"Both of us were tired Baby, but, I know a massage that will help both of us relax." My face heated up after hearing what he said. Hindi na ako naniniwala sa mga massage-massage niyang yan dahil nung una halos hindi ako makalakad sa kalokohan niya. Ilang beses niya akong pinatuwad at halos lahat na ata ng posisyon nasubukan na namin dahil sa scamassage niya. And every time we did that halos maubos lahat ng lakas ko.Nung nagpaulan ata ng kalibugan sa mundo gising na gising ito at nasalo lahat. He's stamina is unbelievable. He never gets tired of eating me. Parang wala itong kapaguran sa katawan. Hindi lang kain kundi pati sa jugjugan. Nakakailang rounds ito sa isang gabi at nagigising pa ng madaling araw. Minsan nga naiisip ko na kung hindi ko ito sinasaway baka ihi lang ang pahinga ng pem-pem ko. Sa sobrang paghuhumaling ng asawa ko dito, minsan nga mas gusto pa nitong natutulog na sa pagitan ng mga hita ko ng nakabaon pa ang mukha doon. That's how crazy Gaston Pierre Sandoval to m
"Where are you and Camilla, Gaston? We are worried here at home. Nag-aaway na si Mamá at Papá. Ano ba kasi ang nangyari?"Tahimik lang akong nakaupo habang nakikinig sa asawa kong kausap si Kuya Gustavo. Andito kami ngayon sa hotel na pagmamay-ari daw ng anak ni Ate Zia.Malapit lang ito sa university na pinapasukan ko. Tinawagan niya kanina si Ate Z at nakausap niya ang asawa nito na siyang nagsabing dito kami sa hotel nila. Ang sabi ni Gaston sa akin dito muna kami pansamantala habang naghahanap pa siya ng bahay na pwede naming lipatan.Kanina pa tumatawag si Kuya Gustavo sa kanya, ngayon niya lang sinagot. Pati ang Papá at si Senyora ay tumawag din pero hindi niya sinagot isa man sa kanila. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. I know my husband is hurting, nakita ko pa siyang umiyak kanina nung paalis kami sa mansyon nila. Alam kong naiipit siya sa pagitan namin ng mama niya. Hindi ko gusto ang mga nangyayari pero wala akong magagawa."We're safe Kuya, don't worry about us." narini
Gaston wasn't talking to me the whole flight. Tinapos lang namin ang kasal ni Ate Z, hindi na kami pumunta sa reception. Bumailk kami sa building ng condo niya dahil nandun ang chopper nila na magsusundo sa amin.I respected his silence. I am contemplating on what to say and what to do. Gusto kong sabihin sa kanya ang tungkol sa nakaraan ko bago paman malaman ng pamilya niya pero mukhang huli na ang lahat. The moment he read the message from his father he didn't say anything. I was expecting that he would ask me or that he would be mad at me but he chose not to be silent. For the first time I feel so scared of his silence. Never in our time together that he was like this. Palagi itong maingay at nangungulit sa akin.Nakarating kami ng Davao ng hindi nag-uusap."Da." inabot ko ang kamay niya. Tumingin siya sa akin at sa kamay niyang hawak ko kaya parang napapaso ko itong binitiwan. I know it's late but I still want to try. "Can we talk first before going to your house? I need to say
Oh! Ba't nagski-skip ka? Yes ikaw! Walang aalis, di pa tapos ang bonding natin. Pag sinabi kong magbo-bonding tayo, magbo-bonding tayo! Hehehe. Pero promise bonding lang, walang iyakan. __________________________Kasabay ng pagtalikod ko sa mga Sandoval ay ang pagkabasag ulit ng puso ko. Akala noon, yun na ang pinakamasakit na naranasan ko sa buong buhay ko pero bakit mas masakit itong naranasan ko ngayon? Sobrang sakit na hindi ko alam paano ako babangon ulit. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula ulit pulutin ang puso kong nagkapira-piraso. Mabuti pa ang nasugatan dahil alam ko kung saan banda ko gagamutin pero itong nangyayari sa akin ngayon hindi ko alam paano hihilumin. Pakiramdam ko umabot sa kaibuturan ng puso ko ang sakit. Ayos na ako eh. Tahimik na ang buhay ko. Unti-unti ko ng nakalimutan ang lahat ng mga sakit na pinagdaanan ko pero bakit ito na naman ulit. Bakit nararamdaman ko na naman ito ulit. Paulit-ulit nalang akong nasasaktan. Pauulit-ulit nalang akong niyuyur
I wanted to cry but I felt like I've spent it all. Wala na akong mailuluha pa. Tulala lang ako, hindi alam kung anong tamang gawin. Kagigising ko lang, ang huli kong maalala ay nawalan ako ng malay pagkatapos ng komprontasyon namin ni Gaston. Hindi ko na alam kung sino ang nagdala sa akin dito. Nakaupo na ako ngayon sa kama nakatingin sa labas ng pintuan. Nakikinig sa mga taong nagsisigawan pero wala akong maramdaman, ayaw magproseso ng utak ko. "For fucksake! I just want see my wife, Marfori. Tang-ina! Asawa ko ang andyan sa loob bakit ayaw mo akong papasukin?" Dinig ko ang nagwawalang boses ni Gaston mula sa labas ng silid."I can't allow you to come inside in that state. You're bleeding. Mauubusan ka ng dugo kung hindi ka magpapagamot.""I don't care! I need to see my wife." Pagkatapos biglang bumukas ang pintuan. Nagmamadaling iharang ni Doc RN ang katawan niya pero nagpupumilit na pumasok si Gaston. "Fuck! Sandoval, what the hell are you doing?" Pero nilagpasan lang siya ni Ga
"Ouch! Ang sakit! Ang sabi mo sa akin ako lang ang mahal mo Caleb!? Pagkatapos kitang luhuran, tatalikuran mo na lang ako ng ganun-ganun na lang?"Natigil ako sa pag-iyak ng may narinig akong boses ng dalawang lalaki di kalayuan sa pwesto ko na parang nagtatalo. Yung isa ay parang maiiyak na habang ang isa naman ay walang pakialam. Masungit lang itong nakatingin sa katabi niya. They are arguing in ilonggo accent kaya umandar ang pagka-marites ko, mukhang nahawaan na ako ni Amor. Umayos ako ng upo at humarap sa kanila. Bigla akong nakadama ng awa kay Ate gay, ng nilapit nito ang mukha sa lalaking masungit pero nilamukos pa ni gago ang mukha nito at tumawa. "Hambal mo ako lang ang bebeghorl mo! Tapos ngayon may Jonas ka na? Yudeputa , pirte gid kasakit ya! Gintonto mo lang gid ko, Caleb haw? San-o pa ni? San-o niyo niyo pa ko ginlipat ni Jonas? Mga yudeputa kamo! Mga traydor!" "What the hell are you talking Cairo? Will you please move, asshole! Get a life!" then he pushed ate gay ha
"C-Camilla? Baby? Where are you? Star? Baby? Please...I'm here. Si Gaston to Cam...please Cam, I'm here, I'm sorry, I'm sorry, I'm so sorry. Please open the door for me wife. Ayusin natin to please...ayusin natin please, parang awa mo na buksan mo ang pinto."I barely can't see anything, my eyes were full of tears. I am weeping in front of Lolo IG's house, calling for my white but she's not answering me. Kanina ko pa siya tinatawag pero ayaw niya akong buksan.Hindi ako naniniwalang umalis siya. Alam kong nasa loob lang ang asawa ko. Galit lang siya sa akin kaya ayaw niya akong buksan. H-hindi, hindi niya ako iiwan. Mag-uusap pa kami, hihingi pa ako ng tawad sa kanya. Aayusin pa namin to. Alam ko andyan lang siya sa loob."Cam, please buksan mo ang pinto wife. Parang awa mo na. Hindi ko kayang mawala ka sa akin, Cam. I'm sorry, I'm so sorry baby, I'm so sorry...pleaae open the door for me...please Star."I was crying like a lost kid. I don't care if I sounded so desperate. Kasalanan
" Stay still. I won't hurt you. Don't dare call for help or else mahuhuli ka ng mga taong naghahanap sayo."I stilled upon hearing the familiar voice talking behind me. Parang may nakatutok na baril sa likod ko kaya napako ang paa ko aking kinaroroonan. Takot akong gumalaw at baka tuluyan ako ng lalaking nagsasalita sa aking likuran. Hindi paman ako nakahuman pero nahila niya na ako at pinaupo.Pero wait! Ano to hold-up? Paano nakapasok ang holdaper dito sa loob ng airport? At paano niya nalaman na may naghahanap sa akin? Kilala niya ba ako?Naramdaman kong ipinatong niya ang jacket niya sa katawan ko. Gusto kong tanggalin ito pero bago ko pa magawa muli na naman itong nagsalita. "I know what you are thinking. Don't dare run. The guys who's looking for you are just behind us. Cover your eyes with your hands and lower your head."Cover my eyes? Like what the? Seryoso ba to? Ang expensive naman nitong holdaper na 'to. Maypa-english pang nalalaman. Kung maka cover your eyes and lower