. Nakakalagnat `yong dala niyang balita sa akin last time,” malamyang sagot ko.Sabay kaming lumabas ng elevator pagkababa sa ground floor.“Mukhang mahaba-habang kuwentuhan `yan, ah.” Hinala niya ako sa braso. “Do’n tayo sa mas malapit na resto at baka kulang ang isang oras na br
Gem“Ihahatid na kita sa table mo.”“Luh! No need. Ano ba ako? Batang maliligaw sa building na `to?”“Hindi naman, pero—”“Sige na, dumeretso ka na sa puwesto mo.”“Pero—”“Go.”“Sige na nga. Pero ingat ka, ha? Mamahalin pa kita.” Kumindat at ngumiti ang lalaki.Sandaling natigilan si Ashley, kapagkuwan ay hinampas ang kausap. “Puro ka kalokohan. Do’n ka na nga.”“Sige po, boss. Boss ng buhay ko.” At sumaludo muna ang lalaki bago nag-iba ng direksiyon.Dumeretso si Ashley papalapit sa amin. Hindi pa yata niya napapansin na nandito kami sa table niya. Busy kasi sa paghaplos sa cell phone niya.“Hey, why the long face?” untag ni Lalaine sa akin. Magkausap nga pala kami; nakalimutan ko na.Na-distract ako sa narinig kong usapan habang pumapasok sa coordinating department. Alam ko ang tunog ng tawa ni Ashley kaya agad akong napalingon sa pinanggalingan ng boses. Pero nabuwisit lang ako pagkakita sa lalaking kasama niya. Matagal ko nang nakikitang umaaligid ang isang iyon kay Ashley. Hindi
AshleyNakahalumbaba ako habang mag-isang nagla-lunch. Hindi ko makalimutan ang huling pag-uusap namin ni Sherry.“Go ka na talaga? As in? Kasi, ipagdedelihensiya na kita ng kailangan mo kung talagang sure ka na.”“Gusto kong subukan. Kasi, what if tama ka? Paano kung matauhan nga si Gem?”Oo, tanga na kung tanga, pero umaasa ako maski paano. Kahit pa nga suntok sa buwan ang chance na may pag-asa ako kay Gem. Pero nakakasilip kasi ako ng pag-asa maski paano, lalo na kapag nakikita kong concerned si Gem sa akin. Alam kong hindi sapat na panghawakan ang bagay na iyon. Pero kahit kakatiting na chance, kakagatin ko na. Kaysa naman sa habang-buhay akong may mga what-ifs.“Fancy meeting you here, Ashley.” Napalingon ako sa nagsalita—si Art. “Puwedeng maki-join? Mas masarap kumain nang may kasabay.”“Sige lang,” napipilitang sagot ko.Umupo nga si Art sa tapat ko. Muli ko namang hinarap ang pagkain na hindi ko masyadong nagalaw.“So, ano’ng nagpapalungkot sa magandang babaeng nasa harapan ko
Ashley It had been a week mula noong una kong makaharap ang fiancée ni Gem. Kinukulit na niya ako sa updates tungkol sa one of the biggest events ng kanyang buhay. Mas mabuti naman na siya ang nagtatanong ng updates kaysa si Cindy. I disliked her with all my heart. Her bitchy face annoyed the hell out of me.Si Cindy ang tipo ng bride na napakahirap i-please. Napakaraming magagandang proposals na kaming naibigay sa kanya. At para sa kaalaman niya, wala kaming naging kliyente na hindi naging satisfied sa trabaho namin. Siya lang itong wala nang nagustuhan sa lahat ng iprinisinta namin.Well, may iba kasi siyang gustong kunin na wedding planner. Sikat din naman nga ang kompanyang iyon na friend daw niya ang may-ari, pero sobrang taas lang talaga nilang sumingil sa serbisyo nila. Ka-level naman nila ang Lalaine’s pagdating sa credentials, pero mas mura nang malaki ang gastos sa amin.Napaka-materialistic talaga ni Cindy. Hindi ko maalis-alis sa isip ko ang sinabi ni Sherry na ang talaga
AshleyGoodness! Gem was quite heavy. Nagpatulong pa ako sa waiters ng bistro na maisakay siya sa kotse ko. Maski ang mga guwardiya sa hostel ay inistorbo ko para lang maipasok sa room na kinuha ko for a night.Lord, this was it. Sa huling pagkakataon ay nagdalawang-isip pa rin ako kung dapat ko bang gawin ito o hindi. Pero nandito na kami ni Gem. Chance ko na ito. Nagawa ko nang maayos ang first step. Second step at last step na lang. Gem was lying unconscious in bed. Ang kailangan ko lang gawin ay hubaran siya at maghubad din. Pagkatapos ay hahayaan ko na siyang magising na magkatabi kami sa kama.I had no guarantee that I could win him through this scheme, pero baka naman maski paano ay magulo nito ang desisyon niya sa pagpapakasal kay Cindy.Iyon ay kung talagang may pakialam siya sa akin.Alam kong mali ito, pero last resort ko na ito para mapigilan siyang pakasalan ang babaeng iyon. Kung hindi man nito mapigilan ang pagpapakasal nila, baka sakaling mapatagal pa ang preparasyon
Ashley I felt dizzy when I opened my eyes. Nanunuyo ang lalamunan ko at napakainit ng pakiramdam. Wala akong suot na kahit ano sa ilalim ng kumot maliban sa aking panties.Someone was kneading my breast. Nagustuhan ko ang pakiramdam. His big warm hand against my breast made me wet down there. I couldn’t help but moan at each wonder his hand was doing. Naramdaman ko ang paghila pababa ng kumot, uncovering my nakedness. May hinahanap ang katawan ko, aching for something I couldn’t name.Naramdaman ko ang mga kamay niyang muling humaplos sa buo kong katawan. He made me feel like a goddess.Nawawala na talaga ako sa huwisyo. I murmured something. Hindi nagtagal, lumapat ang mga labi niya sa akin. They were soft and warm, pleasuring me. This must be the kiss that Sherry often talked about; the kiss that sent someone to heaven. And I kinda liked it! I loved it si much that I was willing to let him do everything he wanted to my body as long as he pleasured me.A moment passed and his tongue
Ashley “What the…”I was woken up by a long string of oaths and cursing. Nagawa ko pang kusut-kusutin ang mga mata habang bumabangon, para lang makita kung gaano kalukot ang guwapong mukha ni Gem.“Get up and get dressed!” He snapped at me habang siya man ay bumangon din at mabilis na inayos ang sarili.It was my turn to get shocked. Nanlaki ang mga mata ko. And I was not faking it. The memories of last night were becoming vivid in my head.We… we did fuck!“Oh, my God!” Napahikbi ako habang hinihila ang kumot para takpan ang hubad kong katawan—na para bang makakatulong iyon. “What the hell happened?”“That should be my line, Ashley.” I was surprised to hear his coldness.Of course, galit siya. He’d just woken up with a woman lying in bed beside him. Pareho kaming hubad.But I knew he’d enjoyed it as much as I had. How could he be so mad about something that he’d enjoyed so well?“What the hell happened? How did we get in here? We were just having dinner!” Bumaling siya sa bed sheet
AshleyParang bigla akong natauhan. Masarap sa pandinig ang mga salitang narinig ko, pero tama ba ang pagkakaintindi ko sa mga iyon? Totoo ba ang mga salitang iyon?“Dahil ba sa baby?” lakas-loob na tanong ko maski pa hindi naman ako nakakasigurado na makakakuha ako ng totoong sagot.“I want you, with or without the baby. And don’t mistake my words for anything else. When I say I want you, I want all of you—heart, body and soul.”Hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Paraan niya ba ito para makuha ang loob ko at pagkatapos ay saka niya sasabihing amanos na kami? No, I wouldn’t let that happen. Sapat na iyong sakit na naramdaman ko at patuloy na nararamdaman. Ayoko nang madagdagan pa. Ayoko nang patuloy na magpakatanga.“Ashley…” Ipinihit ako ni Gem paharap, saka marahang kinabig palapit sa katawan niya. “Kahit minsan ba talaga, hindi ko naiparamdam sa `yo na mahalaga ka sa akin?”Impit na kinagat ko ang pang-ibabang labi. Nananakit na naman ang lalamunan ko sa pagpipigil na maluha. Na
Ashley Tinanghali ako ng gising mula sa halos magdamag na pag-iyak. Akala ko, kapag pinaalis ko si Gem ay tapos na ang lahat at hindi na ako masasaktan. Pero mas masakit pala ang isiping hindi ko na siya makikita pang muli. Hindi ko na maintindihan ang sarili. Itinaboy ko siya, pero ako naman ang nasaktan sa ginawa ko.Nagsusuklay ako ng buhok nang makaramdam ng pangangasim ng sikmura. Tumakbo ako papunta sa banyong malapit sa kusina. Nagkandaduwal ako sa toilet bowl habang nakasalampak sa sahig. Ganito na lang ako tuwing umaga; masusuka maski wala pang laman ang tiyan. Pulos laway lang naman ang inilalabas ko.Naramdaman ko na may humawi sa mahaba kong buhok at itinaas iyon, kasunod ang magaang paghagod sa likod ko hanggang sa tumigil ako sa pagduwal. May nagpunas ng tissue sa bibig ko at nagulat na lang ako nang makilala kung sino iyon.“Ano’ng ginagawa mo rito? Sino’ng nagpapasok sa `yo?”Hindi ako sinagot ni Gem. Sa halip, kinarga niya ako at dinala sa couch sa sala. Nagpunta uli
AshleyI made him mad again. Pero bakit ba siya nagagalit? Ano ang solusyon niya kung hindi annulment? Plano ba niyang manatili kaming kasal habang nagbabahay-bahayan sila ni Cindy? Was that the punishment he wanted to give me?No! I couldn’t take it anymore. Kaya kong i-tolerate ang mga sarcasm at insulto dahil alam ko namang galit siya sa akin. But cheating was another story. Hindi ko mapapayagan iyon. Especially now that we were going to be parents already. Ayokong makita ng anak ko ang harap-harapang panloloko niya sa akin. Ayokong kamuhian siya ng anak namin kapag nakita nito na hindi normal ang setup namin. Higit sa lahat, I didn’t want my child to get hurt knowing that his father didn’t love his mother. So we’d better part ways now, before our child was born.“Look, Gem. Alam kong galit ka sa akin. Malinaw na malinaw sa akin at naiparating mo sa akin nang maayos iyon. At natauhan na ako. Pagod na rin naman akong ipagsiksikan ang sarili ko sa taong hindi ako kayang mahalin.” I c
Gem It had been ten days and I felt like going crazy. Gabi-gabi na akong laman ng bar, katulad na lang ngayon. Alak na lang ang karamay ko. Hindi ko na alam kung saan hahanapin si Ashley. Maski ang parents niya na wala palang kaalam-alam na umalis si Ashley ay nagawa kong pagtanungan.Alam kong magagalit si Ashley kapag nalaman niyang pinag-alala ko pa ang parents niya. Pero mas mabuti na iyon para lumabas siya agad mula sa kung saang pinagtataguan niya.Sadly, hindi rin alam ng parents niya kung saan siya nagpunta. Gusto ko nang mawalan ng pag-asa. Saan puwedeng magpunta si Ashley? Dinadala niya ang anak ko at nakita ko naman kung gaano kahirap ang pagbubuntis niya. Dapat ay kasama niya ako at karamay sa mga mahihirap na sandaling iyon. Kung nalaman ko lang, hindi ko sana inuna ang trabaho at ang pride ko. Hindi sana ako naging makasarili.“Damn it!” Yamot na nagsalin ako ng whiskey sa baso at deretsong tinungga iyon.Mayamaya pa ay naramdaman kong may lumingkis ng yakap sa akin mul
Ashley “Indefinite leave? So, how long will it be? Two weeks? Three? A month?” Ngiti ang isinagot ko kay Art. “I don’t know either,” sabi ko habang inaayos ang mga gamit ko. In-endorse ko na rin sa kanya ang materials para sa next project namin. “Depende kung kailan ako papayagan ni Gem na bumalik sa work. You know, he is concerned with the baby. I am so sorry I have to leave the team like this—” “Ash…” concerned niyang sabi. “Don’t try to hide it. You can be real in front of me. You can cry on my shoulder. And I swear I’ll never judge you.” “Huh?” Inilayo ko ang tingin sa kanya. “What are you talking about?” “I know the real score between you and Gem. Hindi ka na umuuwi sa bahay n’yo.” Bigla akong napabaling kay Art. “I’m sorry, hindi ko sinasadyang sundan ka kahapon. I was just going to check on you, pero nakita kong umalis ka dala ang maraming gamit. Sa hotel ka tumuloy. And I’m guessing na nandoon pa rin ang mga gamit mo ngayon.” Napalingon ako sa paligid. Luckily, walang
AshleyThe next time I opened my eyes, sina Art at Ms. Lalaine ang nakita ko. Agad akong bumangon.“Nasaan tayo? Ang event? Sino ang nandoon?”“Don’t think about it. Maayos na natapos ang event. Everybody enjoyed the party. Nandito tayo sa infirmary ng hotel,” sabi ni Ms. Lalaine. “You shouldn’t push yourself too hard, lalo at ganyan na may dinadala ka na pala.” Magkahalo ang pag-aalala at saya sa boses niya.“Ano ba’ng nangyari pala?” tanong ko.“You fainted. Good thing Art was there to catch you. God! Ashley, be more careful. Ano’ng sasabihin ko kay Gem kung may nangyaring hindi maganda sa`yo? Hindi mo man lang sinabi sa akin ang kondisyon mo. I would have lessened your workload.”Na-confuse akong lalo sa sinabi ng boss ko. Napalingon ako kay Art na nakatitig lang din sa akin. Anong kondisyon ba ang sinasabi nila? May nakita ba ang doktor na tumingin sa akin na malalang sakit kaya madalas akong nahihilo?“Gem deserves a scolding, too. He was so secretive he didn’t tell me you were p
Ashley Tulog pa si Gem nang umalis ako sa bahay. Naging maayos ang pakiramdam ko sa buong magdamag at nagawa ko ding tapusin ang iniuwing trabaho nang nakaraang gabi. Sinigang lang pala ang makapagpapagaan ng pakiramdam ko, sana ay naisipan kong magluto niyon. But I doubted if I could cook. Kung hindi dahil kay Gem, baka maski hapunan ay hindi ako nakakain. Talagang wala akong lakas at maging ang pagpunta sa banyo ay effort pa.Sa weekend nga ay magpapa-check up na talaga ako dahil sa madalas na pagsusuka at atake ng pagkahilo.“Okay ka na ba talaga at pumasok ka na? Namumutla ka pa rin.”Ngiti ang isinagot ko kay Sherry. Talagang dinayo niya ako sa puwesto ko para kumustahin. Na-appreciate ko iyon nang sobra. Alam ko, maski hindi siya magsalita, gusto niyang pagaanin ang loob ko.“You know, girl, dapat mag-loosen up ka rin minsan. Kaya ka siguro madalas magkasakit kasi hindi na healthy na dala-dala mo araw-araw iyong bigat ng problema at stress. Kung sumama ka kaya sa akin mamayang
Ashley Mabigat ang pakiramdam ko kinabukasan. Hindi ko yata kayang pumasok sa trabaho. Sa kaunting pagkilos ay nahihilo ako.Tahimik sa buong bahay. Mag-isa na naman ako. Sa tuwing gigising ako, palaging mag-isa lang ako. Dapat sanay na ako. Simula nang magtrabaho ako, nag-independent living na ako. Ang matulog mag-isa at gumising mag-isa ay dapat na natural na lang.Pero ipinaranas kasi sa akin ni Gem kung gaano kasarap ang matulog na katabi at kayakap siya. At kung gaano kasaya sa pakiramdam na magising na siya ang una kong makikita. Kung gaano kasaya na siya ang babati sa akin sa pagmulat ng mga mata ko. Kaya lang, sandali lang iyon. Sandali lang niyang ipinalasap ang maliligayang araw na iyon.I felt a stinging pain in my heart. Agad kong isinalya sa labas ng bintana ang hindi magandang damdamin. Why was I being too emotional lately? Madalas kong balikan at iyakan ang masasayang alaala namin ni Gem.Pagkatapos ma-compose ang sarili, bigla ang desisyon na hindi na ako muling magpa
Gem “I'll go ahead, pare,” sabi ni Art.Palakaibigan ang tono niya, pero hindi ko magawang maging friendly. So, may deceitful wife was true to her words when she said she’d be with another man kapag hindi ako umuwi. At kailan pa niya ito ginagawa? Kapag nauuhaw siya sa tawag ng laman dahil hindi ko ginagampanan ang obligasyon ko bilang asawa niya?It was a hard blow to my ego. Ah! Hindi lang sa ego ko masakit. Para akong sinuntok nang maraming beses pagkakita sa unfamiliar na sasakyan na tumigil sa tapat ng gate namin at makitang may ibang kasama si Ashley.Magpahanggang ngayon ay hindi matanggap ng isip at damdamin ko na ibang-ibang Ashley ang nakakasama ko ngayon. Kung hindi ko naagapan ang nakakita sa nangyari kanina, malamang na laman na ng social media sina Cindy at Ashley.At nasaan na ba iyong Ashley na kilala ko? Iyong Ashley na pinakaiingat-ingatan ko. Ang babaeng ni ayaw kong mahawakan ng ibang lalaki dahil alam kong hindi siya katulad ng iba. Ganito ba talaga ang tunay na