"MAGPAHINGA ka muna, ako na ang bahala sa kusina," iyon ang narinig niyang sinabi sa kaniya ni Erik bago siya nito dinampian ng isang simpleng halik sa kaniyang noo.
Tumango lang si Mia saka nahahapong ipinikit ang kaniyang mga mata. Ilang sandali pa tuluyan na nga siyang tinangay ng nararamdaman niyang antok patungo sa isang mahimbing na pagtulog.
Tanghali nang maramdaman niya ang banayad na paghaplos ng kamay sa kaniyang pisngi. Nang magdilat siya ng paningin nakita niya ang isang gwapong mukha na noon pa mang bata siya ay totoong nagpapasaya na sa kaniya.
"Okay ka na? Ready na ang lunch, kain na tayo?" tanong sa kaniya ni Erik sa mabait na tono.
Tumango lang siya saka inabot ang mga damit niyang pinulot na ng binata sa sahig. Nang mapuna niyang nakatayo parin sa harapan niya ang lalaki ay saka siya nahihiyang nagsalita.
"O-Okay lang ba? Magbibihis lang ako?" aniyang tiningnan pa ito ng makahulugan na nakuha naman ng
TEN YEARS AGO..."ANGganda talaga ni Mia ano? Alam mo Erik ang swerte mo ganyan kaganda ang partner mo," si William iyon habang nagpapahinga sila sa ilalim ng puno ng Plumeria o mas kilala sa tawag na Kalachuchi."Nainggit ka na naman, bakit gwapo rin naman ako di ba?" ang tumatawang isinagot niya sa matalik na kaibigan.Wala silang klase noon dahil naka-schedule ang practice nila para sa cotillion ng JS Prom na mangyayari na sa susunod na linggo."Sinabi ko bang hindi kayo bagay? Ang sabi ko lang maswerte ka, hindi maarte si Mia, maganda pa. Alam mo kung ako lang ang naging kasing gwapo mo liligawan ko talaga siya," nasa tono ni William ang kaseryosohan sa sinabi nito.Mabilis na nagsalubong ang mga kilay ni Erik dahil sa kaniyang narinig."Tumahimik ka nga diyan, kilala kita at ngayon pa lang binabalaan na kita," tot
"H-HINDI kita maintindihan Erik, pasensya kana ah?" hingi pa niya ng paumanhin sa binata sa tono na may halong kalituhan.Nagkibit lang ito ng balikat. "Someday maiintindihan mo rin kung ano ang ibig kong sabihin," anitong sa kaniya.Dahil doon ay hindi na umimik pa si Mia.Narinig naman niya ang sinabi nito pero hindi niya lubusang maunawaan kung ano ang ibig nitong sabihin. Well, kung sinasabi nitong someday ay maiintindihan rin niya kung ano ang ibig nitong sabihin, siguro mas maganda kung hihintayin nalang niya ang panahon na iyon. Hindi rin naman kasi maganda na minamadali ang mga bagay-bagay dahil naniniwala siyang ang lahat ay may tamang panahon.*****MABILISang naging paglipas ng mga araw. Sumapit ang gabing pinakahihintay ng lahat pero hindi ni Mia. Dahil kinakabahan talaga siya."Ano anak? Ready ka na b
PRESENT DAY... "MIA," bahagya pang nagulat si Mia anang marinig ang boses ni Erik na tinawag ang pangalan nya. "halika na?" ang nakangiting tanong sa kaniya ng binata saka inilahad ang kamay nito sa kaniya. Kinakabahan man ay mas pinili parin ng dalaga na tanggapin ang kamay ni Erik. Tumayo siya at bahagya pang napasinghap ng hapitin siya sa baywang ng lalaki. "I have to admit na ten years ago gusto ko talaga ganito kalapit," anitong pagkasabi niyon ay saka inilapat ng husto ang katawan nito sa kanya. Sa paraan na kahit yata hangin ay hindi na makadaan pa doon. "E-Erik," protesta niya saka tiningala ang binata na ngayon ay nagsimula nang sabayan ang pamilyar na kanya. "Gusto ko maging komportable ka na sa akin, naiintindihan mo ba iyon?" ang mabait nitong tanong sa kaniya makalipas ang ilang sandali. "Oo naman," sagot niya. "Pero bakit?" naisipan rin niyang itanong sa huli. Nagkibit muna
NARAMDAMAN ni Mia ang maingat na pagpasok ni Erik sa kaniya habang angkin nito ang kaniyang mga labi. Napapikit nalang siya dahil sa labis na kaligayahan niya nang mga sandaling iyon. Hanggang magsimulang gumalaw sa ibabaw niya ang binata ay hindi parin nito pinakawalan ang mga labi niya. Mapupusok ang mga labi nitong patuloy na umaangkin sa bibig niya sa paraan na tila ba ayaw na siyang bitiwan at pakawalan. Pero marahil nang maramdaman ito ang kagustuhan niyang huminga kahit na sandali lang ay naging magpagbigay rin si Erik. Sinamantala ni Mia ang pagkakataong iyon na nakita niyang naging dahilan ng pag-angat ng sulok ng labi ng binata. Pagkatapos ng ilang sandali nitong paggalaw sa ibabaw niya ay nagulat na lamang siya nang bigla ay hinugot ni Erik ang sandata nito palabas sa kaniya at pagkatapos ay tumayo. "A-Anong?" taka niyang tanong. "Okay lang ba kung doon tayo sa kwarto mo? Para maging mas komportable ka sa lahat ng g
MARAHAS ang singhap na hinugot at pinakawalan ni Mia nang bumaba sa leeg niya ang mainit na labi at mga halik ni Erik. Hindi naman malinsangan ang panahon pero dahil nga sa maalab na damdaming unti-unting binubuhay at sinisindihan ng binata sa kaniyang katawan, pakiramdam niya nang mga oras na iyon, ang bawat daanan ng mga haplos at halik nito sa kaniyang balat ay sinisilaban. "Erik," anas niya nang magsimulang damhin ng binata ng malikot nitong kamay ang isang niyang dibdib na sinimulan nitong bigyan ng masarap at banayad na masahe. Para siyang kinukuryente dahil sa masarap na epekto ng mainit nitong palad sa kanyang dibdib. "Mia, akin ka lang ha? Kasi baliw na baliw na ako sa iyo. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin pero sigurado ako na hindi ko na kayang itigil ito," bulong pa ni Erik sa kaniya bago nito muling inangkin ang kaniyang mga labi. Muli ay naramdaman ni Mia ang masarap na daloy na kuryente sa katawan niya
MALAKAS na ungol ang agad na kumawala sa bibig ni Mia nang maramdaman niya ang pagpasok ng daliri ni Erik sa hiwa ng kaniyang pagkababae. At nang magsimulang maglabas-masok iyon ay hindi na naman niya napigilan ang mapadaing saka minabuting kagatin nalang ang pang-ibaba niyang labi upang kahit paano ay makontrol niya ang mga ingay parang may sariling isip dahil malayang naglalandas ang mga iyon palabas ng lalamunan niya. "Oh, Erik!" nang hindi makatiis ay muli na naman siyang napadaing. Iba ang epekto sa kanya ng katotohanan na nakikita niya kung paano panggigilan ng binata ang pagkababae niya. Kung paano nito iyon suyuin gamit ang mainit nitong dila. At sa hindi mabilang na pagkakataon ay parang matamis na prutas nitong sinisimot ang lahat ng katas niyon dahil sa nasasarapan ito. Pero hindi pa doon natatapos ang lahat. Dahil ang daliri ni Erik ay talagang masasabi niyang hindi rin matatawaran ang husay at kakayahan sa pagpapaligaya sa kaniya at ngayon ay mab
KUMISLAP ang mga mata ni Erik sa sinabi niyang iyon. Pagkatapos, walang anumang salita ay siniil siya nito ng halik at ilang sandali pa ay natagpuan na lamang niya ang sariling siya na ang nakaupo sa ibabaw ng binata."Are you okay?" tanong ni Erik nang marahil mahalata nito ang pag-aalangan niya.Noon lakas-loob na tumango si Mia at pagkatapos ay hinaplos ang gwapong binata na ngayon ay nananatiling nakatitig lang sa kaniya. Hindi man ganoon kaliwanag ang silid dahil sapat lang ang liwanag na pumapasok doon mula sa sala ay malinaw paring nabibista ng dalaga ang kasiyahan sa mga mata ni Erik. At ang damdaming iyon ang nagbigay ng sapat na lakas ng loob sa kaniya upang gawin ang isang bagay na kanina lang ay hiningi niya.Narinig niya ang marahas na paghugot ng hininga ni Erik nang damhin ng kamay niya ang pagkalalaki nito. At muli pang nasundan ang reaksyon na iyon ng binata nang simulang niyang suyuin ang sandata nito sa paraan na gamit parin niya ang mainit ni
"I'M so sorry sweetheart pero hindi ko na kaya. Bumawi ka nalang next time," si Erik na nakangiti man ay bakas parin sa mukha ang damdamin na magpapatunay patungkol sa mga salitang sinabi nito. Hindi na nag-complain doon si Mia at sa halip ay ngumiti nalang saka tumango. Nang magsimulang gumalaw ang binata sa ibabaw niya ay ipinikit nalang niya ang kaniyang mga mata upang namnamin ang masarap na pananalasang ginagawa ngayon sa kaniya ng katalik. Ilang sandali pa at naramdaman na ng dalaga ang unti-unti niyang paglapit sa dako pa roon. Noon siya nagdilat ng paningin saka sinalubong ang maiitim na mata ni Erik. "Malapit na ako," ang pagbibigay alam niya sa binata. Tumango si Erik saka siya niyuko at siniil ng halik. Inakala niya na pakakawalan ng binata ang bibig niya pero nagkamali siya kaya naman ang anumang ingay na kumawala sa kaniya ay nakulong lahat sa magkabinang nilang mga labi hanggang sa tuluyan na nga niyang naramdaman ang tila ba
“ERIK? Tama ba?” Marahil nang makaramdam na rin si Nathaniel ay ito na ang unang lumapit sa kanyang nobyo. “Ako nga pala si Nathaniel, kapatid ni Mia,” anitong hindi na nagpaliguy-ligoy pa sabay abot ng kamay nito sa kanyang nobyo. Sa puntong iyon ay muling tiningala ni Mia ang mukha ng nobyo. Kaya naman kitang-kita niya ang mabilis na pagbabago ng aura ni Erik saka tinanggap ang pakikipagkamay ni Nathaniel. “Oo, would you believe it, may kuya pala ako?” aniyang muling impit na napahagikhik. “Tapos ikaw naman magseselos ka nalang ng hindi ako tinatanong?” dugtong pa niya saka niyakap muli ng mahigpit si Erik. Noon siya mahigpit munang niyakap ni Erik saka pagkatapos ay pinakawalan at walang anumang salitang siniil ng mariing halik sa kanyang mga labi. Hindi alintana ang mga taong alam niyang nakakakita sa kanila ay nagawang iparamdam sa kanya ng binata kung gaano katindi ang pananabik na mayroon ito para sa kanya. “Halika na sa loob?” anito pa ng nakangiti habang nangingislap ang
“BAKIT hindi mo tawagan si Mia, para naman may ideya siya tungkol sa pagdating natin,” suhestiyon kay Erik ng ama niyang si Fidel.Nasa byahe na sila noon patungo ng probinsya. At dahil nga nasa walo hanggang sampung oras ang biyahe. Alas kuwatro pa lamang ng madaling araw ay nasa daan na sila.“Hindi ko alam ang number niya, Tay. Ang totoo, hindi ko sure kung nagpalit ba siya ng numero o pirming nakapatay lang ang phone niya. Ilang beses ko na siyang sinubukang tawagan pero wala pa rin.”“Kunsabagay, baka mas mainam na rin ang ganitong wala siyang ideya na darating ka. Mas masosorpresa siya,” sagot naman ng kanyang ina na sa backseat ng sasakyan nakaupo.*****“MAY problema tayo, Mia,” si Nathaniel iyon na sumilip sa pintuan ng kanyang silid.“Problema?” tanong ni Mia sa kapatid niya.Abala siya noon sa pag-aayos ng mga gamit niya. Babalik na siya ng Maynila at ihahatid na siya ni Nathaniel kasama rin sina Tiya Ising at maging si Elena.“Hindi ako pinayagang hindi pumasok ngayon eh.
“HINDI ka na pwedeng bumiyahe ngayon pa-probinsya, hijo. Masyadong malayo, nasa walong ang biyahe kung tutuusin.”Si Aurora iyon nang nasa byahe na sila pauwi.Ngayon alam na niya kung saan matatagpuan si Mia, hindi na niya gustong mag-aksaya pa ng kahit kaunti panahon. Masyado na siyang nasasabik na makita ito. Gusto na niyang iuwi ang dalaga para maalagaan lalo na sa kundisyon nito.“Nay, hindi ko na mahihintay pa ang bukas. Gusto ko ng makita si Mia,” sagot niya habang pinanatiling nakatuon sa kalsada ang kanyang paningin.“Pero anak, kahit magpahinga ka naman muna,” si Fidel naman iyon. “At isa pa, gusto rin sana naming samahan ka. Kaming dalawa ng nanay mo,” dugtong pa nito.Hindi napigilan ni Erik ang kasiyahang pumuno ng mabilis sa puso niya dahil sa sinabing iyon ng kanyang ama. Kaya naman hindi na rin niya naitago pa ang nararamdaman iyon nang humalo sa tono ng kanyang boses nang siya ay magsalita.“Talaga, Tay?” tanong pa niya saka sandaling nilingon ang kanyang ama.Narinig
“E-ELENA?”Nang marahil makilala ni Tiya Ising ang babaeng noon ay abala sa pagsasampay ng mga kubre kama sa likurang bahaging iyon ng ampunan.Hindi pa man ay nakaramdam na ng mabilis na pagtahip sa kanyang dibdib si Mia. Pagkatapos ay tiningala niya ang kapatid na si Nathaniel. Nagtatanong na ang mga mata niya itong tinitigan. At nang marahil makuha nito ang ibig sabihin ng pagtitig niya ay nagkibit lamang ito ng mga balikat.“A-Ate Ising?”Ang babaeng tinawag kanina ni Tiya Ising sa pangalang Elena ang sumagot.“S-Sino po siya, Sister Cecilia?” nang hindi makatiis si Mia ay iyon na nga ang itinanong niya sa kasamang madre.“Siya ang babaeng nag-iwan sa inyo ng kuya mo dito sa ampunang ito maraming taon na ang nakalilipas,” sagot nito sa kanya saka siya mabait na nginitian.Nagulat o nasorpresa?Hindi matukoy ni Mia kung alin sa dalawa ang naging mas dominanteng emosyon sa puso niya.Hindi rin siya agad na nakapagsalita dahil nanatili siyang nakatitig lang sa babae.Katulad ng nangy
“MA’AM Eden, may naghahanap po sa inyo.”Iyon ang narinig na Bernie na sinabi ng kasambahay na si Lita sa ina niyang noon ay abalang nagdidilig ng halaman sa garden ng kanilang bahay sa Maynila.“Sino?” iyon ang itinanong nito saka lumingon sa kanila at mabilis na natigilan nang makilala siya. “A-Anak?” anitong mabilis na binitiwan ang hawak na hose saka siya nilapitan at mahigpit na niyakap.“M-Mama,” iyon ang tanging nasambit niya saka gumanti ng mahigpit na yakap sa kanyang ina. “M-Miss na miss ko kayo,” aniya pang tuluyan na ngang napaiyak.Ilang sandali pa at niyakag na siya ni Eden sa loob ng kanilang bahay. “Lita, maghanda ka ng makakain,” anitong hinaplos ang mukha niya pagkatapos.“Ano bang nangyari anak? Bakit ka tumakas?” ang masinsin nitong tanong sa kanya nang makapag-solo sila sa sala.Agad na iginala ni Bernie ang paningin niya sa loob ng malawak nilang kabahayan. “Ang Papa? Nasaan siya?” tanong niya nang mabigong makita ang hinahanap.“Nag-grocery siya. Mulan ang mabal
“NAY, patawarin ninyo ako kung nasaktan at pinahirapan ko kayo,” ani Erik na ginagap ang kamay ni Aurora.Sa ginawa niyang iyon ay naging mabilis ang pagbalong ng mga luha ni Aurora.“P-patawarin mo rin sana ako. Kaming dalawa ng tatay mo,” anitong tinapik-tapik ang kamay niya.Nakangiting tumango lang si Erik. Pagkatapos niyon ay tumayo na siya saka mahigpit na niyakap ang kanyang ina. Pagkatapos ay sinulyapan niya si Fidel na ngumiti lang sa kanya.Simpleng ngiti man iyon pero alam ni Erik na malalim ang kahulugan niyon.Sa isang iglap, masasabi ni Erik na nabawasan ang bigat sa dibdib niya na matagal na niyang dala-dala. At hindi niya maikakailang dahil iyon sa ginawa niyang pagpapatawad sa kanyang ina.Oo, mahal niya ang mga magulang niya. At ngayong isa na rin siyang ama kahit kung tutuusin ay hindi pa naman naisisilang ang anak nila ni Mia. Nagkaroon na siya ng mas malalim na pagtingin sa tunay na kahulugan ng buhay. Dahilan kaya hindi siya nahirapang unawain ang lahat ng nagawa
“MINSAN naiisip ko, siguro kung hindi namatay si Nanay Rosita, o kaya kung may kapatid ako, baka hindi nangyayari sa akin ang ganoon. Kasi sure ako na may magtatanggol sa akin,” ani Mia nang matapos siya sa pagkukuwento. Kasabay ng pagtatapos ng kanyang pagsasalaysay ay ang mabilis na naging epekto sa kanya ng lahat ng mga pangyayari. Nag-init ang sulok ng kanyang mga mata. Pero sa kabila ng katotohanang gustong-gusto na nga niyang umiyak at pakawalan ang kanyang emosyon ay nagawa pa rin niyang magpigil. “A-Anong ibig mong sabihin?” tanong ni Nathaniel sa kanya. Noon niya nilingon ang binata saka mapait na nginitian. “Ampon lang ako, Kuya.” Sa kalaunan ay minabuti na rin niyang aminin sa binata ang totoo. Tutal nagawa na rin naman niyang isalaysay rito ang tunay na dahilan kung bakit siya nandoon ngayon. “Napulot lang ako, iyon ang totoo,” aniyang sinimulan na ngang isalaysay kay Nathaniel kung ano ang kwento ng buhay niya. Kung ano at sino ang natatandaan niyang unang umampon sa
“MABUTI na rin iyong naisip ni Erik na bumalik sa trabaho. Kahit pa kasi sabihin mong bonggang mayaman ang magiging bayaw namin eh kailangan pa rin niyang kumayod. Aba, sayang naman ang kita! Hindi ba Rosanna?” Iyon ang malakas na patutsada ni Dahlia nang araw na iyon. Dinalaw siya ng mga ito dalawang linggo na rin ang nakalilipas mula nang makalabas siya ng ospital.“Oo naman. Teka nga, Mia. Kumusta naman kayong dalawa ng magiging biyenan mo?” si Rosanna na sandaling inayunan ang tinuran ni Dahlia bago siya hinarap.Tinutulungan siya ng mga ito sa paghihiwa ng mga rekado para sa lulutuin niyang Kare-Kare para sa pananghalian. Nagsabi kasi si Erik sa kanya na magha-half day lamang ngayon araw sa opisina at sa bahay na itutuloy ang iba pa nitong mga trabaho. Sa totoo lang hindi niya maunawaan ang binata kung bakit mula ng makalabas siya sa ospital ay labis na pag-aalaga na lamang ang ginagawa nito sa kanya. Parang gusto na nga rin niyang mag-isip kung minsan na alam na nito ang tungk
MALAYANG namalas ni Mia ang kahubaran ng lalaking pakakasalan niya habang isa-isang nitong inuubos alisin maging ang pinakamaliit na saplot nito sa katawan. Napakasarap pagmasdan ni Erik habang ginagawa nito ng ganoon. Habang siya, pakiramdam niya nang mga sandaling iyon ay labis na pinagpapala. Dahil sa dami ng babaeng nagdaan sa buhay ng lalaking ito. Siya ang pinili nitong alukin ng kasal.Humaplos sa puso ni Mia ang naisip. Nang makita niyang kumilos na ang binata para halikan siya ay malaya at buong pagmamahal niyang sinalubong iyon. Tinugon niya ang mga halik ni Erik sa kanya sa paraang tila ba mas uhaw pa siya kaysa rito. At iyon na nga ang dahilan kaya tuluyan siyang nawala sa sarili niyang katinuan. Ang muling ginawang banayad na paghipo ni Erik sa kanyang kasarian ang nagbigay daan sa paglalandas na naman ng isang pinong ungol sa lalamunan niya.Nanatiling magkahinang ang kanilang mga labi. Habang ang kamay ni Erik na nasa pagitan ng kanyang mga hita ay sinimulan siyang b