Nabilaukan ako sa sariling laway dahil sa kanyang sinabi. He stopped the car, and gently tapped my back. Is this for real, he really said I love you sa akin? “ You really said it? ” naiiyak kong salita.“ I am serious, babe. I did love you, I can feel that I have loved you. That I am starting to love you, ” seryosong saad nito.Umupo ako ng maayos at pinahiran ang luha ko. Totoo na talaga to, mahal na niya ako? Hindi ko alam pero parang totoo talaga siya sa sinabi niya. Ganun lang ba kabilis para mahalin ako ni Diego? Hindi ko alam pero may doubt sa puso ko, or maybe I am just denying this feeling. “ Totoo ba yan? Diego, to be honest ayaw kong ipipilit mo sarili mo sa akin ha. We know naman in the first plac— ” hindi ko na natapos ang sabihin nang iharang niya ang hintuturo niya sa bibig ko. “ Sshh.. I am happy to be with you. This is not an arranged marriage, anymore. Because we love each other, and I can love you even more. Hindi ka mahirap mahalin, you are kind, humble, a wife
“Did you just come just from my mouth? Hmm.. Babe,” He said.My body shuddered when I came. Hinihingal akong umupo sa kanyang pusonan at kahit basang basa ang aking pang-ibaba ay wala akong pakialam. Nanghihina ang tuhod ko kaya muntik na akong mawalan ng balanse, mabuti na lang at agad akong nahawakan si Diego. Ngayon ay nakayakap na siya sa akin. “Sinadya mo yun no?” pabiro niyang salita.“Hindi ah, nakakawala lang talaga ng Lakas eh,” sagot ko sa kanya. He planted small kisses on my back. Yumuko ako and see his thing poking my womanhood. I grin and hold his manhood, and start penetrating it. He groaned from behind. I lifted my hips, and slowly positioned myself to welcome him inside. I heard him cursing but I needed to be filled inside so I put his manhood in my wetness. I heard him groan when I felt the tip, and slowly slid myself down. “Ah…shit,” he cursed while groaning. Dahan-dahan na akong gumalaw sa ibabaw niya ng makapag-adjust ako sa laki niya. I can hear my wetness as I
Bigla akong tumakbo sa kanyang bisig at naramdaman ang init ng kanyang yakap. Hindi ko alam pero parang pamilyar sa akin ang pakiramdam na ito. Mas lalo kung sinubsob ang aking mukha sa kanyang bisig. “Napaka-gandang bata, the last time I saw you was..,10 years ago. You were just sixteen when we first met, and then now.. you are going to marry my grandson,” malumanay at puno ng sinseridad ang kanyang boses. Ang sarap sa pakiramdam. Hindi ko maalala na nagkita na kami dati. Wala akong maalala simula noong naaksidente ako. I was sixteen at that time, I was high school when I was hit by a car on my way to house. Wala naman kasi akong taga hatud sundo dati. Si Yaya Anne, sabay kami na pupunta sa school dati, siya lagi kong kasama nun. Pero na aksidente ako..“Do you not remember me? It's understandable if you didn't remember me, or your lolo Franco.” she said with her sincere smile. Tiningnan ko ang lolo Franco na sinabi niya, and there I saw an old man sitting beside Diego. Tahimik la
THIRD PERSON POVHindi niya maiwasan na purihin ang sarili habang nakatitig sa salamin. While wearing her backless white gown. She wore a crown that matched her gown, and a veil. Her makeup was light, and simple. She's already beautiful so hindi na niya kailangan pang maglagay ng makeup. “Are you happy?” biglang tanong ni Andrea, her step-mom na nasa kanyang likuran. “Yes, Tita. Sobrang saya po,” she replied politely. Andrea didn't show any reaction, but Caroline knows. She knows that her Tita Andrea isn't a bad person. “Tita?” mahinahon niyang tawag sa kanya at nilapitan ito, “Thank you, I know that we are not in a good terms, but.. I want to say, sorry. Sorry for my behavior, disrespect towards you," malumanay niyang salita kay Andrea na hindi makapaniwala sa narinig.“Are you for real?” hindi makapaniwala na wika ni Andrea kay Caroline. “Tita, this is real. It's not a prank, a joke, or anything. I am sorry,” hinawakan niya ito sa kamay. Caroline saw how her face softened. “Diba
Six months have passed… Six months na simula nung makasal kami ni Diego. And sa six months na yun ay marami ang nagbago sa buhay ko, marami akong kailangan e-adjust. I learned so much about household chores, sa pagluluto. Diego's favorite foods, and his DOES and DON'T.Kadarating ko lang sa opisina ko nang makasalubong ko si Dina. I am still working, but I need to get home before 7pm. Maaga din minsan umuwi si Diego, para sabay kaming mag hapunan. Wala kasi kaming kasama sa bahay, kami lang dalawa. Ako kasi nagluluto kapag hindi ako pagud.“Morning, Bes.” salubong niya sa akin. “Nasa loob na Ang nga files n kailangan mong pirmahan,” aniya.“Okay, thank you.” tugon ko naman. Bumalik na siya sa kanyang pwesto, at ako naman ay nag timpla na muna ng kape. Matapos kong mag pirma ng mga files ay tinawag ko si Dina. I feel like I want to eat apple pizza today. With a lot of cheese.“Yes, ma'am.” natatawang salita niya.“Bumili ka nga apple pizza with lot of cheese, and pineapple,” walang g
I am three weeks pregnant. Hanggang ngayon ay hindi pa rin mag proseso sa utak ko na may buhay na nasa sinapupunan ko. Every time I think about it ay nakikiliti ang tiyan ko, at parang may kung anong humahaplos sa puso ko. Ang sarap sa pakiramdam.I leaned my head to his shoulder as we were her on our balcony. It's already seven in the evening, the soothing feeling is so relieving. I was eating an apple right now, I was craving it. Diego wrapped his arms around me. I can feel him kissing my head. Hindi niya talaga ako na disappoint sa way of love language niya, he is more on action kasi. Hindi naman siya yung tahimik na tao, but if he thinks that things didn't need to be heard, he did it by action na lang. “What are you thinking, babe?” tanong ko sa kanya, dahil mukhang malalim ang iniisip nito.“Hmm.. wala naman babe, iniisip ko lang na lalaki na ang pamilya natin. I am so excited, and until now hindi pa rin mag process sa utak ko na may baby na tayo,” nakangiting wika ng asawa ko.
Morning sickness is like hell. Suka dito, suka doon. Lahat na lang sinusuka, lahat na lang ay mabaho ang amoy, walang tinatanggap na pagkain ang tiyan ko simula pa last week. Nag ca-crave ng ganun, ganyan pag nandyan na ay ayaw naman kainin kasi hindi ko gusto. Ang hirap pala mag buntis, bilib na bilib talaga ako sa mga kagaya ko. Malalagpasan ko din to.Lumabas na lang muna ako sa bahay, hindi pa naman ako nakalabas talaga ng gate. Kung lalabas man ako ay dito lang sa bakuran, patingin-tingin sa paligid. Nakakamangha din kasi ang sightseeing dito eh, nakakamangha ang nakakalula ang ganda. Grabi ang kalikasan magbigay ng tunay at natural na yaman, kung hindi lang sinira ng mga tao. Lalo na ang pag putol sa mga puno. Lumanghap muna ako ng hangin bago ko naisipan na lumabas ng gate. Sabi naman ni Diego na wag akong lumabas kasi hindi ko pa kilala mga tao dito. Pero gusto ko makita ang labas eh. Sabi niya din may mga mini market daw dito lugar kung saan kami tumira ni Diego. Medyo malay
Hinihingal na lumapit sa akin si Diego. Takot na takot ang mukha nito, pinag papawisan. Ano naman kaya nangyari sa kanya, kung maka react para bang may kinakatakutan."Babe, what happened? Mukha kang tinakasan ng dugo diyan eh.. putla mo," natatawa na may halong kaba na salita ko."Babe, don't do it again, okay. Tinakot mo ako eh," napahawak na lang siya sa kanyang batok."Babe, nasa labas lang ako, wala naman nangyari eh. Nag-iingat naman po ako, please stop worrying." malambing kung salita sa kanya. He held my hands and hugged me tightly. I tap his back and dug my face to his chest."At least let me know na lumabas ka. I am scared, baka kung napano ka na. Please, call me kung gusto mo lumabas ng bahay, okay!?" kalmado niyang salita. Tumango naman ako."Noted, sir. Sorry if I make you worry. I love you," malambing kong salita and kiss the tip of his nose but he grabbed me closer to him and kissed my lips."I love you, Babe." bulong niya sa akin. I smiled! Natapos na naman ang araw a