KABANATA 25 "LANDFALL 1"

NARAMDAMAN ni Mia ang maingat na pagpasok ni Erik sa kaniya habang angkin nito ang kaniyang mga labi. Napapikit nalang siya dahil sa labis na kaligayahan niya nang mga sandaling iyon.

Hanggang magsimulang gumalaw sa ibabaw niya ang binata ay hindi parin nito pinakawalan ang mga labi niya.

Mapupusok ang mga labi nitong patuloy na umaangkin sa bibig niya sa paraan na tila ba ayaw na siyang bitiwan at pakawalan. Pero marahil nang maramdaman ito ang kagustuhan niyang huminga kahit na sandali lang ay naging magpagbigay rin si Erik.

Sinamantala ni Mia ang pagkakataong iyon na nakita niyang naging dahilan ng pag-angat ng sulok ng labi ng binata. Pagkatapos ng ilang sandali nitong paggalaw sa ibabaw niya ay nagulat na lamang siya nang bigla ay hinugot ni Erik ang sandata nito palabas sa kaniya at pagkatapos ay tumayo.

"A-Anong?" taka niyang tanong.

"Okay lang ba kung doon tayo sa kwarto mo? Para maging mas komportable ka sa lahat ng gusto kong gawin sa'yo?" tanong ng binata nang marahil mahulaan nito ang tanong na tumatakbo sa kaniyang isipan.

Sa puntong iyon ay hindi maikakaila ni Mia ang magkahalong curiosity at pananabik na agad niyang naramdaman dahil sa sinabing iyon ni Erik. Kaya naman walang pagdadalawang isip siyang tumango.

Iyon lang ang obviously hinihintay ni Erik na gawin niya dahil agad siya nitong niyuko at siniil ng halik sa kaniyang mga labi. Pagkatapos ay naramdaman nalang niyang ang pagbuhat sa kaniya ng binata at ang kasunod niyon ay ang paglapat na ng likuran niya sa malambot na higaan.

Hindi na binuksan ni Erik ang ilaw sa kanyang kwarto. Ang ilaw na nagmumula sa sala ang tanging naging tanglaw nila at iyon ang nakita niyang dahilan kung bakit nagkaroon ng mas ma-erotikong pakiramdam sa kaniya ang tagpong iyon.

"Ang ganda naman nitong kama mo," si Erik iyon nakangiting hinaplos ang poste ng four-poster bed sa kaniyang kwarto.

Noon niya natatawang hinila ang kamay ng binata kaya ito nag-landfall sa ibabaw niya. 

Natawa si Mia sa salitang iyon.

Landfall, parang bagyo. At ganoon naman talaga si Erik. 

Oo nga at hindi pa niya nakikita ang kung ano ba talaga ang kaya nitong gawin sa kaniya at sa katawan niya pero malakas ang pakiramdam niya na hindi ito basta-basta. Nararamdaman kasi niya ang init na inilalabas ng balat nito at maging ang bigat at lagkit ng mga pagtitig nito sa kaniya at iyon ang nagbibigay ng idea sa kaniya.

"Maganda rin naman iyong kama mo ah," aniyang nakangiting hinaplos ang gwapong mukha ng lalaki saka ito dinampian ng isang simpleng halik sa noo. "Ang gwapo mo, alam mo ba iyon?" hindi niya napigilang ihayag na sa binata ang totoo at matinding paghanga na nararamdaman niya na alam niyang mababakas rin nito sa tono ng kaniyang pananalita.

Umangat ang sulok ng labi ni Erik saka ito gumanti ng isang masuyong halik rin sa kaniyang noo at pagkatapos ay hinawi ang ilang hibla ng kaniyang buhol na tumabing doon.

"Ikaw din, para sa akin ikaw ang pinakamaganda sa lahat ng babaeng nakilala ko," anito.

Naramdaman niya sa tono ng pananalita ni Erik ang katapatan sa sinabi nito. At nakita rin naman niya at nabasa ang pagguhit niyon sa maiitim pero singkit na mata ng binata. Kaya kahit hindi ito magsalita, alam niyang nagsasabi ito ng totoo.

"Talaga? Hindi ba maraming magagandang babae sa Canada?" tanong niya. 

Kahit alam niya ang totoo ay mas pinili parin niya ang maglambing sa lalaki at magkunwaring hindi naniniwala sa sinabi nito.

Tumango si Erik sa tanong niyang iyon. "Pero para sa akin at sa paningin ko walang hihigit sa kagandahan mo, kahit si Nadine pa," anito.

Natigilan si Mia sa binanggit na pangalan ni Erik. "Sino si Nadine?" tanong niya.

Nagkibit ito ng balikat saka siya nakangiting dinampian ng simpleng halik sa leeg. "Ex-girlfriend ko," anitong hinawakan ang kamay niya saka masuyong dinampian ng halik. "Bukas ko na siya ikukwento sa iyo, sa ngayon, ito na muna ang unahin natin," at pagkasabi noon ay muli na nga nitong inangkin ang kaniyang mga labi sa mas maalab ang mariin na paraan.

Alam ni Mia na hindi na niya magagawang awatin si Erik sa puntong iyon kaya nagpaubaya na lamang siya, iyon ay sa kabila ng katotohanan na wala naman talaga siyang plano na patigilin ito. 

At dahil nga kapwa wala na silang mga saplot ay naging madali na lamang para sa binata ang galugarin ang bawat parte ng hubad niyang katawan.

At ganoon ang ginawa ni Erik. Hinaplos nito ang bawat kurba at maging ang pinakatago at sensitibong bahagi ng kabuuan niya at gusto niyang lahat iyon.

Alam niyang may nangyari na sa kanila ng binata kanina. Pero masasabi niya iba ang init na pinag-aalab ng binata sa kaniyang pagkatao at sa buong katawan niya sa mga sandaling ito. 

Kanina kasi dahil yata sa katotohanan na iyon ang una nila ay nararamdaman pa niya ang tila pag-aalangan ng binata na gawin ang gusto nito sa katawan niya. Pero iba na ngayon. Dahil ang bawat paghaplos ng labi nito sa kaniya, maging ang paglapat ng kamay nito sa balat niya at tila ba nangangako ng walang hanggang ligaya, at iyon ang tunay na pinananabikan ni Mia.

"Gawin mo ang gusto mo, okay lang," ani Mia. 

Ginawa niya iyon upang mapawi kung mayroon mang natitirang maliit na pag-aalinlangan sa puso ng binata na gawin nito ang kahit anong gustuhin nito sa kaniya.

"Are you sure?" ang naniniguradong tanong ni Erik sa kaniya saka siya tinitigan ng tuwid sa kaniyang mga mata.

Tumango si Mia. "Very," sagot niya.

*****

SA puntong iyon ay tuluyan na ngang napawi maging ang pinakamaliit na pag-aalinlangan na nararamdaman ni Erik sa puso niya upanga tuluyang gawin ganap ang pag-angkin niya kay Mia.

Hindi rin niya maintindihan ang sarili niya kung bakit siya nagkakaganito dahil simula kanina nang may mangyari sa kanila ay nararamdaman niyang may kulang at gusto parin siyang punuan.

"Hahalikan kita mula ulo hanggang paa, okay lang ba iyon sa iyo? Hindi mo ako pipigilan at hindi mo ako aawatin kung sakali?" tanong niyang amuse pang napangiti habang nakatitig sa napakagandang mukha ng dalaga.

Magkakasunod na umiling si Mia bagaman kapansin-pansin ang matinding pamumula ng mukha ng dalaga. 

"Hindi," sagot nito.

"Kahit halimbawang hindi ko na kayang maging gentle? Kung halimbawang maging agresibo ako, okay din ba sa iyo ang ganoon? Hindi mo ba iisipin na sinasamantala ko ang kabaitan mo?" tanong niyang muli sa dalaga.

"Wala akong iisipin na ganoon kasi gusto ko ito," nasa tono ng pananalita ni Mia ang katiyakan sa sinabi nito.

Noon lumapad ang pagkakangiti niya. 

"Pumayag ka nang magpakasal sa akin Mia, para magkaroon ako ng totoong karapatan at dahilan para protektahan ka," sa huli ay iyon parin ang iginiit niya.

Totoo naman iyon, gusto niyang protektahan ng buo si Mia. Pero hindi niya magagawang ganap ang pagprotekta rito kung hindi niya gagawin ang pakasalan ito. Kapag ganoon kasi na naging asawa na niya ang dalaga ay mawawalan na ng karapatan ang kahit sino na kunin at ilayo ito sa kaniya dahil sa mata ng Diyos at sa mata ng tao, legal silang mag-asawa.

Matagal siyang tinitigan ni Mia pagkatapos ng sinabi niyang iyon at makalipas ang ilang sandali ay nagbuka ito ng bibig para sagutin siya. 

"Hindi ko gustong madamay ka pa, Erik," sagot nito sa kanya.

"Pero kahit anong sabihin mo, damay narin naman ako hindi ba? Kaya lubos-lubusin na natin," giit niya.

"P-Pag-iisipan ko muna," ang sa huli ay isinagot nito sa kaniya.

Tumawa nang mahina si Erik nang maramdaman niya ang pinalidad sa tono ng pananalita ni Mia. Ilang sandali pagkatapos ay minabuti niyang dampian ito ng halik sa noo at pagkatapos ay ibinaba niya sa mga mata nito hanggang sa marating niya ang mapupula nitong mga labi.

Wala nang kahit anong salitang namutawi sa mga labi nila pagkatapos niyon. Dahil ang totoo, nang iyakap ni Mia ang dalawa nitong braso sa batok niya ay nagsimula naring mag-alab ang mainit na damdaming nararamdaman niya para rito kay katulad ng sinabi niya, naging mas mapusok siya, at sinimulan niya iyon sa pamamagitan ng mga halik niya.